Allah'ın Seni Niçin Yarattığını Bil de Vazîfelerini İhmâl Etme!

Bütün dünyâ cevâhirlerinden ve servetinden kıymetli olan ömr-i azîzini hevâya verme! Ömrünü Allah'a isyân ile geçirme, Allah'a kulluk et. Çünkü yerin göğün sâhibi ve bilinen ve bilinmeyen âlemlerin mâliki olan Allah Celle Celâluhû Hazretleri, seni niçin halk ettiğini sana Kitâb-ı Kerîminde haber veriyor. O kitap ki, ahkâmı eskimeyecek, dâimâ genç ve dinç, tâlibleri irşâd eden, mü'minlere şifâ olan, kâfirlere husrân ve nedâmet olan, o kitap diyor ki, "وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ vemâ halaktül cinne vel inse illâ li ya'bûdun". Yani "Görünen ve görünmeyen kuvvetleri, cinnileri ve insanları ancak beni bilip bana ibâdet etmeleri için halk ettim" buyuruyor. 

"أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن يُتْرَكَ سُدًى e yahsebul insânu en yutrake sudâ". İnsan kendini başıboş mu zannediyor? Nerede? Hayâtında, ölümünde, ölümünden sonra. Başıboş mu bırakıldığını zannediyorsun? Öyle mi zannediyor insanoğlu? Yok yok öyle değil. Öyle değil. Nedâmet günü var. Ya da bayram günü var. Bu âlemde Allah ile bayrâm edenler, o âlemde de Allah Celle Celâluhû Hazretleri ile bayrâm edecekler. Bu âlemde hilkatinin sebebini anlamayanlar, öğrenmeyenler, orada çok nedâmet edecekler. Eller ısırılacak, saçlar ve sakallar yolunacak. Este'îzübillah. Sûre-i Furkân'dan." وَيَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى يَدَيْهِ ve yevme ye'adduz zâlimu 'alâ yedeyhi" . Zâlim, o anda ellerini ısırır, saçlarını yolar, sakallarını yolar, tırnaklarını yer. "Niçin ömrümü hebâya verdim?" diye.

Gün kararmadan yani ölüm gelmeden, bu hayât köprüsünden geçmeden, bu hayâl âleminden çıkmadan, bir ağaç gölgesi mesâbesinde olan bu dünyâ hayâtından ayrılmadan, vazîfelerini bil, vazîfelerini yap! 

Yazıklar olsun Allah'ı bilmeyenlere! Yazıklar olsun Allah'ı bilip de O'na secde ve rükû' etmeyenlere! Yazıklar olsun Allah'ın nimetini yiyip de Allah'a şükretmeyenlere!

Müjde olsun âşıklara! Müjde olsun zâhidlere ve âbidlere!. O âbidler, o zâhidler ki, onlar zühdlerine ve ibâdetlerine güvenmediler, Allah'ın rahmetine güvendiler, lutf u keremine dayandılar.