Bu Bağ Kimin?

Bir gün Îsâ Peygamber havâriyyûnla gidiyorlardı, Allah Îsâ Peygamber'e emretdi, "Şu bağa girin, bağdan üzüm koparın, yiyin" dedi. Zîrâ bir üzüm bağının önünden geçiyorlardı. "Yâ Rabbi, bu bağ bana âid değil, nasıl girerim oraya?". "Gir, benim büyük bir âyetim var, onu göreceksin" dedi. Emr-i ilâhî olunca girdiler ve birer salkım üzüm aldılar. O aralık bağ sâhibi çıkageldi. "Benim bağıma niye girdiniz, benim üzümümü niye kopardınız, benim haberim olmadan" diye bağırıyordu. Cenâb-ı Hakk peygambere vahy etdi, "Şimdi yapacağım şeyi gör, ibret ile, kâinâta bir âyet olsun" dedi. Îsâ Peygamber, dedi ki, "Bu bağ kimin? "diye sordu Îsâ Peygamber. Adam, "Benim malımm" dedi. "Bu bağ senin değil" dedi Îsâ Peygamber. "E benim" dedi. Cenâb-ı Hakk, o bağa o güne kadar kaç kişi mâlik olduysa hepsini diriltdi. O güne kadar o bağa mâlik olan ölüler dirildi ve birbirleriyle kavgaya başladılar, "Bağ benim, bağ senin" diye. Bağ sâhibi şaşırdı. "Bağ benim" diyordu, fakat ona dediler ki, "Biz seni tanımıyoruz, çık dışarıya" dediler, onu atdılar dışarıya. En sonraya kaldı o, en arkaya.