MuzafferOzak.com (Türkçe)

Bu sayfada ehlullah hazerâtının bazı nutk-i şerîflerini bulacaksınız. Bunların bir kısmını elimizden geldiğince îzah etmeğe, tasavvufî remzleri ve incelikleri beyân etmeğe gayret ettik. Bu nutk-i şerîfler ders mâhiyetinde olduğundan çoğu kıymetli mûsıkîşinâslarımız tarafından bestelenmiş ve asırlarca aşk meydanlarında ve zikir meclislerinde okunagelmişdir. Arşivimizdeki ses kayıtlarından bir çoklarını da bu vesîle ile yayınlayarak âşinâ gönüllere takdîm etmeği vazîfe bildik.

RÂBİATÜ'L-ADEVİYYE
Ey kardeşler halvetde bütün râhatım benim
Ey neş'em zevkim emelim mesnedim
Ey sevgili ben seni iki aşkla severim
Kadehim şarâbım sevgilim bu üçü ben ise aşkın mübtelâsı dördüncü
Sevgili âh sevgili ne bir misli var O'nun ne de benzeri

EBÛ SAÎD EBU'L-HAYR

Allah'dan sana iyilikler vermesini istersen

Allah yolunda bir iğne bile mâni olur sana

Beraber olursa eğer ilminle amelin

Bilir misin neler neler neler istiyorum

Biliyor mmusun bugün ne dedi bana yâr

Bir ömür hevesle havanda su dövdüm

Bize kavuşmak istiyorsan eğer

Bütün âlem seni bulmak için keşmekeşe düşmüş

Dil vakt-i semâ' bûy-i dildâr bered

Duâya kaldırsam tazarru ve niyâz elimi

Dünyâ değmez onun için perîşân olmaya

Efendi kabir fikriyle gamlı olmak gerek

Emniyet ve râhat zilletdedir fakîrlikdedir

Ey bâr-ı Hudâ be-hakk-ı hestî

Ey halkı halk eden bir yol gösterici gönder

Gamlıyım ama senin semtinden bu gamla gitmem

Gam sermâyesini öyle kolayca vermem

Geceleyin kalk âşıklar geceleri görüşür

Gel gel gene gel ne olursan ol gel

Gelmedikçe bir işin vadesi

Gönlüm senin aşkın yolundan ayrılmaz aslâ

Gönlü yaralı göğsü parçalanmış olmak gerek

Gönül O'nun aşkı yolunda gitmesin de ne yapsın

Güzel sözlerim var ama amelim yok

Hakk'a tâatin yok ise cennet ü rıdvân bekleme

Hayâle ve gurûra kapıldı bir zümre

İnsan ömrünün sermâyesi bir nefes

Kırık gönüllerin dostu O

Kolaydır benim için hançer ağzında durmak

Namazda başı yere koymakdan maksad ne

Sevgilinin yolunda öldürülmek gerek

Sevinçli de olsam gamlı da olsam hep seni anarım

Tabîbe gitdim gizli derdimi söyledim

Tamâm oldu mu fakr Allah bulunur

Yâ Rabbi iki âleme de muhtâç etme beni

Yâ Rab kanâat ile zengin et beni

Yâ Rab kerem eyle bir kapı aç bana

Yâ Rab lutfeyle perîşân etme bizi

Yâr-ı muvâfık ile dostluk daha güzel

Yılan ile akrebin kuyruğunu bağladım

Zâhidin sevâbı var benim büyük ümîdim

YÛNUS EMRE
Aceb bu benim cânım âzâd ola mı yâ Rab
Aceb değil senin içün ger cân fedâ kılar isem
Allah diyelim dâim
Allah emrin tutalım

Allah sana veribiye bir gün ecel serhengini
Ali almış sancağını eline
Andan beru gönüldüm dost ile bile geldim
Andan beru kim aşkın benimle yoldaş oldu

Anma mısın sen şol günü cümle âlem hayrân ola
Anmaz mısın sen şol günü gözün nesne görmez ola

Anup kıyâmet gününü
Ârifler ortasında sôfîlik satmayalar
Âşık mıdır ol ma'şûk içün vermeye cânı
Aşk bezirgânı sermâye cânı
Aşk da'vâsın kılan kişi hiç anmaya hırs u hevâ
Aşk erine dünyâda çi harîr ü çi palâs
Aşk eteğin tutmak gerek âkıbet zevâl olmaya
Aşkın aldı benden beni bana seni gerek seni
Aşkın ile âşıklar yansın yâ Resûlallah
Aşk ile biliş cânlara ezel ebed olmayısar

Aşk imâmdır bize gönül cemâat
Aşk makâmı âlîdir aşk kadîm ezelîdir
Aşksızlara verme öğüt öğüdünden alır değil
Ata belinden bir zaman anasına düşdü gönül
Ben bende buldum çün Hakk'ı
Ben bu yolu bilmez idim aşk gönlüme düşdü gider
Ben dervîşem diyene bir ün idesim gelir
Ben dost ile dost olmuşam
Benem ol aşk bahrîsi denizler hayrân bana
Benem sâhib-kırân devrân benimdir

Benim bunda karârım yok ben bunda gitmeğe geldim
Benim gönlüm gözüm aşkdan doludur
Ben yürürem yâne yâne aşk boyadı beni kâne
Berk yapışdın şol dünyâya koyup gitmeyesin bigi
Bilmem nideyim aşkın elinden
Bî-mekânem bu cihânda menzilim durağım anda
Binde biri bu halkın Rahmân yoluna girmez
Bir imâret göster bana kim sonu vîrân olmaya
Bir kez gönül yıkdın ise bu kıldığın namaz değil
Bir sâkîden içdik şarâb arşdan yüce meyhânesi
Bir söz diyeyim sana dinle canın var ise
Bir tahta yaratmışsın hâlim anda yazmışsın
Bu bir acâib hâldir bu hâle kimse ermez
Bir ay gördüm bu gece kamu burçlardan yüce
Bir gün senin defterini dürerler bir eyyâm gelir
Bir kez yüzün gören senin ömrünce hiç unutmaya
Bir kişiden sorgil haber kim ma'nâden haberi var

Bir sâkîden içdik şarâb arşdan yüce meyhânesi
Bir söz geldi dilime eydem ölüm üstüne
Bir şâha kul olmak gerek hergiz ma'zûl olmaz ola
Biz bizi bilmez idik bizi kendüden eyledi

Biz neye âşıksavuz âlemler ana âşık
Biz uludan işitdik evvel er yaradıldı

Bu dem yüzüm süre duram her dem ayım yeni doğar
Bu dervîşlik durağı bir acâib durakdır
Bu dervîşlik yoluna aşk ile gelen gelsin
Bu dünyâ kimseye kalmaz anadur ölümün zinhâr
Bu dünyânın meseli bir ulu şâra benzer
Bu dünyânın misâli benzer bir değirmene
Bu dünyâya gelen kişi âhir yine gitse gerek
Bu dünyâya gelenlerin hiç birisi kalmaz imiş
Bu dünyâya gönül veren sonucu pişmân olısar
Bu ne derddir aceb dermân belirmez
Bu ne gülecek yerdir ağlasana key katı

Bu ömrüm yok yere harc etmişem ben
Bu yokluk yoluna bugün bize yoldaş olan kimdir
Cânını aşk yoluna vermeyen âşık mıdır
Cân u gönülden seversen yalvar kul Allah'a yalvar
Çalab Âdem cismini toprakdan vâr eyledi
Cân bir ulu kimsedir beden anın âletidir
Çalab nûrdan yaratmış cânını Muhammed'in
Çarh-ı felek yoğ idi cânlarımız var iken

Çıkdım erik dalına anda yedim üzümü

Dervîşler gönlü safâ hükm eder kafdan kafa
Dervîşlerin yoluna sıdk ile gelen gelsin
Dervîşliğe kadem uran her ma'nâda sultân olur
Dervîşlik başdadır tâcda değildir
Dervîşlik dedikleri hırka ile tâc değil
Dervîşlik der ki bana sen dervîş olamazsın
Dervîşlik makâmı hâl içinde hâl
Dervîş olan kişiler deli olagan olur
Dervîş olan kişilerin hâşâ gönlü büyük ola
Dervîş olan kişinin dirliği arı gerek
Dînin îmânın vâr ise hor görmegil dervîşleri
Dîn ü millet sorar isen âşıklara dîn ne hâcet
Doldur kadeh sungıl bize aşk şarâbından ey sâkî
Dün gider gündüz gelir gör nicesi uz gelir

Dün ü gün yalvarıram ben Mevlâ'ya
Dost bakalı yüzüme ben şehi görüp geldim
Dostdan bana haber geldi durayım andan varayım
Dostdan haber kim getirdi sorun seher yellerine
Dost gönlümü yağmaladı n'olsa gerek şimden gerû

Dost'u gerçek sevenlerin Dost'a ulaşır canları
Dost yüzüne bakmağa key safâ nazar gerek

Dur da dervîş haber sorayım sana
Durmaz yanar vücûdum âh itmeyüp nideyim
Dünyânın mekrine gönlünü verme
Dünyâya gelen kişi yola bile gelmek gerek
Dünyâya mağrûr kişi tövbeye gel tövbeye
Düşd'önüme hubbü'l-vatan gidem hey dost deyu deyu

Eğer aşkı seversen cân olasın
Eğer dilim bende ise kimse bana nesne demez
Eğer gerçek âşık isen boynundaki menşûr nedir
Eğriliğin koyasın doğru yola gelesin
Erenler bir denizdir âşık gerek dalası
Erenlerden etek tutan menzil alup Hakk'a yeten
Evliyâya münkirler Hakk yoluna âsîdir
Evvel dahi vâr idi cânımda bu aşk odu
Eyâ gâfil aç gözünü gönlün yavlak uzatmagil

Ey âşıkân ey âşıkân aşk mezhebi dîndir bana

Ey aşk delisi olan ne kaldın perâkende
Ey aşk eri aç gözünü yer yüzüne kılgıl nazar
Ey bana iyi diyen benem kamudan kemter

Ey bana iyi diyen benem kamudan yavuz
Ey beni ayıblayan gel beni aşkdan kurtar
Ey çok kitâblar okuyan sen kim tutarsın bana dak

Ey dervîş diyen bana nem durur dervîş benim
Ey dost bunca kıyl u kâl ne maksûd hod bir haber durur
Ey dün ü gün Hakk isteyen bilmez misin Hakk kandadır

Ey dünyâ benimdir diyen
Ey dünyâya aldanan hayırla ihsân kanı
Ey gönül bir dem bir vakit dünyâdan usanmaz mısın
Ey gönül bize kerem kıl bile seyrân idelim
Ey kopuz ile çeşte aslın nedir ne işde

Eyle sanman siz beni kendözümden gelmişem
Ey pâdişâh ey pâdişâh her dem işin düzedurur
Ey pâdişâh ey pâdişâh uş ben beni verdim sana
Ey sözlerin aslın bilen gel de bu söz kanden gelir

Ey su kandan gelirsin vatanın kanda senin

Ey yârânlar ey kardaşlar ecel ire ölem bir gün

Ey yârânlar ey kardaşlar korkaram ben ölem deyu
Ey yârânlar tınman bana ben yine noldum bilmezem

Eyyûb'em mübtelâyem derde dermân isterem

Ezelî bu aşkı ben bu mülke sürüp geldim
Gâfil olma aç gözün hâline bak öleni gör
Gaflet ile Hakk'ı buldum diyenler

Gayrıdır her milletden bu bizim milletimiz
Geldi geçdi ömrüm benim şu yel esip geçmiş gibi

Gele gel hey âşık gele

Gel ey dervîş Hakk'ı bulayım dersen
Gel ey dervîşlik isteyen eydem sana nitmek gerek
Gelin bir nazar eylen n'oldu cihân içinde
Gelin bugün yanalım yarın yanmamak içün
Gelin ey âşıklar gelin

Gelin meydâne girin devrâne
Gelin sorun bu cânlara sûretleri n'oldu gider
Gerekmez dünyâyı bize çünki bâkî bünyâd değil
Gerü durur yoklukdan kamuların baylığı
Ger uluya erdin ise sûret nakşı nendir senin
Ger vuslata erdin ise bu derd ile firâk nedir
Gider idim ben yol sıra yavlak uzamış bir ağaç

Gitdi bu kış zulmeti geldi bahar yaz ile
Gönül hayrân olupdur aşk elinden
Gördüm bir âdem başı bakdım ağzı burnuna

Haber eylen âşıklara aşka gönül veren benem
Hakîkatin ma'nâsın şerh ile bilmediler
Hakk bir gevher yaratdı kendinin kudretinden
Hakk bir gönül verdi bana hâ demeden hayrân olur
Hakk nûru âşıklara her dem nüzûl değil mi
Hakk yarattı âlemi aşkına Muhammed'in
Hakk'dan nazar oldu bana Hakk kapısın açar oldum
Hakk'dan yığar ol seni nen vâr ise ver gider

Hayıf benim bunca geçen ömrüme
Her kime kim dervîşlik bağışlana

Hey benim ömrüm kuşu kanda varasın bugün

Hey bire gönül seni nidelim senin ile

Hey gâfil bir gün sana öl derlerse ne dersin

Hey yârânlar bu dünyânın sonu vîrân olur birgün
Hey yârânlar hey kardaşlar nic'edeyim n'ideyim ben
Hiç bilmezem kezek kimin aramızda gezer ölüm

Hiç bir kişi bilmez bizi biz ne işin içindeyiz
Hudâ her şeyi halk edüp komuş yerli yerince
İçin dışın murdâr iken aşk neylesin senin ile
İki cihânı unutur sana gönül veren kişi
İki cihân zindân ise gerek bana bostân ola
İlâhî bir aşk ver bana ben benliğim bilmeyeyim
İlâhî derdimin dermânı sensin

İlhâm ile dün gece seyretdim Muhammed'i
İlim ilim bilmekdir ilim kendin bilmekdir

İlminde gark oluben ben beni bilemezem
İns ü cinni cümle yaradılmadan
İstediğimi buldum eşkere cân içinde

İsteyelim iş ıssını bulıgörelim kandadır
İşbu vücûd bir kal'adır akıl içinde sultânı
İşidin ey ulu kiçi size benim haberim var
İşidin ey yârânlar dem evliyâ demidir
İşidin ey yârânlar eve dervîşler geldi

İşidin ey yârenler aşk bir güneşe benzer
İşit sözümü ey gâfil tanla seher vaktinde dur
Kaçan kim ben beni bildim yakîn bil kim Hakk'ı buldum

Kaçan kim ol dilber benim gözlerime tutaş oldu
Kanda idin kandan geldin dîvâne

Kanı bana sabr u karâr senin sözünü dinleyem
Keleci bilen kişinin yüzünü ağ ede bir söz
Kem durur yoksullukdan nicelerin varlığı
Kimseye düşmân tutmazız ağyâr dahi yârdır bize
Kogıl bu dünyâ bezeğin bu dünyâ yel durur hayâl
Ko ölmek endîşesin âşık ölmez bâkîdir
Koyup gel nakş u nigâr nakşa yol verme zinhâr
Kullukdan ırak olma sultân göresin birgün
Lâ-şerîkden okursun sonra şerîk katarsın
Ma'nâ bahrine daldık vücûd sırrını bulduk
Ma'nâ eri bu yolda melûl olası değil
Ma'nâ berâtın aldık uş gine elimize

Mecnûn'a sordular Leylâ nicoldu
Milk-i bekâdan gelmişem fânî cihânı neylerem
Miskîn âdem oğlanı nefse zebûn olmuşdur
Miskînlikde buldular kimde erlik var ise
Müslümanlar kim görmüşdür âşık tevbe ettiğini
Müslümânlar zamâne yatlu oldu
Müslümânım diyen kişi şartı nedir bilse gerek

Müslümanım diyenlere beş vakt namaz gerek olur

Müşkili hâlleylemek değmenin işi değil
Ne kim senin cevrin ile geçirmişem ben günümü
Neylerler fânî dünyâyı Allah sevgisi vâr iken
Nice bir besleyesin bu kadd ile kâmeti
Niceler bu dünyâda günâhını yuyamaz

Niçe yıllar ömür sürdüm
Niçün sen nefs-i emmârı bu gafletden uyarmazsın

Nidelim bu dünyâyı neyleyüp nitmek gerek
Nideriz dirlik suyun biz cânı yağmâya verdik
Nisâr ol âşık cânına ki dost ile visâli var
N'ola gelsen şimden geru fesâdı terk etsen gönül
N'oturursun dış kapıda gör içeru neler gezer

Okudu bize Kur`ân'ı hükmün tutsun deyu Hudâ
Ol âlem fahri Muhammed nebîler serveridir
Ol cân kaçan ölüser sen ana cân olasın

Ol Çalabımın aşkı bağrımı bâş eyledi
Ol dürr-i yetîmem ki görmedi beni ummân
Ol kişinin yokdur yâri işbu cihân zindân ana
On sekiz bin âlem halkı cümlesi bir içinde
Ömrüm beni aldadın âh nideyim ömrüm seni
Sabâhın sinlere vardım gördüm cümle ölmüş yatar

Sana derim sana ey mü'min kardaş

Sana direm ey velî dur erte namazına
Sana her işde ey Kâdir bildik tercemân gerekmez

Sana ibret gerek ise gel göresin bu sinleri
San'atın yeğreği çün namâz imiş hoş pîşe

Sen bu ilden ol ile göçersin yarak eyle

Sen bu cihân mülküne geldim gelmedim dime

Sen bu yalancı dünyâda şöyle kalam mı sanırsın
Sen cânından geçmeden cânân arzu kılarsın
Senden gelir cevr ü cefâ ben âh u vâh etmeyeyim
Sen dünyâya benim derdin senden o kalmış ola mı
Senindir pâdişâhlık kudretin var
Sensin bize bizden yakın görünmezsin hicâb nedir
Sensin Kerîm sensin Rahîm Allah sana sundum elim
Sensiz yola girer isem çârem yok adım atmağa
Severem ben seni cândan içerû

Sôfîyem halk içinde tesbîh elimden gitmez

Sordum sarı çiçeğe
Söylememek harcısı söylemenin hasıdır
Suâlim var tapuna ey dervîşler ecesi

Sûretden gel sıfâta yolda safâ bulasın

Sübhân bizi uyarısar niçe zaman yatmış iken
Şeyhimin illeri ırakdır yolları
Şöyle garîb bencileyin
Şu cihân mülkünü Kâf'dan Kâf'a tutdun tut
Şûride vü şeydâ kılan yârin cemâlidir beni
Tecelliyâtın nûruna döymez vücûdum dağları

Teferrüc eyleyü vardım sabahın sinleri gördüm
Tehî görmen kimseyi hiç kimesne boş değil
Tehî sanman siz beni dost yüzün görüp geldim

Tutgil bir Tanrı hâsını gel ikrâr et erenlere
Ulu ulu günâhlarım yüz komadı bana Çalab
Uş gene geldim ben bunda sır sözün ayân eyleyem
Vaktinize hâzır olun ecel vardır gelir bir gün

Vasf-ı hâlin eydiserem vuslat hâlin bilenlere
Yanar içim göyner özüm ben ölümü anıcak
Yavlak aceb geldi bana dünyâ içinde işbu hâl

Yer yüzünde gezer idim uğradım milketler yatur
Yeşildir sancağı nûrdan alemi

Yine bu bâd-ı nevbahâr hoş nev' ile esdi yine

Yokdur bende amel tâat ben nideyim neyleyeyim

Yok yere geçirdim günü âh nideyim ömrüm seni
Yoldaş olalım ikimiz gel dosta gidelim gönül
Yort ey gönül sen bir zaman âsûde fâriğ hoş yürü
Yüce sultânım derde dermânım
Yüz bin cefâ kılsan bana senden yüzüm döndürmezem
Zinhar vermegil gönül dünyâ payına birgün

MEVLÂNÂ CELÂLEDDÎN RÛMÎ
Elhamdülillahillezî sultanuhû na'tu'l-ezel
Yâ Habîballah Resûl-i Hâlık-ı yektâ-i tüyî
Âciz kaldım imdâda yetiş

Akşam oldu diye def çalmazsan şöyle bil

Allahım beni şu yaramaz nefsin elinde bırakma
Âşıkların ahvâli

Âşıkların gönülleri
Âşıkların orucu
Aşka meyli olmayan kanatsız kuş gibidir
Aşk namazı
Aşk şarâbındaki cemâl sırrı

Atıldım âteşine yandım yakıldım

Bağa bülbül geldi kargadan kurtulduk

Balçık içinde kıvranıp durmak neden

Bayram geçdi cümle halk işe güce yöneldiler

Belki ansızın bir tarafdan gelir diye hoş bir haber
Bomboş bir karında ne hoş bir tatlılık var

Boş boş oturma haydi gel hemen kaynaş herkesle

Bu rebâbın sesi neler söyler bilir misin

Cân mahrem-i dergâh hemî bâyed bûd

Cenkde yüzümüze kalkan tutmayız biz

Çabuk koş ki rûhların semâ'ı başladı

Daha ne vakte kadar şekle görünüşe maddeye bağlanıp kalacağız

Dostum ister gönlü aydın birisi olan ister yüreği kapkara
Dünyâyı da dünyâ nimetlerini de gönlünden söküp at

Ehlullahın ehl-i dünyâdan farkı
Ekmeğe ağzını yum çünki şeker gibi oruç geldi

Elest meyhanesinden çekip getirdiler bizi

Elimden ne gelir ki
Elimden tut
Ey kapkaranlık geceyi uykuyla geçiren namaz vakti geldi
Ey nimetleri sayılara sığmayan

Ey semâ' eri mideni boş tut

Ey yolunu şaşırmış yaralı gönül gel

Ezel meyhânesinden getirdiler bizi

Farkında mısın hiç rebab neler söylüyor

Futa ve hırka giymekle sôfî olamazsın

Gıdam gökden gelmekde

Git Git!

Gönül vuslat hevesiyle sanki rebâbdır rebâb

Görecek göz gerek

Gül bahçesine davet

Gül gibidir ârif ammâ gülmesi yokdur

Her neyin peşinden koşuyorsan osun sen
Hevâ peşinde koşma Hudâ aşkına düş
Hevâ ve hevesini bırakır nâ-ehil olmakdan vazgeçersen
Hüsn yekî hasen yekî yâr yekî sühân yekî
İki dünyâdan da gönlünü arıtan insan

İnci arıyorsan bil ki ırmakda bulunmaz inci

İsrâfil'in sûru bana sürûr veriyor

Kâtibin elindeki kalem gibiyim

Kâmil İnsan
Kıyâmet davulu vuruldu haşrın sûru üflendi diriliş vakti geldi
Kim efsûn okudu ki senin kulağına?
Kulunu geceleyin götüren Sübhân'sın sen
Kurtulduk
Lutf eyledi kerem eyledi de çocuklara oruç anası geldi

Masal dinlemekle hallolmaz bu iş

Nasîhat-i Mevlânâ

Nefs köpeğiyle nasıl başa çıkacağım

Nerden geldiğini biliyor musun sen

Neyin peşinde koşuyorsan osun sen

O nedir ki semâ' âlemlerine şeref verir
Onu nasıl kandırayım?
Orucu şaşılacak bir şey bil çünkü insana can bağışlıyor
Oruç mevsimi geldi pâdişâhın sancağı erişdi
Ramazan geldi ama bayram bizimle
Ramazan geldi sofranın üstünü ört yücelikler yolunu aç
Ramazanı ganîmet orucu da nimet bil

Rebaba benzer gönüller senin aşkın ise yaya

Rebâb muşrıb-ı ışksest mûnis-i ashâb

Sâkî kadehi şarâb-ı ilâhî ile doldur

Sarhoşlar arasında bir akıllının bulunması

Semâ' dirilere gönül huzûru verir

Semâlara kapıdır yoldur semâ'

Semâ' meclisi

Semâ' rüzgarı gönül deryâsında nice dalgalar peydâ eder

Sen "benim ben" deyince biz kim oluyoruz kim
Sultânımsın sultânım gönlümde ve cânımda sensin benim îmânım
Sultân-ı rusul şeh-i arefnâk

Sûret hemi zıllest u heyûlâ midân

Şehvetin ve nefsin hevesine kapılır gidersen eğer
Namaz
Uyan artık namaz vakti geldi

Yaşadığım müddetçe bendesiyim Kur`ân'ın

Yolculuğa çık

Yolcusun sen yürü göğe doğru yol al

Zehî livâ vü alem lâ ilâhe illlallah

SADÎ-İ ŞİRÂZÎ

Cehâletden pâk olmak istersen

Mûsıkî şevkine kapılmayan gönüle yazıklar olsun

Yâ Sâhibe'l Cemâli ve Yâ Seyyide'l Beşer

HÂFIZ-I ŞİRÂZÎ

Gider

EFLÂKÎ DEDE

Ey ki hezâr âferîn bu nice sultân olur

Her kime kim bir nefes aşk selâm eyledi

ÂŞIK PAŞA
Aşkın şerâbın içeli kandalığımı bilmezem

Aşk odu düşdü cânıma eritdim ciğer yağını

Bir gün sana irer ecel uyan hey gâfil uyan hey
Bir kişi mahfel içinde sordu benden bir suâl
Cemâlin pertevi ey dost salalı nûr-i envârı
Çü lafz-ı kudret ezelde buyurdu kâf ile nûn

Devlet dahi sensin bana devrân dahi sensin bana
Ey Kerîm-i lem-yezel ey pâdişâh-ı lâ-yezâl
Ey pâdişâh ey pâdişâh çün ben beni virdim sana
Her gönül kim mazhar oldu ol Hakk'a
Her kim bana ağyâr ise hak Tanrı yâr olsun ana
Kimin ki sensin ey kâdı kamu yollarda yoldaşı
Nâzenîn bu ömrümüz bir göz yumup açmış gibi
Merdân-ı Hakk bu dünyâda maksûdlara kalmadılar
Rıf'at bulan kimesneler rağbet bu mülke kılmadı
Senin âşıkların kılmaz nazar firdevs-i a'lâya

Senin aşkın gerek bana niderem mâli vü câhı
Sen oturmuşsun imdi hoş şehâne

Tutgıl bir pîrin eteğin

HACI BAYRÂM VELÎ

Bilmek istersen seni cân içre ara cânı
Çalabım bir şâr yaratmış iki cihân âresinde
Hiç kimse çekebilmez pekdir feleğin yayı
N'oldu bu gönlüm n'oldu bu gönlüm

AKŞEMSEDDÎN VELÎ
Akreb ejdehâ dolu deryâyımış

Âşık isen ma'şûk içün şöyle sen merdâne gel
Aşk geldi yağma kıldı gönlü târâş eyledi
Ben âşık-ı cânâneyem cân u cihândan geçmişem
Ben bu aşkı bilmez idim bu bir aceb sevdayımış
Bir kişinin ki bâtını derdi ile âşinâ değil

Bugün seyr itmişemdir lâ-mekânı
Cân-ı cânân isteyenler terk-i cân olmak gerek
Cânı terketmek gerek bu evde cânân isteyen

Dost derdin iste ki dermânıdır âşıkların

Dost elinden içmişimdir câm-ı aşk-ı ahmeri

Düşelden ten kuyusuna gözüm Yûsuf'layın ağlar

Ey ki derdin bu benim derdime dermân eyledim
Gördüm çü Hakk'ın vechini ayne'l-yakîn yâ hû direm
Her ki bunda aşk-ı Hakk'a yâr olur

Kad tecellâ fi'l-merâyâ ol cemâl-i bî-misâl

"Mak'ad-ı Sıdk"ı dilersen olasın Allah ile

Ölümdür Yâr'dan ayrı zindigânî

Sînelerin aşk ile itdi biryân sôfîler

Şâhâ maşûkun seninçün sana etdi iktirâb

Yavı kıldın gönlünü gelgil beru cân iste bul
Zehî dil kim münevverdir bugün nûr-i tecellâdan

KEMÂL ÜMMÎ

Aceb ne gırre olupsun cihâna Ümmî Kemâl

Âhiret devletlerine dünyâdan kaçan yeter

Bu dünyâ kimseye kalmaz

Dünyâya harîs olmak ile sen tutamazsın

Eren çü sevmedi dünyâyı sevme sen dahi yir

Eyâ gâfil nice yoldan saparsın

Ey azîz el yu bu dünyâ çirkinden

Ey cân seven cihânda bu cism-i türâbı ko

Ey gâfil uyan uykudan niçe yatursun durma dur

Ey gönül eyvây ki key dîvânesin

Ey gönül uyan ki uş irdi ölüm

Ey kamu âlemin ulu Çalab'ı

Ey karındaşlar eğer âbidler ise tapunuz

Ey yol eri nefs ü hevâdan sakın

Gel ey gâfil ko bu dünyâ sarâyın

Ger olmak diler isen hâs gitsin

Haber virir işidenlere her nefes kâil

İlâhî perdeyi götür gözümden

Kimin ki gönlü vü cânı cihânda câha düşer

N'ideyin bilimezem senin ile yâre gönül

Ol seyyid-i rusül ki ezelî siyâdeti

Ömrünü gaflet içinde sarf idenler gâfilîn

Sensin Ehad sensin Samed yâ Rab meded yâ Rab meded

Tanrı'nı zikr eyle dâim dil sana fermân iken

YAZICIOĞLU MEHMED EFENDİ
Cihânın cânı vü cânın Muhammed'dir çü cânânı

Elâ ey server-i mahbûb mine'l-eyni ile'l eyni
Ki mahbûbunu etti bize irsâl Muhammed Ahmed ü Mahmûd ü asfâ
Yazıcıoğlu Mersiyesi

SİNAN PAŞA
Her kişinin bir Tûr'u her derûnun bir nûru var

Her neye baksan delîl-i zâtıdır
Kimse kılmaz şerh-i hâl-i marifet

ÂŞIK YÛNUS

Adım adım ileri bu âlemden içeri

Âlemler müştâk sana şefî' ol yâ Muhammed

Alma tenden cânımı amân Allahım amân
Aşkın odu ciğerimi yaka geldi yaka gider
Arayu arayu bulsam izini
Ayırma beni senden yaradan

Bana bu ten gerekmez can gerekdir
Bir garîbsin şu fenâde gülme gülme ağla gönül

Bir nazarda kalmayalım gel Dost'a gidelim gönül
Bülbül niçin böyle feryâd edersin
Cânım kurbân olsun senin yoluna
Dağlar ile taşlar ile çağırayım Mevlâm seni

Denize bir ip gerseler
Dolap niçin inilersin
Ey enbiyâlar serveri

Ey yârenler ey kardaşlar n'ideyim n'ideyim ben

Ganî Mevlâm nasîb etse

Gelin gidelim Allah yoluna

Her kaçan anarsam seni karârım kalmaz Allahım

İlâhî cennet evine girenlerden eyle bizi

İsm-i Sübhân virdin mi var

Mâil oldum bahçesinde hurmaya

Müştâk olup özlediğim şehr-i Ramazân merhâba

Nice bir uyursun uyanmaz mısın göçdü kervan kaldık dağlar başında

Rumda Acemde âşık olduğum

Seyyah olup şu âlemi ararsan Abdülkâdir gibi bir er bulunmaz

Şehidlerin serçeşmesi

Taşdı rahmet deryâsı

Urumdan çıkdım yürüdüm

Yine aşkın sırrı düşdü serime

EŞREFOĞLU RÛMÎ

Anın aşkı gerek bana gerekmez bana dünyâ ukbâyı
Ârife sorgıl eğer sorar isen bu haberi

Ârifi gör değme sözü söylemez
Ârif ol kim bilesin esrârını
Âşıklar iki cihânda nefs murâdın almayalar
Aşk ile âvâre olan dünyâda kârı n'ider

Aşk beni yağma kılupdur sen beni sorma bana

Aşk ile vîrân olan oldu imâret tâ ebed

Bana sen cân yetersin cân gerekmez
Baş verüp tevhîdi bırakma zinhâr
Bencileyin yüzü kara gelmemişdir hiç bir dahi
Ben Dost hevâsına düşdüm özge hevâ neme gerek

Benim işbu garîb cânım aceb düşdü bu sahrâya

Benim şeyhim seni Hakk'a yetirir
Bî-âr olagör kim âr ile yâr ele girmez
Bir ben seni seven değil cümle âlemdir sevici
Bu derdimden inler idim derdim bana dermân imiş
Bu dervîşlik yoluna sıdk ile gelen gelsin
Bu dünyâ bir ejderhâdır bilesin

Bu dünyâya verme gönül dünyâ sana kalır değil

Bu fenâya sen neden böyle gönül verdin ey yâr
Bu gönlüm derdine düşdü Hudâ'nın

Bu uyku rahatına olma mağrûr
Câna cefâ kıl ya vefâ senden hem ol hoş hem bu hoş

Cânımı uryân edüp saldım bu aşk deryâsına
Cânlar cânın ister isen bu cism ü cândan fâriğ ol

Can verir âşık bu yolda kasd-i cânân eylemez
Cem' olmuş dervîşleri pîrim Abdülkâdir'in
Cemî' enbiyâlardan Muhammed cümlenin şâhı
Cidd-i tâmm et kıl amel fırsat sakın fevt olmasın

Çok yiyenlerdir ibâdet etmeyen
Çü gitdi yârın yoldaşın bil gidersin sen dahi

Devşir aklın alli alâ eyleme
Dost yoluna gidenlere idem nice gitmek gerek
Dün ü gün durma zikr et ol Hudâ'yı
Düşeli bu aşkın cânım iline

