Cömertliğin En Yüksek Derecesi : Îsâr
11 Haziran 2019 tarihinde yayınlanmıştır.
Îsâr tabiri Kur`ân-ı Kerîm'den alınmışdır. Medîne'deki müslümanların yani ensârın Mekke'den Medîne'ye hicret eden muhâcirler için yaptıkları fedâkârlıkların övüldüğü, Sûre-i Haşr'daki "وَالَّذ۪ينَ تَبَوَّؤُ الدَّارَ وَالْا۪يمَانَ مِنْ قَبْلِهِمْ يُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ اِلَيْهِمْ وَلَا يَجِدُونَ ف۪ي صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِمَّٓا اُو۫تُوا وَيُؤْثِرُونَ عَلٰٓى اَنْفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌۜ وَمَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِه۪ فَاُو۬لٰٓئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَۚ" âyet-i kerîmesi cömertliğin îsâr mertebesine işâret eder.
Îsâr da derece derecedir. Otobüsde oturduğu yeri ayakda duran birisine vermek ya da bir kuyrukda sırasını başkasına vermek gibi küçük bir fedâkârlık da îsârdan sayılabilir çünkü bunu yapan kişi bir mecbûriyeti ya da menfaati olmadığı halde başkasını kendisine tercîh etmişdir. Ne var ki îsâr ehlinden sayılabilmek için çok daha büyük fedâkârlıklar yapmak lâzımdır. Yapılan fedâkârlığını büyüklüğüne göre derecelenen îsârın en yüksek mertebesi sâhib olduğu her şeyi ama herşeyi Allah yolunda fedâ edebilmekdir.
Ashâb-ı kirâmın varlıklıları arasında îsâr ehlinin önderi, hiç şübhe yokdur ki, Yâr-ı Gâr-ı Resûl Hazret-i Ebûbekir radıyallahu anh Efendimizdir. Zîrâ O, bütün malını Allah ve Peygamber yolunda fedâ eylemişdir. O, bu cömertliği sebebiyle peygamberlikden sonra en yüce makâm olan sıddîkiyyet makâmına yükselmiş ve kendisine "es-Sıddîk" lakabı verilmişdir. O'nun cömertliği mal cömertliğinden ibâret de değildir. O, bütün hayâtını Resûl-i Ekrem Efendimize vakfetmiş, Allah yolunda canını da fedâya hep hazır olmuşdur. Hazret-i Ebûbekir'in cömertliği bununla da kalmamış, ümmet-i Muhammed için cehenneme bile girmeye râzı olmuşdur. Nitekim o meşhûr münâcâtında, "Yâ Rabbi, benim bedenimi öyle büyüt öyle büyüt ki, cehennemi tek başıma ben doldurayım, orada ümmet-i Muhammed'den başka bir kimseye yer kalmasın" diye niyâz etmişdir. İşte îsârın en yüksek mertebesi budur.
Dünyâ harâmdır ehl-i 'ukbâya rükn etme ana
'Ukbâ harâm hem ehl-i dünyâya işit derem sana
Bu iki dahi ehl-i Mevlâ'ya harâmdır bilmiş ol
Hangi gürûhdan olmak istersen haber vergil bana