Ağla! Ağlayamıyorsan Niye Ağlayamıyorum Diye Ağla!

Mürşid-i Azîzim Muzaffer Efendi Hazretleri buyurdular ki :

Hiç Hakk korkusuyla ağladın mı? Dünyâ için çok ağlamışsındır. Hakk korkusuyla, Hakk aşkıyla ağlayanlara bir müjde verelim de öyle geçelim. Kıyâmet gününde doksan dokuz defter verilir, şarkdan garba kadar, böyle hep günahla dolmuş başdan aşağı. Ufak bir yaprakda da, bir kere Allah korkusuyla ağlamış, o ağır basar. Hakk'ın rahmetinin tecelliyâtı. Yani Hakk korkusuyla, Hakk aşkıyla ağlamış, gözyaşı dökmüş. Efendiler! Cehennem ateşini denizin suları, pınarların suları, nehirlerin suları söndürmez. Ancak Hakk aşkıyla, Hakk korkusuyla dökülen gözyaşı söndürür. Bunu da böyle bil.

Efendi Hazretleri ağlama ve gözyaşı meselesi üzerinde çokça dururlar, kendileri de sık sık ağlarlardı. Nitekim Kur`ân-ı Kerîm'de de Hakk korkusuyla ve Hakk aşkıyla ağlama meselesi çok yerde zikredilmişdir. Meselâ Efendi Hazretlerinin şu sözü ne kadar manidârdır :

Ağla! Ağlayamıyorsan niye ağlayamıyorum diye ağla!

Efendi Hazretleri ağlamanın rikkat-i kalbden yani kalb inceliğinden geldiğini söylerler, ağlayamamanın sebebini de şöyle îzâh buyururlardı :

Kalbi katı olanlar ağlayamazlar. Kalbi katı olanın gözünden yaş gelmez. Zîrâ özünden yaş gelmeyenin gözünden de yaş gelmez. Allah kelâmını işitip, Allah ismini işitip de titremeyen bilsin ki kalbi hastadır.

Şu da O'nun tavsiyelerindendir :

Allah korkusu ile dökülen gözyaşı, cehennem ateşini söndürür, aşk ile dökülen gözyaşı ise, insanı Allah'a yaklaşdırır, kurbiyyete sebeb olur. Onun için dâimâ geceleri kalkıp, uykunuzdan yarım saat-bir saat fedâ ediniz ve Allah ile başbaşa kalınız. Gözyaşı dökerek O'na ilticâ ediniz, münâcât ediniz. 

Şu da O'nun nasîhatlarındandır :

Secdegâhını gözyaşınla sula!