Ağlamak Kime Düşer?
10 Kasım 2017 tarihinde yayınlanmıştır.
Resûl-i Ekrem sallallahu aleyhi vesellem Efendimiz, her gece sabahlara kadar kıyâmda dura dura namaz kıldığı için mubârek ayakları şişerdi. O'na tâbi olan birçok büyük sahâbe de böyle yapardı. Hattâ Cenâb-ı Hakk bunun üzerine Sûre-i Tâhâ'nın başındaki şu âyetleri inzâl eyledi :
طه مَا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَى إِلَّا تَذْكِرَةً لِّمَن يَخْشَى
Tâhâ. Mâ enzelnâ aleyke'l-Kur`âne li teşkâ. İllâ tezkiraten li men yahşâ.
Habîbim! Biz sana Kur`ân'ı meşakkat olsun diye değil, Allah'dan korkanlar için bir hatırlatma ve öğüt olsun diye indirdik.
Resûl-i Ekrem Efendimiz sabahlara kadar ibâdet eder, ümmeti için Allah'a yalvarır ve ağlardı. Bir düşün bakalım! Sabaha kadar ibâdet edip ağlamak kime düşer acabâ? Kâinâtın uğruna yaratıldığı Resûl-i Ekrem Efendimize mi bize mi? İki cihânın şerefine halk edildiği Habîb-i Ekrem Efendimize mi, yoksa günâh ve gaflet içinde yüzen ümmetine mi?Efendi Hazretleri sık sık şöyle buyururlardı :
Ümmeti olduğun peygamberin, sabahlara kadar namaz kılıp, kıyâmda durmakdan ayakları şişerdi. Senin ise çok uyumakdan gözlerin şişiyor!