Erilmez Yâr'e bî-yâr olmayınca

Ey aceb bilsem nedir Yâ Rab bu derdin çâresi
Eyâ gâfil aç gözünü bir bak bu dünyâ hâline
Eyâ gâfil bu gafletden uyâne
Ey Allahım beni senden ayırma
Ey dirîgâ geçdi ömrün kendözüne gelmedin
Ey Dost senin yoluna cânım vereyim cânım
Ey gönül bir derde düş ki anda dermân gizlidir
Ey hevâsına tapan tövbeye gel tövbeye
Gel bu nefsin zulmetini tozunu sür aradan
Gelgil beru derdli isen dermânı iste bul bugün

Ger kadîmî dost gerekse ol Kadîm'i iste bul

Gönlümün bir kûşesinde Arş-ı Rahmân gizlidir
Gözün aç imdi uyan tevbeye gel tevbeye

Hakk'dan utan olma âsî gel ikrâr eylegil ere
Hakk'ı sev Hakk sevenlerden dulundurmaz cemalini

Halkı kodu Hakk'a tutdu yüzünü dervîşler

Hep fesad işlerime estağfirullah tövbe

Her kime kim şule bırakdı bu aşk

İlâhî Seyyidî Settâr Mevlâye
Kanâat gencine elin meğer erişmedi senin

Karârı kalmadı cânın nidem pes azm-i yâr idem
Kârbân gitdi ne yatarsın eyâ gâfil uyan
Kendi tatlı cânına nefsin yavuz yoldaşdır

Kim ki Dost yolunda terk-i cân ider

Ko bu ağyârı sen gel yârı gözle
Kulluğa bel bağladım sultânı gözler gözlerim

Müflisiz iki cihanda aşka verdik vârımız
Nakkâşımız bizi ezel bî-levn ü renk yazıp dürür

Nefsi zindân eylegil dâim riyâzethânede

Ne olayım dervîş olsam

Ol Dost'u ben sevdiğim bu cânımdan ilerü

Ol zaman kim ben ol Dost'dan ayrı düşdüm oldum ırak
Râzıyem derdine yârin ben şikâyet etmezem
Safâ ister isen terk et safâyı

Sen ezel sultân idin şimdi niye oldun esîr
Seni bunda komazlar gönlünü bundan götür
Seni seven âşıkların gözü yaşı dinmez imiş

Sen seni yavı kıl külli

Şeyhsiz varamazsın yolu zinhâr şeyhe eriş şeyhe
Şular kim Dost elinden içdi câmı
Tecellî şevki dîdârın beni mest eyledi hayrân
Tutarsan hak sözü Hakk'ı göresin

Uyardım sizi bu yolda dek benimle gelegörün

Uzlet ehli doğru gider cennete

Var kanâat ihtiyâr it sabr ile

Vatan arzuladım bundan giderim

Yine cânım dimâğına erişdi o lezzet-i Dost

Yüreğime Dost derdi urdu türlü yâreler

Yüreğime şerha şerha yâreler urdu bu aşk

Zâhidâ gel aşka uy âr eyleme

Zehî âşık ki maşûku Hakk oldu
Zehî bahtlu şu cânlar ki bulur anın visâlini

ABDURRAHÎM TIRSÎ
Beni ol halk iden Hâlık şükür beni uyandırdı

Bize manâ gerek davâ gerekmez

Bu dünyânın nakşına hiç aldanma gel Dost'a gönül

Bu dünyâya verme gönül kimseye vefâ eylemez

Derdin ile işbu gönül ayn-ı safâya yüz tutar
Dost yoluna gelen kişi

Dünyaya veregil gönül anlanacak nesne değil

Eğer sen sevsen Allah'ı bu dünyâyı sevmez idin

Eyâ gâfil geçirdin ömrün bu gafletden uyanmadın

Eyâ gâfil tefekkür kıl ecel vardır ecel vardır
Ey dost senin derdin ile yürüyeyim yâne yâne

Ey dünyâ derdine düşen hiç ölümün anmaz mısın
Ey yârenler bu dünyâdan bir gün gele göç idevüz

Gâfili halkın dünyâ sevendir

Gel ey tâlib taleb kıl sen bugün dîdâr-ı ma'şûku

Gelin terk idelim dünyâ çü bildin fânîdir dünyâ
Günâhım çok günâhım çok meded senden yâ ilâhî

İşte geldi geçdi ömrün kendözüne gelemedin

Karârın yok bu dünyâdan gitmek mi istersin gönül

Keremsiz kişiden hiç vefâ gelmez
Müddeî ta'n urma beni aşk-ı ma'şûk oynatır
N'oldu sana eyâ gönül

Ol Azrâil gelir tutar bendlerini yırtar söker

Sen bilirsin ben zaîfin hâlini yâ Rabbenâ

Şeytan'ı gören kimseler seni sanır münkir habîs

Uslu kişi bu cihânda dünyâya tama' eylemez

Uydurmuşdur nefsin seni âhir neler etse gerek

Yeter uydun ol nefsine terk eyledin insâfa gel

Yücelerden döndüreyim alçaklara gönül seni

DEDE ÖMER RÛŞENÎ
Biz cân-ı cihân u cân-ı cânız

Çün doğup tuttu cihân yüzünü hüsnün güneşi

Dir idim gül yüzüne olsa gülün gözü yaşı

Eyâ sultânı kevneynin sözün cümle dekâyıkdır

Ey kamu hüsn ü melâhat ilinin pâdişehi

Ey risâlet bûstânında hırâmân servi-kad

Ey uyur iken gönlü uyah gözleri "mâ zâğ"

Ey yüzü gül boyu serv bûyi semen kûyi bâğ

Salli alâ nebiyyinâ hâce-i cümle enbiyâ

Yine ey bâd-ı nesîm-i 'anber-âsâ hûb es

İBRÂHİM GÜLŞENÎ
Aldanup inanma ey dil münkirin ikrârına

Aşk erinin hırkası olmaz imiş çul palas

Ben bu ile gelmeden kanda idi durağım

Ben bu mülke gelmeden yerim idi lâ-mekân

Benem Mecnûn-sıfat Leylâ'sı aşkın

Bilmeyen dem kadrini âdem değil
Bî-vücûdem aşk odu bilsem benim nem yandırır

Dembedem çün mest oluram zevk ile maşûkdan

Dilersen marifet îmânın artır

Dost iline giderem gelme misin ey gönül

Ey âşıklar gizli nihân kimden idim görülmeden

Ey cemâlin "küntü kenz"in gevher-i yekdânesi

Ey bana gelüp soran dünye nedir ur külâh

Ey dil koyuban yârını ağyâra yapışma

Gönül sana virenler cânı neyler

Gören âdem-i aşkı direm insâna mahremdir

Hakk iledir dâim zikr ü münâcâtımız

İlm iledir ayn-ı Hakk şeksiz îmânım benim

İsteyüp yâ Rabbi bir dil bulmazam lâyık sana

İşüdüp ey civân pendim sakın pîrine nâz itme

Kim gördü melek yüzlü peri cins-i beşerden

Ma'rifetin remzini çünki beyân eylerem

Mutlak biziz âzâd iden kayd-ı cihândan cânımız

Sôfî olmaz yumruğunu kaldıran

Tâlib isen verme şeyhine keder

Vay ana kim nefs ucundan düşe dünyâ bendine

AHMED HAYÂLÎ-İ GÜLŞENÎ
Ağlayu geldim cihâna ağlayuben giderem

Âlem ne üzre kâim olur bildiniz mi hiç

Bilmem nedir bu mâl u menâl içün ıztırâb

Bir iki gün ömr içün çekmek niye bunca elem

Bu ribât-ı köhne içre görmedim bir dem neşât

Bu araya bir niçe gün konduk eyledik karâr

Çekelim niçe ise cevr ü cefâ her ne ki vâr

Dem-be-dem gönlüm hevâ-yı menzil-i cânân ider

Devrân ki gam u mihnet ile devrdedir pîç

Dil bağlama cihâna taalluk hatâ-durur

Doğalı eyyâmdan bir lahza görmedim huzûr

Durman yanalım âteş-i aşka

Dün ü gün feryâd u efgân itmeyem pes neyleyem

Geldin bu menzile nice gün eyledin makâm

Hazretine dir mürîdem kande varsa bir mürîd

Her demde isterem ki kılam bir yeri makarr

Her seher bâd-ı sabâ bu vech ile virir haber

Hiç bilir misiz nedir inlediği çeng ü rebâb

Iyşa dürüş ey gönül kim bu cihân bî-sebât

İster isen râhat olmak itme halk ile hilâf

İstersen sahn-ı cihânda idesin dâim sürûr

İstersen sahn-ı cihânda olasın ma'dûd-ı hâs

Kaf'dan Kaf'a senindir eyle tut rûy-i zemîn

Kime cihânda mihr ü vefâ eyledi felek

Kûşe-i emn ister isen Hakk'a eylegil melâz

Musaffâ eyle dil levhin bugün nûr-i tecellâdan

Niçesi ide cihân varlığına kimse sürûr

Rûzgârın hâli dâim inkılâb üstündedir

Umma bu sür'at ile dönen çarhdan karâr

Virmeyen kûyinde başın itmeyen cânın mübâh

MUHYÎ-İ GÜŞENÎ

Birdir Hudâ hem birdir dil

Cenâb-ı Yâr'a sa'y eyle gönül Bâğ-ı İrem'den geç

Eser koyam deyü âsâr-ı mevti terk itme

Eser koyam dime mevti gel kıl yâd

İşitdim lahm-ı insândan lezîz olmazımış hergiz

Kim ki âyîne-i kalbini mücellâ eyler

Mey-i gamla dili bulandırıgör

Ne tende câme-i izzet ne serde tâc-ı devlet var

Sôfiyâ sâf eyle kalbin jengden âyînevâr

MUHİBBÎ

Aşk eri olmak dilersen ayağın merdâne bas

Dâimâ cevr ü cefân ile gönül râhatdadır

Fikr kıl ahvâlini geldin ne yüzden âleme

Kapuna gelir seher gün ala hüsnünden sebak

Zâhidâ sanma bizi biz nefs iğvâsındayız

Zâhiren baksan egerçi berr ü bahrın şâhıyam

Zikr ü tevhîd ile gel kalbini mesrûr eyle

HAYRETÎ

Aceb âlemde bu gavgâ nedendir

Didi bir gün pend idüp bana dedem

Dostum destinden olan let bana devlet yeter

Gülmeden ağlamadan el yuyalım

İBRÂHİM TENNÛRÎ
Câna cefâ kıl yâ vefâ kahrın da hoş lutfun da hoş

CEMÂL HALVETÎ
Aşk bahrı mevc urdu zâhir oldu bu cemâl
Dinle imdi sırr-ı aşkdan âşikâr
İlâhî senden artık yok ilâhım
Pertev-i cânân kime erdiyse hayrân eyledi
Safha-yı sadrında dâim âşıkın efkârı hû
Sôfî oldur kim ide ihlâk-ı vücûd

YAVUZ SULTAN SELİM

Ey ber-efraşte zâtet alem-i bâlâyî

Hurşîd-i aks-i âyîne-i rûy-i Mustafâ'st

YÛSUF SÜNBÜL SİNÂN
Aşk ile iki cihânda şâh olan gelsin berû
Ezelden aşk oduna yâne geldim
Gel ey sâlik diyem bir söz ki hakdır
Yine dostdan haber geldi

MERKEZ EFENDİ
Eyâ âlemlerin şâhı tecellî kıl tesellî kıl

Hani bizden evvel gelen velîler

HÂŞİMÎ EMİR OSMAN EFENDİ
Aşk-ı yâre düş olaldan yârimi gördüm ayân
Şol kişi kim cân u dilden Rabbini eyler taleb

FUZÛLÎ
Âb levhi üzre çekmiş mevcden misler sabâ

Âşık oldur kim kılar cânın fedâ cânânına

Bahîl kılmasa cem etdiği dirhem sarfın

Benim tek hiç kim zâr u perîşân olmasın yâ Rab

Cânımda olan zahîre-i nutk u hayât

Çeker bî-rahmlar yanında her saât zebân hançer
Çok tefâhür kılma cem'-i mâl ile ey hâce kim

Def'-i gam-ı rûzgâradır bâde müfîd

Ehl-i kemâle câhil eğer kadr kılmasa

Ey gönül mutlak ibâdet kılmayup ömrün tamâm

Ey gönül yârı iste cândan geç

Ey hatâ-yı lafz ile Kur`ân şükûhun sındıran

Ey muallim âlet-i tezvîrdir eşrâre ilm
Ey vezîr-i mülk-perver kim nizâm-ı mülk için

Ey vücûdun eseri hilkat-i eşyâ sebebi

Gönlüm açılır zülf-i perîşânını görgeç

Halka ağzın sırrını her dem kılar ızhâr söz

Hamd-i bî-hadd dembedem ol mübdî-i eşyâye kim

Hemîşe dostum oldur derim ki mâl verüp

Her kimin vâr ise zâtında şerâret küfrü
Hüsnün oldukça füzûn aşk ehli artuk zâr olur

Kad enâre'l-'aşki li’l-'uşşâki minhâci'l-hüdâ

Kalem olsun eli ol kâtib-i bed-tahrîrin

Muttasıl marifet ehlini ayaklara salup
Münharifdir sâkiyâ endûh-i dünyâdan mizâc

Ne kim sahîfe-i tedbîre 'akl eder mastûr

Nice bir nefs temennâsıyla

Nice yıllardır ser-i kûy-i melâmet bekleriz

Öyle sermestem ki idrâk etmezem dünyâ nedir

Penbe-i merhem-i dâğ içre nihândır bedenim

Perde çek 'aybına zulmet kimi halkın dâim

Saçma ey göz eşkden gönlümdeki odlâre su

Sarf-ı nakd-ı ömr edüp ben kesb-i irfân etmişem
Vaslın bana hayât verir firkatin memât

Yâ Rab hemîşe lutfunu it rehnümâ bana
Zihî zâtın nihânî ol nihândan mâsivâ peydâ

Zulm ile akçeler alup zâlim

RÛHÎ

Dünyâda denîlerden edersin tama'-ı ham

Ebnâ-yı zamânın talebi nâm u nişândır

Hoş gûşe-i zevk idi safâ ehline âlem

Ol gevher-i yektâ ki bulunmaz ana hemtâ

Sanma ey hâce ki senden zer ü sîm isterler

Sôfî ki riyâ ile ider kendüyi mevsûf

Vardım seherî tâat içün mescide nâgâh

ABDÜLVEHHÂB ÜMMÎ
Abdine kıldı nazar ol nûr-i Yezdân'ım benim
Aç gözün kaldır hicâbı cism içinde câna bak

Aç gözün kaldır hicâbı sende gayrullahı gör

Akl-ı evvel nûrunun evlâdısın ey cân bugün

Akl-ı meâş bilmez bunu insân dili derler buna

Aklını cem eylegil dünyâya verme gönlünü

Âlim isen ver haber nefsindeki cehlâ nedir

Anılmazsın yolun düş olmayınca

Anladınsa nefsini ahdine ikrâr eyledin

Anlar mısın dinler misin Hakk kapısın açar tevhîd
Anlar mısın ne der sana gayrullahdan uryân dedem

Anla sen ey cân bugün vechinde pinhân Mustafâ
Ârif-i billah olan dünyâyı pinhân eylemez

Ârifi bilmek dilersen dervîşinden bellidir
Ârifin kalbi içinde Arş-ı Rahmân gizlidir
Ârif isen ver haber kimdir bu şeyi yaradan
Âşıka bir düş gerekdir ma'nâsı Kur`ân ola
Âşıkam hem sâdıkam kesretde kaydım yok benim

Âşıka mürşid olan âyât-ı Kur`ân anladım

Âşık-ı bîçârenin derdine dermândır Ali

Âşık isen gel beri cân ile cânân sendedir

Âşık olan her kim ise gayrıdan uryân gezer

Âşık ol gel zâtına gavgâya verme gönlünü
Aşkdan gelen şerbeti içdik elhamdülillah

Bedenden geçmişem ben cânâ geldim

Ben bir aceb sırra erdim gözüm Allah deyüp söyler

Benliğini geçer isen gel imdi dervîş olursun

Benliğini geçmez isen yürü sen dervîş olmazsın

Bin çalışsan derman yokdur kaderlenen gelir kula

Bir acâib şehre vardım mahlûkunu deli gördüm

Bir suâlim vardır size cân gözünden bakan kimdir

Bî-vefâ dünyâdan el çek ey gönül hâk ol yürü

Bî-vefâ dünyâyı sevme ey gönül Allah'ı sev
Biz seni bilmez miyiz sen biri kuru nakkâlsın
Bize gelüp irşâd eden ehl içinde er kişidir
Bize zâtın kemâlinden inâyet eyle yâ Rabbi

Biz tarîk-i halvetîyiz arşda seyrân eyleriz

Bu âlemin bozgunluğun ben bilmezem Allah bilir

Bu dil sana fermân iken Allah'ı gel zikredelim

Bu dünyâdan geçdin ise

Bu dünyâya benim diyen gerçek değil yalancıdır
Bu dünyâyı sever iken yürü sen dervîş olmazsın
Bu halka kalmadı dirlik aceb bozgun durur âlem

Bu tevhîde dalmadınsa
Bu tevhîde düşen anlar gönül tahtında sultânı
Bu tevhîd zikrini keşfet bugün nûr-i ilâhîden
Câhilin dünyâ içün harıldısı eksik değil
Câhil ü nâdân ne bilsin tevhîdin ma'nâsını

Cânımız seyrân eder Dost bâğının gülzârını

Cemâl-i Hakk'a ermezsen yârın mahşerde fâsıksın

Cemâlin mazharı insan değil mi
Cevâbı anlamazsın sen dervîşlik kande sen kande

Cîfe-i dünyâya bakma ey gönül Allah'a bak
Çok yiyenler anladım insân değil hayvân imiş

Dânâ 'âkil olan 'âşık erteye nân istemez

Derdmend-i ehl-i derdem derde dermân kimdedir

Derdine dermân soranlar derd hemân dermân imiş
Dervişâ sen halk ile ceng ü cidâl etmen neden
Dervîşliğin mertebesi hiçbir şeyi yermemekdir
Dervîşlik dediğim manâ gayrısından uzlet ister
Dervîş ol döndür yüzünü umma halkdan itibâr
Dervîş olan her kim ise toprak ile yeksân gerek

Dervîş olan kişilerin nefsi yüzü ölü gerek
Dervîş olmakdan murâd yokluğu kâr etmek gerek
Dilimdekin söyler isem gönlümdeki ayân olur

Dost'un zikri bende iken hayrânlığım gitmez benim

Dört kitâbı bilmeğe gör nice burhândır Ali

Dört kitâbın ma'nâsın tevhîdde pinhân buldular

Dünyâ ahret istemezem Rahmânımı yokların ben

Düşelden bu hâle ol cânı buldum

Düzen sensin bozan sensin emir buyruk senin yâ Rab

Eğer dervîş oldun ise velî kimdir bilirsin sen

Eğer zâhid bu sevdâya gönül vermek dilersen gel

Eğri bakarlar dervîş olana

Ehl-i derdim derdime tevhîd benim dermân yeter

Ehl-i izzet âşıkam gitmez dilimden yâ Ehad

Ehl-i tevhîd âşık ol gönlün senin mâr olmasın

Ehl-i tevhîd olmayan Hakk'ın sıfatın bilmedi
Elçisidir İblîs'in mekkâr-i dünyâdan sakın

Erden dönen Hakk'dan döner Hakk'dan dönen şeytân olur
Erenlerden sır sorana dokuz türlü nişân gerek

Evliyânın hürmetinden bizi mahrûm eyleme
Ey birâder evliyâdır bize erkân öğreten
Ey birâder görmemin burhâna bağlı bâşımız

Ey birâder meskenim yoklukda vîrândır benim

Ey gönül dervîş isen hâk ile yeksân ol yürü

Ey gönül dünyâ içün olma sakın cerrârdan

Ey miskîn âdemoğlanı gâfil olma ölüm vardır
Ey pâdişâh-ı zü'l-celâl gönlüm sana döndür benim

Ey tabîbim hasta gönlüm derdine dermân nedir

Ezelden âdeti böyle İlâh'ın

Fâtiha'yı gördün ise korkma ölmezsin ölmezsin

Fâidesiz söz ma'nâsı yağsız tuzsuz aşa benzer
Faydasız söz ma'nâsın fehm eyledim yalan imiş

Fazlına bel bağladım yâ Vâhid ü Ferd ü Ehad
Gâfilin gönlü evine her nefes şeytân girer

Gâfil olma aç gözün âhir zâman içindesin
Gâfil olma aç gözün ıslâh-ı nefs tevhîddedir

Gâfil olma aç gözün mekkâr-ı şeytân sendedir

Gâfil olma gözün aç uzlet hümâsıdır gelen

Gayrıdan dîzâr içün uryân eder tevhîd seni

Gayrı murâddan geçmişem dervîşliğim yeter bana

Geldiğin yeri bileydin akl evinden kaçardın sen

Gelemez Şeytân bana gönlümde tevhîd vâr iken

Gel imdi Hakk'ı zikreyle müslüman olmak istersen

Gel indi cân ile zikret di lâ ilâhe illallah

Gevher-i sıdk u safâ sırrında hayrânem bugün

Gökde uçardım her nefes kavlimde noksân olmasa

Gönlüme her dem benim feyz-i ilâhîdir gelen

Gönlümün eğlencesi tevhîd-i zâtındır senin

Gönlünü verme sakın bu dünyânın gavgâsına

Görelden ol güzel şâhı dilim tekrâr eder Hû Hû
Göreyim dersen eğer tevhîdde pinhân kendisi

Gündüz gelir gece gider bir acâib devrân ancak

Hakk'dan mahrûm olmaz imiş erenlere uyan kişi

Hakk'dan nazar erdi bize sırullaha uçar oldum

Hakk'ı koyup bu halk için mürâîlik edemezem

Hakk'ın esmâsı sıfâtı ehline ayân imiş

Hakk'ın ol künh-i zâtından olupdur enbiyâ peydâ

Hakk'ı sevmek isteyen dünyâyı terk etmek gerek

Hakk Teâlâ hürmetinden kimseler dûr olmasın

Hakk Teâlâ zâtının tevhîdidir îmânımız

Hâlık'ın sun'u hakkıyçün derde dermân sendedir
Hâlık'ı zikr eyle dâim tende cân mihmân iken

Hâlık'ı zikreylemek derd ehline dermân imiş

Hâlık'ı zikreylemek derd ehlinin dermânıdır
Hâlık'ı zikr eyler isen derdine olur devâ

Hamdülillah çok şükür cânımda pinhân Mustafâ

Hamdülillah çok şükür kim bizi insân eyledin

Hikmet ehli Lokmân isen derd ehline dermân nedir

İblis'i görmez misin nâr-ı celâl üstündedir

İlâhî devlet istersen de lâilâheillallah

İstemem ben gayrısın fazlın bana ihsân yeter

İyilik gâlib gelirse kemliğin manâsına

Kalbini tâhir itmezsen tahâretin yokdur senin

Kâl u kıylden geçelim gel maksûdun Allah ise

Kerem eyle mürvet eyle doğru yoldan çıkma gönül

Kimi keser kimi biçer bir acâib devrândır bu

Kul isen kullukda ol sen gel beri Allah içün

Kulûbün aksi dönmüşdür meğer âhir zamân olmuş

Küfrünü fehm etmeyen îmânı bilmez kandedir

Lâ fetâ illâ Ali lâ seyfe illâ Zülfikar

Ma'nâyı fehm etmeğe tevhîde düşmüş cân gerek

Mâsivâdan uzlet etsin bâkî yârân isteyen

Melek iken hatâ etdim anınçün olmuşam merdûd
Meskenimiz âkıbet "küntü türâb" içindedir

Mustafâ'nın vechine tûbâ-yı Rahmân dediler

Mü'minin zikretdiği nûr-i cemâlullahdır

Ne biter bağda bağban olmayınca
Ne der gel dinle tevhîdi eğer insân isen insân

Nefsini bilmek dilersen gel tevhîde gir tevhîde
Nefsini fehm etmeyen hayvân gelir hayvân gider

Nefsini fehmeylemezsen bilmemekdir bildiğin

Ne şekkim var benim sana ilâhî

Ne şekkim var ne şübhem var yalansın sen yalan dünyâ

Neyleyem bîgânesin 'irfândan almazsın haber

Nic'edeyin neyleyeyin âh kocalık vâh kocalık
Niçün nûr-i ilâhîden kaçar îmâna gelmezsin

Okuduğum u yazdığım Kur`ân'daki hece imiş

Ol velâyet tahtının sırr-ı kemâlidir Ali

Oturursam kalkamazam âh kocalık vâh kocalık
Pâreye atma kendini ol kuru tâc neyler sana

Sır ilinde gezer iken Tanr'arslanı Ali gördüm

Söyledim sana "lâ" deme bana

Suâl etmen bana aşkdan benim hayrânlığım vardır

Şâhid ol sen lanet olsun münkirlik inkârına
Şerîata girdim diyen tarîkata erdim diyen
Şerîatde usûl budur de lâilâheillallah

Şeyhi sen bilmek dilersen uzletinden bellidir

Şeytan kovsa da yetişmez doğru yola gidenlere

Şol gönülde Hâlık'ın tevhîdi yok câhildir ol

Taklîdinle gücün üzme eremezsin ışıklığa

Tâ ezelden aşk ile biz yâne gelmişlerdeniz
Tâlib-i fakr u fenâ olanda istiğnâ gerek

Tâlib-i ilmem bugün burhandan aldım dersimi

Tâlibiz dîzâr içün gayrıdan uzlet bekleriz
Terk ü tecrîd âşıkam seyrân diler gönlüm benim
Tevhîde baş eğdinse başında devlet var senin

Tevhîde baş eğmeyenler geçmediler ârdan

Tevhîdin manâsına ârif değil nakkâllar
Uyan gafletden ey gâfil namâzın vakti geç kaldı
Uyuz olmuş yağlamalı berk ip ile bağlamalı

Uzletinden ayrı düşme berk yapış Sübhân'a sen

Vuslata ermek dilersen cân içinde câna bak
Yâ ilâhî kıl inâyet senden ihsân isteriz

Yâ ilâhî sen vâr iken ben kime yalvarayım

Yalan dünyâya aldanma nâ-hakdır sana âl eyler

Yanmışım yakılmışım tevhîd ile kâl olmuşum
Yapmazsan bâri gel yıkma gönül Hakk'ın nazargâhı

Yâr ile yâr olmuşuz esvetd'olan bilmez bizi

Yere göğe dolup duran günâhımdır günâhımdır

Yerler döner gökler döner dervîş döner kâfir m'olur

Yine aşkın kemâlinden dilim tekrâr ider Hû Hû

Yine ol nûr-ı mahbûbun tecellîsinde hayrânım

Yok mudur aklın senin ol kuru tâc neyler sana

Zâhid-i hodbîni gör kim gussa-i müzdâ çeker

Zâhir sana olsun beyân Allah'ı gel zikredelim

Zâkiriz zikr eyleriz evliyâ şâkirdiyiz

Zâlimin zulmünden 'âlem tutuşup par par yanar

Zevk içün hem şevk içün aşıklara devrân gerek

Zikredersen birliğini îmân sana yoldaş olur

Zikr-i Hû mahv eyledi cânın hicâbını bugün

Zikrimiz tesbîhimiz tevhîd-i zâtındır senin

ÜMMÎ SİNÂN
Erenlerin sohbeti ele giresi değil
Gelmişem vahdet elinden aşk ile cihâne ben
Seyrimde bir şehre vardım gördüm sarayı güldür gül

MUHYİDDÎN ÜFTÂDE
Aslını bilen kişi itmez bu yerlerde karâr

Âşıklara edin salâ oruç ayı geldi yine

Derdimin dermânı sensin gayrıdan yokdur devâ
Derdimin dermânı sensin yüce sultânım meded

Diler isen gönül Yâr'ı

Dost cemâlin görmeğe müştâk olan zikreylesin

Erden Hakk'a irmek gerek

Ey âşıkân ey sâdıkân gel gidelim Dost'dan yana

Ey âşıkan ey sâdıkân isterseniz düşden haber
Ey dostlarım ağlaşalım oruç ayı gitdi yine

Ey dostlarım dürüşelim bugün Allah'ı anmağa

Ey hakîkat erenleri Dost ilinin serverleri

Ey yârânlar haber virin bana ol Rabb-i a'lâdan

Ey yârenler ilim andım ne yerden geldiğimi

Gece gündüz idelim zâr u efgân

Gel beru ey gönlümün şehrini bünyâd eyleyen

Gelin yârân bu gün bunda bulalım zevk-i îmânı

Göster cemâlin nûrunu
Hakk'a âşık olanlar zikrullahdan kaçar mı?

