MuzafferOzak.com (Türkçe)

Mürşid-i Azîzim Muzaffer Efendi Hazretleri, 1984 senesinde, Bayezid Câmi-i Şerîfindeki Ramazan sohbetlerinden birinde buyurdular ki :

Câmide cemâat yok. On milyon halk var İstanbul'da, on milyon! Oraya bir levha asmışlar, yalan o. Dört milyon bilmem ne falan fıstık. Kafadan atma bir şey o. On milyon halk var İstanbul'da, on milyon! Belki fazlası da var. Bir ucu İzmit, bir ucu Tekirdağ, bir ucu Akdeniz, bir ucu Karadeniz. Her taraf insanla dolmuş. On milyon insan var ama camide cemaat yok!

1938 senesinde İstanbul 325 bin kişiydi, ben bu câmi-i şerîfde müezzindim. Türkiye'nin altı milyon nüfusu vardı. Yâhud on milyon nüfusumuz vardı. Nüfusumuz altı milyondu da, o vakit mahsus on milyon çıkarmışlardı ya neyse. İkindi namazında câmi kapıya kadar doluyordu. O 325 bin kişinin 200 bini de ekalliyyetdi. Rumlar, Ermeniler, Yahudiler vardı. Buna rağmen câmi dolardı. Burada oturanlar da, hep büyük zevât-ı âlî-kadrin mütekâidleriydi. Hâkim mütekâidi, vâli mütekâidi, vüzerâ, vükelâ hep burada otururlardı. Tabii! Hep büyük adamlar, vüzerâ, vükelâ gelir, burada otururlardı. Hicaz mollaları vardı. Bak şu müezzinlerin oturduğu yer var ya, işte orada Ebulula Mardin ile Necmeddin Molla otururdu, yerleri orasıydı.

Efendi Hazretleri, o yıllarda Bayezid Câmi-i Şerîfinde sâdece mukâbele okuyan hâfızlar için 486 minder olduğunu, akşam namazlarını cemaatle kılanların oruçlarını açabilmeleri için herkes bir tâne almak şartıyla bir okka zeytin dağıtıldığını yani akşam namazında bile en az 300 kişi olduğunu, öğle ve ikindi namazlarında cemaatin izdihamından dolayı bazen elbise düğmelerinin kopabildiğini söylerlerdi.

Efendi Hazretlerinin o yıllara dâir diğer bazı hâtıralarını da "Bir Zamanlar Bayezid Câmi-i Şerîfi" başlıklı yazımızda bulabilirsiniz.

Efendi Hazretleri her Ramazan ikindi namâzından sonra câmi-i şerîfin ana kapısından girildiğinde sağ tarafda kalan mahfilde otururlar ve bu mahfilin karşısındaki müezzin mahfilinin altında oturup mukâbele okuyan hâfızları dinlerler, bütün mukâbeleleri dinledikden sonra, sohbete başlarlar ve iftara yarım saat hattâ bazen yirmi dakika kalıncaya kadar sohbet ederlerdi. Koca Bayezid Câmi-i Şerîfinde ikindi namâzında ancak bir kaç saf cemaat olur, onların çoğu da namazdan sonra gider, mukâbele dinleyenler olsa olsa 50-60 kişi olur, Efendi Hazretlerinin sohbetine oturanlar da ancak 15-20 kişi kadar olurdu.

Malûm ya, câmi toplayan, cemaat de topluluk demekdir. Eğer bir câmide cemaat yoksa, o câmi ma'nâsını ve rûhunu yitirmiş, isimden ve şekilden ibâret kalmış demekdir. Câmi yaptırma yarışına girerek hiç durmadan cemaatsiz câmiler inşâ etmekde olan gâfil müslümanlar da hakîkaten acınacak hâllerdedir.

Hevâya düşdün ey dil meclis-i takvâya gelmezsin

Gözün aç gâfil olma bir daha dünyâya gelmezsin

www.muzafferozak.com

Camide Cemaat Yok