Allah Dostlarının Sıfatları

Seyyidü't-Tâife Cüneyd-i Bağdâdî Hazretleri buyuruyorlar ki :

Allah'ın öyle kulları vardır ki, bedenleriyle dünyâya sâhib olmuşlar ama rûhlarıyla ondan ayrılmışlardır. Varmak istedikleri hedefe giderken kendilerinde ilme'l-yakîn hâsıl olmuş ve Allah'a dönmüşlerdir. İnsana kötülükleri emreden ve onu tehlikelere atan, hevâya uyduran, belâya daldıran, kötü taraflarda dolaşdıran nefislerinin arzularını terk edip, tevil kabûl etmeyen Kur`ân-ı Hakîm'in davetine koşmuşlardır. Çünkü onun şöyle hitâb etdiğini işitmişlerdir : "يَٓا اَيُّهَا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا اسْتَج۪يبُوا لِلّٰهِ وَلِلرَّسُولِ اِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْي۪يكُمْۚ". Anlayış kulaklarının kapısını bu davetin tatlı sadâsı çalmış, şu gurur evinde kalma sevgisinden doğan gizli kirlerden, temiz anlayışların getirdiği rûhdan faydalanmışlar, onu teneffüs etmişler, murâkebe ehlinin kalblerini meşgûl eden alâkaları kesmişler ve hemen amellere sarılmağa koşmuşlar, zahmet ve meşakkatin acısını tatmışlar, muamelelerinde Allah'ı tasdîk etmişler, O'na yönelmenin edebine riâyet etmişlerdir. Musîbetler onlara küçük gelmişdir. Taleb etdiklerinin kadrini bilmişler, boş vakitleri ve sıhhati ganimet saymışlar, nefslerinin şehvetlerini öldürmüşler, himmetlerini sırf dostlarına saklamışlar, gaflet penceresine bakmamak için kalblerini beklemişlerdir. Karada ve denizde hiç bir şeyin kendisinden gizli kalmadığı, ilmi her şeyi kuşatan, her şeyden haberdar olan Allah'ın ilmini gözetleyerek durmuşlardır. İsyandan sonra boyun eğmişler, birbirlerine bakarak yarışmışlardır. Artık onları dostları idâre eder, yaradıcıları onları korur.

Kardeşim, eğer basîret sâhibi isen bir düşün, acaba münâcâtları zamânında onlara ne gelir, ihtiyaçları sırasında ne ile karşılaşırlar? Düşünürsen görürsün. Cesedlerde dolaşan rûhlar ki, haşyet onları soldurmuş, hizmet onları küçültmüş, hayâ onların gömleği olmuş, kurbiyyet onları cem'e getirmiş, vakar onları sükûna eriştirmiş, sakınma onları konuşturmuşdur. Onların dostları halvet, yalnızlıkları tefekkür, şiârları zikir olmuşdur. Allah ile meşgûliyyetleri ve O'ndan gayrısından ayrılıkları dâimî olmuşdur. Onlar ne gelene sevinirler, ne gidene üzülürler. Onların gıdâları açlık ve susuzluk, rahatları tevekkül, hazîneleri Allah'a güvenmek, baltaları itimad, ilaçları sabır, arkadaşları rızâdır. Onlar öyle kimselerdir ki, hakları ödenmek üzere öne sürülmüşler, gizli ilim için yükseltilmişler, mihnet yüklerinden korunmuşlardır. "لَا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْاَكْبَرُ وَتَتَلَقّٰيهُمُ الْمَلٰٓئِكَةُۜ هٰذَا يَوْمُكُمُ الَّذ۪ي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ" ve "نَحْنُ اَوْلِيَٓاؤُ۬كُمْ فِي الْحَيٰوةِ الدُّنْيَا وَفِي الْاٰخِرَةِۚ وَلَكُمْ ف۪يهَا مَا تَشْتَه۪ٓي اَنْفُسُكُمْ وَلَكُمْ ف۪يهَا مَا تَدَّعُونَۜ * نُزُلًا مِنْ غَفُورٍ رَح۪يمٍ۟" âyetleri bunlar hakkındadır.