Hakk yolunun tâlibleri cemâlinin sâdıkları

Hû durur cezbeleri dervîşlerin

Hû durur kuvvetleri tâliblerin

İlâhî yâri kıl bana ki senden gayrı yârim yok

N'oldun ağlarsın gönül bir bî-bedel yârin mi var

Noldun inlersin gönül bir bî-bedel yârin mi var

Remz-i uşşâkı duyalı kalmadı sabr u karâr
Salâdır mü'mine gelsin terâvih sünnetin kılsın

Salâdır dostlara tevhîde gelsün

Seherde başladı temcide bülbül

Seherde bülbülü gördüm geceden

Seherde bülbülü gördüm iniler

Seherde bülbülü gördüm iniler-2

Seherde bülbülün gördüm durağın

Seherde bülbülün gördüm figânın

Seherde bülbülün gördüm yatağın

Sevenler zâtın Allah’ın gelin zikredelim Hakk'ı

Şükür Allah'a ey dostlar bugün zikr eyledik Hakk'ı

Şükür Allah'a ey dostlar erişdik oruç ayına

Tutalım Hakk'ın emrini idelim dilde zikrini

Vir cânını Dost yoluna

Ya ilâhî düşdüğüm yerde koma kaldır beni

Yâ ilâhî zikrin ile vir gönüllere cilâ

Yürür iken sâğ u sâlim

AZÎZ MAHMÛD HÜDÂYÎ

Aç gözün bu nevm-i gaflet nice bir

Açıldı çün bezm-i elest

Açıver lutfeyle doğru yolunu

Açıver uşşâka doğru yolların

Adımı dostdan yana atalım şimden geru

Âfiyetler câm-ı aşkı nûş eden âşıklara

Ağlamak göründü gönül
Âh nefsim seni nic'eyleyeyin
Âkil isen hayra sa'y et dâimâ
Alan sensin veren sensin kılan sen
Âlemlerin sultânı meded senden meded hay
Allahümme yâ Hâdî âsân eyle yolumuz
Ârif ol âyine-i insâna bak

Ârif ol ma'nâ yüzüne bakagör
Arz-ı dîdâr eyledikçe şâhid-i gülzâr-ı Hû
Âşıkın maksûdu ol mahbûb-i bî-hemtâ imiş

Âşık k'ere maksûda

Âşıklar sâdıklar işitmiş olun Hakk'dan geldim yine Hakk'a giderim

Aşka düşürdün kendözün

Aşk-ı ma'şûku edelden ihtiyâr
Aşkın bu gönlüm şehrini gele gide yol eyledi
Bâğ-ı aşkın andelîbi Hazret-i Üftâde'dir
Bağışlagıl kullarının günâhın ey Allahım el senindir kul senin
Bahâr oldu yine açıldı güller
Behey bülbül nedir feryâd
Benim maksûdum değildir âlemde lâkin illâ Hû
Bihâr-ı lutfuna gâyet bulunmaz sana yâ Rab nice bin bin şükürler

Bilir var mı bu yolu kande durur Dost ili

Bir aşk-ı pâk ihsan ide ol Kâdir u Hayy u Vedûd
Bir pâdişâha kul ol kim mülkü zâil olmaz ola
Bize bizden olan yakîn u karîb koma firkat elinde bizi garîb
Bize vuslat kapısın aç meded Mevlâ meded Mevlâ
Bize zevk-i visâlin eyle ihsân meded ey Kâdir Allahım meded hay
Bizi fazlıyla insân eylemişdir gör e lutfunu ol Rabb-i Kerîm'in
Bizi insân eden sensin şükür yâ Rabbi yâ Rabbi
Bizi insân edüben eyledi ehl-i islâm
Bizi varlık hicâbından halâs et
Bulmasın yol nefs ile İblîs-i dâll sen inâyet et meded yâ Müste'ân
Bulunmaz rahmet ü gufrâna gâyet
Bunda gelen eğer pîr ü civândır uryân gelip yine uryân giderler
Buyruğun tut Rahmân'ın tevhîde gel tevhîde
Buyruk senin fermân senin derd ehline dermân senin
Bülbül ki âşiyân-ı kadîmi koyup gelir
Canları hasret oduna yandırır ayrılık âh ayrılık vâh ayrılık
Cân terkini urmadan cânân eline girmez
Cân u dilden Hâlık'ı zikr edelim
Cemî'-i tâlibin matlûbu Allah
Cenâb-ı pâkine lâyık amel yok
Cümle hicâblardan geçir Rabbim meded Mevlâm meded
Çün ki maksûdumuz sensin gayrın sevdâsını kaldır
Davet eyle bizi lutf et kapuna
Derd ile giryân olayım bir zamân
Derdli olan kullarına kıl devâ
Derûnun serteser aşk ile dolsun
Dilin zikreyler Allah'ı niçün kalbin olur gâfil
Diller aceb hayrân olur esrâr-ı zikrullah ile
Dost ile etdiğin ahdi unutma gel gönül dost illerine gidelim

Dölenmez gönlümüz senden ayruğa
Edeb yolun gözleyen erkânı bilmek gerek
Ederdi cânib-i Mevlâ'ya rağbet kulun olsaydı zikre iştigâli
Efendim güzel Allahım meded eyle meded eyle
Eğer doğru yoldan taşra gitdimse
Elâ ey gevher-i kân-i risâlet
Ere mi âşık cemâlin nûruna
Erişdi hicrânın demi ey mâh-ı gufrân elvedâ'
Erişdir fazlın ile nûr-i zâta
Ermeğe vahdet nûruna şirki aradan süregör
Eyâ rehnümâ-yı gürûh-i kirâm
Ey Aliyy ü Azîm olan Mevlâ

Ey bu gönlüm şehrini bin lutf ile âbâd iden

Ey derdime dermânım
Ey derdlilerin derdine dermân iden Allah
Ey dil ü cân içinde cânânım kerem et yap bu kalb-i vîrânım
Ey gönül ayrı değilsin yârdan
Ey gönüller derdine dermân eden
Ey gönül şol şâh-ı âlî-şânı gör

Ey gülleri handân edüp bülbülleri nâlân eden
Ey Hazret-i Rahmânım tevfîk ü hidâyet et
Ey Hudâ i'tikâdı sen verdin emrine inkiyâdı sen verdin
Ey kâinâtı vâr eden ihsân senin gufrân senin
Eyler seherde gulgule dost gülşeninin bülbülü
Ey nefsim olma ehl-i şer insâfa gel insâfa gel
Ey nefs yeter sehv ü zelel insâfa gel insâfa gel
Ey pâdişâh-ı bî-vezîr ihsân cenâbından senin
Ey pâdişâh-ı bî-zevâl senden atâ senden kerem
Ey Resûl-i Mustafâ vü Müctebâ
Ey tâlib-i dîdâr olan gel Hakk'a pervâz edelim
Ey tâlib-i dünyâ olan tahsîl edüp n'itsen gerek
Ey tâlib-i Mevlâ olan kulluk yolun gütmek gerek
Ey Vâhid ü Ferd ü Ehad senden sana sığınırım

Ey Vâhid ü Ferd ü Samed senden meded senden meded
Ey zâhir ü pinhân olan âşık seni bulsa n'ola
Ezelden aşk ile biz yâne geldik

Fakrımı ergür tamâma yâ Ganî

Fazlına nihâyet mi var Kerîm Allah Rahîm Allah
Fazlınla insân eyledin bin bin şükürler ey Kerîm
Fazlıyla insân eyledi el-hamdü-lillahi'l-Kerîm
Fazl u ihsânını tamâm ediver meded eyle meded ilâhî meded
Fenâ bulup hayât alam şu dem kim aşk-ı yârımdan
Fikriniz nedir kardaşlar nic'olur bizim hâlimiz
Firkat cehennemden eşed

Gâh olur ol Dost cemâli gönlümüze düşe gelir
Gayrıyı gönülden sür lutfet meded Allahım

Geh perde-i envâr ile kendözünü pinhân eden
Gel beru ey derde dermân isteyen
Gelin ey dôstân isteyelim sıdk ile Mevlâ'yı
Gelin diyelim şevk ile lâilâheillallah
Geliniz Hâlık'ı zikr eyleyelim
Gider şekk ü inkârı tevhîde gel tevhîde
Gelin şükreyleyelim derdlere dermân gelsin
Gönül verme sivâya âkil isen
Gördünse cânân illerin bülbül haber vergil bize
Gülistânda gülü handân eden Dost
Hâb-ı gafletden uyar uyanayın
Hakîkat yolunu soyla gider gayrı sevdâyı
Hakk'a kul ol bulmak istersen felâh
Hakk'a kul olmak istersen edeb gözle edeb gözle
Hakk'a mazhar olduğun fikr et beğim
Hakk'a şükür gitdi safer geldi rebî'-i mu'teber
Hakk'dan özge nesne yokdur
Hakk'ı kor kendi hevâsına gider
Hakkı koyup bâtıla meyl ü muhabbet neden
Halâs et kalbimiz hubb-i sivâdan
Halk etdi Mevlâ kulların elhamdülillahi'l-Kerîm
Handân olur ma'nâ gülü âsâr-ı zikrullah ile
Hatâ ile eğer zenb etse insân Efendim Sultânım ihsân senindir
Hâzin-i esrâr-ı lâhût ol ki sultânlık budur
Hevâ-yı nefse mağlûb olmasınlar uyar kullarını uyar ilâhî
Hudâyâ cümle-i âlem sana âşık seni özler

Hümâ-yı dil karâr etmez
Islâh ediver hâli esirge inâyet et
İbâda olmayınca Hakk'dan ihsân neye kâdir olur bîçâre insân
İbâdın dâimâ işi kusûr ü sehv ü zilletdir
İçüp câm-ı muhabbetden degil yâ Hû ve yâ men Hû
İhsânına müstağrakız yâ Rab nice şükredelim
İki cihân sultânının doğduğu ay geldi yine
İnâyetle nazar eyle kuluna meded senden inâyet ıssı Mevlâ
İrgür bizi matlûba lutf eyle Kerîm Allah
İstemez âkil fânî dünyâyı
İsteyen yârın hâk eder vârın
İşitdinse nidâ-yı Hakk gel Allah'a gel Allah'a

Kapından gayra muhtâc olmayalım
Karîn-i bezm-i hâss eyle meded senden Kerîm Allah

Kederler kalb-i uşşâkı nice bir bî-huzûr ede
Kemâl-i lutf u ihsânından Allah dedi "lâ taknetû min rahmetillah"
Kemâl-i lutfun ey Rahmân bilir mi kadrini insân
Kesret emvâcına aldanır sanma
Kimseler hüsnünü vasf eyleyemez

Kim umar senden vefâyı yalan dünyâ değil misin
Ko hevâyı olagör ehl-i salâh

Koyup Sidre vü Tûbâ'yı gönlüm seni özler seni
Kudûmun rahmet ü zevk ü safâdır yâ Resûlallah
Kula lâyık olan ibâdet imiş
Kuldan sana lâyık n'ola
Kulların oda yakma kerem eyle ey Mevlâ
Kullarına fazlın azîm yâ Müsteân u yâ Kerîm
Kulların lutfunla insân olduğu hep senin fazlınla ihsânınladır
Kulun eksikliğine bakma lutf et hatâ kuldan 'atâ senden Efendi

Lutf eyleyüp bir kez nazar eylerse ger sultânımız
Lutf ile ihsânın ebvâbını aç
Mâsivâ kaydından et bizi halâs
Mazhar-ı zât olduğun anlar mısın
Meded bu derde dermân eyle Allah
Meded ey Kâdir Allah derdlere dermân senindir
Mevlâ kullarına etdi inâyet el-hamdü lillah eş-şükrü lillah

Mevlâm senin âşıkların devrân iderler hû ile
Miftâh-ı bâb-ı Hazret insân-ı kâmil ancak
Muhît-i bahr-i tevhîdi bulup ummân-ı bî-sâhil
Münâdîler nidâ eyler gel Allah'a gel Allah'a
Müsahhar Emrine hep cümle eşyâ
Naîm-i dehr-i dûna olma mağrûr
Nefse uyup râh-ı Hakk'dan taşra çıkmak yol mudur
Nefs ü şeytâna uyarsın nic'olur hâlin ey gâfil
Nefs ü şeytâna zebûn etme bizi
Nefy etmeğe ağyârı tevhîd edegör tevhîd
Ne sübhânsın şerîkin yok ilâhî
Neyleyeyim dünyâyı bana Allahım gerek
Nice bir hâr derdini çekelim

Nice bir hicr âteşine yanalım
N'ola dîvânına karşı durursam
Nûr-i Hakk'a baka bir gün ola ebsâr-ı kulûb
Nûr ile doldu yine kevn ü mekân
Nutfe-i nâçizi insân eyleyen Kâdir Hudâ
Ola maksûdumuz fazlınla hâsıl inâyete eyle sultânım meded hay
Olmayıcak senden 'atâ kul neylesin yâ Rabbenâ
Olupdur nefsimiz perde meded Mevlâ meded Mevlâ
Rahmeti bî-had Rahmânım kerem senden ihsân senden
Rûz u şeb yeter denî dünyâyı gör
Sadr-ı cemî mürselîn sensin yâ Resûlallah
Sakın dünyâya aldanma aç gözün gafletden uyan
Sakın emânete etme hıyânet
Sarartır tâze gülleri ölüm diye ağlar var mı

Sayd ederken hümâ-yı irfânı
Seherden açılan güller nedendir
Sehv ile olduysa günâh kuldan nedem senden kerem

Sensin Evvel sensin Âhir varlık senin buyruk senin
Sermâye-i se'âdet Hakk'dan inâyet ancak
Sevdâ-yı sivâdan geç gel hû diyelim yâ hû
Sıdk ile gir yoluna dildârın

Sular olmuş gibi dîdâra âşık
Sultân-ı kevneyn doğduğu mâh-ı mübârekdir gelen
Şol nefes emrin ile fânî cihândan gidicek
Tahkîk eder tasdîkini îmâna ermek isteyen

Tâze tâze dost gülleri
Tecellî-i cemâlin eyle ihsân
Tecellî-i cemâl ister gönül eğlenmez eğlenmez
Terkîb olundu çünki hevâ hâk ü nâr ü âb
Tevfîk eyle bizi vuslat yoluna
Tevhîd ile olur her derde dermân
Tıynet-i âdemde konmasa eğer sevdâ-yı aşk
Uluvv-i rütbeye tâat sebebdir
Vâdî-i hayretde kalma vâsıl olmağa sa'y eyle
Vuslat gibi nimet m'olur yâ Rab nice şükredelim
Vücûd iklîmini fikreyle dervîş
Vücûd iklîmini îcâd eden Dost
Yâ evvele'l-evvelîn yâ âhire'l-âhirîn
Yakmasın âşıkları nâr-ı celâl yâ ilâhî sen inâyet eylegil
Yalancı dünyâya aldanma yâ hû
Yâ Mâlik-i yevmi'd-dîn ihsân u kerem senden
Yâ men benâ bilâ amedin hâzihi'l-kubâb

Yâ Rabbenâ yâ Rabbenâ eyle biza atâ-yı aşk
Yeter etdin bu fânî zevke rağbet

Yeter etdin fenâ bağında feryâd
Yeter müstağrak-ı bezm-i elest ol
Yeter oldun fenâ bâğında nâlân yürü bülbül yürü dost illerine
Yeter tapdın mâl u câha gel Allah'a gel Allah'a
Yine gönlüm dost illerin özledi
Yine nûr-i tecellîden dil ü cânım ziyâ ister
Yoğ iken âlemleri vâr eylemek hep senindir pâdişâhım hep senin
Yürü bülbül yürü dost illerine
Zâhire bakdı gaflet ehli kişi sana vuslat seninledir Mevlâ
Zâkir safâya erişir envâr-ı zikrullah ile
Zâtından güzeldir sultânım Mevlâ
Zevk-ı dünyâya mehabbet nice bir
Zulmet konağın geçegör envâr-ı zikrullah ile

SULTAN 1. AHMED HÂN
Dil hânesi pür-nûr olur envâr-ı zikrullah ile

İlâhî her nefes ilhâmın üzre olsun a'mâlim

Ey uranlar kılıcı heybet ile küffâra

Yâ Resûlallah kamer alnın yüzündür âfitâb

HASAN ADLÎ

Tevhîd Kasîdesi

ABDULLAH BÎÇÂRE

Açıldı çün ma'nâ gülü yâ Rab nice şükredelim

Âdem isen âdeme bak âdem ol

Bildim ey Mevlâ ki cümle cürm ü ısyân bendedir

Bilemedik nimetinin kadrini

Bilmeyenler kulluğun Sultân'ı bilmez kandedir

Bize gelen lutf u atâ Mevlâm senindir hep senin

Bizi nûr-ı Hudâ'ya lâyık eyle

Bülbül bize vergil haber

Cenâbından zuhûr etsin atâlar

Dildârı gören gözlere ağyâr gözükmez

Dost illerine hakkâ salsın a gönül saldın

Edüp uşşâkına ihsân-ı küllî

Eyâ ey câmi-i cümle risâlet

Eyâ ey mefhar-i sırr-ı risâlet

Eyâ firkat ile derde düşenler

Ey âşıklar ey sâdıklar gelin tevhîd eyleyelim

Ey beni yokdan vâr eden her hâlim ıslâh et meded

Ey gönül kesme ümîdi ol ulu dergâhdan

Ey gönül sen sivâda neylersin

Ey pâdişâh-ı zü'l-'atâ 'afv eylegil noksânımız

Gayrın hevâsın süregör

Gönül lutf eyle erken bu zevk u safâdan geç

Hakîkat sırrına eren sivâdan yumdu gözünü

Hakk'dan yana gel gidelim

Hakk vücûdum katresin deryâ-yı ummân eyledi

Hâlime kılgıl terahhum yâ Basîr

Her dem derd-i dildâre hâzır olagör hâzır

Hudâ'dan sırr-ı tevhîdi duyan gelsin bu meydâne

İbâdına murâdı etdin ihsân sana bin bin şükürler ey Rabb-i Rahmân

Kimse bilmez ehl-i aşkın hâlini

Mevlâ gösterdi yolu cezb eyledi bu dili

Mürşid açdı gözümü Hakk'a döndüm yüzümü

Nefs elinden biz halâs eyle

Neye mâlik olur o abd-i âciz senindir hep senin sultânım Allah

Nice bir maksûd idersin sen hevâyı ey beğim

Pâdişâhâ çünki bu dünyâda kalmaz kimse hiç

Râh-ı Hakk'da terk-i dünyâ terk-i ukbâ eyledik

Rahmetinle çün ki insân eyledin

Rabbenâ yâ Rabbenâ ağlatmagıl kulunu

Ref eylegil hicâbı Yâ Allah u Yâ Fettâh

Rızâna cümle kullar ola tâlib

Sana lâyık kanı bizde ibâdet

Sen sivâda ne gezersin gel Allah'a gel Allah'a

Seveli sıdk ile dîvâne gönül Mevlâ'yı

Sıhhatle selâmet ver lutfeyle Kerîm Allah

Sırr-ı vahdetden alaldan sırr-ı pâkim neş'eyi

Tecellî kıl ibâda lutfun ile

Vücûdum şehrine sultânım Allah

Yolundaki kullara yâ Rabbi inâyet et

Zât u sıfâtın nâmıdır çün Vâhid ü Ferd ü Ehad

Zikr u tevhîdden ayırma himmet eyle kâli

SUNULLAH GAYBÎ
Âdem-i ma'nâ dürür eşyâya evvel ibtidâ

Ârif-i billah olan ne "lâ"da ne "illâ"dadır

Ârif-i billah olup kendin bilendir yârımız

Ârifin bir sohbeti bin halvete kıymet değil
Ârifin her bir sözü irşâd imiş

Âşık özün bilmeğe âdeme gel âdeme
Âteş-i şirke düşüp olma muazzeb ey hasûd

Ayb ile huzûra gel cânına olsun lezîz
Belâ bârân gibi yağsa semâdan hakîkat sôfîlik incinmemekdir

Bir söz ki var anda hatâ

Bir vücûddur cümle eşyâ ayn-ı eşyâdır Hudâ

Cânı olmayan zâhid cânânı neden bilsin
Cân ile ten dopdolu hep Hakk dürür

Cehâlet perdesin kaldır
Cezbe-i Hakk varlığım mahv etmeden bî-irtiyâb

Cümle halkın hâkipâyi başının hem tâcıyız
Dervîşem sanma dervîş ol dervîş
Dilimizde dâm tevhîd edâsı zâkir kullardanız elhamdülillah

Ehl-i îmâna pâk gönüldür dâim silâh
Ehl-i küfrün devri geçdi şimdi îmân devridir

Ehl-i vahdetden suâl it sırr-ı devrân nidüğün
Ehl-i vahdet zümresinin cism ü cânı nûr olur

El gönüldür gönlü tut sen eli ko

Elin aldım pîrimin gayrı eli neylerem

Erenlere hor bakma

Erenlere uymayan odur hayvan dediler

Er sözünü dinlemez zamâne dervîşleri

Ey âşık-ı Hakk âşık ol âşık
Ey hakîkat gencine ersem diyen zikr-i Hakk'a cân ü dilden tâlib ol
Ey tâlib-i Hakk âşık ol âşık

Ey tecellî-i cemâlin tâlibi
Gâhîce suhte-i ilm oldum dahi gâh vâiz
Gel gönül gözle rızâyı aşka uy sen hâssül-hâss
Gelin Allah'a âşık olanlar Allah'a aşk ile ermiş erenler
Gerçek velî olan kişi aşk derdine düşmek gerek
Gönül gitdi elimden ele gelesi değil

Gönül kim anda yok aşka itâat
Gönül tıflı demâdem ders alırsa pîr-i vahdetden
Görün zâhid aceb sevdâya düşmüş

Hâcemiz aşk-ı ezledir bize andandır hitâb

Hak budur ki vâcib-i bizzât olupdur mümkinât

Hakîkatde amel ey Hakk'a tâlib

Hakîkat Zât-ı Barî'dir muhabbet

Hakk'a ermek ister isen sohbet et merdân ile

Hakk ile me'nûs olan kimseyle ülfet istemez
Hubb-i Zât ile mükeyyef ol ki mestânlık budur
İkilik yoluna gitme edeb gözle edeb gözle

İster isen binmeğe sana da gelsin burak

Kande ise ârif-i billah olandır yârimiz

Kendözünü bilmeyen hayvan değildir yâ nedir

Kulûb-ı evliyâdır bil metâli'

Lâ ile eşyâyı nefy et müsbit ol illâ ile

Ledünnî ilmidir bil ilm-i râsih

"Men aref" bâbın açaldan nefs-i halvet bulmuşuz
"Men aref nefseh" olupdur cümle ilmin efdali
Merhabâ ey tâlib-i kâbil-vücûd

Muhammed mazhar-ı Hakk'dır muhakkak

Muvahhidler ana derler tasavvuf

Münâcâtım budur senden ilâhî şerîatle hakîkatden ayırma
Mürîd oldur hakîkatde murâdından ola fânî
Mürşid oldur kim demâdem Hakk'ı eyleye ıyân

Ne meczûb-i ilâhî ol şerâyi'de kusûr eyle

On sekiz bin âlemin cânâ misâli sendedir
Özünü bilmeyen nâdân u câhil

Pîr-i dânâ sohbetidir tâlibe feryâd-res

Raks idenler feyz-i aşkdan cennete tâvus olur

Sen arefden dem urursun de bana Mevlâ nedir

Sen seni bildinse geç kim sende senden yok eser
Sırr-ı Hakk'dan âgâh olmak ister isen ey gönül
Sırr-ı mutlak mehbit-i Hakk sana yetmez mi bu şân

Sohbet-i câhil yeter âriflere nâr-ı cahîm

Sûretine aldanup kalma sakın sen âdemin
Tâc mâ'rifet tâcıdır sanma gayrı ola tâc

Tâlibâ pîre gönülden kıl teveccüh et niyâz

Tâlibâ pîr ile sohbet kıl ki "allemnâ" budur

Tâlib-i Hâdî olan etmez mehabbetden ferâğ

Tâlib isen cân u dilden aşk ile eyle sefer

Yâ ilâhi neylerisen et beni tek hemân benden gönül incinmesin

Zikr ü tevhîd ile tâlib Hakk'a vâsıl mı olur

Zikr ü tevhîdinle Hakk'dan sen seni yâd eyledin

OLANLAR ŞEYHİ İBRÂHİM EFENDİ

Bidâyetde tasavvuf sôfî bî-cân olmağa derler

HABÎBÎ AHMED EFENDİ

Budur lâzım olan tâlib-i ulûma

Duâdır reh-revân-ı cünd-i islâm

İbâdetdir taleb itmek ulûmu

İdenler ehl-i ilme cûd u ihsân

Kanâat kenz-i hafîdir birâder

Söz-dürür seyf-i kudretullah

KAYGUSUZ ABDAL

Ârif isen her nâşîyi özüne hem-dem eyleme

Âşıkam hayrânem yağlı çöreğe

Beng ile seyretmeğe âh bize bir bağ olsa

Bize helva pâlûze büryân olsa

Bu cism ü sûret içime görünüp-durur ol cân

Cânı ister isen terk it cihânı

Cihân sevdâları muhtadar oldu

Delîl-i akla gelem ben berü gel ey âkil

Feryâd u figân bu çarh-ı gaddârın elinden

Gâfil oturma ey kardaş duru gel kalma yolundan

Her sûreti nakşı görsen olmagıl hayrân gönül

Tamâ'ımız ne azadır ne çoka

Vücûdun ne biter cân olmayınca

ÖMER FUÂDÎ

Bâde-i vahdet dilersen meskenin humhâne kıl

Bâr-ı Hudâ terk-i hevâ eyledik

Cânı cânâne verüp sıdk ile merdâne çalış

Cihân sultânının yâr u vezîri

Dünyâ-yı dûn ki bir hân-ı misâfir konağıdır

Eğer dünyâya mağrûr ola bir kes

Ey bâniyân-ı büyûtü'ş-şehevât

Ey resûl-i cümle âlem v'ey Muhammed Mustafâ

Ey tâlib-i irfanî kesretde koma cânı

Fahr-i âlem ol Muhammed Mustafâ

Gitdi cismim geldi bir cân yerine

Habîbin Mustafâ gitdiği yolda

Hakk Te'âlâ Mustafâ'yı zâtına görmek içün itdi davet bu gece

Hakk yolunda sâdık isen Hakk'a kurbân eyle cânın

Iyd-i vasl-ı Yâr'a irmek isteyen

Kalbi beytullahını hacceyleyen lebbeyk ile

Kalb odur kim arş-ı Rahmân gizlene

Kibriyâ ehlin aceb tasgîr eder mevt kadar

Küntü kenzen halvetinde gizli iken Mustafâ

Mûra basma seni mârân ısırır

Mürşid-i sâkî elinden iç "sekâhüm" şerbetin

Ne safâdır 'ulemâ tâlib-i 'irfân olsa

Nûr-ı Hakk'da zerre denlü nefsine gelseydi rûh

Nûr-ı zâtın pertevidir cümlede eden zuhûr

Sâliklerin yoldaşı lâ ilâhe illallah

Ser-i kûyuna varup sırr ile ol cânı gözet

Şâh Hüseyn'in Firkatiyle Ağlayan Gelsin Beri

NAKŞÎ AKKİRMÂNÎ
Açılıcak kabr-i ten kaldıra dil bâş u cân

Aşk ile bünyâd olaldan kalbimiz mesrûr durur
Bilirim bir binâsın kim tüfenk top sana kâr etmez
Çâr unsurdan elin çek meded insân olagör

Dâd elinden münkirânın sad hezâr feryâd u dâd

Dilâ itmek dilersen hacc-ı ekber

Ebubekr ü Ömer Osmân gel ey zâhid ne kândır bil

Emreyleyüp Mevlâ ecel geldikde
Eyâ sen sanma ki senden bu güftârı dehân söyler

Ey gönül bir dem takarrüb itmedin dildâre sen

Gel beri merd-i cihân ol ey peri câna ir
Gel ey dârü'ş-şifâ lutf et unutma ahde peymânı

Ger dilersen Hakk'a vuslat olma zâhid akla yâr

Gönül dûr olma şerîden seni sayd etmesin dünyâ

Gör bu Deccâl'in rumûzun aç gözün sen ey hümâ

Hitâb-ı 'alleme'l-esmâ rumûz-ı sırr-ı insandır

İşit meyhâne-i dilden velâkin anla insân ol

Levh-i dilden sil hicâbı ey gönül gel câna bak

"Lî-me'allah" mektebinden okudunsa bir sebak
Maksadı âşıkların menzil-i cânân olur
Merhabâ şu'le-i âyine-i sırr-ı Hudâ

Nedir cânâ bil ol siz kim Hadîs ü hem değil Kur`ân
Ol kim cûş u hurûş eyler ezelden mest ü hayrândır

Olur nefsi hakîkatden haberdâr olmayan hayvan

Pendimi gûş eyle zâhid cân verüp cânânı bul

Şeş cihetden el çekenler bî-cihet bir kân olur

Tâlib-i Hakk olsa bir kes kârı zikrullah olur

Tâlib oldur mülk-i dilde dersi sırrullah ola

Tefekkür it eyâ sâlik niçün emr eyledi Rahmân

Tek sende derd bulunsun

Zâhidâ vardır yolunda çün ki yetmiş bin hicâb

Zâhid bu cism-i bârın âhiri kân değil mi

İSMAİL RUSÛHÎ ANKARAVÎ
Biziz ol bezm-geh-i şarâb-ı elest 'ayyaşı

Ey gönül gel bu cihândan yürü var sen kes eli
Ey Resûl-i Hakk güzîde-i halk nûr-i Kibriyâ
Eyyühe'l-hâyimûn fi'l-felevât (Ey susuz çöllerde yollarını şaşıranlar)

Feth eyledi esrârını aşkın bana Fettâh
Her kimin ki aşk ola başında tâc

İlâhî kapundur dile mültecâ
Kalbini pâk etmeyen görmez cemâl-i vahdeti
Mecnûn-i râh-ı aşkam bilmem akıl ne şeydir

Mevlevînin rûhuna oldu gıdâ bu nây u def

Mestân-ı cân-ı aşka birdir visâl ü firkat

Meyhâre-i meyhâne-i mestân-ı Hudâ'yız

Niçe bir içmeyesin bezm-i ilâhîden şerâb

Sermest-i câm-ı aşkam hayrân-ı beng-i vahdet

Yâ gıyâse'l-müstagîsîn el-gıyâs

ŞEMSEDDİN SIVÂSÎ

Aceb kârhânedir dünyâ giden hayrân gelen hayrân

Aça gaflet gözünü nice aldar seni hâb

Aklını aşka değiş vâkıf-ı esrâr olasın

Âlemin terkîbini mahv ile i'râb eylegil
Aşkın ile okur ilmi ulemâ

Aşk yolunda nâfe kanlar nûş idüp ızmâr ider
Bi-hamdillah ki hannân oldu Ka`be
Biz ol uşşâk-ı serbâzız bize akl ıssı yâr olmaz

Bu cânım içre cânım Mustafâ'dır

Bu fenâ mel'abenin devr u gubârı nice bir
Cânân ilinin güllerinin bağı göründü

Cân gıdâsın unutup zikr ile hoş toylamadın

Cemâlin nûruna nisbet cihân şemsi değil zerre

Cihân sûkunda satılan çürük kâlâ imiş bildim
Çok salât ile selâm olsun şefî'-i ümmete
Çün ki bî-illet inâyetden nesîm erdi seher
Çün ki kondun bu harâb-âbâde gencin bulagör
Derd-i aşka düşmeyen dermâna olmaz âşinâ
Derd ehli olan dârını dildâre satarlar

Derdimi bilmedin zâhid bana rahm etme sefâhetdir
Derdin ey âlem tabîbi bana dermân olsun

Derdin ey cân tâbîbi bana dermân olsun
Derdin ne behey âşık bîçâre neden oldun

Devlet o başın ki şer'ini edendir rehnümâ

Dildâre gönül ver kim ol hânesini gözler
Dilerse ka'be-i maksûda sâlik ede seyrânı

Dil uzatma her kişiye serverâ sûsen gibi
Duyaldan sırr-ı tevhîdi bana bir özge hâl oldu
Dünyâ bir meygededir hamrı humârın ödemez
Düşelden mekteb-i aşka unutdum ders-i fetvâyı
Düşüp derdine Mevlâ'nın kodum bu akl u idrâki

Edelim cânı cihânı verelim bâzâr-ı Hû
Elvedâ ey Ka`betullah elvedâ
Elvedâ ey şehr-i Rahmân elvedâ
Emel kimdir beyân edem sıfâtın

Eyâ gâfil tefekkür kıl ne buldun bu rukûdundan

Ey gâfil uyan rıhlet-i nâgâhı unutma
Eyâ gaflet makâmında esîr-i nefs olsan insân
Ey cemâlin ka`besi oldu merâm-ı hâcıyân

Ey fahr-i cihân hâce-i kevneyn-i müzekkâ
Ey gâfil uyan rıhlet-i nâgâhı unutma

Ey gönül tâvuslayın zeyn-i kabâdan geçmedin

Ey Resûl-i Arabî mâh-ı dü kevn-i Medenî

Ey saçın zencîrini ve'l-leyl hoş tabîr eder

Ey zâhid-i efsürde-dil tevhîde gel îkân ile

Gerekdir âlime mu'zam imâme

Gönül pür yâredir bî-yârelerden
Göster cemâlin şem'ini yansın oda pervâneler

Günâh bir sem durur bu tövbe tiryâk
Habîbini çü cezzâb oldu Taybe
Hadîs-i kudsîden işit dirâyet ki Cibrîl'den kılar Hazret rivâyet

Her kaçan zencîr-i zülfün eylese başdan bîrûn

Himmet-i merdân ile meydâne geldim dönmezem
Hudâvendâ şu âlemde esen yeller seni ister

Hudâyâ izzetin hakkı dile aşkdan letâfet ver

İlâhâ pâdişâhâ dil-nüvâzâ
İlâhî dilime lutf eyle zikrinden halâvet ver

İmâm-ı Azam-ı fahru'l-Irakeyn

Kalbine rakîb olanlar zikr-i hoşbûyla yürür
Kâmillerin dükkânları halvet dürür dükkâna gel
Kapına geldiler âsîler şefâ'at yâ Resûlallah

Kârhâne-i Hudâ'da âvâre gezmek olmaz

Keşf edüp bîhûde hattı yaz ledünnîden rıkâ'

Kıssa-i şem'-i dili pervâneden sormak gerek

Kimdir ki bu âlem heme dîvânesi derler

Kim-durur insân-ı kâmil vasfını eyle beyân

Kim ki derer bu kûşenin lâlesini kucak kucak
Kulak tut kim diyem sana fazl-ı sehâyı
Levha-i kalbini ger âyine-i sîmâ göresin

Lillahi'l-hamd verildi İslâm'a
Mecnûn olalı gönlüm Leylâ haberin söyler
Ne cândır cân içinde cân olan cânânı bilmezler

Ne hâl üzre olam yâ Rab irgürme dînime noksân
Ne yatarsın behey gâfil durugel âh u zâr eyle
Neyleyim gönlüm seni dîvânesin dîvânesin

Nice bir fi'l ü ibâdetde olsa sehv u halel

Nice bir yelesin kâr-ı fenâda

Peyk-i cânân ki bâd-ı rahmetdir
Râh-ı aşka azmeden kimdir dersen ol kişidir
Râh-ı aşka girmeyen merd olmadı zenler durur

Râh-ı Hakk'da hoş hatırla gitdi ashâb-ı hulûs
Reşk-i cinân oldu ravza-yı pür-nûr-ı Habîb

Rıkk-ı cismânîden âzâd eyle Ya Rab el-gıyâs

Safâya erişen sôfî yüzün zer gibi nâb ister

Sâkiyâ gel beni hayrân eylegil

Sâlike tenbîh edin bir dahi yoldan sapmasın

Sana düşer mi gönül nefs ile hem-vâr olasın

Sana gûyendelik edem olursan ger bana demsâz
Sehâ ehlini üç kısm itdi huzzâk sana bir bir diyem ey ehl-i irfâk
Sehâvetden açıldı çün bâbın bu olusar senin ni'me'l-meâbın

Selâmullâh ile dâim safâlar olsun ihvâne

Serverimiz yârı oldu çâr-ı yâr-ı bâ vefâ

Sevâd-ı masiyetden tevbe kıl yüzün ağ eyle

Sôfî isen ey sâfî ver varlığı talana
Ten hissine uyman çü Hakk'a ol ehakk değil
Tutalım şâh oluban yer yüzüne hükmedesin
Vâsıl olmaz kimse Hakk'a cümleden dûr olmadan

Verâ-yı perdeden varup ne söyler işbu mahcûbun

Yâ Rabbi lisânımda ezkârımı aşk eyle

Yola girme sakın zâd olmayınca

Zeyn etmek için cennete insân iletirler

Zuhûr etse dehânımdan aceb mi dürr ile mercân

ABDÜLMECİD SIVÂSÎ

Âdemî şeklim deyü eyleme da'vâ-yı meni

Aslını şu kim duymaya pâyân dahi bilmez

Bu çeşm ü ruh la'l ü leb ü zülf-i belâ çü

Bu dâr-ı fenâ içre bir sahrâya geldim ben

Bûy-i verd-i cennetin halvetde zikr-i Yâr'dır

Dünyeye dil bağlama bu dehr-i fânî tiz geçer

Ehl-i aşka reh-i cânânede hâk-i pâyem

Ey dil misâl-i âyînedir sâf sînemiz

Ey dil nice bir şevk ile handân olasın sen

Ey Hazret-i Mahbûb-ı Hudâ nûr-ı musaffâ

Fenâ tozu sebel virmek nedendir ayn-ı idrâke

Hadden aşdı iştiyâkın yâ Resûl göster cemâlin

Hayâl-i hâb-ı gafletdir gönül dünyâyı neylersin

Her kande bakar ârif irfân haberin söyler

Kal'a-i cismi bırak bârû-yi tenden geç gönül

Kangı dimâğ içinde ki aşkın hevâsı yok

"Küllü şey'in hâlikün" doldu cihân âvâz ile

Meydân-ı zevk-i tenden bir adım at efendi

Mûnisim kabrim içre derdin ola ba'de'l-ecel

Pîşe-i sâha-i fakrem nola ger ednâyem

Şehâ tevhîdin esrârın diyen bilmez bilen dimez

Taleb-i mevt ideni sağ ideriz öldürürüz

Terk-i cihân eylemeyen bilmedi

Yel gibi ey dil yeter yeldin hevâdan vazgel

ABDÜLEHAD NÛRÎ
Abd-i bîçâre n'itsün ey Bârî

Ağyârı çü terketmeyesin yâr ele girmez

Akl ile irmek olmaz esrâr-ı âşıkâna

Âlem-i gaybdan bize bir bâb

Âlemlere gelüp gideni bizde bulmuşuz

Ârifleri fazlınla kıl hikmetine vâris
Âşıkların vücûdunu aldı hevâ-yı Hû
Âşık olanlar ol güle nâlân-ı zikrullah olur
Aşka veren vârını yârı ile yâr ola

