Ana-Babaya İtâat İhsân ve Hürmet

Allah'ın rızâsı ana-babanın rızâsındadır. Allah'ın gadabı ise, ana-babanın gadabındandır. Bir kişi ibâdet ehli olmasa yani Allah'a âsî olsa, lâkin ana-babasına mûtî' olsa, ana-babasını hoşnûd etse, Allah ondan râzıdır. Ana babasına bu güzel muamelesinden dolayı Allah onu sonunda sâlihlerden kılıp, cennetine idhâl eder. Bir kimse, ibâdet ehli olsa ama ana  babasına âsî olsa, onları hoşnûd etmese, yapdığı ibadetin semeresini göremez. Resûl aleyhisselam buyurdular, "Cennetin kokusu beş yüz yıllık yerden duyulur. Ana babasına âsî olanlar ile hısım akrabâyı terk edenler bu kokudan mahrûmdurlar".

Evlad, babasından âlim dahi olsa, edeben ona imâmet etmemelidir. Eğer babası ümmî ise, evlâdın babasına imâmeti câiz olur. Evlad, ana-babasının üst yanına da oturmamalıdır. Bir meclise vardıklarında, onlardan evvel de oturmamalıdır. Ana babadan evvel yemeğe el sürmemelidir. Bazı evliyâullah ana-babası ile yemek yemez, onlar yemek yerken kendileri hizmet ederlerdi. 

Evlad, ana-babadan evvel söze başlamamalı, söz söylediğinde de ana-babasından daha yüksek sesle konuşmamalıdır. Sakın onların sözlerini kesme, gönüllerini kırma. Ana-babana muti' ol ki Allah rızâsını kazanasın. Yolda giderken onlardan önde yürümek de edebe mugâyirdir. Meğer ki yol göstermek için ola, o vakit câiz olur. Kendilerine nâzikçe ve yavaşça hitâb edip, "anneciğim" ve "babacığım" diyerek onlara olan hürmet ve şefkatini izhâr etmelisin. 

Yüzlerine güleç yüzle bakan evlâdın her bakışına Allah'ın makbûl olmuş hac ve umre sevâbını vereceğini Resûl aleyhisselam haber vermişdir. Bu fırsatı kaçırma. Anan baban sağ iseler, yâhud ikisinden birisi sağ ise, yüzlerine tatlı nazarla bakıp bu sevâba nâil ol. Ana-babasının rızâları yoksa, evlad, hacca dahi gitmemelidir. Defter-i a'mâlinin hayır kısmına yazılacak en büyük sevap ana ve babana yapacağın ihsân ve itâattır. Onların sağ olmalarını ganîmet bil, onlara ikrâm, ihsân ve itâat eyle, güler yüz göster ki hem cenneti hem Hakk rızâsını kazanasın.