Ameller Niyetlere Bağlıdır

Atıyla yolculuk yapan bir adam, abdest alıp namaz kılmak için bir yerde durmuş. Bakmış ki atını bağlayacak bir yer yok, yere bir kazık çakmış. Kazığı çakarken şöyle niyet etmiş, "Benden sonra buraya gelip istirahat etmek isteyen, namaz kılmak isteyen kimseler de, hayvanlarını buraya bağlarlar, bu da benim hayrâtım olsun" diye düşünmüş. Bu adam işini bitirip oradan gitdikten sonra oraya yaya bir adam gelmiş, bakmış ki yerde bir kazık çakılı, "Allah Allah! Ne biçim adamlar var dünyâ yüzünde, hiç buraya kazık çakılır mı! A'mâ gelir, çocuk gelir, ayağı takılır, düşer, kafası kırılır" demiş ve tutduğu gibi kazığı çıkarmış ve kaldırıp atmış. Allah her ikisini de cennete koymuş. Çünkü ikisinin de niyeti hâlis. Bir kazıkdan dolayı ikisi de cennete girmişler, biri çıkarmış, biri çakmış.

İslâm'ın esâsı ihlâsdır, samîmiyyetdir yani her işi Allah için yapmakdır, Allah rızâsından başka bir maksad gözetmemekdir. Allah için yapılmayan bir iş sûretde ne kadar kıymetli olursa olsun, hakîkatde kıymetsizdir. Allah için yapılan bir iş ise sûretde ne kadar önemsiz görünürse görünsün Allah katında kıymetlidir. Bu hadîs-i şerîf bu hakîkati pek vecîz bir sûretde beyân eder. Hikâyedeki kişilerin birbirine zıd işler yapdıkları hâlde, aynı mükâfâtı almış olmalarının hikmeti budur.