Besmelenin Fazîleti

İncîl yani tahrîf olmayan İncîl ve Tevrât yani tahrîf olmayan Tevrât, Zebûr yani tahrîf olmayan Zebûr, cümlesi, Kur'ân-ı Kerîm'de cem' olmuş ve Kur`ân-ı Kerîm'in bir sûre-i celîlesinde mecz olmuşdur. Bu da Sûre-i Fâtiha'dır. Sûre-i Fâtiha'nın ma'nâsı da "bismillâhirrahmânirrahîm"de cem' olmuşdur. "Bismillâhirrahmânirrahîm"in ma'nası da "be"sindedir. Alt tarafını söylemeyeceğim, ehline âiddir.

Her meşrû işlerinde, meşrû iş demek, Allah'ın râzı olduğu işler demek, besmelesiz işe başlama. Allah ismiyle başla, her çekmiş olduğun besmele-i şerîfe, dört kitâbı okumuşça Allah sana sevâb verecekdir ve onların sırrı sana keşf olacakdır. Her meşrû işlerinde. 

Allah'ın râzı olduğu işlerde besmele çekilir. Allah'ın râzı olmadığı ilerde besmele çekilmez. Hattâ Allah'ın râzı olmadığı işlerde bir kimse besmele çekse, dînin hâricinde kalır, îmânı elinden gider. Fuhşiyyât gibi, içki gibi. Besmeleyle içenler, dînden dışarı çıkarlar. Meşrû işlerde, Allah'ın râzı olduğu işlerde, Peygamber'in râzı olduğu işlerde besmele çekmek lâzımdır. Besmele çekildiği takdirde, dört kitâbı okumuşcasına bu ecre mâlik olursun, bu ecri alırsın.

"Bismillâhirrahmânirrahîm", öyle bir kelime-i tayyibedir ki semâvât ve ard bu kelimenin içerisinde sığmış ve Cenâb-ı Hakk'ın rahmâniyyeti, rahîmiyyeti izhâr olunmuşdur. Ve besmeledeki sır da ehline ma'lûmdur.

Her meşrû işinde besmele çek. Bir işin başında, meşrû işin başında, bir adam besmele çekerse, o işin nihâyeti ebter olmaz yani kurumaz, bereketli olur. Besmelesiz, Allah ismi anılmayınca, hangi işe başlarsan nihâyeti kurur, ebter olur. Hangi işe besmeleyle başlarsan, o işin nihâyeti kurumaz, ebter olmaz, günden güne bereketi ziyâde olur. 

Bereket denilince, hemen aklın maddî berekete yatmasın, manevî bereketler vardır. Gönül safâsı vardır, rûh gıdâsı vardır. İnsan maddî bir çok imkânlara mâlik olur da kalbi sıkıntı içindedir. Îmânsız gönül, sıkılmakla mükellefdir. Ne kadar maddiyâta mâlik olursa olsun, ne kadar kuvvete sâhib olursa olsun, mâdem ki o gönül Allahsızdır, o gönül dardır, dayyikdır. O gönlün sâhibi, o kalbin sâhibi sıkıntı içindedir.

"Bismillâhirrahmânirrahîm"de büyük feyizler, büyük esrâr vardır. Hattâ bir tânesini sana söyleyivereyim de, söylediğim sözlerin sana özü, komprimesi, özü olsun. 

Sahâbeden bir sahâbe ile, Allah ondan râzı olsun, iki cihân güneşi, cihâna gelmemiş ve gelmeyecek bir eşi, Hazret-i Muhammed aleyhi's-salâtü ve's-selâm ile beraber gidiyorduk diyor, bir kabrin önüne vardık, o kabrin önünde, Fahr-i Risâlet sallallahu aleyhi vesellem uzun uzun ağladı, mubârek gözlerinden yaşlar inci tânesi gibi mubârek sakalları üzerinde düşdü ve göğsüne döküldü. Sonra ben sokuldum yanına, dedim, Yâ Resûlallah, size bir âyet mi nâzil oldu, bunun şiddetiyle mi ağlıyorsunuz? Bükânızın, ağlamanızın sebebi nedir diye sordum. Ki Allah ondan râzı olsun, sormuş, bize öğretiyor şimdi, sormasaydı öğrenemeyecekdik. O sahâbe diyor ki, Cenâb-ı Peygamber bana döndü dedi ki, bu kabirde yatan zât azâb görmekde dedi. Sonra biz kalkdık gitdik, gideceğimiz yere, ordan döndük geldik, aynı kabrin başında Cenâb-ı Peygamber tebessüm buyurdular, yüzleri beşûş oldu yani o üzüntüleri, hüzünleri geçdi. Zâten Cenâb-ı Peygamber, hep beşûşdu yüzleri, fakat bazı zaman hüzünlenirdi, ümmetinin ahvâl ü harekâtı kendisine arz olunur. Sordum beşâşetini, buyurdu ki, bu kabrin ehli, kabir azâbından kurtulmuş, kabri cennet bahçelerinden bir bahçe olmuş. Yâ Resûlallah bunun sebebi ne? Cibrîl bana geldi haber verdi ki, bunun okumak çağında  bulunan yavrusu, yani bir yavru bırakmışdı, bir yetîm bırakmışdı, o çocuk, okumak çağına girdi, "Bismillâhirrahmânirrahîm"de  Allahu Zü'l-Celâl Hazretleri, semâvatın ve ardın ve bilinen bilinmeyen âlemlerin mâliki hâlikı olan Allah, buyurdu ki, benim Rahmân ve Rahîm ismimi okuyan çocuğun babasına ben azâb etmem. Cibrîl-i Emîn bana bu haberi verdi. Bir daha söyleyelim. Bir çocuk ki, o, "Bismillâhirrahmânirrahîm"i okudu, onun pederini ben azâbda bırakmam. Mâdem ki çocuğu benim Rahmân ve Rahîm ismimi okuyor, babasını azâbdan kurtarırım dedi.

Besmelenin fazîletinden size biraz, bir mikdar bahsetdik. Yani deryâdan bir katre, şemsden bir zerre. Anlayanlara söyledik, kabûl edeceklere söyledik, âşinâ gönüllere hitâb eyledik. Bu inceliği bilecek, bu inceliğin kadr ü kıymetini anlayacak zevâta hitâb etdim ki, sizin hepinizde bu neş'eyi bu isti'dâdı görmekdeyim. Besmelesiz iş yapmaynız.