Aşkına cânım bendedir bende
Aşkınla cihân beste lutfeyle inâyet kıl
Atâya lâyık olmak kul ne mümkün a sultânım hemân ihsân senindir

Âteş-i gayret vücûdum içre sûzân bir yana

Bâğ-ı cemâle çün irem

Bana âlem içre ey dil aşk-ı bî-pervâ yeter
Benem ol âşık-ı şeydâ ki bulmuş ibtilâdan hazz
Bezm-i elestin câmını sundu bize Sübhânımız

Bî-karâr olmak nedendir ey dil-i dîvâne sen
Bilmedin mi ki Vâhid-i Kahhâr li meni'l-mülk deyiser âhir-i kâr

Bir seher çeşmime gelüp uyku
Bugün aşkı ile bulmaz isen hubb-i likâdan hazz
Bu nâsût içre ten-perver olanlar cânı bilmezler
Cânâna satup cânı aldım yine cânânı

Cânımın cânânı Hû'dur sırrımın sultânı Hû
Cân mı kayırır vuslat-ı cânân dileyenler
Cemâlin nûrunu gönlümde tâbân eyle yâ Allah

Cemâlin nûrunun âşıklarına

Cihânın cânı çün cânâna merbût

Cümle âyât içinde fâyıkdır
Çün aşk ile dinlenmedi ahbâr-ı meşâyih
Çün fenâ meydânına merdâne ermişlerdeniz

Derde devâ olmaz ise bîçâre kullar neylesin
Derdinle doldum bilmezem n'oldum

Derdlilere dermân idici Hazret-i Allah

Eltâf-ı Hudâ'ya mâlikiz biz
Eyâ âlemlerin Rahmân'ı Allah
Ey âşık-ı dîdâr olan tevhîde gel tevhîde
Ey âşık-ı Hakk tevhîd idegör
Ey beni aşk ateşine yandıran
Ey dil bize ver haber aşk illerine kim gider
Ey dil-i şeydâ umaram sana eyleye Mevlâ aşkını i'tâ

Ey dil zen-i dünyânın çün âline aldandın
Ey habîb-i Hakk kerîmü'ş-şân Muhammed Mustafâ

Ey halkı ademden getirüp eyleyen îcâd

Ey Kaviyy ü Metîn olan Allah

Ey kerem kânı ey ganî sultân

Ey ki şânı uluvv-i istiğnâ

Ey sôfî safâ ile devrân edegör devrân
Ey tâlib-i vasl-ı Hudâ gel gidelim Hakk'dan yana
Ey zâhid-i fersûde-dil irfâna gel irfâna gel

Feyz-i Hakk'dan doğdu nûr-ı inbisât
Gafletden uyar cânı hâzır olagör hâzır

Gaflet ile gezer iken nâgâh

Geldi seâdetle yine şehr-i sıyâm mâh-ı kıyâm
Gelin sizin ile Rabb-i Rahîm'e yalvaralım
Gönlümüz her ân sendedir yâ Rab
Görmedi bu cihân içinde keder zikrinin lezzetin duyan diller

Habîbullah cihâna cân değil mi
Hadden ziyâd oldu günâh estağfirullahe'l-Gafûr
Hudâ lutf eylese kalbi kılup sâf
Hudâ'nın lutfu var elhamdülillah

İlâhî lutf u rahmet kapusun aç
İlâhî neylesün nitsün gönül sensiz karâr etmez
Kaldırdı kamu zulmeti envâr-ı Muhammed
Kamu işim hatâ estağfirullah
Kişver-i ten içre ol kim cânı bilmez kandedir

Kul hamdine kâdir ola mı ey ulu Mevlâ

Kulun oldu kusûru hadden artuk
Küntü kenzin sırrıdır dünyâ vü ukbâdan garaz
Mâsivâdan göz yumup ey dil cemâl-i yâra bak
Mevlâ'yı zikredin uyuman âşıklar
Müyesser eyledin aşkı şükür yâ Rabbi yâ Rabbi

Nefsânî vücûdun kişi eyleyse ifnâ

Nefsini ârif kılan gelsin beri
Nice bir maksûd edinmekler sivâyı ey dede
Nûr-i Hakk'dan bir kabes eylerse kullar iktibâs
Öğer vâiz olanlar halka nefsin

Ölmezden evvel öldüler Hakk yolunun âşıkları

Ravza-i cennetdedir ehl-i salâh
Sana bir mürşid-i kâmil gerek ahvâlini muslih
Semâdan sırr-ı tevhîdi duyan gelsin bu meydâne

Sende doğmuşdur Muhammed Mustafâ

Sevdâ-yı hayâlinle dîvâneyem ey Mevlâ

Tarîkat kurb-i Rahmân'dır

Tarîkat sırrını ayna ayân it
Tecellâ-yı cemâlin pertevi kim 'âşıkı sarsar
Vücûdum dârını ma'mûr iden yâr
Yâ Habîballah kaçan kalkar cemâlinden nikâb
Yanmakdan usanmazam Mevlâm pervânemiyem bilmem

Yâ Rabbi zâtın sırrıdır bu gülleri handân iden

Yâ Resûlallah kerem eyle keremler kânısın
Zâhidâ bulsun derûnun zikr-i Hakk'dan iltizâz
Zikrullah kalbi nûr ider âşıkları mesrûr ider

BEZCİZÂDE MEHMED MUHYİDDÎN EFENDİ
Ben bir cemâle 'âşıkam anın içün dilimde Hû

Ben mürşide irişdim isteyen gelsün beri

Bir bölük âşıkların yâ rabbi aldın gönlünü

Bir sâkîden içdim şerâb arşdan yüce sır-hânesi

Cânâ cemâlin şem'ine pervâneyem pervâneyem

Cümlenin mahbûbu sensin ey habîb-i ezelî

Elâ ey tâlib-i dildâr diyelim 'aşk ile Allah

Ey tâlib-i Hakk Zü'l-Celâl gel derd ile Hû diyelim
Hakk cemâlin isteyüp hayrân olan gelsün beru

Yâ ilâhî ehl-i aşkın zikri Allah fikri Hû
Zâhid bize ta'n eyleme Hakk ismin okur dilimiz

Zâkirlerin ezkârı lâilâheillallah

HİMMET EFENDİ
Ey âşık-ı sâdıklar gelin Allah diyelim
Sivâdan kalbini pâk et gönül mir'ât-ı Rahmân'dır
Vakt-i seherde açıla perde

GAFÛRÎ MAHMÛD EFENDİ
Çün bahar erip şecerler sebz ü revnâk-gîr olur
Sürüp dergâhına rûy-i siyâhım
Tahtgâh etdi vücûdum milkini sultân-ı aşk

HACI AHMED EFENDİ

Âsî bana cân u tenim bilmen n'ola benim hâlim

Bir reşha rahmet yâ İlâh

Bu cihânda bilmeyen sırr-ı Hudâ ömrü hebâ

Gel ey nefs esîri olan âdemî

Gel ey tâlib olan visâl-i nigâr

Gönülden eydelim estağfirullah

Hudâ göster tapuna doğru bir râh

Kılmadım ben ömrüm içre Hakk'a layık bir amel

EHL-İ CENNET FENÂYÎ MEHMED EFENDİ

Aç cemâlin perdesin ref' eyle uşşâka hicâb

Aç gözün gafletde kalma dîde-i bînâyı gör

Açıldı ravza-i vechin bahârı

Âdemi bil âdemi bul âdem ol

Ahd ü peymânına vefâ eyle

Ahsen-i takvîm imiş çün halk-ı eşyâdan garaz

Ayn-ı Hakk'dır cümle eşyâ dîde-i ibretle bak

Bahâr erişdi ref' oldu yüzünden perde gülzârın

Bend-i firkatden Efendi bizi âzâd eyle

Bize fazlınla yâ Rab eyle rahmet

Bizi kayddan halâs eyle ilâhım

Bizi meccânen itdin yâ Rab insan

Bu dil-i mahzûnu cânân yine mesrûr eyledi

Budur senden recâ ey Rabb-i ekber

Celâlin nârına yakma ibâdı

Cemâlindir görünen çünki her câ

Cemâlin seyri vâr iken

Cihân u cism u cân yolunda kurbân

Cümle mevcûdâta sen verdin vücûd

Cürm ü 'ısyâna umarız bakmaya Rabb-i Kerîm

Çünki şânın ki bî-nişân oldu

Dîde-i gam-dîdeye kıl ayn-ı lutfunla nazar

Dil-i mahzûnumuzu eyledi şâd u handân

Dinle nâyın nâlesini ey dedem

Erişdir feyz-i fazlını fuâde

Ey bizi mahz-ı ademden vâr eden kâdir Hudâ

Ey dil ü cân derdine dermân eden Kâdir Hudâ

Ey Kâdir-i mutlak hudâ kuldan hatâ senden atâ

Ey rûh-i kuds cân u tene cân u cihân ol

Firkatin oduna yakma kulların

Geçen fermân ile bu cism ü cândan

Geçir bâlimizi hubb-i sivâdan

Geldi izzet ile eyyâm-ı sıyâm

Gözünü yum gönül iki cihândan

Halâs olurdu dil cümle hevâdan

Hazretinden yana adım atamam

Her işi işleyen sun'-ı Hudâ'dır

Hudâyâ mazhar it nûr-i cemâle

İster isen Yâr'ını terk eyle cümle vârını

İtdi teşrîf çün cihânı hâtem-i hayrü'l-beşer

Kalbimiz hüznünle mahzûn eyleme

Kenz-i esrârına yâ Rab eyle fazlına emîn

Kerîm Mevlâ işimiz eyle âsân

Kıl namazı et niyâzı ey dede

Kullarını hâb-ı gafletden uyar

Kul olanlar sıdk ile Mevlâsına

Mazhar-ı esrâr-ı esmâ etdi Cânân cânımız

Muhabbet câmını nûş eyleyen cân

Muhabbet eyleme bu dehr-i dûne

Mülâkat isteyen dîdâr-ı Yâr'ı

Münevver eyledi iki cihânı

Nefs elinde bizi yâ Rab kılma fazlınla zebûn

Neş'e-i insâna düşdü nüsha cânâ dü cihân

Nişânsız bulmadı kimse o şânı

Nûr-i "illallah"a âgâh et bizi

Nûr-ı zâtın eyleme bizden nihân

Okuyan ilm-i ledünnü görmedi ak u kara

Olmayan ilm-i ledünn âgâhı

Saâdetle kudûmü kıldı teşrîf

Safâsız sôfînin yokdur safâsı

Safâ-yı safvet-i kalbi yeter eğlence insâna

Sanma bu köhne sarâyı ey gönül dâr-ı karâr

Sivâdan bâli tathîr et dilersen sırr-ı cânânı

Sivâ kaydından eyle bizi âzâd

Sivâ savmını yâ Rab kıl müyesser

Şems-i zâtın zerresinden cism ü cân bulsun zıyâ

Şükür geldi yine ol şehr-i rahmet

Tecellî-i cemâlin kıl müyesser

Visâl-i Hakk'a tâlib ol

Visâlin ıydini eyle müyesser

Yâ ilâhî âsitânın hasteye dârüşşifâ

Zâtın envârını yâ Rab dîdeden etme nihân

AHMED SÛZÎ
Aceb bilmem bu hâl ile kalam mı

Âkil bu cihânda anâ vü cefâ bulmuş

Allah Allah bu seherin dost ilinden nidâ geldi

Amân yâ Rab halâs eyle bizi nefs ü hevâlardan

Amân yâ Rab sana verdim amânı

Anlar isen sana edem bir hitâb

Ârif-i âgâh olan bîdâr olur

Âşıka vakt-i saâdet gecedir

Âşık olan dost yolunda cânını kurbân eder

Aşkı bismillah edindim evvelâ

Aşkla oldu bed'im aşkla oldu hatmim

Bâş u cân verüben yerine aldım tâze cân

Ben Hakk ilinden gelmişem halk-ı cihânı neylerem

Ben kim olam sana lâyık kavl ile fi'lim ola

Ben lâ-mekândan gelmişem kevn ü mekanı neylerem

Besdir bu kadar hicrân azm-i yâr edelim

Bihâr-ı rahmete nisbet kulun zenbi değil katre

Bilinmez derde düş oldum devâsı sendedir yâ Rab

Bilmem nideyim nefs ü şeytânın elinden

Bilmez idim bende bir sır vâr imiş

Bir aceb gavgâya düşmüşdür bu nâs

Bir garîb efgendenim ihsâna geldim ey Resûl

Bir gönül almak ele bin Kabe yapmakdan efdaldir
Bir nükte sana şerh edem bilir anı irfân ehli

Bir tecellî etdi zuhûr bu seher

Bu cân içinde cânânım aceb sırr-ı nihân olmuş

Bu cihânda vardır 'aceb hâlimiz

Bu dârât-ı cihân fânî olupdur sonra nâ-mevcûd

Bu gönül mürgü zâr eyler düşüp gülden cüdâ şimdi

Bugün bir hâle düş oldum ilâhî

Bu hevâlardan edelim inkitâ

Bu kadar dünyâya harîs olmak neden

Bu kâinât cümlesi fenâya gider

Bûy-i Hakk'la kıl mutayyeb bu vücûdun misl-i ûd

Cânâ nedendir bu kadar cevr ü cefâlar bana

Cân bülbülü efgân eder durmaz dâim yâ Hû deyu

Cânımız cânân yolunda etmişiz ifnâ çü biz

Cân kulağın tut bana diyem nedir esrâr-ı tâc

Cân u başı işbu yolda eyledim şehâ fedâk

Cân u dil her dem zâr eder yâ Rab

Cemâlin ka'besi şâhım bana cennetden leziz

Cemâl-i zât-ı a'lâna olupdur kâinât mir`ât

Coşkun sular gibi köpük saçarlar

Cürm ü ısyân ile geldi dergehine rû-siyah

Çarh-ı gaddârın elinden cümle insân ağladı

Çok hatâlar eyledim cürm-i azîm

Demedim mi demedim mi sana canım demedim mi

Derdim çokdur kangı birin yanayım

Dervîş olan hizmetinde sâdıkâne gerek

Dervîş olan kendini ednâ bilir

Dîdeler nûr olsun ey cân geldi mâh-ı Ramazân

Dilersen Dost ile halvet Hakk'a yalvar seherlerde

Dirîgâ dünyâ dârını yıkılmış bir vîrân buldum

Dostdan olan cemâl ne hoş

Dü cihânda sensin ey şâhım benim

Eğer 'âkil isen 'irfân dahi elezz

Eğer ârif isen cânâ tefekkür kıl bu insânı

Eğer sende vâr ise hulûs

Ehl-i derdin derdine dermân olur vakt-i seher

El-amân bu çarh-ı devvârın elinden el-amân

El-gıyâs bu nefs ü şeytân ellerinden el-gıyâs

Elif Allah ismin de evvelâ

Etme rüsvâ dü cihânda bizi sen yâ Rabbenâ

Eyâ gâfil düşün aslın neye geldin nedir îcâd

Ey cihân mahbûbu şâh-ı server şemsü'd-duhâ

Ey dilâ fehm eyle zâtın ne güherin kânısın

Ey efendim kudretindedir eşyâ

Ey Kâdirü Kayyûm Hayyu tüvâna

Ey pâdişâh-ı şehinşâh-ı dü cihân

Ey risâlet burcu üzre mâhımız

Ey şefâat menba'ı Ahmed Muhammed Mustafâ

Ferâgat eyle dünyâdan yeter bu gayret-i hayvân

Geçdi hayfâ çünkü fırsat günleri

Gel bâkî olalım bu fenâdan geç

Gel bu fânîden olalım pes ırak

Gel cânım aşk ile Allah'a yalvar

Gel cânım edelim zikr ile devrânı

Geldi ol mâh-ı Ramazân merhabâ

Gel ey âşık zikredelim cân ile ezkâr-ı Hû

Gel geçelim bu dünyâdan eğer dervîş isen dervîş

Gel gönülde ol ulu dergâhı gör

Gelin ey kardaşlar diyelim Yâ Mevlâ

Gelmişem kapuna avn et yâ Mugîs

Gel terk edelim gönül bu fânî cihânı

Gel terk eyle dünyâyı tevhîde gel tevhîde

Gel zikredelim Hazret-i Yezdân'ı

Gönlümüz nûr ile dolsun nefs elinden et halâs

Gönül bir derde düş oldu devâsın bilmezem yâ Rab

Gönül bir sırr-ı a'zamdır anı ârif bilir ancak

Gönüldür tal'at-ı nûrunla vehhâc

Gönül hurrem dürür elhamdülillâh

Gönül senden emîn olmam dahi ben

Gönül şehrine çün doğdu o nûr-i şems-i Rahmânî

Gönül tahtında şâhım Mustafâ'dır

Gönül yollarını feth ide Fettâh

Gûş-i cânla gel beru eyle simâ'

Hakk'a teslîm ol derim cânım sana

Hakk'dır işlere dânâ hem kâdir hem tüvânâ

Hakk ile birlikde ol halk ile etme ihtilât

Hâl-i 'âlem bu eyyâmda nedir bilmem

Hâlimi arz etmeğe bir ehl-i dilden ver haber

Hâlimi bilüp gören kalır dona

Halka-i tevhîde girelim yâhu gelin

Halka müdârâ et Hâlık'a hizmet

Halkın nesi var cümlesin eden Hakk'dır

Hamdülillah bu şeb bir sır ayân oldu

Hamd ü senâ ol Hudâ'ya etdi in'âm ü ihsân

Hâne-i halvetde kıldım kûy-i cânâna sefer

Hasb-i hâlim sana ayandır yâ Rab

Havf-ı Hakk'la kalbimiz buldu hudû'

Her ne semtden geldim ise dönmüşem senden yana

Her ne var iki cihanda sende iste sende bul

Her zamân gafletle olur gönlümüz Hakk'dan cüdâ

Her zaman Yâr ile ol yârâna etme ihtilât

Hevâ-yı nefs ile bed-kâr olmuşam Mevlâ meded

İctinâb et zâhidâ Hakk'dan ü hıf

İki âlemde çün şâhım sen oldun

İlâhî izzetin hakkı bize sen eylegil imdâd

İlâhî izzetin hakkı bu gönle sen tahâret ver

İlâhî kapuna geldim ilâhî

İlâhi pâdişâhlar pâdişâhı

İşbu dem geldim kapuna eyle ihsân yâ Ganî

Kâinâtın ilmine bu dil olupdur bir kitâb

Kamu işlere dânâ hem Kâdir hem tüvânâ

Kapuna geldi bu kemter şefâat yâ Resûlallah

Kimseyi incitme şâhım merd isen

Korkaram âhir günümde hâlim perîşân ola

Kûy-ı Hakk'a varmışam ben çok haberler duymuşam ben

Lutf edüp bana tabîbim acabâ el vura mı

Mâcerâ-yı nîk ü bed kârım sana ma'lûmdur

Mâsivâdan hıfz eden sen yâ Hafîz

Menba-ı sırr-ı velâyet şâh-ı merdan yâ Ali

Merd değil o kim şöhret-i dünyâ bula

Meyil verme fenâya hiç bekâsı yok

Ne aceb hâl olur bu âlem cânâ

Nefsimle olduğum anda fenâ olurum

Nev-bahârın kesret-i bârânı tezyîn eyledi

Neyleyem ben seni dîvâne gönül

Neyleyem yârân-ı cihânı yârimiz besdir fakat

Nice bir mecnûn-veş dîvânesin dîvânesin

Nice bir tâlib-i dünyâ olasın

Niyyet-i hâlis gerekdir her bir ilimde hulûs

N'oldu yine zâre düşdün neyleyeyim gönül seni

Ol ezel bezminde mestân olmuş idik biz müdâm

Pervâneyem şem'-i yâre ya ben nice dönmeyeyim

Ref et nikâb-ı vechini seyrân etsin dîvâneler

Revâmıdır bu ömr-i nâzenîni hep hebâ kılmak

Sâlikâ gel nefs ü şeytân ile edelim savaş

Sefâhetde kamu akrâna fâik

Sen müyesser kıl ilâhî rü'yet-i envâr-ı zât

Sıdk ile gelin diyelim lâ ilâhe illâ hû

Sôfiyâ ben tâ ezelde böyle mestân olmuşam

Tehî destim ilâhî dü cihânda bir medârım yok

Vârını fenâ eyle yâra eğer âşık isen âşık

Yâ ilâhî lutf edüp yolumuz aç

Yalandır bu dünyâ billahi yalan

Yâ mukallibe'l-kulûb kallib kulûbenâ ilâ rızâk

Yâ Rab bu nefs-i bedhâhımı sındırmağa kuvvet ver

Yâ Rab gönül kapusun eyle küşâd

Zâhidâ ihsân dilersen et ihlâs

Zâhidâ terk-i hevâ eyleyelim etme heves

Zâhidâ zühd-i riyâdan et ferâğ

Zâhidâ zühdünü terk et kalbini gel eyle sâf

Zikr-i Hakk'la gönlünü mam'ûr kıl cismin harâb

ELMALILI ÜMMÎ SİNÂN
Aceb bencileyin usanı fânî

Aceb hayrân oldum aşka uyalıdan
Aç gözünü bir dem uyan sen ey gönül gel ey gönül

Âh kim bu gönül hümâsı

Âlimin ilmi gerekdir ilm ü irfân üstüne

Allah bizi dûr eyleme

Ârifin kalbinde her dem alleme'l-esmâsı var

Ârif isen ver haber kim ma'nâ-yı mutlak nedir

Âşıkam kevn ü mekânın nakşına dil veremezem

Âşıka mürşid olan âyât-ı Kur`ân anladım
Âşıkın bir çâresi var zâr u giryândır yanar

Âşıkın hâlin sorarsan tevhîdin hammârıdır

Âşıkların Allah seni görmek isterler sultânım
Âşıkların eğlencesi ism-i zâtın yâ Rabbenâ

Âşıklar ol Dost iline

Âşık olan kişi dâim Dost'un yolun düze dursun

Aşk oduna yandığımca râhatım budur hemân

Bana aşkı soran gelsin haber alsın kumaşımdan

Ben cânımı ol câna mihmân etsem gerekdir

Ben harâb-ı mest-i meydânem nihân meyhâneden

Bî-mekânem bunda ben sanman ki bünyâz eyledim
Bir Allah'ı zikr idenin gümânı hep 'ayân olur

Bir dem ayrılmak istemez cemâlinden gözüm benim

Biz Tarîk-i Halvetî âşıkların handânıyız

Budur Hakk'dan ne istersem diyem yâ Hû duram yâ Hû

Bugün aşkın bazârında dürr ü mercân satar dilim
Bu tevhîde ikrâr ile tevhîdi yetmez kişinin

Bülbül isen gel berü nûr-ı gülistân bundadır

Bülbülün mekânı güller içinde

Darb-ı zikrin sohbetinde cânı hayrân eylegil

Dervîşe bî-cân gerekdir câna cânân isteyen

Dervîşliğin vasfını demeğe irfân gerek

Devlet anındır ki âmennâ diye irşâdıma

Devlet imiş kişiye bu dünyada zahmet denen
Devletinden fâriğ olma bekle Hakk'ın bâbını
Dilde Hakk'dan gayrı güftâr eylemez dervîşler

Dilerse gözümü giryân iden Dost

Dilinde zâkirin her dem senin zikrin değil mi Hû

Dost cemâli şem'inin pervânesidir cânımız
Dur yola gir kârıbândan kalma kim yağı basar

Ene'l-Hakk açdı ebvâbın bugün ol kenze dükkânem

Evveline olmadı hiç ibtidâ

Eyâ cânlara cân sultân

Eyâ cânlar içinde cân fedâdır yoluna cân baş
Eyâ izzin kemâlâtın bekâ buldu Habîballah

Ey âlemlerin şâhı bir nazar kılsan nola

Ey bana dermân soran derdi haber vir sen bana

Ey bize tan eyleyen gör merd-i meydânem bugün

Ey cevâhir isteyen gel kâna erdi cân yine

Ey cihâna dil veren azmin kanı Rahmân'ına
Ey cismine cân isteyen gel mâh u günden al haber
Ey cümle halkın maksûdu al gönlümü senden yana

Ey dilârâ derdi ile eyleyen bağrın kebâb

Ey dil nazar eyle gel bu cihâne
Ey dirîgâ sen seni hep âleme yaydın gönül

Ey gönül ahde vefa kıl gel beru gel gir yola
Ey gönül bak kâinâta gör cihânın hâlini
Ey gönül bîgânesin sen senden oldun bî-haber
Ey gönül doğru git Hakk'ın yoluna

Ey Hudâ cân hazretinden lutf ile ihsân diler

Ey Hudâ kimdir huzûrunda bulan senin ile kemâl

Ey Hudâ lutfeylegil kahrından ey Hakk el-gıyâs

Ey Hudâ vaslından ayrı bana seyrân olmasın

Ey Hudâyâ ben za'îfe n'ola ihsân eylesen

Ey kemâl ıssı cihânda çok durur ehl-i kemâl

Ey kemâlim var diyen kani kemâlim kandedir

Ey mürüvvet ma'deni sâhib-velâyet Murtazâ

Ey pâdişahım kıl nazar
Ey tarîkat düşmeni bil kim nedir bu şerr u şûr

Ey vücûdun aşkına fermân iden Perverdigâr
Gel beru ey manâ bahrından kılan mevc ile cûş

Gel beru sırr-ı kerâmet isteyen hâl üstüne

Gel beru ey lâ-mekân şehrinde kılan seyr-i yâr

Gel bu ilm-i kâle kalma bâkî kalmaz ol sana
Gel ey akl-ı safâ ehli nedir ma'nâ sorarsan gel
Gel ey cânân ilinden cân gözün aç uykudan uyan

Gel ey gönül bunda mekân tutulmaz
Gel ey gönül bu varlıkdan geç imdi

Gel ey kâmil kemâlâtın gülâbın virdim anlarsan

Gel ey sâhib-meânî neler söyler beşer elfâz

Gel gör ahi dost bağının handânıyam handânıyam

Gel Hazret'e müştâk isen dinle bizim ahbârımız
Gelin Allah diyelim görelim n'eyler Allah

Gel kul isen kulluk eyle hasbetenlillaha bak

Gel şefâat kıl dîzârını görem yâ Mustafâ

Gel temâşâ kıl ne söyler âşık-ı dîvâneler

Gönlüme yağan hemîşe ilm ü irfandır benim

Gönül aşkdan gınâ buldu

Haber soran bana Dost'dan anı bî-akl u cân buldum

Haber virsin bize âlem cân u dil eydür illa Hû

Hamdülillah çok şükürler zikrimiz tevhîd-i hâss

Hû deyüp Dost zâtının ismin soran gelsin beri
İlâhî âlem içinde sana yol doğru kim vara

İlâhî cümleyi vâr iden sensin

İlâhî dâr-ı vaslında bu cân olmak diler ber-dâr
İlâhî dilerem senden bize lutf u ihsân eyle

İlâhî evvel ü âhir sücûd eyler sana her baş

İlâhî kanı âlemde göre zâtın bir açık göz

İlâhî ver bize aşkın pîşüvâ

Kendi nefsinin illetin bilmeyen insân değildir

Kerem eyle mürvet eyle

Kes elin ey dil cihânın kılmasın 'ukbâ ziyân

Kevn ü mekândan geçenin

Kim ki Hakk'dan geldi Hakk'a gitmeğe 'âr eylemez
Meded Allah sana sundum elimi

Men Hudâ'nın tevhîdi bâğında devlet ehliyem

Misâlinde fenâ dünyâ oturmuş köhne pîr ancak
Muhammed mazhar-ı zâtın değil mi

Münezzeh zâtı bahrından nedir mevcin kılan peydâ

Pâdişâhım cânımız sen câna düş olmak diler

Rehberim mürşid-i kâmildir ne gam ağyârdan
Neylerem cân u cihânı bana Rahmânım gerek

Nûş idelden câm-ı aşkı cânımız mestânedir

Pâdişahım derde düşdüm bana bir dermân meded

Pâdişâhım sen bizi vâr eyledin hikmet budur

Salâdır ehl-i dermâne bugün derd isteyen gelsin

Sen cânı koyup âşık-ı envâr olursan gel beri

Sen sende seyrân idersen

Sır hümâsı pervâz edüp sırrullaha erdi yine

Sır ilinde sevdiğim yâ Rab hayâlindir senin
Şerîat sâhibi sultân tarîkat sâhibi merdân

Teâlallah Yâ Hannân ki zâtına zevâl olmaz

Teâlâ şânuhû rabbi ey Hudâ

Tevhid-i zatın bahrına aşk ile dalmayan bilmez

Vaslın revâ kıl ey Hudâ ol küntü kenzullah içün

Yâ ilâhî aşk elinden olmadım bir kez emîn

Yâ ilâhî her nefesde cân sana mihmân diler

Yâ ilâhî vahdetin bir haddi yok ummân mıdır

Yâ ilâhî ver dimağa dile zikrin lezzetin

Yanmağa aşk oduna külhânı gözler cânımız
Yâ Rabbenâ Ferd ü Ehad nice yuna yüz kâresi

Yâ Rabbi lutfeyle bana be-hakk-ı nûr-ı Mustafâ
Yere göğe arşa kürse sığmayan Sultân menem

Yine deryâ-yı ummân cûşa geldi

Zâhidâ sen ilm-i Hakk'ı tevhîd ü irfânda gör

Zâhidâ var atma taşı ol ki beytullah ola
Zikrimiz esrâr-ı Hakk'dır cânımız hayrân-ı Hû

ÎSÂ MAHVÎ
Aşk câmını Mevlâ'dan nûş eyledim evvel çün
Bağ-ı dilde menzil almış aşk-ı Hakk
Budur derdim cüdâ düşdüm ilimden
Bulmak dilersen dâim se'âdet cân u gönülden Allah'a yalvar
Cümle işim ayn-ı hatâ iğfirlenâ yâ ze'l-atâ
Çün ki bildin cümle şeyde Hakk müessir gayrı yok
Derdmendim mücrimim dermâna geldim yâ Resûl
Derûnum yandı nâr-ı hasretinle ey Nûr-i Hudâ göster cemâlin

Elhamdülillah ol mâh-ı rahmet

Eyâ Nûr-ı Hudâ göster cemâlin
Gafletde olan gönlüm gel Hakk'a niyâz eyle
Murâd-ı devlete ermek dilersen Cenâb-ı Hazret-i Allah'a yalvar

Yâ Rabbi kerem eyle bu şehr-i sıyâm içre
Zerre-i aşkın ilâhî her kimin gönlünde vâr

ABDULLAH SALAHADDÎN UŞŞÂKÎ

Bu âlemde şu kim bir mürşid-i kâmilden el almaz

Dâmen-i sabra teşebbüs eyle lutf-ı Hakk'a bak

Derde düşdüm ey şeh-i âlî-cenâbım el-gıyâs

Dilâ bâğ-ı maârifde Habîb'in feyzi gül-bûdur

Eğerçi herkesin hızlânına tuğyân olur bâis

Eyâ şâh-ı rusül iksîr-i hâk-i dergehin hakkâ

Ey gönül ağyârla yâr olmak kabâhatdir sana

Ey gönül var sen şefâat-kâna her dem kıl şitâb

Ey muallâ zât-ı pâkin menba'-ı feyz-i hikem

Ey serîr-ârâ-yı vahdet fâtih-i kenz-i cevâd

Ey şehenşâh-ı rusül zâtının olur mu eşi

Ey zuhûrun âfitâb-ı pertev-i envâr-ı zât

Gönül fikr-i hayâlinle sabahlar yâ Resûlallah

Gönüller dembedem âlûde-i efkâr-ı hâcetdir

Gönül lutfun ile dilhâhı görsün yâ Resûlallah

Görenler sûret-i dünyâyı hoş dil-ber kıyâs eyler

Hazret-i Rezzâk'a ancak eyle arz-ı ihtiyâc

İsteyen ukbâyı oldu zevk-i dünyâdan ırağ

Kendi istidâdı üzre her kişi bir işdedir

Midhatinde âciz itdi halkı mahbûb-ı latîf

Nice bir meyl idesin bezm-i belâya nice bir

Nûr-ı dìdem cân u dilden pend-i pîre tut sımâh

Olur senden kamu 'ubbâdına lutf u kerem Yâ Rab

Râh-ı Hakk'da istikâmet gözleyüp hem-vâr var

Râh-i Hakk'da zilletim 'ayn-ı sa'âdetdir bana

Râh-ı Mevlâ'ya giren hâib ü mağbûn dönmez

Senin vasfın leb-i takrîre gelmez yâ Resûlallah

Senin zâtın çü ervâha perdedir yâ Resûlallah

Vasf-ı zâtında şehâ âciz olur efsah-ı nâs

Vasf-ı zâtınla seni eyledi Hakk çün a'lâ

Velâyet burcunun şems-i münîri Şeyh-i Ekber'dir

Yâ Resûlallah kamu bî-keslere sensin ma'âz

Yâ Resûlallah ubeyd-i âsitânındır şüyûh

ÎSÂZÂDE SÂLİH MEHMED EFENDİ
Cemâlin âleme mihr-i münevver yâ Resûlallah
Makdem-i zât-ı şerîfi rahmetel-lil-âlemîn

