البديع El-Bedî' Celle Celâluh

Bedî', bid'at kökünden gelir ibdâ' eden demekdir. İbdâ', yeni bir şey meydana getirmek demekdir. Yeni ve görülmemiş şeye bedî'a denir. Bu ismin Cenâb-ı Hakk'a izâfet edilmesinin hikmeti şudur ki, Allah her şeyi yokdan vâr etmişdir, bunca mahlûkâtı modelsiz, emsâlsiz yaratmışdır. Hâlâ da yaratmaya devâm etmekdedir. Üstelik hiç bir mahlûk diğerinin aynısı değildir. Meselâ Allah sayısız insan yaratmışdır, hâlâ da yaratmakdadır, hepsinin parmak izi farklıdır, gözü farklıdır, sesi farklıdır, sîmâsı farklıdır. Üstelik bütün bu farklar, tenâsübü bozmaz. Yani her insanın gözü, kulağı, burnu, dudağı yerli yerindedir, mütenâsibdir. Aynı farklar hayvanlar ve bitkiler arasında da vardır. Hiç bir hayvan hemcinsinin aynı değildir. Yine hiç bir ağaç diğerinin aynı değildir. 

El-Bedî' esmâsı aynı zamanda Cenâb-ı Hakk'ın eşi, benzeri, misâli olmadığına da işâret eder. Malûm ya "Ehad"dir Allah, küfvü, misli, şerîki, nazîri yokdur O'nun. Zâten ilk manâ da buradan neşet etmekdedir. Allahu Teâlâ emsalsiz olduğu içindir ki fiilleri ve tecellîleri de emsâlsizdir, benzersizdir.

Bu esmâ, 99 esmâ arasında zikredildiği gibi, Kur`ân'da da geçmekdedir.

Bu esmâya mazhar olanlar, daha çok mûcidler ve sanatkârlardır. Şâirler, ressamlar, mimarlar, bestekârlar ve îcâd yapan ilim adamları, daha önce mevcûd olmayan bir şeyi vücûda getirdikleri için bu isimden hisse almışlardır. Bir de yüce insanlar, büyük velîler, ulü'l-azm peygamberler bu esmâya mazhar olmuşlardır. Zîrâ kendilerine diğer insanlarda olmayan bir takım vasıflar ve üstünlükler verilmişdir.