Deheninden bulunca zerre eser
Verd-i rûyine olalı meftûn
Şimdi bülbül yanımda gör ne öter
Zerre-i vech-i nûr-i pâkindir
Devr ider gökyüzünde şems ü kamer
Salma ferdâya rûyini göster
Seni bir kez gören cinânı nider
Sen beşersin eğerçi sûretde
Nûr-ı Hakk'sın velîk sîretde
II
Şems-i zâtın zıyâsıdır âdem
Ol zıyâ 'aksidir kamu 'âlem
Melce'-i âşiyân-ı rû-siyehân
Mefhar-i enbiyâ şefî'-i ümem
Sen penâh-ı kamu 'usât oldun
Ümmetine nice irişir elem
Dürr-i lâhût zât-i pâkin imiş
Mûcib-i mevc-hîz-i bahr-ı kıdem
Enbiyâ zümresine şâh oldun
Cümlesi çâkerin sezâ der isem
Bülbül-i bâğ-ı gülistân-ı Ehad
Nâm-ı pâkine dediler Ahmed
III
Buldu "mîm"in ile vücûd imkân
Zâhir oldu anınla kevn ü mekân
Buldu eşyâ vücûdu çün senden
Rûh sen cümlesi olup ebdân
Şeb ü rûz oldu zülf ü rûyinden
Devr ider şevk ile kerrûbiyân
Ey mededkâr-ı 'usât-ı ümem
Kapuna gelmnişiz bize dermân
Senden ister kamu fakîr ü ganî
Matlabın ey kerîm-i zü'l-ihsân
Biz marîziz tabîbimiz sensin
Biz muhibbiz habîbimiz sensin
IV
Meded et bize ey habîb-i İlâh
Olmayalım reh-i gam içre tebah
Nâr-ı hicrin bizi kebâb etdi
Âhımız âsumânı etdi siyah
Koyma firkat şebinde bizi garîb
Kıl visâlin müyesser ey yüzü mâh
Biz gedâ dergehinde muhtâcız
Dileriz hân-ı vaslını her gâh
Düşmen-i nefse çün esîr olduk
Sen halâs et meded bizi ey şâh
Nûr-ı Yezdân değil misin yoksa
Rûh-i insân değil misin yoksa
V
Nûr-ı Hakk'sın cihâna rahmetsin
Kamu azmışlara hidâyetsin
Buldu imkân bidayeti senden
Hem girü cümleye nihâyetsin
Beşeriyyetde eyledin cilve
Kimse bilmez seni ne âyetsin
Bîm-i dûzah çeker mi 'uşşâkın
Rahmet-i Hakk'a çün delâletsin
Çâr-yârin muhabbeti vâr iken
Ey Sezâyî yürü selâmetsin
Rûh-i pâk-i Resûl'e ver salavât
Mürde cismine ire tâ ki hayât
Hasan Sezâyî
Kuddise Sırruh