SABÛHÎ AHMED DEDE
Aşk çün perdeden ayân oldu
Eğer esfel eğerçi a'lâdır mazhar-ı zât-ı Mevlâ'dır
Ey gönül sûreti ko sîrete gel cân taleb et

Ey tılısm-ı hazine-i envâr

Ey zât-ı şerîfin sebeb-i hilkat-i eşyâ
Sakın ey gamzesi kâtil gözü mekkâre sakın
Sâlik isen tarîk-i vahdete ger
Şâh-ı ma'nâ zuhûra çekdi 'alem

NİYÂZÎ MISRÎ
Aç gözün dildâra bak ref' oldu vechinden nikâb

Âdetim budur ezelden günde bir şân oluram

Ahvâl-i serencâmım bu sâate erince

Aldın mı gönül hüsn ile yektâ haberin sen

Âlem ahvâlime hayrân

Âlem-i ârâyı buldum âlem-i ârâ menem
Ârifin mutlak kelâmın duymaya irfân gerek
Âriflere esrâr-ı Hudâ'dan haberim var
Âşinâ-yı aşk olandan âh u zâr eksik değil
Aşkın kime yâr olur dâim işi zâr olur
Ayağı tozunu sürme çekelden gözüme cânım

Bahr içinde katreyem bahr oldu hayrân bana
Bakıp cemâl-i yâre çağırıram dost dost

Bârekallah gülistân-ı bülbülândır Aspozi

Belirmez ârifin nâm u nişânı

Belirse vech-i cânânî bu cism ü cânı neylerler
Ben derd ile âh iderdim derdim bana dermân imiş
Ben sanırdım âlem içre bana hiç yâr kalmadı

Bilir var bu yolu cândadır dost ili

Bir göz ki anın olmaya ibret nazarında

Bir şehre erişdi yolum dört yanı düz meydân kamu

Bir yüze dûş oldu gözüm yüzbin gezer dîvânesi
Bu fenânın izz ü câhı ıyş u nûşu bir hayâl
Bugün bir meclise vardım oturmuş pend ider vâiz

Bu halvete bakma güzâf zevk u safâ halvetdedir
Bulan cemiyyet-i kübrâ olur sâf

Bulan özünü gören yüzünü
Bu tabîat zulmetinden bulmak istersen halâs

Cânân dilersen cânına gel halvetî meydânına

Cân bu ilden göçmeden cânânı bulmazsa ne güç

Cânını terk etmeden cânânı arzularsın

Cân kuşunun her zaman ezkârıdır Vâridât
Cân yine bülbül oldu hâr açılıp gül oldu
Çıkup huccâc ile gitmek ne güzeldir ne güzeldir
Çün sana gönlüm mübtelâ düşdü

Deme kim Hakk'ı sende mevcûd ola ya bende
Derd-i Hakk'a tâlib ol dermâna erem dersen
Dermân arardım derdime derdim bana dermân imiş

Dervîş olan âşık gerek yolunda hem sâdık gerek

Dervîş olan kişinin sözleri umrân olur
Devrân odur ki devrini devr-i felek bilmez ola

Devr edüp geldim cihâna yine bir devrân ola

Diyâr-ı dâr-ı dünyâda Hudâyâ bâkî dârım yok
Doğdu ol sadr-ı risâlet basdı arş üzre kadem

Dost illerinin menzili key âli göründü
Dönmek ister gönlüm cümle sivâdan
Elâ ey mürşid-i âlem haber ver ilm-i Mevlâ'dan

Erimiz erdir pîrimiz pîrdir
Esmâ-yı ilâhiyyede bî-had hünerim var
Eyâ Deccâl Hakk'ın takdîri bil hergiz bozulmaz

Ey Allahım seni sevmek ne güzeldir ne güzeldir
Ey bî-misâl-i vâhid hüsnün misâl içinde
Ey bu cümle kâinâtın aslını bir cân eden
Ey bülbül-i şeydâ yine efgâne mi geldin
Ey çerh-i dûn n'itdim sana hiç vermeden râhat bana

Ey derde dermân isteyen derde dermândır Alî
Ey derde dermân isteyen yetmez mi derd dermân sana

Ey dost bugün mürşid-i ebrâr Alî'dir
Ey garîb bülbül diyârın kandedir

Ey gönül gel ağlama zârî zârî inleme
Ey gönül gel gayrıdan geç aşka eyle iktidâ
Ey gönül gel Hakk'a giden râhı bul
Ey gönül gel olmagıl Hakk'dan ırak
Ey gönül gûş eyle gel âşıkların güftârını

Ey gönül mecnûn kimdir zâhiren âkil nedir

Ey karındaş bir sözüm var tut simah
Ey Kerîm Allah ey Ganî Sultân

Ey kudret ıssı pâdişah lutfeyle açıver yolum

Eylesin Allah çok tahiyyâtı
Ey şeh zen-i dünyânın gel âline aldanma
Ey Muhammed ümmeti sen Hakk'a eyle iktidâ
Ey tarîkat erleri ve'y hakîkat pîrleri
Gele Deccâl gele gele gör kim senin hâlin n'ola

Gelen kuldan eğerçi kim hatâdır
Gel ey bahr-i hakâyıkda taleb kılmayan asdâfı

Gel ey gurbet diyârında esîr olup kalan insân
Gel ey sôfî çıkar sofu kıl insâf

Gir sema'a zikreyle gel yana yana Hu deyu
Gönülden zikre eyle iştigâli

Gönülleri doldurur erenlerin halveti

Gönül tesbîhi çek seccâdeden hiç ayağın ırma

Gözet sun'-ı kadîmi kim kimin halkın azîm etmiş

Gözlerini n'oldu bî-dâr eyledin

Habs içün geldi geliüp ıtlak içün fermân bana
Hâhiş-i dünyâ olanlar dâimâ sekrândadır

Hakk'ın kullarını bazı kul eyler
Hakk'ı seven âşıkların eğlencesi tevhîd olur
Hakk ilmine bu âlem bir nüsha imiş ancak
Hakk yolunun rehberi nefesidir kâmilin
Halk içre bir âyineyem herkes bakar bir ân görür

Hamdülillah habs-i zindân ehl-i hâlin hırfeti
Hamr-i rûy-i yâr ile sekrân olan anlar bizi

Hatm‐i cemi'l-mürselînin fahrıdır fakr u fenâ

Hazret-i Îsâ inüp gökden tamâm itdi zuhûr
Her denînin sözüne aldanıp etme ihtilât
Her kimin kim derd-i Hakk'dan yüreğinde olsa dâğ

Her neye baksa gözün bil sırr‐ı Sübhân andadır

Her yeri hüsnün gülistân eylemiş
Hevâ ise yeter gönül gel Allah'a dönelim gel

İbnü'l-vaktem ben ebu'l-vakt olmazam

İki kaşın arasına çekdi hatt-ı istivâ
İlim bahr u vücûd asdâf anın dürdânesiyem ben

İnile ey derdli gönül inile
İster isen bulasın cânânı sen

İster isen marifetde olasın âlîcenâb
İster isen olasın ehl-i felâh

Kalbini bâğ-ı cinân et ravza-i tevhîd ile
Kandedir cehl ile zulmet nefs-i sü'bânındadır

Kanı bir mürşid-i kâmil isteyen
Kıldan ince kılıçdan keskin ol şâhın yolu
Kim ki aşkın dârına berdâr olur

Kim ki cândan geçmez ise den bize yâr olmasın
Köstebekdir köstebekdir köstebek
Kûs-i rıhlet çaldı mevt ammâ henüz cân bî-haber

Künnâ zevâte'r-reşed

Mevâlîdin sana her fasl u bâbı

Meydân-ı aşka girdiler Hakk yolunun âşıkları

Mushaf-ı hüsnünde yazmışdır edîb-i Kâf u Nûn

Müşkilim var size ey Hakk dostları eylen reşad
Nâdânı terk etmeden yârânı arzularsın

Nazar kıldıkça insâna gönül hayrâna dolanır

Nev-bahâr erişdi bî-dâr olayım şimden gerü

Ol cihânın fahrinin sırrına kurbân olayım

Oldum çü mahv-ı mahv-ı zât buldum vücûdumdan necât

Ol menem kim vâkıf-ı esrâr-ı ilm-i Âdem'em

Pâdişâhâ aşkını hem-hâne kıl
Rumûz-i evliyâyı vâkıf-ı esrâr olandan sor

Sâlikin mürşiine hizmeti şâhâne gerek
Sana âşık olan diller niderler hûr u gılmânı

Sen seni bilmekdir ancak pîre ülfetden garaz
Sevdim seni hep vârım yağmadır alan alsın

Serây-ı dîn esâsıdır şerîat

Sıdk ile girdinse yola ey şücâ'

Sırr-ı Hakk'ı nicesi fâş eyleyem ben ey sikât

Sırr-ı tevhîd ile sırrım âşinâlık eyledi

Sıyıp bin pâre eden şîşe-i kalbi celâlindir

Şehâ yüz döndüren senden kime tutsa gerek yüzün
Şerîatin sözleri hakîkatsiz bilinmez
Şunlar ki görüp yüzünü bu dâra gelirler

Tâ ezelden biz bu 'aşk içinde rüsvâ olmuşuz
Tâlib-i Hakk'ın devâsız derd dürür sermâyesi
Tecellî-i cemâle mazhar eyle Allahım

Tende cânım cânda cânânımdır Allah Hû diyen

Teşne-i bahr-ı muhît olan dile reş neylesin
Uyan gafletden ey gâfil seni aldatmasın dünyâ
Uyan gafletden ey nâim Hakk'a yalvar seherlerde
Uyan gözün aç durma yalvar güzel Allah'a
Vallâhi Deccâl senin emeklerin hebâdır
Varlığın mahv eyleyüp meydâne gel

Vâsıl-ı Hakk olmağa eylersen heves

Yâ ilâhî sana senden el-ıyâz

Yakup aşk oduna cânı meşâmın bûy-i tevhîd et
Yâ Râb bize ihsân et vuslat yolunu göster
Yine dil na'tını söyler Muhammed
Yine firkat nârına yandı cihân
Zâhidâ sûret gözetme içerû gel câna bak

Zât-ı Hakk'da mahrem-i irfân olan anlar bizi
Zerreler zâhir mi olurdu âfitâbı olmasa

Zihî kenz-i hafî kandan gelir her vâr olur peydâ
Zuhûr-i kâinâtın madenisin yâ Resûlallah
Zulmet-i hicrinde bîdâr olmuşum yâ Rab meded
Zühdünü ko aşka düş ehl-i cânân etsin seni

SEYYİD NİZÂMOĞLU SEYYİD SEYFULLAH
Aceb mi eylesem ben her gün âhı
Aceb nâzik beden bir hoşça kuşsun

Âh elinden benliğin feryâd elinden benliğin

Âlem-i kalbi musaffâ eyleyen gözyaşıdır

Âlemlerin sultânı inâyet eyle bize

Alır şîr-i ecel birgün boğazı
Ansız bir gün ecel erüp devrânımız bozar bizim

Âşıkân ki câm-ı Hakk nûş etdiler
Âşık isen gel geç bu fenâdan

Aşk âteşine yan ey gönül yâre erince

Aşkını yâr et bana yâ Rab dahi yâr istemem
Aşkınla çâk olsa bu ten
Aşkınla yak kül et beni

Azmış gitmiş nefsine tevhîdi telkîn eyle
Bağrımdaki biten başlar Muhammed'in aşkındandır
Bedenden cân-ı şîrini çıkınca ana cennet midir tamu mudur yer
Behey bîçâre miskîn bu cihâna yiyüp içmeğe mi geldim sanırsın

Bekâdır bâkîdir zâtın senin ey bî-zevâl Allah

Ben bilmedim ki ben kimem hayretdeyem hayretdeyem

Ben derdliyem derdim vardır yüz bin dermâna vermezem
Ben ezelden Dost yüzünü gördüm de geldim bu ile
Benî-âdem'de vardır âlem-i dil gönül derler anın bir adına bil

Beni bu nefs-i zâlim etdi mağbûn

Beni bu nefsim aceb eyledi âvâre meded

Beni nefsim esîr etdi meded kıl yâ Resûlallah

Beni bu nefsim eyledi hayrân

Ben kulun şâm u seher maksûdum sultânımdan

Ben muhibb-i Ehl-i Beyt'em sevdiğimdir Mustafâ

Bî-haberler derd-i dilden gelmesin bu meclise
Bi hakkı lâ ilâhe illallah koma ben kulunda cürm ü günâh
Bir aceb oğlan yaratmış ol İlâh
Bir gün ola dürüle defterimiz

Biz bu dünyâda bir kuşuz her yana uçup gezeriz

Bize pend itme vâiz derd-i dilden bîhabersin sen
Bizim bilmezsin ey sofu ulu dergâhımız vardır

Bre yalancı fenâ dünyâ aldatdın burutdun beni
Bu âlem halkı o denlü muhabbet etdi dünyâya
Bu aşk bir bahr-i ummândır buna hadd ü kenâr olmaz

Bunda dâim tevhîd eden âşıklar

Bu cürm ü günah ile aceb benim hâlim n'ola

Bu dünyânın hayâline sakın aldanma ey gönlüm

Bu nefs-i rû-siyâhım yolundan azmak ister

Cân mürgi pervâz ider bu süflîden eflâke

Cefâ-yı yâre sabr iden dostun irer vefâsına

Cemâl-i Hakk müyesser ola deyu bir nazar peydâ

Ciğeri biryân bülbül ider zâr

Cihâna rahmet-i Rahmân şefâat ıssı Ahmed'dir

Cihân başdan başa harâb-ender-harâb ancak
Cihân bir dâr-ı mihnetdir huzûr olmaya bunda

Cihân mülkünü vâr eden Hudâ'dır
Cümle dünyâ sizin olsun bir Dost bir post yeter bana
Cümle eşyâya nazar kıl gör ne sırrullahdır

Cümle taşlar taş demekden dûr değil
Çün bildin sana yurd olmaz imiş dâr-ı fenâ
Çün çıkar tenden azîz cancağızın
Çünki bildin sana kalmaz bu beden

Dediler birgün ashablar Resûl'e

Dehr-i dûna dil veren 'âkil değil dîvânedir

Dembedem kan ağla ey çeşmim türâb olsan gerek

Derd-i aşk oldum meded ey derde dermânım yetiş

Devâsız derdime dermân ilâhî
Dışın göndür için kandır nene mağrûr olursun sen

Dil levhini aşkınla yâ Rab mücellâ kıl

Dil nazargâh-ı Hudâ'dır yıkma gönlün kimsenin

Dil söyleyüp göz görmeye bir zaman gele erişe
Dirîgâ yok yere ömrü geçirdim

Dost aşkına ko'n yanayım
Dostlar bilin şimden gerû nâm u nişân olmaz bana

Dünyâda hevâ ile geçen ömre yazıklar

Erdi feyz-i Hakk tecellî eyledi nûr-i Hudâ

Erişdi âhire ömrüm tükendi
Erişdirdi bu cânı câna mürşid

Erişdirdi bu cânı câna Kur`ân

Esîr-i nefs-i emmâre zelîl olmak mukarrerdir
Estağfirullahe'l-azîm mürâînin işlerine

Ey âşık-ı sâdıklar gel Hû diyelim Yâ Hû

Ey âşık-ı sâdıklar tevhîde gel tevhîde

Ey azîzim devletinde cânımız Hû'dur bizim
Eyledik nefse uyup kendimizi rû-yi siyâh

Eyledim azm-i bekâ şimden geru yâ hû size

Ey nokta-i hakîkat sensin sevâd-ı a'zam

Ey tarîk-i Hakk'ı dâim eyleyenler cüst u cû
Eyvâh geldin geçdin ömrüm senin kadrini bilmedim

Evliyâlar bildi Allahuekber'i

Firâk-ı yâre sabreyle visâl-i yâri istersen

Gaflet ile geçen ömrün ardı sıra ağla yürü
Gece gündüz döne döne istediğim Hakk'dır benim
Geç bu dünyâ cîfesinden gönlünde kelb yatmasın

Gele sofu gele sen de yola rehber bulagör

Gel ey davâ-yı irşâd eyleyenler

Gel ey sofu gönül mülkünde beytullahı gör
Gelicek ansız amân vermez ölüm

Germe göğsün germ olup sîneçâk olsan gerek
Göçerim ben göçerim ben her nesneden geçerim ben

Gözünden ehl-i inkârın nihân-ender-nihânsın sen

Gül isteyü bir bülbülem bu bâğa ötmeğe geldim

Günahkârem günahım bî-nihâyet
Hâb-ı gafletden gözün aç kendin idrâk edegör

Hâb-ı gafletden uyanmaz gözlerim

Habîbin Mustafâ hakkı bize îmânı yoldaş et

Hâce benim suâlimi aceb nedir bilir misin

Hâcem senin müştâkınam bildir bana Mevlâm seni

Hakk'a yakîn eyler beni çok sevdiğim cânım amel
Her cürmüme yâ Rabbenâ estağfirullahe'l-azîm
Her kime kim eyledim ben nîk ü bed

Her kim ister otura Allah ile

Hey ârifler hey âşıklar gel Muhammed'i bulalım

Hidâyet bâbının miftâhı tevhîd
Hoş yeriz hap hap kalkarız hop hop

İki âlem temâşâgâhı rüyâ
İlâhî koma bende benlik yâ Rabb
İlâhî nefs-i emmârem yakarsan âteş-i "lâ"dan

İlâhî zât-ı pâkin hürmetiyçün cemî taklîdimi tahkîke döndür

İlm ü amel gönülde âlime meşaledir

İnâyet ide andan sana Allah

İsm-i Hû'nun feyzin idrâk eylemez her har u hass
İzzin celâlin hakkı'yçün bir çâre ver Mevlâm bana

Kanı bir aşk ehli kardaş kanı bir derd ehli yâr
Keşf ile kerâmet kişiye zikr-i Hudâ'dır

Kim ki bilmez kend'özün mabûd bilmez n'idüğün

Kim ki derdin buldu neylesin dermânı ol
Maksûdu bu ben abdin yâ Rabbi budur senden
Mecnûn-i Hudâ olanı zencîre çekerler

Meded pîr olduğumca azdı nefsim

Merd-i merdân-ı Hudâ'nın kârı zikrullah olur

Merhabâ ey nesl-i pâk-i Nûr-i Yezdân merhabâ
Mevlâm gözüm yaşı akar sel olur
Mevlam ver aşkını bana hayrânın olayım senin
Mi'râcü'l-Mü'minîn

Muhabbet bezminin câm-ı cemin her cânâ vermezler

Murtezâ'nın çâkeriyiz muktedâmız Mustafâ

Mülküne yokdur şerîk ey kul hüvallahu ehad
Mü'minim diyen kişi bilmek gerek dîn îmân

Mürîdim mürşide diyen kişiler

Mürşide hak diyen kişi mürşidi hak bilmek gerek

Nân içün medh eyleme nâdânı nâdânlık budur
Nazar etdim sana bana sen ben hemân bir söz imiş

Ne âlemden aceb bu yere geldin
Ne çalışırsın aceb bu sonu yok dünyâya

Ne kim Hakk'dan gelir hiç dönmemiz yok

Ne kovalar sıvalarsın bire hey kuru kovan
Nice bir ölmeyesin zevk u safâlar süresin
Nic'olur âhir hâlimiz kardaş
Olur çün âkıbet ten hâke yeksân

Olursa zâhidin cennât içün zühd ile takvâsı
Öldükde kabr teninden kaldıra bâşını cân
Ömrünü yok yere satdın bilmedin bâzârını
Ömür kervânı geçdi sen yatarsın
Resûl ider ibâdet on bölükdür

Resûl'ün âlini sevmek Resûlullah'ı sevmekdir

Riyâdır rûz u şeb çün kârım ey Dost

Saçın "ve'l-leyli" yüzün "ve'd-duhâ"dır

Sâliki Mevlâ'ya vâsıl eyleyen tevhîddir

Sana senden gözün nûru bakıncak
Sanırmısın sana bâkî kalır dervîş beden mülkü

Sanma zâhid ki âleme bîhûde geldi pîrler
Seni mest etdi dirîgâ bu mey-i dâr-ı fenâ

Sen seni sen mi sanırsın dâimâ bendir sözün

Sensin ol kudret eli tahmîr iden hâk-i ezel

Sırf içirdi bize vahdet câmını cânânımız

Sözüm sirâyet etse bu nefs-i nâ-murâda

Sultânım illallah Sübhânım illallah

Sûre-i Rahmân'ı bildim Sûre-i Rahmân memem
Te'âl biyâ gel beru aç gözün olma sen gâfilûn

Terk eyler bâş ile cânı Allah'ı seven âşıklar

Unut her bildiğini bilmek dilersen
Uyan bu hâb-ı gafletden behey pîr

Uzlet etdi şimdi gâyetle halâyıkdan gönül

Vefâsı cefâymış cihânı bildim

Verirsen cânı cânân senindir

Vücûdun varlığından geçmeden sen
Yâ ilâhî cümle sensin cümle sen

Yana yana dervîşler Hû diyelim Allah Hû
Yâ Rab beni dûr eyleme evlâd-ı Ali'den

Yâ Rab bu hakîr abdin maksûdu budur senden
Yâ Rabbi aşkın ver bana Hû diyeyim döne döne
Yâ Resûlallah bize gör n'itdi âsî ümmetin
Yürü var tasfiye-i kalb edegör ey gâfil
Yüzüm kara günâhım çok nice edeyim n'eyleyim

Yüzün gördüm okudum elhamdülillah âyetin

Zâhid bize dahl eyleme hem zâhid hem takvâ biziz

Zâhid bize ta'n eyleme Halvetîyiz devrânîyiz

Zamâne şeyhleri şimdi acebdir

Zât-ı Bârî'den haberdâr olduğum mudur suçum
Zât-ı Hudâ'ya mazhar olan âdemdir
Zulm ile doldu dünyâ yokdur huzûra imkân

OSMAN FAZLÎ EFENDİ

Aceb mi şehâ bu abd-i gedâ şefâ'atini iderse recâ

Âkil isen olma çâh-ı nefse habs

Bahtın eğer kim değil ise nuhûs

Bây u dervîş ü mîr ü şâh-ı cihân

Bazı zurafâ zînet-i dünyâya harîs

Bi hamdillah ki dâim mazhar-ı lutf-i Hudâ'yız biz

Bî-kes bir alay âsî-i gedâ bendeleriz biz

Bir pâdişah imiş meselâ cân dedikleri

Bizde yâ Rab sana lâyık amel yok

Biziz yâ Rabb birer ednâ vü muhtâc

Budur yâ Rabbenâ dâim cenâbından me'mûl

Bulmak dilersen âlî merâtib

Bulmak istersen eğer dergeh-i a'lâda felâh

Cenâbından budur dâim recâmız

Çeşm-i 'ibretle nazar kıl kudret-i Settâr'ı gör

Çün pâdişah imiş bedene cân-ı nâtüvân

Dâr-ı fenâda dilâ âkil isen olma şûh

Değilse dilâ ger tab'ın mülevves

Dilâ ârifler ile hem-nişîn ol bî-hayâdan kaç

Dilâ ferdâ içün rencîde hâtır olma gamdan geç

Dileriz ey kerîm rabb-i teâl

Dileriz senden ey Ganiyy Vehhâb

Dil-i dânâları hayran ider çarh

Dostum tâate âr eyleme hiç

Ebu'l-Leys-i Semerkândî demiş ol kâmil ü fâzıl

Eğerçi bizde çokdur cürm ü isyân u hatâ yâ Rab

Eğerçi zerre kadar bizde yok salâhiyyet

Eğer dervîş eğer sultân eğer bende eğer âzâd

Elâ ey Hâlıku'l-eşyâ Hudâ-yı Rabb-i bî-emsâl

Ey âkl ü izânı olan kâmil ü dânâ

Ey âlim ü dânâ ey hayy u tüvânâ

Ey gönül çatmadı sana kimse baş

Ey menba'-ı lutf u 'atâ ey kâdir u 'izz ü 'ulâ

Ey rahmeti çok Rahmân senden umaram dermân

Ey şehriyâr-ı ser-firâz ya'nî Resûl-i dil-nevâz

Ey tâlib-i dünyâ sana ibret niçün olmaz selef

Firâset kıl dilâ sen benliği terk eyle senden geç

Gâzî ki tîğın çeke zerk eyeleye hadenk

Ger irmese tevfîk-i Hudâ câna ne güç

Hamd o Allah'a ki oldur bize dâim mabûd

Hudâyâ hâlimiz sen eyle ıslâh

İder âşıkların yâ Rabb teferrüc

İlâhâ pâdişâhâ eylerem minnet sana hâlâ

İlâhâ pâdişâhâ girdigârâ

İnâyet Hazret-i Sübhân'a mahsûs

İtse ger sâl-i hezârân âlimân ilme heves

Kulların yâ Rabbenâ gufrânı eyler iltimâs

Merhamet olmayanda dîn olmaz

Nice bir firkatle yansın cân u dil

Nimetinle kıl bizi yâ Rabbi kılletden halâs

Oldu niçeler dünyâda dervîş veyâhud şeyh

Olmak istersen eğer iki cihânda behremend

Rahş-ı şerî'at üzre şecâ'atle ol süvâr

Sendedir yâ Rabbenâ derd-i dil-i zâra ilâc

Şükr Allah'a kim ol Nûr-ı Vehhâb

Tâat silahını kuşanup gözle doğru yol

Tuta ibâdın cân ile fermânını yâ Rabbenâ

Vâr ise sende ger âr u nâmûs

Yâ ilâhî benem ol ehl-i hevâ

Yâ ilâhî sana tutduk yüzümüz

Yâ Rabbe'l-âlemîn ü Yâ Hayy u Yâ Mecîd

Yâ Rabbenâ sensin Ehad Hayy-ı ebed Ferd ü Samed

Yâ Rab ben ol kemîne gedâyem ki dâimâ

Yâ Rab tövbe estağfirullah

İSMAİL HAKKI BURSEVÎ
Aceb midir gözükse Ahmedâ Nûr-ı Ehad sende

Aç gözün her yüzde ol cânânı gör

Açıl ey sîne sende kenz olan esrârı görsünler

Açılmaz bâb-ı ma'nâ elde miftâh olmasa evvel

Açılmaz herkese sırr-ı ilâhî

Âfitâb-ı vahdetin bir zerresidir cânımız

Ağlaram kim itmedim ıslâh-ı hâl

Âh kim döndü irüp encâmına devr-i zamân

Âkil isen eyleme ma'mûr bu vîrâneyi

Âlem-i gayb u şehâdet sırrına remz eyleyüp

Âlem-i kesretden ey sâlik firâr eyle yürü

Âlem-i zât içre Hû vü 'âlem-i esmâda Hû

Anladın mı sen nedir Kur`ân-ı Hakk

Ârif-i billâh bilir gördükde Hakk'ı her nazar

Ârif-i billah olanlar söylemez hergiz sakat

Ârif isen yokluğa ver vârını

Âşıkam zâhid beni levm eylese andan ne gam

Âşıkın dem' u demi lü'lü' ile yâkût olur

Âşık olan ciğerin âteşe dağlar ağlar

Âşık olanlar Hakk'a sürün zikrullahı sürün

Âşiyân-ı Rûm'dan uçmuş hümâdır işbu dil

Aşkdır ser-levha-i mecmûa-i sırr-ı Hudâ

Ayağın bezm-i kesretden fenâ ehli çeker bir gün

Âyet-i kübrâ-yı Hakk'sın kendini bilmez misin
Âyîne olmsaydı kahr u celâl zâhir olmazdı nûr-i lutf u cemâl

Ay yüzün mushafı üzre nice esmâ görünür

Ay yüzün pertevidir gıbta-i mâh

Âzim-i dergâh-ı Hakk ol menzil-i maksûda ir

Bâde-i aşk-ı Hudâ'dan neşve-yâb olmak ne güç

Bâd-ı ecel eser bir gün üstüne

Bakanlar vech-i yâra çehre-yi ağyâra bakmazlar

Bârekallah sûretin levhinde çok esrâr var

Basîret ehli ol iriş ayâne

Bekâ-yı âleme bâis bugün insân-ı kâmildir

Besmele oldu rahmete ıklîd

Besmele olmasa memdûd eğer

Bi-hamdillah ki mürşid bana Osman Efendi'dir
Bildin mi ki kendi zâtını ey bî-haber nedir

Bir hayâl-i hâb idi dünyâ geçüp gitdi yine

Bir nokta içre bunca şuûn-i Hudâ nedir

Bu âlem suret-i esmâ vü Hakk anda müsemmâdır

Bu dolâb-ı felek içre dahi dolâblar vardır

Bu gülşen içre bugün andelîb-i pür-zârem

Bugün insân-ı kâmil bak kitâbullâh-ı nâtıkdır

Bu günler böyle kalmaz belki gün akşâm olur dirler

Bugün sa'y eyleyüp erbâb-ı dil ol yârı görsünler

Bu hakîkat bahridir bunda kenâr olmaz beğim

Bu hayât-ı fenâyı neylersin

Bulunmaz bahr-ı dilde cevher-i yektâ deme ey dil

Bûy-i aşkından dile yâ Rabbi reyhân it nasíb

Câna düsdü bir aceb sevdâ-yı aşk

Cân gözlerin açmadan dîdârı arzularsın
Cânımın cânânı sensin yâ Muhammed Mustafâ

Cân u dilden diyelim her bir nefes Allah Hû

Cân u dilden diyelim lâ ilâhe illâ Hû
Cemâlin şem'ine pervâne-veş yakdım perr ü bâli

Cemâl-i zât-ı ilâhî sıfat ile bürünür

Cihânın hûy u hâyın gûşuma almam ferağım var

Cümle âlemden ser-âmed Ahmed-i Muhtâr'dır

Cümle eşyâ zikr idüp dir her nefes her ân Hû

Cümle-i eşyâda Hû cümle-i esmâda Hû

Çokdur günâhım estağfirullah

Çok senâ vü çok selâm olsun sana

Çok zaman oldu gönül eyleyeli aşka heves

Çün bilirisin kim Hakk'ındır her irâde sôfiyâ

Çünki bâlin var ya Hakk'a niçün ikbâl yok

Çün ki bu dünyâya geldim misâfir

Çün kühl-i cilâ dîde-i uşşâka çekildi

Çün sana kıldı tecellî ol Hakk

Dem gelir dem kesilir rûh-ı revânın üzülür

Demidir eyler isen hasret ile âh u figân

Dem-i nâz oldu hem çün fasl-ı efrûz

Derd-i aşk ile dil ü cân imtizâc itmek gerek

Der ü dîvârı neyler bu gönül Deyyâr'a mâyildir

Derûn âyînesin pâk eyle nûr-ı Hakk bulam dirsen

Dest-i kudretle döner bu nüh kubâb

Dervîş nedir bunda senin günahın

Dervîş olanlar zikr ile bülbül gibi nâlân olmak gerek

Dilâ bil Şeyh-i Ekber nâfe-i âhû-yı 'âlemde

Dilâ ger Rabbini bilmek dilersen nefsin idrâk it

Dilim derd ü elemden bir acebdir iftirâk itmez

Dinle Hakkı'dan 'âşıkâ hoş pend

Dön ey dil mâsivâdan vakti geldi

Dururken izzet-i "el-fakru fahrî" mâli neylerler

Dört kitâbın evveli gönlümde Bismillah'dır
Düşdü câna âkıbet sevdâ-yı aşk

Ebed sanma mülk-i cihânı sakın

Eğer vâr ise çeşmin Hakk'ın envârına yok perde

Ehl-i cennetsin ayağın lîk nâr üstündedir

Elim çekdim bu âlemden

El yudu dünyâ vü mâfîhâdan o

Ervâh bugün sûret-i insâne gelirler

Ervâh tenezzül idüp etvâra gelirler

Eya sırr-ı muazzam gel kadem bas menzil-i câne

Ey benim hâlim soranlar elvedâ olsun sizlere

Ey cemâli nûruna çeşmi sezâ-vâr eyleyen
Ey cihân-ârâ hâlim nic'olur

Ey dil bu firkatle ölünce ağla

Ey erenler himmet eylen biz de vâsıl olalım

Ey fahr-i cihân çokdan dîdârına müştâkım

Ey gâfil insan aç gözün gel tövbeye gel tövbeye

Ey gönül ağyârı terk it yârı gör

Ey gönül bu dâr-ı gurbetde yeter kaldın yeter

Ey gönül bülbülü seherde uyan

Ey gönül dervîş isen âlemde sultânsın yürü

Ey gönül eyleme sivâya heves

Ey gönül gel çeşm-i cânın yum bu ak u karadan
Ey gönül gel sevdâdan eyle hazer

Ey gönül izzetle zillet ikisi birdir bana

Ey gönüller derdinin dermânı Hû

Ey gönül ma'nâya bak bahs eyleme elfâzdan

Ey gönül nice bir nâlân olursun
Ey gönül sevdâ-yı hâm-ı mâsivâdan fâriğ ol

Ey gönül yüz tut Hakk'a her vech ile Mevlâ'ya gel

Ey gözüm gel ağlamakdan câmını hûn-âb kıl

Ey Hakk'ın yârı Hakk'a ver vârı

Ey ilmine mağrûr olan gel bu ilmden nükte bil

Ey kemâl-i kudretin âlemde izhâr eyleyen

Ey kerem-rev merhamet ıssı Hudâ

Ey muhabbet bağının bülbülleri

Ey Muhammed Mustafâ sen mazharullahsın

Ey pâdişâh-ı zü'l-kerem lutf eyle bu bîçâreye
Ey Resûl-i Müctebâ ve'y Habîb-i Murtazâ

