Annenin Hakkı Babanın Hakkından Önce Gelir

Huzûr-i Risâlet'e, sallallahu aleyhi veselleme, bir zât geldi, "Yâ Resûlallah, evlad üzerine annenin hakkı mı büyükdür, babanın hakkı mı büyükdür?" dedi. Resûl-i Ekrem, "Annenin hakkı büyükdür" dedi. Sonra o zât, tekrar sordu Peygamberimize, Efendimiz yine "Annenin hakkı büyükdür" dedi. Sonra bir daha sordu, yine "Annenin hakkı büyükdür" dedi. Sonra dördüncüde, "Babanın hakkı büyük" dedi. Üç anneye verdi, bir babaya verdi Peygamberimiz, hak meselesinde. O zât, "Yâ Resûlallah, annenin hakkı neden büyükdür?" deyince, "Seni dokuz ay on gün karnında taşıdı, sana bir buçuk sene süt verdi, seni üç dört sene sırtında taşıdı. Bu yaşa geldin hâlâ senin merâkındadır" dedi.

Seni o gene küçük yavrusu gibi görür, öyle şefkatli ve merhametlidir. Nısfü'l-leylde eve gitsen, çocuk geç kaldı acabâ kayboldu mu diye pencereden seni gözler, uyumaz sen gelmeyince.

O zât, "Yâ Resûlallah, ben bunların hepsini yapdım anneme, acabâ hakkını ödeyebildim mi" dedi. Buyurdu ki, sallallahu aleyhi vesellem, "Ananın karnında iken, annenin rahmine vurmuş olduğun bir tekmenin dahi hakkını ödeyemedin" dedi. "Peki Yâ Resûlallah, ben annemin bana yapdığından daha çok ona ikrâm etdim, daha iyi hizmet etdim" deyince, "Aradaki fark şu. Annen seni bu şekilde yaşaman için büyütdü, sen onun ölümünü bekliyorsun" dedi. "Aradaki fark bu" dedi. Sallallahu aleyhi vesellem.