Allah Yoluna Davet Nasıl Yapılmalı?

Mürşid-i Azîzim Muzaffer Efendi Hazretleri buyurdular ki :

Bir sarhoş yolun kenarına oturmuş, içiyor, ben de oradayım. İçtikden sonra şişeyi caddenin ortasına atıyor, şırraaak diye kırıyor. Kimse de sarhoşa dokunamıyor. Ben de o mahallenin imamıyım. Sonra oradaki gençlerden birisi "Yapmasana! Ayıp değil mi filan" deyince ona "Heeeyt" diye ona müthiş bir cevap verdi. Sonra oradan kâmil bir adam kalkdı, gitti yerden o şişe kırıklarını topladı, getirdi kenara koydu. Sarhoş bir durakladı. Sonra "Niye topladın benim attığım şişeleri?" dedi. O zât, "Evlâdım, yalın ayak geçen olur ayağına batar, otomobil geçer tekerleği patlar, şöyle olur sakatlık verir filan" dedi. Sarhoş "Yaaa öyle mi" dedi ve ağladı. Sabah namazında bakdım, o sarhoş ağzını çalkalamış, sabah namazında camiye geldi. Ondan sonra da câmiye devâm etti o. İyilikle, güzellikle, tatlılıkla. O zâtın yapmış olduğu bu fiil o sarhoşu îmâna getirdi, ıslâha getirdi. Sen de öyle yap. Kötülükle, kalb kırmakla iş olmaz, dâimâ tatlılıka olur.

İbrâhim Edhem Hazretleri, sokakda bir sarhoşun ağzı yüzü kusmuk içinde sızıp kaldığını görünce, hemen gidip o sarhoşun ağzını yüzünü yıkamış. Görenler, "Sen büyük bir veliyyullahsın, niçin günâhkâr bir sarhoşun ağzını niçin yıkadın?" demişler. İbrahim Edhem Hazretleri : "O ağızla Allah diyor, Allah diyen ağzı öyle pis bırakamam" demiş. Sonra o sarhoş ayılmış, "Benim ağzımı kim yıkadı" diye sormuş. "Şu velî yıkadı" diyerek Hazret'i göstermişler. Sarhoş hemen tövbe istiğfar etmiş ve Allah sarhoşu olmuş.

İnsanları Allah yoluna iyilikle, güzellikle, tatlılıkla davet etmeli. Kötülükle, sert ve çirkin sözlerle, kalb kırmakla davet olmaz. Nasîhatler dâimâ tatlılıkla olmalı.