Ey serîr-i nâz u nimet içre olanlar nişîn

Ey sôfî nühâs-ı dilini 'ayn-ı zer eyle

Ey şeyh beni dergeh-i Mevlâ'ya irişdir

Ey yüzü güneş seni görem mi

Ferâğ-ı dil gerekdir mâsivâdan

Gece gündüz çalışup mazhar-ı envâr olalım

Geçer sivâdan içenler şerâb-ı tevhîdi

Gel âlem-i manâya mirâc edegör mirâc

Gel beri feyz-i firâvânla ummân olalım

Gel beru gör meyve-i irfân bostânımdadır

Gel beru vird-i dilin efdal-i ezkâr eyle
Gel bugün Attâr olup her vârını yağmâya ver

Gel bugün ölmezden ön ölmek heves eyle gönül

Gel cân u dilden diyelim estağfirullahe'l-azîm

Gel cân ile gönülden yâ Hû diyelim âşık

Gel ey ârif nazar kıl vech-i yâra

Gel ey dil meşreb-i sâfî içegör bezm-i vahdetde

Gel Hakk'ı zikr idelim ey dervîş

Gelin gelin duralım meydân-ı muhabbetde

Geliniz keşf-i hicâb eyleyelim

Gelir bir gün ecel el-hükmü lillah

Gel fenâfillaha ir meydân-ı aşka bas kadem

Gel seninle sevelim cân u gönülden Yâr'ı

Gel gönül gel âlem-i kudretde seyrân edelim
Gel imdi mürşid-i kâmilden eyle ahz-i nefes

Gelin gelin duralım meydân-ı muhabbetde

Gelin Hakk'ı tevhîd edelim tevhîd
Gel seninle dervîş olalım gönül

Gelsin beru şol nükte-i Kur`ân'ı bilenler

Ger âşık isen eyleme nâs ile ihtilât

Gerçi ki hâkem bir dürr-i pâkem

Gerekdir ibâdet Hudâ'ya müdâm

Gezer Yakûb olan Yûsuf içün aġlayı aġlayı

Giyenler hırka-i tecrîdi irdi zât-ı Mevlâ'ya

Gönül aşkın ile hayrân olupdur yâ Resûlallah

Gönül âyînesin sâf it tecellî eyleye tâ Hakk

Gör neler çekdi bu yolda ol Resûl ashâb ile

Görünsün pür-nûr-ı cemâlin yâ Resûlallah

Gözün aç hâb-ı gafletden uyan ey dil seherlerde

Gül gibi dilşâd olun ey âşıkân

Habbe-i dil tarh idüp hâk-i fenâya hâsıl ol

Hacının maksûdu Kabe âşıkın dîdâr-ı Hû

Hakîkat erleri dünyâ vü mâfîhâyı neylerler

Hakîkat ilmine vâsıl olanlar kâli neylerler

Hakk'a ermek dilersen yürü bir mürşide er

Hakk'a kurbet diler isen gel namâza gel namâza

Hakk'a vâsıl olan âşık mâsivâyı neylesin

Hakk'dan gelen nimetlere elhamdülillahi'l-kerîm

Hakk ile vâr olmak istersen seni yoğ it seni

Hâlimiz âyâ n'olur Yâ Rabb hengâm-ı ecel

Harâb oldu dünyâ harâb oldu dîn

Her kimin âyînesi gamdan bugün muğber olur

Her kimin kim ola virdi dâimâ Allah Hû

Her kim ki gere göğsünü çün yây olısardır

Her ne denli dûr ise menzil ırakdan bakma gel

Her nefesde bir tecellî-yi Hudâ ister gönül

Her ne safâ kim gelir rûy-i vefâdan gelir

Her ne sere gelirse emr-i Hudâ'dır ancak

İlâhî râh-i vasla kulları irşâd iden sensin

İlm-i Hakk'a kıl nazar ko ilmini irfânını
İbretle nazar eyle bu âleme ey gâfil

İlâhî beni eyle benden cüdâ

İlâhî kulların muhtâcdır in'âm u ihsân it

İnsân olurlar elbet ihsâna el uranlar

İriş Hakk'a bu gün akşâm olmadan

İrmezse elim vuslata vâ firkatâ vâ firkatâ

İtmez heves-i saltanat ey dil kul olanlar

İvme bu yollarda teennî ile Mevlâ'ya iriş

Ka'be-i dil hâne-i emn ü emânımdır benim

Kahr elinden kime şekvâ idelim

Kâmyâbdır cihânda bugün tâlib-i güher

Kangı dileğim râh-ı Hakk'da buldu tevfîk-i Hudâ

Kemâle irmeğe âdem çeker hezâr ta'ab

Koyalım meyl-i dünyâyı gel gönül dervîş olalım

Kurbet-i Hakk ehl-i Hakk'a hem-civâr olmakdadır

Küllü belâdan ağlama ey nefs sâbir ol yürü

Mâsivâdan hür olan bî-şübhe abdullah olur

Mâsivâ kaydın ko âlem-i ıtlâka eriş

Medâr-ı feyz-i rahmetsin cihâne yâ Resûlallah
Menba'-i ilm-i Hudâ'sın yâ Muhammed Mustafâ

Menem bülbül gibi gülzâra karşu

Menzil-i marifete râh-ı şerîatden gel

Mihr-i rûy-i yârı göz vâr ise görmez misin
Mustafâ'dır cümle halka rehnümâ

Mücellâ eylegil mir`ât-i kalbi jeng-i sevdâdan

Münâfıkân-ı şehrden remîdedir ihlâs

Mürşid-i kâmilden alup irken el

Müstedâm ol ey gönül derdin beni yâd eyledi

Müştâk isen ger o güle

Nakş-ı dilkeşdir hatt-ı levh-i meânîdir kitâb

Nâr-ı hicrânınla yandım yâ Resûlallah meded

Nazar ehli gözetmez sûreti sîret gerek derler

Ne bilsin hâl-i keşfi şol ki ehl-i akl-ı kâsırdır

Nedendir bu inilti ok ucundan yaya sorsunlar

Nedir hakîkatde râh lâ ilâhe illallah

Nedir maksûd ey dil âlem içre halk olunmakdan

Nefh-i sûr oldu gâfil uyan

Nefse yâr olma hevâsı vardır

Nefsini kal' etmedikçe kendine hâl isteme

Nefs ü tab'ın mâsivâdan itmeyince ictinâb

Ne gelsin halk-ı âlemden ki hîç imdâda gelmezler

Nergis-i bâğ gibi 'âlemde

Nesîmin esdi gülzâr-ı cihâne yâ Resûlallah

Nice bir derdin oduna yanayım

Nice bir derd ü belâ nârına sûzân olalım
Nice bir ey dil reh-i Hakk'da kesel

Nice bir 'ömr-i girân-mâye telef olmakdadır

Niçe bir nâr-ı elemde yanayım yâ Rab meded

Nice bir nâr-ı gamında yanayım

Nice durur ahvâliniz yârân haber virin bana

N'iderler kalbi irfân olmayınca

Nûr-i Hakk aks eylese pür-nûr olur dil hânesi
Nûr-i zâta ermeğe mahv-ı sıfat etmek gerek

Nüsha-i âfâkdan insânı bilmekdir murâd

Olanlar kâl ehli hâl-i dervîşânı bilmezler

On sekiz bin âlemin oldu vücûdu bir hayâl

Pertev-i şems-i tecellîdir murâdım her sabah

Râhat-ı ukbâ-durur dünyâda zahmetden garaz

Râh-ı aşkın zerresi hurşîd-i rahşândan güzel

Ref'-i hicâb eyle yüzün görelim

Reh-i visâle sülûk ister isen bul rehber

Rîşte-i ihtiyâr elde iken

Ruhun pertev-fürûz-ı nûr-ı Hakk'dır yâ Resûlallah

Sad sadâ-yı âh ile geçdi zamânım âh âh

Sâfdır rûy-i ruhâmı çün câm-ı rûşenâdır harem-i dâr-ı Hudâ

Salındı şâhbâz-ı dil hümâ-yı evc-i lâhûte

Sâlikâ Hakk'dan dilersen sana ola feth-i bâb

Sâye saldı ehl-i îmân üstüne

Senin aşkın yolunda zerre-vârem yâ Resûlallah

Sefer edüp Hakk'dan Hakk'a gel gidelim Dost'a doğru

Serâser bu cihânın cânı sensin yâ Resûlallah

Seyr-i fillaha kadem bas yürü seyr eyle müdâm

Sırrımın seyrinde hayrân oldular ervâh hep

Sôfî sâfî olmadan câm-ı mey-i vuslat diler

Sohbet-i hâss eyle bir ehl-i dil-âgâh ile

Sohbet-i kâmil olmasa hâsıl

Soyunsunlar sivâdan ehl-i dil deryâya dalsınlar

Sûreti ko ey gönül ma'nâyı gör

Sûret-i sırrı nedir sûret-i eşyâdır hep
Sûret ü sırr-ı Muhammed'den gelir feyz ü hayât

Şâhidim ilm-i ilâhîdir derûnum hâline

Şark-ı ezelden doğdu cân seyr itdi kevni bir zamân

Şerîat nûr-ı eclâdır hakîkat sırr-ı esnâdır

Şol gönül kim âlem-i 'aşka bugün sultân olur

Şular kim mâlik-i dînâr-durur dînârı almazlar

Tâlib-i gülzâr olan âzâr-i hâre bakmadı

Tecellî kıl cemâlinle ilâhî

Tekye-gâh-ı âlem içre merd-i himmet kalmadı

Tılısm-ı cismi hall it kenz-i cânı bulmak istersen

Tutagör âkil isen kâmil insan eteğin

Uyan behey gâfil uyan

Vesîle istersen bârigâha

Viregör vârını Hakk'a kemâl-i âdemî budur

Vücûd evsâfını aşk oduna yak

Vücûdum yandı kül oldu cihânda tâb-ı aşkından

Vücûdun âteş-i aşk-ı ilâhîde eritdin mi
Yâ ilâhî bendeden eksik değil cürm u kusûr

Yâ ilâhî bir nefes vir tâ ki hârım gül ola

Yâ ilâhî hâb-ı gafletden uyar çeşm-i dilim

Yâ ilâhî olmuşuz garkâb-ı deryâ-yı günah

Yanalım aşk oduna pervâne gibi yanalım

Yanmayan pervâne-veş bilmez hakîkat neydüğün

Yanmayınca kül olunca nâr-ı aşk içre vücûd

Yâ Rab âsîyem estağfirullah

Yâ Resûlallah bu dil feyz-mendindir senin

Yâ Resûlallah götür şîrin cemâlinden nikâb

Yâ Resûlallah oldun âdem-i Hakk
Yâ Resûlallah sensin zâkir ü mezkûr-i Hakk

Yâ Resûlallâh vücûdun cevheri kıymetlidir

Yâ Resûlallah yüzündür ravza-i adnin gülü

Yâ Resûlallah yüzün oldu senin mir`ât-ı Hakk

Yâ Resûlallah yüzün nûruna hayrân olmuşuz

Ya vatandır ya ki gurbet ikiden hâlî değil
Zâhidâ gel mekteb-i irfâna gir

Zâhid kuru davâ ile irfânı bulmak arzular

Zaîf görme Süleymân isen de ger mûru

Zât-ı vâhiddir ehaddan gayrıya yokdur zuhûr

Zuhûr-ı Hakk'a bâ'isdir tecellî

Zuhûr-ı zâta esmâ oldu mir'ât

Zühd ile dil-besteler seyrânı bilmezler nedir

SÜLEYMÂN ZÂTÎ

Geçirme ömrün ey sôfî sakın kim kıyl ü kâl üzre

Gel ey sôfî visâl iste bugün gayri hevâdan geç

NÂBÎ
Bâğ-ı dehrin hem hazânın hem bahârın görmüşüz

Bâtın-ı âyât-ı Kur`ân'dır Fütûhât u Fusûs

Eyâ Habîb-i Hudâ Yâ Muhammed-i Arabî

Giryân isek ey dil n'ola cânâne bizimdir

Sakın terk-i edebden kûy-i mahbûb-i Hudâ'dır bu

Sipihr-i himmete devr-i kamerdir halka-i tevhid

Sultânü'l-muhakkikîn Hazret-i Şeyh Muhyiddîn-i Arabî

MUHAMMED NÛREDDÎN CERRÂHÎ
Dil beytini pâk iden
Hakk'a temkîn-i rızâda hamd eden mesrûr olur

SÜLEYMAN VELİYYÜDDÎN

Cemâlin aşkına düşmüş senin bir derdmendin var

ÜSKÜDARLI MUHAMMED NASÛHÎ
Benim derdim yamân oldu

Bir günâh etdim anı dünyâda kimse etmedi

Bu âlem mazhar-ı esmâ gönül fehm eyle Sübhân'ı

Bugün bezm-i ilâhîde mey-i ebrû ile mâtız

Bugün lutf-i ilâhîden beyân oldu nedir hikmet

Cümle mevcûdât senindir demezem "lâ"dan kelâm

Çeşm-i kalbi kühl-i "mâ zâga'l-basar"dan et cilâ

Derd bana dermân olupdur derdimin dermânı Hû

Derdimin dermânı sensin yâ Muhammed Mustafâ

Elâ yâ eyyühe'l-mürşid haber ver bana mesnâdan
Eyâ tuğyân-ı nefsinden zebûn olup kalan insân

Ey gönül gel senin ile bâb-ı Hakk'a gidelim
Eyleyen uşşâkı şeydâ dâimâ tal'atındır yâ Resûlallah senin

Ey sâlik-i merd-i Hudâ etmek gerek cânı fedâ
Gel özün sâf eyle sôfî merd olup meydâne gel
Gönül mazhardır envâr-ı cemâle

Gönül mürgü gibi nâlân

Gönül müştâk cemâline

Hakk ayândır sır nihândır âbidâ gâfil nedir

Hırka ile zerk ile vuslat bulunmaz bâ-safâ

İlâhî Azrâil cânım alınca

Ka'be et kalbini kim puthâne sansınlar seni
Kerem kıl feth-i bâb et yâ ilâhî

Zât-i pâkin hürmetiyçün yâ Karîb

Mazharısın Kibriyâ'nın ey cemâl-i Hû Ehad

Merhabâ ey pertev-i zât-ı Hudâ

Ne ararsın ey berrî bulmak için bu bahri

Ol nedir kim eylese ikrâr müşrik olur

Sadr-ı bezm ü nûr-i âlem ey Habîb-i Kibriyâ
Senin hüsnün tecellîsi eder âşıkları nâlân

Sırr-ı Ahmed sendedir ızhâr içün gel mürşide

Tecellî şevk-i dîdârın bana ağyârı yâr etdi

Urûc etmek semâvete nasîb et yâ Latîf Allah

Vakt olur Ahmed gibi teslîm-i Rahmân oluram

Visâlinle edüp i'zâz ü ikrâm

Vücûdun mebde-i âlem sana âşık cemâlullah
Yanma gönül nûr-i cemâl sana Yâ Hû görünür

Yüzün nûru senin nûr-i suverdir yâ Resûlallah

Zâhid olma himmet-i merdi taleb kıl ey gönül

Zât-i pâkin hürmetiyçün yâ Karîb

Ziyâret eyledim Pîr'i dedi sana gelir ıtlâk

SÂKIB DEDE

Dilâ mânend-i ney dervîş olup berg ü nevâdan geç

Esîr-i zülf-i perîşânın itmez istihlâs

Vaktin iden nakdini râh-i sivâda telef

ESRAR DEDE

O bî-dimâğ ki aşkın şarâb ile değişir

Yuf borusun anlar kim bu âleme çalmışlar

SARI ABDULLAH EFENDİ

Bin yıl ömür sürer isen

Merhabâ ey âşıkân cânân ilinden geliriz

HASAN SEZÂYÎ
Âdem hemîn bu bezm-i dilârâya bir gelir

Arz-ı cemâl eyledi ol gül-i handânımız

Asâ-yı nefsini elden bırakmayan er olur

Âşıklara cân verme telâşı olmaz

Aşkın yolunda sıdk ile ol kim revendedir

Bahr-i vahdetde vücûdum fülkünü kıldım fenâ

Bana sensiz yemek içmek haram-ender-haram olsun

Ben tabîbâ idemem derdimi dermâna bedel

Bezm-i âlemde nice dem devr idüp câm-ı sıyâm
Bilirem bende sensin Allahım

Bir bedende iki cân olmasının imkânı var

Bir dil ki ola cilvegeh-i Rabbiye'l-a'lâ

Biz ki sermest-i elestiz zâhid

Bu âlem-i kesretde olan nakş-ı tecellî

Bûy-i zülfün çün aldı bâd-ı seher

Bülbül-i gülzâr-ı aşkam âşiyân olmaz bana
Cemâlin nûruna nisbet güneş bir nûr-i bî-ferdir

Cümleden kes nazarın dik nazarı mürşidde

Çek gılâf-ı "lâ"dan "illâ" tîğını meydâne gel

Çünki biz itdik ezelden Yâr ile ikrârımız

Dem-i insân olupdur âleme cân

Dil vermeyiniz sûretine deyr-i cihânın

Dost geldi yine mülk-i dile hükm itdi revân

Dök sirişk-i nakdini gel râh-ı Hakk'a eyle sarf
Ey âşık-ı dildâde gel nûş edelim bâde
Ey bülbül-i nâlende gül vaslını hânende

Eyledim Yâ Rab senin hamdinle buna ibtidâ
Ey Şehîd-i Kerbelâ'ya Ağlayan

Fahr eyle fakr ile dü cihânın emîri ol

Fakr ile ol ki buldu cihânda gınâ-yı dil

Gel dikensiz gül dilersen gülşen-i irfândadır

Gel gönül meyhânesinde kurma bezm-i kesreti

Gel hevâ tîrini sı hem hevâ yayını bas

Gül yüzünle itemzüz billah biz gülzâr-ı bahs

Habîbâ rütbe-i şânın bu mahlûkda muvakkardır

Hâl-i sîretden haber bilmez o kim sûret görür

Hâsidü'l-kalbe deme nush-i hakîkatle mekâl

Hâss u âmma merd-i kâmil feyzini mebzûl ider
Hazret-i Hakk'ın Habîbi sevgili birtânesi

Her bir nefesin bahşını bir cân biliriz biz

İbn-i vakt olan tecellî-zâdedir

İlâhî dîde-i cânı münevver kıl tecellâdan

İyilik tohmunu bu dünyâda eken
Kapuna geldiler ümmet Muhammed

Kesret içre seyr idem dersen eğer vahdet yüzün

Kıl irâdet secdesin gel vech-i insândan yana

Ko bu fânî gülü gel gülşen-i vahdet gülüne

Lutf ile kalb-i hased-kâra muhabbet gelmez

Mebde'-i izhârımı sordum didi pîrim bana

Merhabâ ey zât-i pâkin pertevi nûr-ı Hudâ

Mest-i sahbâ-yı muhabbetdir bu âlem serteser
Muhammed'dir Cemâl-i Hakk'a mir'ât

Mübtelâ-yı aşk olan dünyâ vü ukbâdan geçer
Nefha-i rûhu'l-kudsdür sûret-i insânı gör

Olar kim özlerin Hakk'a irişdirdi olup insân

Ol ki bir derde mübtelâ olmaz

Râh-ı Hakk'da cân ile ol kim olur irfân taleb

Salât-ı dâime kâmet kıl uy mihrâbına Yâr'ın

Serây-ı lî-meâllâhî gönüldür
Sûret-i mevhûma bakma âdem-i ma'nâya gel

Şâd ider gamgîn dili Allah bir yüzden dahi

Şâh-ı istiğnâ-yı mülk oldum recâ bilmem nedir

Şöyle sermestem ki hergiz bilmezem âlem nedir

Taht-ı dilde şeh-i ma'nâyı cülûs etdirelim

Tâir-i kuds ola çalışgil ey hasen

Talebkâr-ı visâl-i yâr olan kesret-şiâr olmaz

Tâlib-i Hakk ol gönül dünyâya gel itme heves
Tennûr-i dile od yakup âh-ı şererimden

Tîğ-i tevhîd ile ceyş-i mâsivâya ver cevâb

Vücûd anlar bu zıllî sûreti ehl-i hayâl ancak

AHMED MÜSELLEM EFENDİ

Devlet-i dünyâya mağrûr olma gafletden sakın

Ey iden harf-i kec ü râstda sarf-ı kalem

Gubâr-ı dergehin kühl-i basardır yâ Resûlallah

Nice yüz bin de günah eylese ehl-i îmân

Rûz-i mihnetde hurûş eyleme zencîr gibi

Yevm-i şekk keyfine ma'cûn çıkarırken yârân

MUHAMMED VEFÂ GÜLŞENÎ

Cümle uşşâka nümûdâr oldu çün dîdâr-ı Hû

NAZÎR İBRÂHİM EFENDİ
Açıldı bâb-ı gülşen sâlikân zevk ü safâ bulsun

Aşk-ı cânâna mahall-i dil-küşâdır bu gönül

Aşk-ı cânândan fürûğ-ı devlet-i bîdârı al

Dilde her demde ola hamd ü dürûd

Gidip Ferhad ile Mecnûn aşk ile efsâneler kaldı
Gülistâna bülbülân nâlân gelir nâlân gider

Gülşen-i kudse dilâ tûtî-i gûyâsın sen

Her hâl-i zâre şevk ile bula rızâ-yı dil

Mübârek ola rûz-i rûze yâ Rab ana lutfunla
Safâyâb oldu ol kim âlem içre ehl-i hâl oldu

Tasarruf kabzasına âlemi bilcümle aldın tut

KENZÎ HASAN EFENDİ

Cândan âşık oldum vech-i gülüne

ALİ ALÂADDÎN EFENDİ

Sana bu sırrın ahvâlin beyân itsem beyân olmaz

"Ve eyyednâhu bi rûhi" şunun kim geldi şânına

MUSTAFA NÜZÛLÎ EFENDİ
Aşk-ı sultân ile rûhum muktedâlık eyledi

Sorun görün benim ile dost illerine kim gelir

Tarîkate tâlib isen kardeş edeb gözle edeb

HAMDÎ BAĞDÂDÎ
Meşhûr Hamdiyye ve Diğer İki Nutk-i Şerîfi

DEDE ÖMER KARÎBÎ
Aldanmagil kardaş fânîdir dünyâ

Çokdur hatâm kaldım ısyân içinde

Fazl-ı kudret zâhir oldu gel beru seyrân senin

Halk edüp Hallâk-ı Âdil görünür halkdan sana

Hamdülillah bu cihân içre olan sun'-i Hudâ

Hükm-i Rabbânî ezelden kadîm-i lâ-yezâldir çün
Yâ ilâhî rahmet eyle kuluna zor eyleme

AHMED HÜSÂMÎ

Eşref-i ism-i ilâh lâ ilâhe illallah

Görsek yed-i beyzâyı n'ola nûr biziz biz

Şâh-ı iklîm-i hüdâsın yâ Aliyye'l-Murtazâ

Vâsıl-ı envâr-ı zâtız sırr-ı ev ednâ biziz

Vâsıl-ı feyz-i Hudâ'yız Halvetî Uşşâkîyiz

Zikr-i Mevlâ ile dil mülkü müdâm ma'mûr olur

MAHMÛD BEDREDDÎN EFENDİ

Câm-ı aşkı aşk ile nûş eyledik

Cemâlin âfitâbı kıldı işrâk yâ Resûlallah

Cenâb-ı Hakk'a irmekdir tasavvuf

Dü cihânda pâdişâhımdır Muhammed Mustafâ

Fenâya meyl edüp kalmaz senin âşıkların cânâ

Hamd ola dâim irişdim dostumun dîdârına

Hazret-i Hakk'dan hidâyetdir bu rûh

Hudâ kıldı seni zâtına mir`ât yâ Resûlallah

İbnü'l-vakt olan tecelî-zâdedir

Kimde kim vardır ezelden derd-i aşk

Koyup fânî gülistânı bekâ gülzârındayım şimdi

Matla'-ı nûr-ı hidâyetdir Habîb-i Kibriyâ

Olan Yâr'in kulu ağyâra bakmaz

HİMMETZÂDE ABDULLAH EFENDİ
Ravzana çün yüz süren bulur aman

İBRAHİM HAKKI ERZURUMÎ
Açlık ki tok eyler ol kamu a'zâyı

Akl der kim kaç olur cümle sıfat-ı Bîçûn

Âlem-i tahkîki bul mâh-ı şebistân sen ol

Âlem ki tamâm nüsha-i hikmetdir
Allah adını gönülde zikr et
Allah adıyla her işe başla
Azîz bâşın için gece yâr için uyuma
Basîret olsa tâ kim cemâlini göresin

Bend eyle lebin nândan dolsun güher-i rûze

Bildinse ey cân sükker oldu ölmek
Bin çay akıp bir olsalar bir kaya başın bulsalar

Bir Hudâ'dan gayrı yârı istemem

Bismillah ey muhib-likâ cûy-i dil-nişîn

Bu âlem kim gönül kaydın çekersin mihnet ü gamdır

Bulaydım dilde dildârım bana mûnis kim olmazdı

Bu mürg-i cân nice uçmaz çün ol Cenâb-ı Cemâl
Bu vücûdun mülkü elden çıkmadan
Bülbül-i âşüfte-hâl hârı bırak verdi al

Câhilin fahri cem'-i mâl iledir
Cân illerinden gelmişem fânî mekânı neylerem

Cân tengnâ-yı tende idi habs çün hümâ
Cân u dilden fânî kıldın âkıbet
Cihânda varlığı koy ne misâfir ol ne mukîm
Çü aşk merdüm-i hordur pes er gerek ey yâr

Çün geçdi nefsim ten sûzeninden
Çün gelir şeb vakt-i halvetgâh olur

Demâdem nûş edüp emvâc-ı hûnu
Dil ağızda bir tercümân-ı cenândır

Dil buldu ol bulan envâr-ı celâli vü cemâli
Dildedir dildâr dâim sanma bir dem dûr olur

Eğer cihânı gönülden cüdâ edersen sen
Ehl-i aşkın dîdesi bîdâr olur vakt-i seher

Ehl-i irfân ki muhabbetden eser bulmuşlar
Ey bülbül-i cân kalma habs kafes-i tende

Ey dîde nedir uyku gel uyan gecelerde

Ey gönül bu kûy-i cânândır gerek cândan ferâğ

Ey gönül gafletden âgâh ol hazer kıl zinhâr
Ey gönül geç her hevesden pâk olup gel râha sen

Ey gönül hiç etme fikr-i în ü ân
Ey gönül sen olma kendinden cüdâ

Gafletden uyan ey dil kim bâd-ı sabâ geldi

Geldi Ramazân ayı ey yâr-ı kamer-sîmâ
Gel ey rûh-i revân söz tut

Gerçi ednâ kullarız biz gönlümüzce bekleriz

Gönülden hacc-ı aşka var ki oldur kıble-i her cân

Gönül Hakk'a teveccüh kıl sen ol kendine bîgâne
Gönül hulâsa-i âlemdir efser-i eflâk

Gönül ko medreseyi resm-i hânkâh arama

Gönül sakın şeker ezme dehân-ı rencûra
Gönül yap hâtırın hoş tut sakın incitme bir cânı

Habîb-i Hakk'dan öğren kimiyâ hoş
Habîbullah mübârek batnına taş bağladı yani
Hakk der ki ey kulum bana gel dilden et rücû'
Halk eyledin ey Hudâ bu ibretgâhı

Hâne-i kalbin imâret kıl vîrân hoş değil

Her hîleyi terk et hemân dîvâne ol dîvâne ol

Her işde zikrederdi nâm-ı Rahmân ol kerem kânı
Her lezzet ü her bûseye vurma dudağın tâ

Her murâdın sende iste hoşluğun bul ey gönül
Hisâb u hendese ilm olmamış bil ayn-ı nâdânî

Hudâ'dır mâni' u mu'tî felekle hiç kârım yok

İlâhî dilim ism-i zâtınla kıl
İlâhî kalbi senden etme lâhî
Kadr-i fakrı bil fenâ ol yâr-i sultân olma hiç
Katresin bahrden ammâ cemed olmuş mâsın

Kendine geldiğin zaman gülşen hâr olur sana
Kendi vechin hüsn-i dilberden hüveydâ kıldı aşk

Kesildi ravza-yı dilden hemân su

Kimdir o kimdir re'yine vermez rızâ
Kim ki cânından ırak oldu işi âh olmuş

Merhabâ ey mevlid-i peygamberî

Mihrin furûğu sînedeki ke'n-nûri f'il-basar

Mürg-i dil perrân olup bulsa hevâ-yı hayreti

Nağme-i aşkdır anlarsa eğer sırrı cebel

Ne olursa koy ki bu olsun hoş yerin bulsun

Nefsim beni çok yemekle eyler pür-gam

Nidâ eder gece ervâha der o Nûru'n-nûr

Nimet-i uzmâ-yı cemiyyetde idik bir zamân

Nîm-şeb aşk eyledi dilden bana vâfirce nâz
Ol dil ki buldu Hakk'dan mi'râc-ı refrefîyi

Penbeyi gûşdan çıkar al nağamât-ı cân-fezâ

Penbeyi gûşden çıkar bang-i necât erer hemân
Rûha çün dilden göründü âteş-i aşk-ı likâ
Sakın ey yâr-ı mihmândâr uyuma

Sen ayn-ı ayânımsın vârımdasın ey rûhî

Su vâdî-i hayretde her seng ile ceng eyler
Sulh u salâh oldu bu kavgâ-yı şeb
Şefkat et şehveti koy anı sana hûy etme

Tanrı bize verdi mübârek metâ'
Tefvîznâme

Terk eyle firâkı vaslına gel

Tohm-i pinhânında peydâdır nice bâğ-ı cinân
Uyuma sen bir gece ey mehlikâ

Uyuma tıfl misâli bu mehd-i cism içinde sen cân

Vasf-ı lisân seninledir vasf edemem gönül seni
Vücûd cûd-i ilâhî hayât bahş-ı Kerîm

Yâ ilâhî eyle zikrin kalbime fikr ü hayâl
Yan âteş-i aşk ol ki sırr-ı mûma eresin
Yâ vâsi'al mağfiret hâlime senden meded
Zamâne halkını fehm eyle olma sen mağrûr

KAYGULU HALİL

Aldanma cihâne bâkî değildir
Bu vîrândan bir gün ola gidem ağlayu ağlayu

MÜŞTAK BABA
Biz âşık-ı şeydâyız müştâk-ı cemâliz biz
Biz çâkerân-ı Hazret-i Şâh-ı Risâletiz
Biz harâbât ehliyiz kâşânemiz vîrânedir

Bu yola Haydar aşkına merdâne gel merdâne gel

Cihânda sa'y u hevesle olur hüner âsân

Çok salavât ile tahiyyât u selâm-ı bî-hisâb
Derinde bir gedâ-yı hâkisârım yâ Resûlallah

Dervîş gerekdir ide Allah'a tevekkül
Dilâ dil-i dânâ muhît-i âlemdir
Dilâ geldi yine eyyâm-ı mâtem
Dil-i ârif merâyâ-yı Cemâl-i Mustafâ olmuş
Emîn-i enbiyâsın yâ Muhammed
Ey gönül hamyâze-i isyâna istersen ilâc

Eyle Yâ Rabbi dilim sû-i amelden mahfûz

Ey pâdişeh-i Bathâ şâh-ı harem-i ihlâs
Gam def'ine mâ meclis-i rindânede buldum

Girdik reh-i mecâze hatâmız budur bizim
Habbezâ ey şâh-ı âlem pâdişâh-ı enbiyâ

Habbezâ matla'-ı envâr-ı diyâr-ı harameyn

Hâk-i pâyin tûtiyâ-i dîde-i ehl-i niyâz

Hakk buyurmuşdur benem nûr-ı semâvât u zemîn
Hakk'ı bilmekdir azîzim halk-ı eşyâdan garaz
Her kim eyler cennet-i dîdâr-ı Hakk'ı iltimâs
Hilkat-i âleme Mahbûb-i Hudâ'dır bâis
İbn-i vaktim reh-i âbâ-yı nesebden geçdim

İktizâ-yı âlem-i ecsâm cânâ sûretâ

Kalbi mir`ât-ı mücellâ idelim ey dervîş
Meded ey şâh-ı rusul mefhar-ı küll kân-i atâ

Mihrin gönülde nâmiye-i nevbahâr-ı feyz

Ol zamân kim murg-i cân evsâfın etmiş istimâ'

Ol zamân kim kabe-i vaslın gönül etmiş tavâf
Pîr-i mugândan bir nefes aldım aceb feryâd-res

