Dervîşlikde Edeb Mes'elesi

Dervîşlikde edeb meselesi çok mühimdir. Hazret-i Muhammed Bahâeddîn Nakşibend de öyle söylüyor. Bir gün Şâh-ı Nakşibend Hazretlerine bir hâl gelmiş, elbiselerini parçalayıp, çırılçıplak, şeyhinin huzûruna girmiş. Şeyh Efendi, onu bu halde görünce, "Kaldırın atın dışarı bu terbiyesiz herifi" demiş. Dervîşler, onu kaldırıp sokağa atmışlar. Hazret-i Şeyh diyor ki : "Sonra aklım başıma geldi. Anladım ki ne olursa olsun mürşidin huzûruna edebsiz olarak girilmemeli. Temizlendim, giyindim, aklımı başıma aldım, geldim, Hazret-i Emîr'in kapısına başımı koydum. Sabaha kadar o halde bekledim. Hazret-i Emîr, sabah namazını kılmak üzere dışarı çıkdı, beni o halde görünce,"Artık bu edeblenmiş, bunu içeri alın da yarasını beresini sarın" buyurdular. Anladım ki huzûr-i şeyhe mutlakâ edeble girmek lâzımmış.