Allah Kimi Huzûruna Kabûl Ederse O Kılıyor Namazı

Mürşid-i Azîzim Muzaffer Efendi Hazretleri Bayezid Câmi-i Şerîfindeki bir sohbetlerinde buyurdular ki :

Allah kimi huzûruna kabûl ederse, o kılıyor namazı. Sen zannedersin ki ben kılamıyorum, işim var, bilmemne var, filan. O değil. Bu ev, Hakk'ın evidir. Sen de Allah'ın kulusun. Allah da senin Rabbin. Her şeye kâdir u kayyûm. Kimi severse, huzûruna alır. "Allah beni seviyor mu sevmiyor mu" diye düşünüyorsan eğer sana ben miyâr vereceğim. "Câmiye geliyor musun?", "Geliyorum", "Gözyaşı döküyor musun?", "Döküyorum", "Günahlarına istiğfar ediyor musun?" "Ediyorum", bil ki Allah seni davet ediyor, seviyor seni, işte aldı, huzûruna aldı. Sevmediğini almaz içeriye. Sevmediğini almaz, almaz.

Patronla işçi gidiyorlarmış beraber. Artık ben böyle tercüme ediyorum. Köle ile efendi ama tercümeyi öyle yapdım ben. Patronla işçi gidiyorlarmış beraber, "Efendi bir ikindi namazı kılıvereyim mi ben?" demiş efendisine. "Haydi Hüseyin, kıl ama çabuk ol, pek uzatma, işi zühde takvâya dökme, farzı kıl" filan demiş. "Peki". "Ben kapının önünde oturuyorum burada, bir sigara yakacağım şimdi". Sigarayı sarmış efendisi, oturmuş orda, bir sigara yakmış, bir tâne daha içmiş, bir tâne daha içmiş. Hüseyin içeri girmiş, çıkmaz dışarı Hüseyin, Hüseyin içeri girmiş, çıkmaz dışarıya Hüseyin. Küflenmiş kilitdeki anahtar gibi bir türlü dışarıya çıkmaz Hüseyin. Adam kızmış, fenâ hâlde bozulmuş, kapıyı açmış, "Hüseeeeyn!", "Lebbeyk efendim, burdayım". "Ulan ne yapıyorsun, çıksana dışarıya!". "Bırakmıyorlar" demiş. Adam bakmış içeriye, kimse yok câmide. "Kim bırakmıyor ulan, kimse yok ki câmide, kim bırakmıyor?" demiş. "Seni içeriye bırakmayan beni de dışarı bırakmıyor!" demiş. "Sen de içeri giremiyorsun ya, beni de dışarı bırakmıyorlar" demiş.

www.muzafferozak.com