Reh-i Mevlâ'da her kim aşk ile cismini cân eyler

Reşk-i mir`ât-ı felek sîne-i ahyâr-ı hulûs
Rûh-i memdûh türâ ey şeh-i evreng-i hayât
Sen server-i kevneyn-i mufahhamsın efendim
Serây-ı devletin dârü'l-emândır yâ Resûlallah
Şehâ şevk-i cemâlin sînede zevk-i yakîn olmuş
Şevk ile zâkir-i Mevlâ olalım ey dervîş
Yâ Resûlallah 'uluvv-i şân senin

Yâ Resûlallah yâ zeyne'l-hısâl

HÂŞİM BABA

Cism ü eşyâya hakîkat cân olan anlar bizi

Sırr-ı ebcedden ilâhî sırrıma eyle 'atâ

YAHYÂ NAZÎM
Âfitâb-ı subh-i mâ evhâ Habîb-i Kibriyâ

Şiddet-i deyden olup efsürde sertâser zemîn

SÜLEYMAN NAHÎFÎ
Bu gülşende hezâr-ı bî-nevâyım yâ Resûlallah
Ey yegâne şeh-i kevneyn nebiyy-i Kureşî

AHMED KUDDÛSÎ

Artdı mesâib çün bu zamânda kalmadı tâkat sabır insanda
Bana rahm etsen kerîmâ rahmetin mi eksilir

Başıma geldi benim bir derd ki hiç dermânı yok

Belâ müştedd olursa eyle istiğfâr birâder sen

Ben bir günahkâr kocayam bâb-ı Gaffâr'a geldim

Ben bu âlem içre bir nâdân-ı Türkistânîyem
Beni fazlınla ey Hannân geçir nefsin hevâsından
Benim yok şuglüm ey Mevlâ sana yalvarmadan gayrı

Ben cihânda nefsime zulm destim ile etmişem

Beni bir nutfe iken çünki insân etdin ey Kuddûs
Beyhûde sanup eyleme zâhid biz tahkîr

Beyt-i Yezdân'a gidilmez yolda isyân iderek

Bil âhiret ehline harâm cîfe-i murdar
Bil hilye-i merdân-ı Hudâ terk-i sivâdır

Bil ki ey oğul
Bir ehad bulmaz cihânda derd ü mihnetden halâs

Bir gün ölür giderem zinhar geriye gelmezem

Bize lutfet Latîfâ hürmetine ol habîbin sen
Bizim bir cilvesi çok kendi hûb cânânımız var

Bu âlem bir hayâl ancak
Bu dünyâ çün kemâle erdi korkulur zevâlinden

Bu gönlüm sevdi bir yâri ki vechi âfitâb ancak

Bu günahkâr kulları sen mağfiret et yâ Gafûr

Bugün bildim suçumu ey Hudâ estağfirullah
Bu pendi okuyup tutan olur hâss bende Yezdân'a
Bu zamanda sâlike uzletden evlâ yok tarîk
Câm-ı aşkı nûş edüp serhoş olan pâkize zât

Ceddinin emriyle gitdi Kerbelâ'ya Şâh Huseyn
Cem' eyleme bu cîfe-i murdârı ölüm var
Cihânda yok benim gibi zelîl kul
Cirmim sagîr cürmüm kebîr ömrüm kasîr emrim asîr
Cümle nâsın hânesine gün gibi girer ölüm
Çille-i aşka giriftâr olmayan dervîş m'olur
Çün ki değmez goncası fânî cihânın hârına
Çün ki dünyâ dârını teşrîf edüp basdı kadem

Çün zâkirin zikreyler imiş rahmetiyle ol Hudâ

Dâim olmaz bu gülistân-ı fenânın gülleri

Dâr-ı rıhletdir bu dünyâ câhına itme gurûr

De ey mü'min beher ân her zaman estağfirullah

Demiş Hakk'ın Resûl-i bâ-safâsı
Demiş Peygamber-i Muhtâr kamu derdin devâsı var

Devâm eyle namaza secdeden kaldırmagil baş

Devâsı var kamu derdin devâ-yı zenbdir istiğfâr

Devâ-yı zenbdir istiğfâr muhakkak

Dilâ geç gayriden ol dilber-i ra'nâdan ayrılma
Dilersen dâ'-i zenbe sen devâyı eyle istiğfâr

Dostdan beni dûr etmeğe sensin sebeb ey hâr nefis

Durmaz lisânım der Allah Allah

Dünyâda gönül devlet-i ikbâle güvenme
Dünyâ harâmdır ehl-i ukbâya rükn etme ana
Eğer Hakk ise maksûdun karışma sû-i akrâne

Ehl ü evlâd nefs ü mâl a'dâ imiş

Erdi ömrüm âhire cismimde kuvvet kalmadı

Ermek istersen maârif sırrının gâyâtına
Etme ey nefsim gurûr bu şöhrete gûş et sözü
Ey altı günde yedi kat eflâk ile zemîni yaradan Mevlâ

Ey birâder biz cihâne cem'-i mâle gelmedik
Ey birâder bu denî dünyâ içün çekme keder
Ey birâder gel seninle edelim Hakk'a firâr

Ey birâder olma gamnâk yarının rızkı içün
Ey bugün bize bu yolda eş olan yoldaşlar

Ey bu mülkün mâliki Vehhâb ü Hallâkü'l-verâ
Ey Cevâd u Ferd u Vehhâb sâilem geldim sana

Ey gönül gel gam yeme bu cîfe-i murdâr içün
Ey Hakk'ı tâlib ol aşka râgıb

Ey hâlık-ı arz u semâ sen rahm u 'avn eyle bana

Ey Hudâ kıldı perîşân aklımı Cebbârlığın

Ey Hudâ men eylerem faz u atânı itiraf

Ey Hudâ men kapuna ihsâna geldim el-gıyâs
Ey Hudâvendâ Gafûr'sun hem Sabûr'sun hem Halîm
Ey ibn-i hâlî ko kıyl ü kâli
Ey kendini ârif sanıcı zâhid-i mağbûn
Ey keremi çok Hudâ et bana aşkı atâ
Eylemez bir nesne halk Hâlık işit zinhâr abes
Ey nefis şimden gerü ağyârı terk et yâre gel
Ey rahmeti bol pâdişâh cürmüm ile geldim sana
Ey sâlik eğer oldun ise hüzne giriftâr
Ey sâlik-i Hakk geç bu zamânın geçeninden

Ey sâlik-i Hakk sa'y edüben kesb-i hüner kıl
Ey tâlib-i Hakk ister isen olmağı vâsıl
Ey Vâhid ü Ferd ü Ehad ey lem yelid ve lem yûled
Garaz ukbâ ise kardeş bu sîm ü zerden geç

Geç âşık isen Hakk'a eğer cümle sivâdan
Geç günâhımdan Gafûrâ bakma bu isyânıma

Geldim cihâne hemân Hallâk'ı bilmek içün

Gel ey âşık sana diyem Hudâ'ya bir yakın yol

Gel ey sâlik sana ta'lîm ideyim bir güzel yol

Gelin diyelim ey yârân sizinle biz hemân Allah
Gelin ey yârân rüfekâcasına
Gel sürelim dem Hû diyelim Hû
Gelir dünyâda gerçi ârif-i Yezdân'a ekdâr
Gizlendiler şimdi erenler ağlayalım biz hemân

Gör nice bülend olduğunu şân-ı Üveysin
Gözün aç uykudan uyan
Günahkârâna bir hoşça emân olmuşdur istiğfâr

Günahkârâne çün büyük emân imiş bu istiğfar

Günahları afv iden Gaffâr değil mi
Gürûh-i enbiyâ içre Muhammed ulu sultândır
Halâik içre dünyâda benim tuğyânda yok mislim

Hallâk-ı halk bizi yaratmışdır hemân irfân içün
Haste-dilânın derdine dermân eder Allah

Hazer kıl ey püser olma mukârin sû-i akrâna
Helâl me'kûl eder imiş kişinin kalbini tenvîr

Her günâhın başı hubb-i cîfe-i dünyâ imiş
Her kime aşk hemdem olduysa çürüğü oldu sâğ

Her kimin dâim lisânı zikr-i Cebbâr'da değil
Her kimin kim aşk-ı Hakk gönlünde mihmân olmadı

Hocaefendi dinle bu pendi

Hudâ âşıklarında ucb u kibr u kizb u kîn olmaz

Hudâ'nın lutfuna mazhar olan tevhîde sa'y eyler
Hudâ'nın kullarına çün ulu nimet nasîhat

Hudâvendâ benim bir matlabım var sen ilâhımdan
Hudâ'ya hamd ü şükr eyle sakın kardeş leîm olma

Hudâ'ya hamd ü şükr olsun bize itdi ulu ihsân

İdelim dostlar sizinle hüsn-i cânândan bahs

İki cennet var birinde türlü nimetle safâ

İki haslet var insanda birinin sâhib dânâ

İlâhî sen beni iki cihânda sakla âfâtdan

İster isen olmak velî Kuddûs'a gel Kuddûs'a

Kâinâta bak tefekkür eyle bil hallâkını

Kâinâtı yaradan Hallâk u Deyyân el-gıyâs
Kamu eşyâya bakuban ayânen anı gördüm
Kapanır ise bir kapu ne kapular açara Mevlâ

Kapuna gelmişem yâ Rab tehî destim yüzüm kara

Kesme ümîdi rahmetinden ol Rahîm'in çünki bol
Kıl tefekkür Hakk'ı bil halk-i cihândan ibret al

Kime varup yalvarayım kapunu koyup ey Hudâ

Kimi kullarına Mevlâ atâsını cezîl itmiş

Kudretiyle neyledi gör ol Hakîm-i Bî-şebîh
Kulak tut ey birâder sana bir sır edem i'lâm
Mağfiret eyle bizi ey Rabb u Tevvâb u Gafûr
Merdim deme zinhâr seni meydâna çekerler
Mest-i hayrânım zâr-ı giryânım
Muhibb-i cîfe-i dünyâya sâkî bil ki cem vermez
Nâr-ı aşk ile yanup kül olmayan nâdâna yuf

Nefsime özr eyledim hem gayra bî-hadd bî-şümâr

Nefsini bilmek dürür dergâha hizmetden garaz
Ne sırdır bu ne hikmet ehl-i Hakk'da derd belâ çokdur
Oğlum efendi gûş eyle pendi

Olayım dirsen ey kardaş belâ vü fitneden âzâd
Ol Hudâ'nın kullarına ulu ihsânı namaz

Olmuşam bir güzelin sevdâsına çün mübtelâ
Rabbini bilmek dilersen sen eğer ayne'l-yakîn

Rahîmâ et Muhammed ümmetine lutf u rahmet

Rahmeyle ey Rahmân bana nâçâr kalup geldim sana

Resûlullah buyurmuş ehl-i ukbâya harâm dünyâ

Rıfk eylemen dostlar bana uzletde buldum râhatı

Sakın abd-i direm olma var abd-i İlâh ol
Sakın aldanma kardaş u azîzim gel bu dünyâya
Sakın hüzn etme ey âşık bizim zîrâ Hudâ'mız var
Sakın kesme ümmîdi ol Rahîm'in rahmetinden sen
Sakla gönül derdini sen söyleme hiç derdsize

Sâlikâ ağyârı gönülden çıkar dildâre gel

Sâlikâ dinle beni diyem sana hoşça râz

Sâlik-i râh-ı Hudâ'nın oldu minhâcı namaz
Sana birkaç sözüm vardır ki her derde devâdır
Sana bir ma'cûn-i nâfi' öğreteyim sâlikâ
Sana çok dedim zâhid bu fırsatlar gider âhir
Sanır mısın behey kardaş olısar böyle insânlık
Sayda çıkmış nice yüz bin av şikâr eyler ölüm
Sebebdir rızka san'at ya ticâret
Sebeb imiş helâkine kişinin kesret-i isyân
Selâtîn-i cihânın a'zamı sultân-ı İslâmbol

Sen bilirsin ki alîmâ pîr ü haste olmuşam

Sen ey gâfil niçün meyl-i sivâdan olmadın fâriğ

Seni bu hâb-ı gafletden uyandıran gelir birgün

Sevâbım yok demek uşşâk-ı Hakk'a bed-cevâb ancak
Sığın Settâr'a iste âfiyet derd ü belâdan

Sivâ deryâsına zinhâr girüben dalma ey sâlik
Sülûk ahvâlini sâlik yola gidüp gelenden sor

Sülûk ehli giderler aşk ile dildâre doğru

Şehâdet eylerem hakkâ Resûl-i bâ-safâsın sen

Şikâyet Hakk'adır her bâr belâya olmışuz dûçâr

Şu ben gümrâhı kapundan kerem kıl sürme Kuddûsâ
Tegayyür eylemez ârif kıyâmet kopsa dahî bil

Terk eyle kibri

Tevâzu eyleyen Hakk'a yakîn olur batîn olmaz

Tevhîde çalışan kişi ermez mi yoksa Yâr'ına

Uzlet et nâsdan birâder tut nefes olma cehûl

Üç güruhdur nâs kamu A'cam 'Arab

Ümmet-i merhûmeye çün bir emân geldi Üveys
Velî olmaz kişi taşlanmayınca
Yakın şeksiz gümânsız çün harâbı dâr-ı dünyânın
Yok benim gibi halâik içre gâfil âsî kul

Yok cihânda devlet-i bâlâ çü aşk u cezbe tek

Yokdur cihânda nesne kim halk eylemiş Mevlâ abes
Zâhid çekemez çünki ağır bâr-ı muhabbet
Zâhid-i meşhûru ancak zühd ile şöhret yıkar
Zâhirde şimdi rehber bulunmaz
Zikr eyle Hakk'ı ey hümâm gel fırsatı fevt eyleme

ŞEYH GÂLİB EFENDİ
Ay yüzünden mazhar-ı envâr-ı îmân olduğum

Bırakmak kayd-ı sûdu hoş-nişîn-i sâhil olmakdır
Bunda mâdâm âşıkân eyler semâ'

Devr-i Mevlânâ'da gayret hâlet-efzâdır semâ'

Ey dil ey dil neye bu rütbede pür-gamsın sen

Görünse her ne tarafdan cemâl-i Mevlânâ

Hoş çalınup nevbet-i Mollâ-yı Rûm

Kemâl-i zâtının na'tı anılmaz yâ Resûlallah

Mazhar-ı aşk-ı Hudâ Hazret-i Mevlânâ'dır
Sultân-ı rusul şâh-ı mümeccedsin efendim
Sanman bizi kim beste-dil-i nefs-i gavîyiz

Sıdk ile mâ-sadak-ı subh-i safâdır Sıddîk
Tedbîrini terk eyle takdîr Hudâ'nındır

SELÂMÎ MUSTAFA EFENDİ
Bir muazzam pâdişâhsın ki kulundur cümle şâh
Ednâ kuluyum Fahr-i Resûlü's-Sekaleynin

MANEVÎ MUSTAFA EFENDİ

Âb-ı istigfâr ile dil hânesin pâk eyleyüp

Aç gözün dinle gönülden sana idem feth-i bâb

Ârif-i billah odur cân şem'ini ider çerâğ

Ârifin kalbi demâdem matla'-ı envâr olur

Billâhi uşşâka aşkın ver şevkin ver

Bülbül-i bâğ-ı ilâhîdir Muhammed Mustafâ

Câm-ı ezelden içen mest ile huşyâr olur

Cânımı kıldım fedâ-ender-fedâ

Cân u bâşdan geçmeyen cânâne olmaz âşinâ

Elâ ey ârif-i billah haber ver mağz-ı ma'nâdan

Ey gönül meydan-ı tevhîd içre sen garkâna bak

Ey şefâat kânı sultân-ı rusül

Gel ey gâfil uyan bu hâb-ı gafletden gider hâbı

Gel ey sôfî çıkar sofu kıl insâf

Gel gönül amel kıl Hazret-i Allah içün

Görenler vech-i yâri ol meh-i tâbânı neylerler

Hakk Te'âlâdan 'atâdır şer'-i pâk-i Mustafâ

Hamdülillah kim tulû' etdi yine şemsi'd-duhâ

Hâtır ider misin eyâ dil hiç şidâdla gılâz

Kıl bu fakr emrine dâim imtisâl

Ey lutf u cûd ıssı Hudâ eyle bize fazl u kerem

Maksad-ı aksâ olan ol Hazret-i Mevlâ'ya bak

Mü'minin kalbini bilkim ayn-ı beytullahdır

Nedendir kıyl ile kâller nedendir

Neyledin ey dil derûnunda olan dildârı

Nice bir bu hâb-ı gafletden uyanmazsın gönül

Râh-ı Hakk'dan çıkmasın âlemde mi'yâr isteyen

Rahmeten-lil-âlemînsin hem imâme'l-müttakîn

Umarız senden inâyet ey Kerîm

Visâlinden cüdâ itme meded Allah meded Allah

KUŞADALI İBRAHİM HALVETÎ
Vech-i yâre düş olan âlemde seyrân istemez

OSMAN ŞEMS EFENDİ
Açıkdır dergeh-i dârü'l-emânın

Âsumân-ı vahdetin mâhı Muhammed Mustafâ

Âteş-i 'aşk ideli sînemi sûzân benim

Bir tâir-i kudsem ki felekler kafesimdir

Dîde-i Fahr-i Cihân Oldu Huseyn ile Hasen

Ehl-i takvâdır olan râh-ı Hudâ'da ahyâr

Eyâ şâh-ı risâlet nûr-bahş-ı "kün fe kân"sın sen
Ey 'âşık-ı şeb-zinde seher bülbüle karşu

Eyleriz merkez-i tevhîdde devrân ile raks

Eyleyüp habl-i metîn-i edeb-i şer'i nitâk

Firâkın şem'ine pervâne düşdüm yâ Resûlallah
Gel gülşen-i tevhîde şu bülbül gibi yâhû

Gelüp düşdüm boyun bükdüm kapuna

Gönül bâb-ı Hudâ'ya gel tarîk-i mâsivâdan geç

Gönülde buldum esrâr-ı Üveys'i
Gözü dünyâ mı görür âşık-ı dîdâr olanın

Hakk'ı vicdân eyleyenler gördüler dünyâyı hiç

Her sıfat kim mazhar-ı ism-i Hudâ'dır her biri

Hevâ-yı hüsnün ile tâ cinâna dek gideriz

Hulûs-ı kalb ile tâat idüp zâhid riyâdan geç

Kasdın ey gamze dil-i âgâhı söyletmek midir

Lâ-mekân ehliyiz âlemde mekân istemeyiz

Lem'a-i nûr-ı melâhat vech-i tâbânındadır

Merhabâ yâ şeh-i evreng-i velâyet merhabâ
Nev-nihâl-i Murtazâ'sın yâ Hüseyn-i Müctebâ

Ol nokta-i mevhûm ki dirler tenimizdir

Sanma mihr-i âlemin tazîme istihkâkı var

Siyeh zülfünde yârin mürg-i diller lâne tutmuşlar

Sôfî bırakup sübhayı peymâne-be-dest ol
Sorarsan ehl-i dünyâya nedir dünyâyı bilmezler

Ten gülşeninde cân kuşu mihâm olup gider

Ten-perestîden geçüp rûh-i kuds-i ercâyı bil

Terk et gadab u şehveti bir merd-i halîm ol

Zulmet-i nefse düşüp olma ulu'l-emrine âk

AYDÎ BABA
Cennet ararsan oku yaz

Çerâğ-ı vahdete pervâne oldum hasbeten lillah

Envâr-ı cemâle yine pervâne-i aşkam
Ey birâder hâb-ı gafletden bu dem uyanmalı

Ey sanemin kaddi bize serv-i revân mısın nesin
Ey veren zevke irtifâ şehr-i Ramazân elvedâ

Gaflet ile ömrünü eyleme nâ-hak hebâ

Gürûh-i ehl-i aşkın cânâ bilmezem nesiyem ben

Hakk yoluna çün ki şerî'at esâs
İnsân isen gel sür izim olma ahî sen nâ-halef

İster isen Hakk'a giden doğru râh
Kıldı beni nefsim esîr kurtar beni yâ Rabbenâ
Tâlib-i dünyâ ile gel etme ey dil ihtilat

Vech-i yâre düş olan âlemde seyrân istemez

Yâ ilâhî cürmümün ednâsı misl-i kûh-i kâf
Yâ ilâhî rahmetin bâbın küşâd et kıl ayân

DİYARBAKIRLI NİGÂHÎ
Ârif-i Mevlâ olan bîgâne şeklin gösterir
Biz Mevâlî-meşrebiz ma'nâ medâyih söyleriz
Dîğer-gûn eyleyen Mecnûn'u sanma zülf-i Leylâ'dır
Er olan Hakk’ı bilen Hakk deyû meydâne geçer
Gönül katlan cefâya bâğ-ı kesretde safâda geç
Hakk teâlâ nûr-i Ahmed'den yaratdı Âdem'i
Olma gâfil aç gözün ey bî-nevâ Allah Kerîm
Sanma tehî ey gâfil kârhâne-i âlemdir
Usandım bu harâb-âbâddan kâşâneden geçdim
Uyurken bir gece nâgâh göründü çeşmime bir er
Vücûdun mülkünün mâhı gönüldür
Yâ Rab beni pervâne gibi aşka dûçâr et

SEYYİD HAMZA NİGÂRÎ

Âlem-i dâreynden bir yâr-i zîbâdır garaz

Benim dîvâne gönlüm rütbe-i irfâne mâlikdir

Çekdik nice gün gûşe-i meyhânde esmâ

Elhamdülillah elhamdülillah

Elhamdülillah fikrimdir Allah

El-minnetü lillah ki lutf-i ezelîden

Ey Habîb-i Kibriyâ Ey Şâh-ı Cümle Enbiyâ

Ey hâce ki biz bende-i merdân-ı Hudâ'yız

Ey hakîkat nûru ey reşk-âver-i şemsi'd-duhâ

Ey sâkî bu dem dem-i tahıyyât

Ey şeh-i âlem-i nûr meh-i hûrşid-sıfat

Fakîhler ders-i aşkı mushaf-ı ruhsârı bilmezler

Görmesem hâk-i peyin vü tutmasam ol yâr eteğin

Hemdemim her dem dildâr-ı dilhâh

Her geçeni Hızır bil her geceni Kadir bil

Hû sâkîye mînâsına meyhânesine hû

Mekteb-i sevdâda ancak ders-i manâdır garaz
Merdânedir ol kim çeke peymâne-i Ahmed

Nefs-i nâ-fermân ile uğraşma yâr elden gider
Nice ağlamayam kılmayam feryâd

Ol ki sevdâ-yı cihânârâ-ya cân eyler fedâ
Parça yahşi biz yaman parça buğday biz saman

Sahbâ-yı muhabbetden ırâğ eyleme yâ Rab
Sana ey tâc-ı serim şâh-ı şerî'at mı diyem

Sergüzeştimi dilâ başdan aşan gamdan sor

Ser-i kûyin güzel dârü'l-emândır yâ Resûlallah

Ser-menzilimiz hâk-i pey-i merd-i Hudâ'dır

Sıfatın ey kamer-i leyle-i İsrâ İsrâ
Sînemdedir ol dâğ-ı temennâ-yı Muhammed

Sormadı hâlimizi gelmedi bir yânımıza
Tarîk-i sevdâda ey dil-i sâde

Terkeyledi ağyârı gönül yâra erişdi

Yâ Rab beni dûr eyleme evlâd-ı Ali'den

ÂDİLE SULTAN

Dûr kılma mihr u aşk ile muhabbetden beni

Muhabbet râhını seyrân ederken

Nice îfâ-yı teşekkür idelim yâ Rab sana

Seyyid-i sâdât fahr-ı enbiyâ
İstanbul'un Meşhûr Velîleri

Yâ ilâhî senden özge yok Hudâ

NECCARZÂDE RIZÂ EFENDİ
Âşinâ-yı kulûb-i merdân ol

Bâğ-ı 'âlemde bugün seyr idelim ey dervîş

Bakma ısyânıma ey afv idici ısyânım

Bülbül gibi nâlân ol efgâne gel ey sôfî

Çeşm-i ibretle nazar kıl kudret-i Yezdân'ı gör

Dehânım mahzen-i esrâr-ı hikmet eyledin cânâ

Ehl-i halvet eyledikçe vecd ile feryâd-ı Hû

Fakîhâ zann ile da'vâ-yı bî-burhânı neylersin

Feyz-i Hudâ nûr-i safâ Ahmed Muhammed Mustafâ

Gel halka-i tevhîde gir Allah Hû Hû Yâ Hû Deyu

Görünce kâmetin a'lâdan a'lâ yâ Resûlallah

Gül-i nâzik-mizâcı gülşen-i râz-ı dikenden sor

İlâhî tahtgâh-ı dilde sensin pâdişah ancak

Kalb-i uşşâka tarâvet-bahş olur esrâr-ı şeyh

Keşf-i cemâl eyledi vech-i sabîh-i şeyh

Kıble-i ehl-i safâ oldu cenâb-ı Mustafâ
Lebin vasfında sultanım dehân âşık zebân âşık

Melâz-ı ehl-i safâ oldu hankâh-ı ferâğ

Mürşid-i kâmil mürîd-i sâdıkın sultânıdır

Oldu zât u sıfat-ı Hakk'a güvâh

Ömrüm oldukça eyâ Hazret-i Mahbûb-i Hudâ

Rabbenâ meydân-ı gafletde zebûn etme beni

Safâ-yı vaktimi yâ Rab eyle kederden emîn

Ser-kâfile-i 'âlem-i bâlâsın sen
Sôfiyâ devrâne gel Allah Hû Yâ Hû deyu

Süveydâdan çıkar nakş-ı sivâyı

Varak-nüvis-i hayâl ile kıyl u kâl edelim

Ziyâ-i nûr-i zikrullah ile cânım münevverdir

HÜSEYİN AZMİ DEDE

Ey şeh-i levlâk selâmün aleyk

Hemân bir noktadır mecmû'-i âlem nükte-i "bâ"da

KETHÜDÂZÂDE ÂRİF EFENDİ

Cemâlin oldu uşşâka nümâyân yâ Resûlallah

Kadrim ola berter şeref-i nâd-ı Ali'den
Kurretü'l Ayn-i Habîb-i Kibriyâ'sın Yâ Huseyn

Ruh kim verâ-yı kâkül-i terden zuhûr eder

MUSTAFA ZEKÂÎ EFENDİ
Ağardı mûy-i rîşim bî-mecâlim yâ Resûlallah

Âh ey sipihr-i gaddar
Aşkınla yandır sultânım Allah

Dergeh-i Pîr'e muhabbetle idelden intisâb
Ey nübüvvet tahtının şâhı Habîb-i Kibriyâ

Garîk-i bahr-ı ısyânım şefâat yâ Resûlallah

Gehî cûş eyleyüp deryâ-yı bî-pâyân olur gönlüm

Habîb-i Kibriyâ Ahmed risâlet mülkünün şâhı

Hâkipây-i Mustfâ'ya yüz süren mesrûr olur

Ham etdi kaddimi bâr-ı günâhım yâ Resûlllah

Hudâ afv eylemezse rûz-i mahşer cürm ü ısyânım

Kesil kayd-ı sivâdan âlem-i bâlâya pervâz et

Muallâ dergehin evc-i semâdan yâ Resûlallah
Söylemem râz-ı derûnum sırr-ı mübhemdir gönül

Vücûdun mazhar-ı nûr-i hüviyyet yâ Resûlallah

Zuhûrun âleme lutf u keremdir yâ Resûlallah

KONİÇELİ KÂZIM PAŞA
Ey Ahmed ü Mahmud ü Ebe'l Kâsım ü Tâhâ
Dâver-i Aşr-ı Muharremdir Hüseyn-i Kerbelâ
Serdâr-ı rusül nûr-i sübül husrev-i Bathâ
Zâlimler El Urup Şemşîr-i Cân-rübâya

HASAN NAZÎF DEDE
Dilâ hâlât-ı vaslı hemdem-i cânân olandan sor
Gördükde ol rûy üstüne ol hâl-i siyâhı

AHMED MUHTÂR EFENDİ
Rûy-i siyâhım ile dergâha huzur-i şeyhe niyâza geldim
Usât-ı ümmetinden bir zelîlem yâ Resûlallah

KABÛLÎ MUSTAFA EFENDİ

Hakîkat ilminin ümmü'l-kitâbı Şeyhü'l-Ekber'dir

Maden-i tevhîd-i Rahmân'dır Fütûhât u Fusûs

ABDURRAHMÂN HÂLİS TALEBÂNÎ
Aşk olup rûz-i ezel sâkî-i peymânemiz
Âteş-i aşkın fürûzân olsa âşık nâr olur
Hayli müddetdir gam-ı âh-ı nedâmet bekleriz

Öyle mahmûrum ki bilmezem bade-i hamrâ nedir?
Safâ-yı kalbe hüsn ü âlem-ârâdan cilâ göster
Vuslat-ı yâr isteyen hicrâna katlanmak gerek

ERZURUMLU EMRAH

Aşkın ezelî âşıkâ ilhâm-ı Hudâ'dır
Cânâ bizim esrârımız imlâlara sığmaz
İksîr-i a'zamdır nutk-i ehlullah

Keşfoldu bu gece bana manâ-yı hakîkat

Mürşid-i kâmile eylersen hizmet
Tekebbür etme cânâ bu sendeki sîmâ geçer durmaz
Zâhidâ ıyd-i visâl-i yâr içindir savmımız

PERÎŞÂN BABA

Sahn-ı selâmetde meydân-ı aşkda

Subh u şâm ey gönül çekelim gülbank

SEYRÂNÎ

Hakk yoluna gidenlerin asâ olsam ellerine

LEBLEBİCİ BABA

Âşık oldum rüyetine yâ Resûlallah meded
Ey gönül gir râh-ı aşka mâsivâdan kıl ferağ
Gönül bir dem karâr etmez gidüp bakmadı bir yâne
Gönül seyr etdin mi cihânın hâlin
İlâhî sen geçir bizi sivâdan
Teveccüh eyledim dedim ey Hayyat

SÂLİH BABA

Bu cihân bülbüllerinin gülleri tez hâr olur

Esîr-i nefse kul oldun yeter gel bu hevâdan geç

Ey birâder derd-i aşka mübtelâ olmak da güç

Ey gönül sabret bu dehrin gamı gavgâsı geçer

Giriftâr-ı aceb sevdâ-yı aşk oldun mu sen Sâlih

Haddini bil müddeî gel etme her cân ile bahs

Her bir hizmetini icrâ edersin

"Küntü kenz"in mebdeinden aşk u sevda "Hû" çeker

Muhabbetden murâd ancak Muhammed hâsıl olmakdır

Vuslat-ı cânâna eylersen heves

LEYLÂ HANIM
Bu cismim âteş-i aşkınla yansın yâ Resûlallah
Ey Fâtih-i Hayber Ali
Rahmeyle bu dil-haste-i nâçâre ilâhî
Yine geldi meded mâh-ı Muharrem

ŞEREF HANIM

Ben günahkâre sendedir çâre

Ey mülket-i velâyete sultân-ı râygân

Ey şehenşâh-ı velâyet bî-gümân

Ey şehenşeh-i zî-rütbet es-selâmu aleyk

Gamdan beni âzâd et yâ Hazret-i Nûreddîn

Günahdan gayrı yok bir özge kârım yâ Resûlallah

Kârım ısyân hemân Allahım

Meded ey mazhar-ı eltâf-ı Hazret

Ol kadar mukbil-i Mahbûb-ı Hudâ'sın ki seni

Pîşvâ-yı mürşid ü pîr-i mu'azzamsın meded

Sen gevher-i gencîne-i hikmetsin Efendim

Vâizâ sanma biz bîhûde ümmîd ehliyiz

ÂŞIK RUHSÂTÎ

Âşık-ı dîdâr Allah Allah de

Kara gün kararıp kalmaz hemen Allah de Allah de

MEHMED ESAD DEDE

Çekmem elimi talebden maksûda ermeyince

Dil-i ârif olunca gevher-i aşk ile mâlâmâl

Nükte-i zühhâdı etdim cüst uü cû

Tutdu iklîm-i derûnu serbeser Dârâ-yı aşk

HİLMİ DEDE
Âbidân-ı Mustafâ'yız Biz Hüseynîlerdeniz
Âdem libâs-ı harf ile imlâya bir gelir
Âlem-i nâsûta halk uryân gelir uryân gider

Ali'dir rehber-i râh-ı hidâyet

Allah Allah yâ Ali yâ şâh-ı sultân-ı kerem
Aşk girdâbına azmetmeye gel kur gemini
Bezm-i hestîde kurulmuş zıll-i hikmet perdesi
Bi-hamdillah ezelden mü'minîn-i Mustafâ'yız biz
Bir gönül olmaz ise hubb-i Ali'yle me'nûs
Bir kişi kim Hakk'a âşıkdır Hakk'a zâtî yâr olur
Bu âlem kim görürsün bir tecellîgâhdır cânâ
Enver-i arş-ı güzînsin yâ Muhammed Mustafâ
Ey ahî ârif isen eyleme aslını inkâr

Ey riyâz-ı behcetin cennât-ı firdevsi'n-naîm

Ey tama'kâr kimse terket râh-ı nîrândır tama'
Ey vücûdun âfitâbı çarh-ı mînâ-zîveri

Gel beri ey merd-i Hakk
Gel ey ashâb-ı mâtem zâre kim yevm-i belâdır bu
Lâ deme gel zâhid illâ gizlidir âdemdedir
Mest-i câm-ı "el-belâu lil velâ"sın yâ Hüseyn

