Besmelenin "Be"si Bize Neyi Hatırlatır?

Malûm ya, Kur`ân-ı Kerîm'in başlangıcı Fâtiha, Fâtiha'nın bidâyeti besmele, besmelenin evveli de "be" harfidir. Ehlullah hazerâtı bu "be" harfine çok dikkat çekmişler ve ondaki esrârın bazılarını da beyân etmişlerdir. İşte o sırlardan biri de şudur :

Cenâb-ı Hakk, âlem-i ervâhda kullarından ahd ü peymân almak üzere onlara "اَلَسْتُ بِرَبِّكُمْۜ elestü bir rabbiküm" hitâbında bulunmuş yani "Ben sizin Rabbiniz değil miyim" diye sormuş, bütün rûhlar hep berâber, " بَلٰىۚۛ Belâ" yani "Evet öylesin" diye cevâb vermişlerdir. Hakk'ın kelâmı elifbânın ilk harfi olan elif ile başlamış, kulların Allah'a cevâbı ise ikinci harf olan "be" ile başlamışdır. Besmelede buna da işâret vardır. Müminlerin her işe besmeleyle başlayıp her seferinde önce "be" harfini telaffuz etmelerinin bir hikmeti de, bezm-i elestdeki o ahd ü peymânı hatırlamaları ve kimin kulu olduklarını hiç hatırlarından çıkarmamaları, maâzallah gaflete düşüp de Allah'ı unutmamaları içindir.