Buna Kim Güç Yetirebilir ki?

Zünnûn-ı Mısrî Hazretleri fütüvvet ehlinden bir gence demiş ki, "Delikanlı, nefsin için melâmet silâhını eline al ve kötü huyları bırakıp nefsini hâkimiyetin altına al ki yarın ebedî selâmet elbiselerini kuşanasın. Nefsini emân bahçesine hapset ve farzların acılığını ona tattır ki naîm cennetlerine nâil olasın. Nefsine sabır kâsesinden içir ve fakrı ona vatan eyle. İşin tamâm olana kadar böyle devâm et". Delikanlı, "Buna hangi nefs güç yetirebilir ki?" deyince Hazret buyurmuş ki, "Dâimâ açlığa sabreden ve karanlık gecelerin zırhına bürünerek tefekküre dalan nefs. Kayıtsız ve şartsız, dünyâyı verip âhireti satın alan nefs. Zühdün darlığı içinde karanlıkları felakın aydınlıklarına süren nefs. Acaba böyle bir nefs hakkında ne dersin? O ki mihnetler vâdisinde sülûk etmiş, hazları terkederek nefsine hâkim olmuş, nazarını âhirete çevirmiş, gözlerini sevgiliye dikmiş, günahlardan kendisini çekip almış, az bir gıda ile yetinmiş, arzu ve hevâ askerlerini yenmiş, karanlık dalgalar arasında bir çiçek gibi ortaya çıkmışdır. O, hasret kadehiyle sarhoş olmuş, gece karanlığında biricik sevgilisine doğru yola koyulmuşdur. Muhakkak ki o, geçim vâsıtalarını bir taraf bırakmış, sıkıntılarla yüzyüze gelmişdir. Böyle bir nefs, dönüşü olmayan gün için hazırlanmışdır. Bütün bunlar da, ancak Hayyu'l-Kayyûm olan Allah'ın tevfîkiyle gerçekleşir".