Dînî Mûsıkî ve Mûsıkînin Hikmetleri

Mürşid-i Azîzim Muzaffer Efendi Hazretleri, 1982 senesindeki Amerika seyahatinde katıldıkları bir TV programında, önce mûsıkîmizden bazı örnekler icrâ edildikden sonra, programcının dînî mûsıkînin hikmetinden suâl etmesi üzerine buyurdular ki :

Dînî mûsıkî, Kur`ân-ı Kerîm'in âyetlerini ve Resûl-i Ekrem'in hadîslerini ve onlardaki bulunan inceliği ifâde eden bir ma'nâ ile ve âhenk ile söylemekden ibâretdir.

Sözlerin insanlar üzerindeki te'sîrini hepimiz biliyoruz. Bir nutukla orduları harbe süren ve ölüme koşarak götüren söz olduğuna göre bu sözü âhenkli söylemenin insan vücûdundaki te'sîrini bir defa bununla kıyâs etmemiz lâzım gelir. Bu sözümüzün de tanığı şudur ki, şimdi çalınan, yapılan mûsıkî ile dinleyenlerin ne gibi zevke, safâya gark olduklarını kendileri tatdılar, benim söylememe, söze bile hâcet yok.

Her millet, her insan, mûsıkîden anlar. Hattâ hayvanlar bile. Meselâ deve hayvanı mûsıkîden çok güzel anlar. Koyun kezâ. Bizim Anadolu'da, Türkiye'de çobanlar koyunları kavalla suya indirirler, sudan çıkarırlar, uyuturlar. Deve de böyle, üç ay yolu Arabın yâleli ile, üç ay onun sesiyle takîb ederek yorulmadan gider. Hayvanlara bu böyle te'sîr ederse, insanlara niçin te'sir etmesin? Elbette te'siri büyükdür.

Bunun da ma'nâsı şudur ki, âlem-i ervâhda yani rûhlar âleminde, Cenâb-ı Hakk kullara, "elestü bi rabbiküm" hitâbıyla hitâb etmiş. Yani "Ben sizin Rabbiniz değil miyim?" demiş, kullar da "Kâlû belâ, Evet, sen bizim Rabbimizsin" diye tasdîk etmişler. İşte mûsıkîden insanların zevk duyması, bu kelâm-ı ilâhiyyedeki bulunan zevki unutmamaları ve hatırlamalarıdır.  

Mûsıkîyle okumak, cennetin kapısının aralanmasına, gıcırtısını duymaya işâretdir, bir ma'nâ da o ma'nâdır. Bazılarına cennetin içerisini, bazısına dışarısını gösterir.

Aşkı bilen ve aşkı tadan ve aşkdan anlayan kimse mûsıkîden anlayabilir.

www.muzafferozak.com