Muzaffer Efendi Hazretleri sık sık, "tevhîd, yedi cehennemin kapılarını kapayan, sekiz cennetin de kapılarını açan bir anahtardır" buyururlardı... Bu sözün zâhirî ma'nâsı hemen hemen herkesin bildiği bir hakîkate işâret ediyor...Yani Hakk'ın birliğine inanan kişi, canını cehennemden kurtarır ve cennete dâhil olur... Bu sözün tasavvufî ma'nâsına gelince... Hepimizin bildiği gibi, insanı cehenneme götüren şeyler, Allah'ın men' ettiği bir takım kötü fiillerdir...Bu fiiller, kalbdeki bir takım kötü sıfatlardan meydana gelir...Kalbinde kibir, riyâ, hased, ucub, gadab, hubb-i mâl, hubb-i câh gibi sıfatlar olduğu müddetçe kişi, kendisini cehennemlik edecek işleri işlemekden men' edemez...İşte "Kelime-i Tevhîd"in pek mühim bir husûsiyyeti burada ortaya çıkıyor...Zîrâ nefsânî hastalıkların tedâvisinde mütehassıs olan mürşidler, nefsin kötü sıfatlarından kurtulmanın çâresinin "Kelime-i Tevhîd" zikri olduğunu beyân etmişler ve bendelerine de hep bu dersi vermişlerdir...Bilenler bilir, hangi tarîk olursa olsun, dervîşlerin vazgeçilmez zikri hep "Kelime-i Tevhîd"dir...