Bu fenâya sen neden böyle gönül verdin ey yâr
Ey 'aceb düşmez mi hergiz önüne ol bâkî dâr
İşbu mâl ü mülk oğul kız bâğ u bahçe don u tay
Bunda kalır sen gidersin sinliğe çar nâçâr
Buna gönül bağlayup mağrûr olup kalmak neden
Çünki bir köprüdür ol gelen geçer kılmaz karâr
Niceler bu köprüde yapdı 'imâretler dâim
Âhir ecel seli geldi kıldı anı târumâr
Ger nebîdir ger velî ger pâdişah u ger gedâ
Gör bu köprüden gelüp kamu nice geçdi geçer
Uslu isen sen de geç hergiz 'imâret eyleme
Usan olma gâfil olma geldiğin işi başar
Seni Hakk niçün yaratdı niye geldin bunda sen
Anı bil kim bilmeğe getirdi seni Girdigâr
Geç bu benlik da'vâsından yokluğu eyle kabûl
Hazret'e varırsan âhir bâkî yokluk ile var
Hazret'e yokluk ile varan kişi key şâd olur
Binüben cennet burakına göriserdir dîdâr
Şöhreti ko şöhret âfetdir dedi Hayrü'l-beşer
Seni koymaz oda illâ işbu nâmûs ile 'âr
Eşrefoğlu Rûmî bu pendi yürü sen sana ver
Var kanâ'at cübbesin giy 'uzlet eyle ihtiyâr