Dil Beytini Pâk İden

Bu nutk-i şerîfin îrâdına sebeb olan hâdiseyi, Âsitâne-i Hazret-i Pîr Nureddin Cerrâhî'de 18. postnişîn olan, Fahreddin Efendi Hazretleri, Envâr-ı Hazret-i Nureddin adlı eserinde şöyle anlatıyor : 

"Evliyâ-yı kirâm (kaddesallâhu esrârahum) hazerâtının burhân ve kerâmâta adem-i tenezzülleri ma‘lûm olmakla berâber li-hikmetin bu gibi izhâr-ı burhâna tevessülleri de vâkîdir. Sultān Ahmed Hân-ı Sâlis [1703-1730] hazretlerinin, vâlidesi Gülnûş Emetullâh sultān ziyâde hasta olduklarından Hazret-i Pîr (kuddise sırruhu’l-münîr)’in nefes buyurmalarını arzu etmişler. Taraf-ı pâdişâhîden vâki‘ olan da‘vet üzerine sarây-ı hümâyûna azîmet buyurmuşlar. Hastayı nefes buyurdukları anda bi-iznillâhi teâlâ şifâyâb olur. Pâdişâh hazretleri zuhûra gelen bu kerâmât-ı aliyyelerinden dolayı o akşam sarayda misâfir kalmalarını beyân ederler. Hazret-i Pîr (kuddise sırruhu’l-münîr) arzū-yı pâdişâhîyi kabul buyurup o gece Topkapı Sarayı’nda misâfir kalırlar. Akşam üzeri min tarafillâh bir fırtına zuhûr eder ki, sarayda îkād edilen bal mumlarının uyandırılması güçleşir. Bunu gören pâdişâh hazretleri Hazret-i Pîr (kuddise sırruhu’l-münîr)’in mübârek yüzüne ma‘nâlı olarak nazar eder. Bu bakışı müşâhede buyuran kutb-ı medâr-ı irşâd, kerem-i inâyet-mu‘tâd, Cenâb-ı Pîr (kuddise sırruhu’l-münîr) önünde oturmakta oldukları pencereden mübârek başlarını dışarı çıkarıp “Yâ Hak” diye bir sayha atarlar. O anda fırtına durur ve oturdukları odada şamdanların üzerinde bulunan mumlar kendiliğinden ateş alıp şu’lelenirler ve Hazret-i Pîr (kuddise sırruhu’l-münîr) zât-ı akdeslerine gelen hâl ile meşhûr ve müteâref olan şu nutk-ı şerîfini îrâd buyururlar. Pâdişâh hazretleri, kaleme alınmasını irâde ederler. Sarayda yazılan nüshaların bir nüshası da hânkāh-ı şerîfde el-yevm mevcûddur"

Fahreddin Efendi Hazretlerinin Sualnâme adlı eserinde bu nutk-i şerîf

Bu nutk-i şerîfin, her nedense ilâhiyyât mecmuâlarına yazılmış ve besteler bağlanmış tekâyâ-yı şerîfede zikr ü tevhîd esnâsında okunan şekli şöyledir :