Bâkî Hayâta Erenler

Büyük mürşidlerimizden İsmâil Hakkı Bursevî Hazretleri buyuruyorlar ki :

Cennet hâlen mevcûddur. Velâkin ile'l-ân melâike elinden binâ olunmakdadır. Zîrâ a'mâl-i 'ibâdla terakkî bulmakdadır. Ve bu binâ kıyâmete dek müstemirrdir. Zîrâ eğerçi insân dünyâdan intikâl edince 'ameli munkatı' olur, fe-emmâ bâlâda takrîr olunduğu üzere, bazı imdâd-ı hayr ile sevâb ve ecr-i mevsûl olup, 'ömr-i sânî hükmü dahi verilir. Pes insânın iki 'ömrü vardır ki biri 'hayât-ı fâniyye ve âsâr-ı müktesibesi, biri dahi hayât-ı bâkiyye ve fevâid-i müctelibesidir. Ve bazı efrâd vardır ki "Hüve'l-Hayyu'l-Bâkî" mûcebince sırr-ı bekâya mazhardır, pes onun 'ameline inkıtâ' yokdur. Velâkin bu sırr-ı şerîfi fehm eden nâdirdir. Fefhem.

Ey mü'min! Hangi fiil ile beyân edeyim ki bu dâsitâna nihâyet yokdur. Ve ne makûle kalem ile tahrîr edeyim ki bu şerhin etrâf ve hevâşîsi pek çokdur. Sen insân-ı kâmili ne sandın! Bil ki insân-ı kâmil bekâ-i Hakk ile bâkîdir ve bekâsı tecellî-i kadîme dâirdir. Gerçi bir kaç gün fenâ sûretin buldu ve âlem-i fânîde fenâ ehli ile bir yerde oldu ve ism-i Kahhâr'ın zehrlerin yutdu ve kâse-i dem'ine kanlar katdı ve âh-ı cünbüşünden felekler harekete geldi ve zelzele-i derûnundan yerler derûnun deldi ve sağ oldukça ebed kılmadı. Zîrâ ona benzer derd ehl-i gelmedi. Fe-emmâ bâtın-ı Hakk'ı Hakk bilir ve sırr-ı mutlakı yine mutlak olan idrâk kılar. Bir salya ne idi ki şehr-i vücûda salındı, âhir yine defteri çalındı, kazâ hatâ etmedi ve hiç bir mahlûk yolsuz gitmedi. İşte geldiler, gitdiler ve menzile yetdiler. Fi'l-hakîka ise ne menzil var ne durak ve ne vuslat var ne firâk, ne gitmek var ne gelmek, ne ağlamak var ne gülmek. Gel imdi vârı bu vâra verelim, tâ ki erenler gibi biz dahi bir yokluğa erelim.