الباسط El-Bâsıt Celle Celâluh

Yaymak, genişletmek, uzatmak manâsına gelen bast kökünden gelir. Başına ism-i tarîf konulup Cenâb-ı Hakk'a nisbet edildiğinde rızkı genişleten, hayat bahşeden, ömür veren, nimet veren, kullarına bol bol ihsanlarda bulunan, güç işleri kolaylaştıran, kullarının gamını kederini gideren, darlıkdan feraha çıkaran gibi manâlara gelir. Bunlar esmânın dünyevî ve maddî tecellîleridir. Bir de manevî tecellîleri vardır ki bunlar da îmân, hidâyet, ilim ve irfân olarak tezâhür eder. Kimde îmân varsa onun kalbi genişdir, rahâtdadır o kişi. Kimde irfân varsa, onun rûhu âzâdedir, hürdür o kimse. Kimde ilim varsa, onun işi kolaydır, darda kalmaz o kimse. 

Kulun bu isimden alacağı hisseye gelince. İyiliği yaymak, hayır hasenâtı artırmak, cömertlik, güzel ahlâk sâhibi olmak, insanlığa hizmet, mahlûkâta şefkat ve merhametle muamele etmekdir. Enfüsî bakımdan alınacak hisse ise, kalbin ve rûhun gıdâsını artırmak yani zikrullahı çoğaltmak, muhabbetullahı ziyâdeleştirmekdir.