25 Ocak 2022 tarihinde yayınlanmıştır.
Mürşid-i Azîzim Muzaffer efendi Hazretleri buyurdular ki :
Burada bir ince şey söyleyeceğim size, çok iyi dinlerseniz çok iyi olur. Anlatabilirsem eğer memnûn olacağım. Bazı adam günah işlemek ister, günah işleyeceği vakit önüne bir mâni çıkar onun. Yapamaz o günahı, bir mâni çıkar yani bir şey olur. Sevinsin o adam. O adam bayram etsin, göbek atsın. Allah'ın sevdiği kuldur o. Allah sevdiği kullara günah işletmez, önüne bir mâni çıkarıverir. Amcası çıkar, teyzesi çıkar, yengesi çıkar, bir şey çıkar yani. Sevmezse bırakır, ne yaparsa yapsın diye. Kimi severse, ona bir mâni çıkarır, yaptırmaz o günâhı ona. Buna da tevfîk-i rabbânî derler, itikadda, akâidde, yani akâid derslerinde.
Efendi Hazretleri diğer bir hutbelerinde de aynı husûsda şöyle buyurdular :
Mü'minlere lâyık olan, evveliemirde zâhirinde ibâdet ve tâatla, bâtınında muhabbetle ve îmân ile olmakdır. Kalbe muhabbet ve îmân girdi mi, ittikâ girdi mi, Hakk korkusu, Allah korkusu, onun bütün a'zâsından mutlakâ Cenâb-ı Hakk'a teslîmiyyet lâzım gelir, îmân tam oturduysa, îmânın nûru. Bizim mezhebimize göre îmân çoğalıp azalmaz, îmânın nûru çoğalır ve azalır, bizim itikad mezhebimize göre böyledir. Binâenalâzâlik, mü'mine lâyık olan, evvelâ iç âlemini, kalbini temizlemekdir, bâtınını tathîr etmekdir ve îmân nûrunu oraya koymakdır. Îmân nûru oraya girince, elinden hayırdan başka bir şey gelmez. Hattâ îmânı yakîne gelenler, Allah'ın öyle bir mahbûbu yani sevgilisi olurlar ki, o kul, kötülüğe gitmek istese dahi, Allah ona mâni olur, müsâade etmez. Buna tevfîk-i rabbânî derler. Allah hangi kulunu severse, ona kötülük yapdırmaz, kötülüğüne mâni olur. O niyet edebilir, kötülük yapmak için. O, kötülüğü yapmaya giderken, önüne mâni çıkar. Hattâ mâni çıkmaz, mevâni çıkar yani mâniler çıkar. Allah'a kendini sevdirirse. Sevdirmezse, bırakmışdır. "if'alû mâ şi'tüm", "istediğini yap" der. Serbestdir ama hesâbı vardır.
"Allah beni seviyor mu, sevmiyor mu?" diye merak edenler için şaşmaz bir ölçüdür bu. Herkes kendisine bir baksın. Eğer Allah'ın emirlerine riâyet ediyor, yasaklarından da kaçınıyorsa bilsin ki Allah'ın sevdiği bir kuldur. Yok, ne emirleri yerine getiriyor, ne de yasaklarından kaçınıyorsa, bilsin ki Allah onun ipini koyvermişdir.
Enbiyâ ma'sûm evliyâ mahfûzdur.