Ali Sevgisiyle Sapıtanlar

Bir önceki yazımızı Şeyhü'l-Ekber Hazretlerinin Şeytan'ın gizli bir hîlesi hakkındaki beyânâtına ayırmışdık. Pek kimsenin farkında olmadığı acâib bir hîledir bu. Nedir bu hîle, hatırlayalım. Şeytan insana önce sağlam, sahîh, dürüst ve hiç şübhe uyandırmayacak bir fikir verir. Meselâ Ehl-i Beyt sevgisi fikrini aşılar. Hiç kimse de diyemez ki Ehl-i Beyt'i sevmek iyi bir şey değildir. Bu yüzden kişi bu fikirden hiç şübhe etmez. Kime sorsak, herkes bunu tasvîb edecekdir, tahsin edecekdir, güzel karşılayacakdır, memnûniyetini ifâde edecekdir, öyle değil mi?  Evet öyledir ammâ gözden kaçan mühim bir nokta var bu işde. Bu şeytânî bir fikirdir, rahmânî değil. Onun için bu fikri Şeytan'dan alan kişi, bunun üzerinden ilerleyerek ifrata gider. Yani Ehl-i Beyt sevgisi onda bir takım kötü fikirler peydâ etmeye başlar. Meselâ Ehl-i Beyt düşmanlarına kîn tutmak gibi, onlara lanet etmek, onlara hakâret etmek gibi, yâhud onlara düşmanlık yapmak, zarar vermek, vurmak, kırmak, öldürmek gibi Allah'ın hiç sevmediği işlere kalkışır. Böylece Şeytan'ın oyuncağı olur ve işin sonu felâket olur. Şeyhü'l-Ekber Hazretleri bu çarpıcı misâli vermişlerdi o beyânâtında. 

Aynı felâket, aynı dalâlet, Hazret-i Ali taraftarları için de vâki olmuşdur. Hazret-i Ali'yi sevmenin nesi kötü olabilir ki? Ne var ki bu sevgi fikri Şeytan tarafından ilkâ edildiğinde, işler değişiyor. Birileri çıkıyor, işi ifrata götürüyor ve sahabeye hakâret etmeye başlıyor. "Hilâfet Ali'nin hakkıydı, onlar mâni oldular" diyerek Peygamber'in en yakın sahabesini, en sevdiği zevâtı tekfîr etmeye kadar işi ilerletiyor. Bazısı Ali sevgisini öyle bir dereceye vardırıyor ki, onu herkesden hattâ Peygamber'den dahi üstün görmeye başlıyor. Bazıları işi daha da ilerletip, ona ilâhlık pâyesi bile verebiliyor, "Ali Allah'dır" diyebiliyor. Maalesef islâm âleminde pek çok kimse bu sebeble sapıtmış, Şeytan'ın oyuncağı olup, gitmişdir. 

Evet, İmâm-ı Ali'nin fazîletleri saymakla bitmez, onu ne kadar medh ü senâ etsek azdır, O'nu sevmek îmân alâmetidir, Allah'a kurbiyyete sebebdir filan filan ama O'na olan sevgi fikri rahmânî olmak şartıyla. Eğer bu fikir Şeytan tarafından ilkâ edildiyse ve kişi bundan gâfilse, vay hâline o kimsenin!