MuzafferOzak.com (Türkçe)

HİKÂYE

Timur Anadolu'ya geldiğinde, o devrin en hoşsohbet, en nüktedân, en hazırcevap, en latîfegû adamlarını sohbet meclisine davet edermiş. Meşhûr İskendernâme sâhibi Ahmedî de hoşsohbeti ve nüktedânlığı ile Timur'un takdîrini kazandığı için hep onun meclislerinde bulunurmuş. Timur, neşeli bir gününde, hamam safâsı yaparken Ahmedî de yanındaymış. O gün keyfi pek yerinde olan Timur, latîfe maksadıyla Ahmedî'ye sormuş. "Şu benim meclisimde bulunan beylere, nedîmlere ve hizmetkârlara birer kıymet biçsek, acabâ kim ne kadar eder, bunları köle pazarında satsak ne para eder?" demiş. Ahmedî, pek zarîf nüktelerle, Timur'un adamlarına birer birer fiyat biçince Timur daha da keyiflenmiş ve "Peki ya ben ne kadar ederim?" diye sormuş. Ahmedî bir an bile düşünmeden "Otuz akçe" diye cevap vermiş. Bu cevâbı duyunca, Timur'un bütün neşesi bir anda kaçmış. "Otuz akçe mi? Sen aklını mı yitirdin, şu belimdeki peştemal bile bundan daha fazla eder" deyince, Ahmedî taşı gediğine koymuş : "Ben zâten peştemali hesâba katarak otuz akçe dedim"

NÜKTE

Nice makâm-mevki sâhibleri vardır ki, üstlerindeki elbiseler kadar kıymetleri yokdur. Böbürlenmeleri ve kibirlenmeleri menfaat dağıtarak etrâflarına topladıkları adamların alkışları ile kendilerini kandırmalarındandır. Yaltakçılar, bu beş para etmez adamları medh ü senâ ettikçe tavus kuşu gibi kabardıkça kabarırlar, kurbağa gibi şişindikçe şişinirler. Dünyâya tapan ve menfaatlerini kaybetme korkusuyla yaşayanlarda, bunlara gerçeği söyleyeme cesâreti yokdur. Bilirler ki bu mütekebbirlerin en ufak bir tenkide bile tahammülleri yokdur, doğru söyleyeni doğduğuna pişmân ederler. Bu gibi mütekkebbirlerin yüzlerine karşı doğruları söyleyebilmek büyük cesaret ister. Nitekim Resûl-i Ekrem Efendimiz, " أَفْضَلُ الْجِهَادِ كَلِمَةُ عَدْلٍ عِنْدَ سُلْطَانٍ جَائِرٍ En büyük cihâd, zâlim bir idârecinin yanında doğruyu söylemekdir" buyurmuşdur.

İnsâna sadâkat yakışır görse de ikrâh

Yardımcısıdır doğruların Hazret-i Allah

Ahmedî'nin Timur'a Biçtiği Değer