Nokta-i aslını fehm eyle süveydâdan geç

Nûr-i îmân ile kıl kalbin yed-i beyzâ gibi
Nûr-i vechindir habîbim kıble-i ulyâ bana
Sanma zâhid siz gibi aşk ehli hargûş oldular
Şâh-ı İklîm-i Velâyetdir Hüseyn-i Kerbelâ
Tâcidâr-ı Şâh-ı Efhamdır Hüseyn-i Kerbelâ
Tarîk-i aşka gir cânâ sevâd-ı mâsivâdan geç
Uyma zâhid tek hevâ-yı nefse rahm et cânına

Yakdı cânım nâr-ı hicrân el-meded yâ Ebe'l-Hasen
Yazdı levh-i kâinâta kilk-i kudret kâf ü nûn
Zâhidâ terk eyle "lâ"yı menzil-i "illâ"ya gel

ERBİLLİ ESAD EFENDİ
Câhınla sakın Hâlık-ı âgâhı unutma
Cemâlindir veren zînet nikâb-ı kâb ile kavse
Eylemez Mecnûn gibi Leylâ'yı hülyâ gönlümüz
Gönül nûr-i cemâlinden habîbim bir zıyâ ister
Hâkpây-i Hazret-i Pîriz kerâmet bekleriz
Hevâ-yı mâsivâyı ey dil-i dîvâne teb'îd et

Necef Gazeli
Ne yerden kârbân-ı gam göçer olsa konar bende

Nûr-i basarım serdeki sevdâ-yı Muhammed
Senin aşkınla mecnûnum velâkin iştihârım yok
Tecellâ-yı cemâlinden habîbim nevbahar âteş
Yâ şefîal-müznibîn yâ rahmetel-lil-âlemîn
Zikr-i Mevlâ ile hoşdur meclis-i rindânemiz

HÂCE MUHAMMED LUTFÎ EFENDİ (ALVARLI EFE)
Âb-ı hayâ yüzünde nûr-i 'irfân gözünde

Aceb bir kârubânhâne bu dünyâ
Âdem oldur hak kelâmı duyduğunca şâd olur
Âfitâb-ı kubbe-i kübrâ Muhammed Mustafâ

Âhir zamandır ey dîdem
Ahmed ü Mahmûd Muhammed Mustafâ derler sana
Âh odu tende iken büryân kebâbdayız biz
Âlem-i mahlûk ile devr-i zamân ağlar güler
Âlemlere rahmet olan Ahmed Muhammed Mustafâ
Âlemleri vâr eyleyen Allah Kerîm'dir
Amândır ey mü'min kardeş Rızâ-yı Bârî'yi gözle
Arşdan urulur ferşe kadar nây-ı sehâvet
Arşda okunur medh-i muallâ-yı Muhammed
Arşda okunur Sûre-i Rahmân Ramazân'da
Asl-ı zâtın ne diyem nûr-i Hudâ nûr-i Hudâ

Âzer değilem sâcid olam beyt-i sanemde
Bâd-ı hazân esdi bağlar bozuldu
Bâd-ı sabâ var cânân iline çâr perlerin sar ravza gülüne
Bahr-i lutfundan ey kerem kânı bir katre ihsân etsen olmaz mı?
Basma tuğyâna kadem câme-i cân kân boyanır
Başdan başa seyret halk-ı cihânı
Bâzâr-ı aşka meydâne gel gel
Belâ-yı girdâbın devrini bir gör

Beni benden cüdâ kılsan n'olur yâ Rab n'olur yâ Rab

Bezm-i muhabbetde var nûr-i hüdâ nûr-i dil
Bir bâde ver sâkî bize mestâneler müştâk ola
Bir gün olur Hazret-i Mevlâ seni merhamet ü hürmete şâyân eder
Bir gün olur perdeyi yâr kaldırır

Bir kârbân kopmuş ezel-i âzâlden
Bir merd-i ferîd ile görüş devr-i zemânda

Bir selâm gönderdim merd-i merdâne
Bir nazar eyleyin devr-i zemâne kârbân-ı İslâm çekildi gitdi

Bir râha kudûm et ki hüdâsız demesinler

Biz bezm-i elest nûş edicek bâde-i nâbı

Bize rahm eyle âlemler penâhı
Bizi halk eyledin ketm ü ademden sana binlerce hamd olsun ilâhî

Bizi halk eyledin ketm ü ademden sana hamd ü senâlar şâyân ancak

Biz Ümmet-i Muhammed'e merhamet kıl yâ Rabbenâ
Bu ahvâle âgâh olan erenler
Bu cümle kâinâtı kün deyüp vâr eyleyen Mevlâ
Bu dârı benim bâşıma dâr eyleme yâ Rabb

Bu dünyâ câdû mekkâre gönül aldanma aldanma

Bu dünyâ fânîdir fânî

Bu efrâd-ı zamânda mutlakâ adle liyâkat yok
Bu felâket seyrine bir çeşm-i bîdâr kalmamış
Bu menzil bir mürûrgâhdır mürûrgâhda karâr olmaz
Burc-i merhametden bir güneş doğar

Cânânı cânda bulup cânını kurbân eyleyen
Cânânı incitme cânâ tendeki cânın incinir
Cân bula cânânını bayrâm o bayrâm ola

Çâr-taraf çâr-per ile pervâze kılma himmeti
Dâreynde devlet istersen sana iffet yeter

Dâr-ı fenâdır bu dünyâ mülk-i bâkî bundadır

Dâsitân-ı Zamân

Derd ehlinin feryâdını merhamet-i Rahmân sever
Derd elinden dâde geldim kandedir Lokmân'ımız
Derdin sana dermândır özge dermân istemez
Dergâh-ı Hudâ rahmet-i Rahmân bizi gözler
Der-i deryâ-yı kerem Hazret-i Muhtâr-ı Hudâ
Ders-i "men aref"e kitâb-ı hikmet Muhammed'dir kerem kânı Muhammed

Deryâ-yı fitneye gark etmiş devrân
Dilersen rahmet-i Rahmân'ı cânâ bu dâr-ı dünyâda incitme cânı

Der-i dergâh-ı Mevlâ'ya olan sultân Muhammed'dir
Derûn-i gönülde güneş-veş tevhîd envârı lemeân elhamdülillah

Deryâ-yı keremden bir katre yâ Rab

Deryâ-yı muhabbetden bir katre düşe dilde
Devlet odur dü cihânda destgîr olsun sana

Devlet oldur dâreyinde bahtiyâr etsin seni

Devlet oldur dâreyinde ser-firâz etsin seni

Dilâ âlem-i hayretde seni cânbâz iden kimdir
Dilâ bu devr-i âlemden nedir maksad nedir hikmet

Dilâ vasf-ı makâmât-ı dil eyleyen yine sensin
Dilersen Hazret-i Hakk'dan bulasın lutf u ihsânı

Duâ-i Huccâc

Dûr olma Yûsufum dâr-ı dünyâda

Dünyâ-yı denî dîde-i bîdâre görünmez

Dürr döker dilden dile sohbetleri çulpûşların

Ecel yeli cân mülküne eser bozar gülistânın
Elvedâ şehr-i seâdet gitdi devlet elvedâ
El elden üzülmüş yâr elden gitmiş
Esb-i mahviyyete râkib ol insanlık budur

Esb-i nefse râkib olma pâreler bir gün seni
Esîr-i nefs-i emmâre felâh bulmaz felâketden

Ey dil demâdem kıl karâr âriflerin sohbetine
Ey hâmil-i îmân evlâd-ı islâm vârid ola her dem Mevlâ'dan selâm
Ey her dü serâ hurşîd-i eflâk-i tecellâ
Ey ihvân-ı îmân bu ahvâl ile aceb Allah bizi kabûl eder mi
Ey keremler kânı Hazret-i Allah

Ey keremler kânı merhamet buyur
Ey Kerîm kerem kıl merhamet buyur

Ey mîr-i zâman devlet-i dünyâya güvenme

Ey mîr-i zamân şübhe ne yerler seni yerler
Ey mü'minler gelin hakkı söyleyin namazsız niyâzsız İslâm olur mu
Ey nefs-i bedter bes değil midir
Ey nûr-i basar nûr-i basîretden eser-yâb

Ey nûr-ı basar dildeki dildâr seni gözler
Ey nûr-i basar rahmet-i Rahmân bize besdir

Ey nûr-i basar seyret

Ey nûr-i dîdem Hazret-i Allah'a emânet

Ey nûr-i dîdem sabredegör hikmet-i Bârî

Ey nûr-ı dil eyle nazar cân göz ile bu kâinât
Ey savm u salât târiki nârdan haberin yok
Ey şâh-ı zamân bir gün olur tahtdan uçarsın
Ey şâhid-i mukaddes hurşîd-i âlem-ârâ

Ey şânı kerem ismi Kerîm Hazret-i Allah

Ezel bâğ-ı risâletde gül-i handân olan dilber
Firkatnâme-i Ramazân
Gaflet şarâbıyla sarhoş olanlar îmân u islâmdan bî-haber olur

Gönül âlemini tenvîr eden şîrîn nevâlardır

Gönül bâğçesinin bârı muhabbet-i ilâhîdir

Göründü hilâl-i mâh-ı Muharrem
Göründü hilâl-i mâh-ı Ramazân
Gûşdâr ol hûşmendim şerî'at akvâline
Gül-gülistân-ı melâhatdir Muhammed Mustafâ

Gülistanda eder bülbüller âvâz
Gülistân-ı risâletde gül-i handân Muhammed'dir
Gülzâr-ı cemâl-i cihânı eyle temâşâ
Güneş-veş dilber-i dildâr gönül eğlenmez eğlenmez
Güvenme civânım serv-i kâmete gider bu güzellik sana da kalmaz

Güvenme güzelim mâle devlete
Hâdise-i devr-i zamân besdir gönül endîşesi

Hakk'a gel yâr ol zâkir ol zâkir
Hakk'ı dost etmek dilersen mazhar-ı ism-i Kerîm

Hâlimiz oldu bugün dillere destân giderek
Halk eyleyen âlemleri ol Kâdir u Kayyûm
Halk-ı âlem merhametle mihribân ister seni
Hamdülillah dîn ü îmândır şerâb-ı eynemâ
Hâmil-i tevhîd olanın kalbi cennetdir bugün

Haste-dilânın derdine dermân eder Allah
Hazer kıl kırma kalbin kimsenin cânını incitme
Her cihetli çâr tarafdan ayn-ı ibret ile bak
Her derdine dermân olur ey nûr-i dil her dü serâ

Her dü âlem mürtefidir kıymeti âriflerin

Her fiilde fâil-i muhtârı gör

Her kim ki olur işbu cihân yâr-i Muhammed

Her rûy-i kamer âfet-i devrâne yetişmez
Hevâ dâmında kayd-ı bend olan eşrâre pend olmaz

Hidâyet-bîn olan gözler cihânda

Hidâyet-i Hudâ rehberiz olsun

Hidâyetnâme

Hilkat-i Âdem'den ancak ilm-i esmâdır garaz
Hubb-i Rahmân isteyenler dürr ü mercân istemez

İlâhî bu kadar besdir kerem eyle kerem kânı

İlâhî Hazretinden ilticâlar

İlâhînâme

İlticânâme

İslâmda şeref emn ü emân kalmadı gitdi

İster allan güller gibi her seher
İster İskender ol serîr üstünde âhiri ölümdür ne hayâldesin

Kabristanı gördüm bugün

Kâl ile kalan cehl-i celî râzı ne bilsin
Kânûn-i kadîmdir ezel ezelden kullarına sultân bayramlık verir
Ka'r-ı derûnumda deryâ-yı derdim
Kesretle gelir sâime rahmet Ramazân'da
Keşf olsa gerek gün gibi esrâr-ı muammâ

Kerem kânı Perverdigâr
Kıyâmet Destânı

Kurbân olayım ben sana ey Kâdir u Kayyûm

Lutfî eğer dfilersen lutf-i Hud'a'yı her ân
Lutf u kahrı yâd edince nâdimân ağlar güler

Mâcerâ-yı Kerbelâ'dan bahs eden dil nâr olur

Marifetullaha mâlik kim olur havf-i Hudâ
Mâşâallah ayn-ı Kur`ân'dır Habîb-i Kibriyâ
Mecnûn ki sahrâyı seyretdi ammâ
Meğer kendi kereminden hidâyet eyleye Allah
Menzil-i nüzûl-i rahmet-i Rahmân
Merhamet bahrinin kenârı olmaz
Mest-i müdâmdır bu dem âşık-ı şûrîdeler

Mevlâ bizi afv ede gör ne güzel ıyd olur
Mevlâ ile eyle bâzâr Mevlâ'dan al Mevlâ'ya ver

Mevlâ seni halk etmeden bahş eylemiş hidâyetin
Meydân-ı muhabbetde devrâne gelir erler
Meydân-ı muhabbetde ki merdânelerin var

Meydân-ı muhabbetde meydân eden erler var
Meyl eyleme dünyâya amân düşme belâya
Mi'râcu'n-Nebî
Mir'ât-ı hikmete nâzır hamd ola oldu gönül
Mir'ât-ı kalbe kıl nazar cânân cemâlin gösterir
Misâfirin kademleri kesilse o evden bereket ref' olur elbet

Muhabbet-i ilâhî külbe-i dilde çerâğ olsun

Muhabbetin et dildeki ihsânımı yâ Rab

Muhabbetnâme
Muhammed âleme nûr-i mübîndir

Muhammed Mustafâ'dır bu Habîb-i Kibriyâ derler

Müjde ey nûr-ı basar rahmet-i Rahmân bizdedir
Mükedder-dil olma ey nûr-i dîdem

Mü'minin kalbindeki nûr-i ferâset gizlidir
Nâzır-ı dergâh-ı Mevlâ halka etmez ilticâ

Nedendir halk-ı âlemde bu eşrârdan şikâyet yok

Ne devletdir bazâr-ı aşk kurulmuş

Neler vardır eğer görsen huzûr-ı beyt-i Mevlâ'de

Nevâ-yı nây-ı 'aşkı dinleyen diller gûş-i cândan

Nûr-i ferâset ile eyle nazar dâimâ

Nûr-i irfân ile bu elvânı seyr eyleyen
Ol görür ki mâverâyı çeşm-i irfân andadır

Olup şems ü kamer hayrânın ey dost
Öyle bir dildâre bende ol ki olsun yâr-i gâr

Öyle bir dildâre dil ver eyleye dilşâd seni
Öyle bir yâre yetiş yârin ola yâr sana

Öyle bir yâr ile yârân olagör bâkî sana
Pek güvenme dâr-ı dünyâya seni kabre güder
Pîr oldun ey dede merhamet buyur
Rahmet güneşi doğmuş mâh-ı Ramazân'dır bu
Rahmet-i Rahmân'ı dilerler ammâ emr-i Hakk'a karşı ısyâne bir bak
Ramazân'da açar güller bu dînin gül gülistânı
Ramazân'dır bi-emrillah bu dînin gül gülistânı

Ramazân'dır bugün cânâ mü'minler şâdumân oldu
Ramazân'dır yine güller açar diller gülistânı
Revnak-ı gülistân demi bülbüllere kalmaz

Rü'yet-i eşyâ-ı âlem ilm-i hikmetdir bize
Sadâ-yı nây-ı vahdet dâimâ eyler beyânâtı

Safâ geldin eyâ şehr-i şefâ'at
Sahîler cûd ile makbûl olurlar
Sahîler okurlar dâim Kur`ân'ı
Sahrâ-yı sevdâya düşen nevreste

Seâdet-mend olan dildârına dil-bend olur elbet
Seâdet-mend olup cânâ gözet dergâh-ı Mevlâ'yı

Selâmün aleyküm ihvân-ı îmân

Sen Mevlâ'yı sevende Mevlâ seni sevmez mi (1)

Sen Mevlâ'yı sevende Mevlâ seni sevmez mi (2)
Seyr-i dildârını ârif dilde âhe söylemez

Sırr-ı tevhîd neşreder bir mihr-i irfân dildedir

Su gibi a'mâr-ı âdem dembedem çağlar gider
Su gibi yerlere yüzler kim sürer insan olur
Sultân-ı rusül âleme rahmet seni Mevlâ
Şân u şerâfâtı kadîm Ahmed Muhammed Mustafâ

Şefâ'at tahtına sultân olan yevm-i kıyâmetde
Şehr-i rahmet geldi ey dil merhamet ummân olur

Şem'a-i nûr-ı Ahmed'e Cibriller pervâne döner
Şeref ü şevket-i İslâm iledir emn ü emân
Şevk u tarab eder eflâk şerâb-ı "eynemâ"dandır

Şifâhâne-i hikmetden erişe derdlere dermân

Şürûh-i metn-i kalbi 'ârif-i Mevlâ olandan sor
Tâk-i ebrû-yi kemânın dileberâ mihrâbımız

Tarîk-i müstakîmi tâbi-i Kur'ân olandan sor
Tasavvuf sâf-ı dilden Hazret-i Allah'a dönmekdir

Tevhîd Destânı

Tevhîdde yoldaşım dînde kardaşım

Tevhîde buyurun bugün

Ummân-ı kerem rahmet-i Rahmân Ramazân'dır

Ummân-ı kerem sarf olıcak halk-ı cihâne
Ummân-ı merhamet mâh-ı Ramazân
Yâ Rab beni kâkül-i gülbâre bağışla

Yâ Rab bu kadar eyledik ısyân sana ammâ
Yâ Rab dilerim Hazret-i Muhtâr'e bağışla

Yâ Rab kerem et derdimi dermâna yetişdir
Yâ Rab ne şerefdir bize devlet-i îmân

Yâ Rab nideyim zâr u zebûn abd-i zelîlim
Yerlerde göklerde her ne ki vârın
Yine cân gözleri cânâ eder seyrân o cânânı

Yûsuf seni ol Rabbü'l-enâm şâd ede her dem

Yürü ey nâme-i muhabbet-âver

Zâir olun kabristânı

Zâr u giryân olan ehl-i îmâne

HÜSEYİN VASSAF EFENDİ

Ricâlullah sultânı Cenâb-ı Şeyh-i Ekber'dir

OSMAN KEMÂLÎ EFENDİ
Açıkdır bâb-ı rahmet sarf-ı himmet eyle er ol er

Âh eyle gönül âh ki hûbân ele girmez

Akl u izânla bilinmez sırr-ı mâ evhâ-yı kalb

Âlemde alem olan lâ ilâhe illallâh

Anâsır kisvesinden seyr kıldım sırr-ı "Tâ-Hâ"ya

Aşk ehline âlemlerin esrârı ayândır

Bezm-i uşşâka duhûle aşk ile sûzân gerek

Bu varlık senindir ey ulu Sübhân

Bu vücûd iklîmine bir cân gelir bir cân gider

Cân u ten varlık bekâsız bir vedâatdir sana

Cihânda 'âkil ol merd ol kerîm ol

Ey gönül ağla gönülde hükmeden sultânı bul

Gâfil olma ey gönül her derde dermân sendedir

Gönül ne dalmışsın şu bahr-ı gama

Hamdolsun Allah'a yaratmış insân

Hayvan gibi yatma gözün aç uyan

İlmim amelim tâatim ezkâr-ı Alî’dir

Kasr-ı dil tahtında senden gayrı sultân istemem

Kendi hüsnün seyr kılmak istedi sultân-ı aşk

Kesret-i esmâ sıfâtdan zâtın ilândır garaz

Kıldı insâniyyeti insânlığı âbâd dîn

Kıl lisânını pâk her dem- zât-ı zikrullah ile

Mâcerâlar mâcerâsı bir muammâdır ölüm
Neler çekmekdeyim derdinle sensiz yâ Resûlallah

Sabâdan dün gece ol gül ruhün hâlin suâl itdim

Sanma her sûret-i insânda olan insândır

Seni muhtâc eden eşyâyaya sensin Hakk değil muhtâc

Sevme dünyâda güzel ger olsa da Yûsuf-cemâl

Sudûr-ı bâ'is-i kevn ü mekânsın yâ Resûllalah

Yâ Rab bu sitemhânede kurtar beni benden

Yoklukla dolu olan varlıkdan feryâd
Zâhidâ Hakk'ı ararsan Hakk'a burhândır gönül

ABDÜLAZÎZ MECDİ TOLUN

Bildim bileli masdar-ı Feyyâz-ı bekâyı

Bilüp sırr-ı hüveydâyı cilâ ve nûr-i îmâna

Coşup deryâ-yı vahdet mevceler gevher-feşân olmuş

Dururken mucizen meydanda Kur`ân yâ Resûlallah

Envâr-ı maârifle tezeyyün eden âdem

Fâzıl-ı devrân Cenâb-ı Sâib-i şöhret-şiâr

Her ne söylense yazılsa bin makâle bin kitâb

Sebîl-i marifetde bir mukaddes rehnümâdır bu

Sernüvişt-i ezelî âkili hayrân eyler

AHMED REMZİ DEDE

Geçdi fırsat geldi hayfâ vakt-i hicrân elveldâ

Gönül Mecnûn değilsin hüsn-i Leylâ'yı beğenmezsin

Gördüm dolaşır nâz ile hûbân arasında

Hâmûş ise de bülbül-i nâlân unutulmaz

Müjde mü'minler size ihsân-ı Rahmân'dır gelen

Mü'minlerin bayramıdır geldi yine şehr-i sıyâm

Sen o nûr-i dîde-i Şemsü'd-duhâsın Yâ Hüseyn

Tarîk-i aşka gir ehl-i Hudâ ol

NÛREDDÎN el-MEVLEVÎ
Âşıkım sahbâ-yı aşkın zevkine dildâdeyim
Derûnum râzını zannetme dildâre dehân söyler
Kayd-ı esmâdan te'allukdan geçüp 'irfânı bul
Kıssa-i giysû-yi bârı şerh ü takrîr eyledim
Rahîk-i aşk ile sermest olup peymâneden geçdim
Sırr-ı tevhîdi ıyân eyler bütün âyâtımız

TÂHİRÜ'L MEVLEVÎ
Bürüyüp dîde-i im'ânımı gaflet remedi

Ehl-i velâ ezelden kâil olup belâya
Ey serîr-i ibtilâya şâh-ı bî-efser Hüseyn
Mest etti beni nûr-i tecellâ-yı Muhammed
Müncezib zerrât-ı şems-i Hazret-i Peygamberiz

HAZMÎ EFENDİ
Âsitân-ı devletindir ka'be-i ulyâ bana

Âşık-ı vech-i Hudâ'yız hubb-i Yezdân bizdedir
Bu âlem buldu nûrunla bidâyet yâ Resûlallah

Fuâdı kâinâtın belde-i mu'ciz-nüvâdır bu
Gelin ey ehl-i velâ cûş edelim çağlayalım

Gönül şem'-i ruh-i yâre yamar pervânedir şimdi

Hakîkat câmesin sanma cihânda her beden giydi

Her göz ile bu âlemi idrâk edemezsin
Serâser kâinâtın cânı sensin yâ Resûlallah

OSMAN HÂDÎ YÜCEBİLGİÇ
Şâfi'-i rûz-i cezâ eşref-i sermed geldi
Taş atanlara da yok intikâmın

OSMAN HULÛSÎ EFENDİ

Âlemi sen kendinin kulu kölesi sanma

Kur`ân edüp tilâvet Tâhâ'yı öldürürler

ÂRİF HİKMET GÖKOĞLU
Başdan başa bir kitle ateş sanki şu dünyâ

Bin bir günahım var benim estağfirullahe'l-azîm

Bir dil ki olur mazhar-ı envâr-ı ilâhî

Bir güle dil bağlayan bin hâre düşmüş mübtelâ

Biz bülbülân-ı Ahmediz efgânımız bitmez bizim
Bu âlem bir misâfirhânedir tûl-i emelden geç

Bu enâniyyet ki dünyâ ehlinin zünnârıdır

Bugün gönlüm perîşân dîde giryân rûhum âvâre

Devr eden devrân içinde başka hâl olmuş bugün

Dilâ vahdet libâsın giymeğe ehliyyet isterler

Dilersen duymayı cânda hakîkat neşesin cânâ

El-meded cürmümle bîmârım yetiş yâ Rabbenâ

Ey bülbül-i gülzâr-ı ezel dâneye düşme

Ey cemâl-i Hakk'a tâlib eyle i'râz-ı sivâ

Ey dâris-i dershâne-i üstâd-ı kifâyet
Ey gâfil uyan defter-i a'mâline bir bak

Ey gönül hiç sâkin olmak bilmedin önden sona

Ey lâf ile meşgûl olan insân
Ey tâlib-i irfân olan aldanma sivâya
Firâkın âteşinden mahz-ı nârım yâ Resûlallah

Hakîkat bahrine gavvâs olanlar
Hakîkat neş'esin zevk eyleyen dünyâya meyletmez

İlâhî bir alîlim hadde gelmez cürm ü isyânım

Mehabbetden suâl etmek dilersen şâneler söyler

Melâmet mülkünün sultânıyız biz
Olmak istersen cihân bâğında ey cân kâmyâb

Suâl edilmez olduğundan asl-ı sırr-ı kader

Tecellîgâh-ı küll-i zât-ı Hakk'dır hazret-i insân

Yâ ilâhî cürm ü ısyânımla yüz tutdum sana

Yâ ilâhî pek günehkârım yüzüm tuttum sana
Yâ Resûlallah inâyet kıl perîşânım bugün

ALİ ULVİ KURUCU

Bambaşka ufuklar açıyor rûhlara Kur`ân

Derdmendim yâ Resûlallah devâ ol derdime

Habîb-i Kibriyâ bâb-ı recâsın Yâ Resûlallah

Rûhum sana âşık sana hayrândır Efendim

Yâ Resûlallah aceb kimdir bize senden yakîn

HAYRULLAH TÂCEDDİN EFENDİ
Benim olsa umûm âlem benim gönlümde sensin sen
Cemâlin hüsnüne cânlar fedâdır yâ Resûlallah
Ey güzellerden güzel rûhum Resûl-i Kibriyâ
Şer'-i pâk-i Ahmedî'de bir diyânetdir edeb
Vak'a-i Şâh-ı Şehîd-i Kerbelâ'yı gûş edüp

ABDURRAHMAN SÂMÎ SARUHÂNÎ
Âb-ı sâfî ol seni bâlâ eder ebr-i füyûz
Aç gözün bak mülk-i câna anda cânân görünür
Açup dü dîde-i cânı o mihr-i bî-bahâyı bul
Âdem isen "alleme'l-esmâ" içinde kânı bul
Âdem ma'nâ dünyâ içinde a'zam ismdir esmâ içinde
Âdem olan dâd-ı Hudâ feyz-i kerâmet

Aks-i mihrin nûru dil âyînesinde nâr olur
Aldatmasın sûret seni sîretde dânâ olagör
Aldı âgûşuna hurşîd-i mehâsin-ârâ
Âlem-i halk ile Hakk mecmu'a-i kübrâ vücûd
Anla ey cân ne için geldiğini kesrete sen
Âşıkın seyrânıdır firdevs ile tamûda Hû
Âşık isen hakîkat sen tal'at-i vahîde

Âşıkları bîgâneler âsûde sanırlar
Âşık oldum tâ ezel bir Yûsuf-i Ken'ân'a ben
Aşk ehli isen durma dermân yoludur bu yol
Aşk hâletiyle dâimâ mestâneyim hayrâneyim
Aşkın ateşiyle dolmuşum dostlar
Aşkını terkeylemez kalbim perîşân olsa da
Aşkınla mühimm dîvâneleriz
Aşk şarâbı ebedî âşıkı mahmûr eyler
Ayândır cevher-i zât istikâmetle ayârından
Bâb-ı lutfunda gedâyım yâ Resûlallah meded
Bâğ-ı vahdet sünbülistânında bâğbân olmuşuz
Bâtıl demem eşyâyı ızhârın da ızmârın da hak

Bende oldum tâ ezelî bende buldum Sübhân'ımı
Beni meczûb-i dâm-ı hubb-i zâtın eyle yâ Rabbi
Bırakdın âşıkı hicrân nihân oldun ayân iken
Bidâyet nokta-i nûr-i Muhammed mebde'-i ûlâ
Bilmez 'aref sırrın gönül cân mülküne cânân arar
Bî-misâl Allah eder ihsân ihsân üstüne
Bir gönülde olmasa envâr-ı 'aşk-ı Kibriyâ
Bir nigâh-ı merhamet kıl yâdigâr olsun bana
Biz vahdetin mihmânıyız enfüsdedir âfâkımız
Bu aşk bir hâkim-i cândır ne derd-i bî-devâdır bu
Bulmaksa kemâl ilm ile tahsîl-i kemâl et
Bulunmaz vuslat-ı Mevlâ bulanı bulmadan yâhû
Cânlar yanar cânın atar pervânedir Mevlâm sana
Cân u dili hayrân eden nûr-i cemâlindir senin
Cemâl-i Hazret'in şems-i duhâdır yâ Resûlallah
Cemâlin cümleden ecmel şefâ'at yâ Resûlallah
Cemâl-i vahdet-i zâtın senin bî-intihâ deryâ
Cemâl-i zâtını her zerreler i'lân eder Allah
Cemâlullah ile mestân olanda ihtiyâr olmaz
Cemî'-i enbiyânın serverisin yâ Resûlallah
Cihâna gelmeden maksud özünü âdem etmekdir
Cilvegâh-ı Tûr-ı Hakk'ı bulmak istersen eğer
Cismimle her ısyânıma estağfirullahe'l-azim
Cümle cânân içre cânân bir bana
Çeşme-i iksîr-i aşk-ı Kibriyâ'dır râbıta
Çeşm-i cân-ı âşıka nûr-i cilâsın yâ Huseyn
Çeşmin gibi bahtım dahî hep kâre ne çâre
Çün ki mâliksin bu akl-ı cevhere hâdim etme aklı nefs-i ekdere

Çü tevhîdim zuhûr etdi saâdet eyledim îrâs
Darbe-i zikr ile müstağrak olup mevtâlarız
Derdine dermân isteyen gelsin
Derdinde dermânı bulan Lokmân'ı arzular mı hiç
Dervîşlerin amelleri şerî'at-ı Rahmân olur
Devâm et zikr-i Mevlâ'ya hayât-ı câvidânlıkdır
Dîdârını seyreyleyen göz mâsivâ görmez olur
Dîdemiz giryân sînemiz sûzân
Dilersen bahr-i zâtı seyr içün manevî zevrâk
Dilersen bulmağa bâb-ı rızâda sermedî pür feyz
Dilersen zât-ı Hakk'ı çek elin dünyâ vü ukbâdan
Dilersen zât-ı Hakk'ı kıl taleb âdemden ey tâlib
Dinle ey zâhirperest zarfdan murâd mazrûf imiş
Dostlar oldum dîvâne ben âşıkım Sübhân'e Mevlâ'ye
Dü cihânın mülkünü tamir için mürşidiz

Dünyâ ile ukbâyı hiç yere sayan yok mu
Dünyâya dalma encâmı hasret
Eğer cânân ise kasdın ser ü cândan ümîdin kes
Ehl-i derd-i nâtüvâna var mı sıhhatden lezîz
Elâ ey mefhar-i âlem sana kevn ü mekân âşık

Elif Allah'a derim âmentü billah dâimâ

Erdikçe vasl-ı zâta her cânibim yüz oldu
Erişir vuslata dil zikr ile tenvîr olsa
Etdi beni aşkın bugün mestâneler mestânesi
Evvel ezel Vâfî Hudâ etmekde eltâfı Hudâ
Ey âşık-ı Hakk Allah de âh et
Ey Azîz ü Nâsır Allah ey Hakîm ü Kâdir Allah
Ey bütün âlemlere sultân Muhammed Mustafâ

Ey cemâl-i bî-misâl mihrâbına nûr-i mübîn
Ey gönül bezm-i ezel va'dini gel eyle vefâ

Ey Hakk'ın 'âşık kulu tevhîde gel tevhîde
Ey kamer tâ-be-seher aşk ile bîdârsın niçin
Ey merd-i meydân-ı hakîkat ver haber ankâ nedir
Ey nûr-i hüviyyet bize sultânım efendim
Ey pâdişeh-i milk-i ebed nûr-i mukaddem
Ey şeh-i mülk-i nübüvvetde habîb-i ezelî
Ey vuslata tâlib olan şartın akdemidir mürşid
Ezel Mahbûb-i Sübhânî Muhammed'dir Muhammed'dir
Ferd-i yektâdır celle celâluh
Feyz-i kuds-i zât-ı Hakk'a tâlib ol insân isen
Gam-ı dilsûz-i aşkdan puhtegânız zârımız yokdur
Garaz Hakk yolunda rızâdır rızâ
Garîk-i aşk-ı Hakk bilmez dalâletden malâletden
Gelin âşıklar devrân edelim
Gezme beyhûde sivâda eyle Sübhân'ı taleb
Gir tarîk-i aşk-ı Hakk'a evvelâ ol tâibûn

Görenler âfet-i hüsnün derûnundan figân ister
Gül-i bostân-ı ledünden al elif bâ tâ vü sâ
Hakâik-i turuk-ı aliyye hakkında bir nutk-i şerîfi
Hakîkat mazhar-ı envâr-ı kudretdir Cenâb-ı Gavs
Hâk-i pâye arz-ı hâl etmek ne hâcet yâ Resûl
Hakk'dan seni dûr eyleyen cümle hicâbındır nefs
Hakk vahdetine eşyâ burhâna gelirler hep

Hakk yoluna giren kullar makbûlü

Halkdan çekdim özümü Hakk'ın aşkından yâ hû
Halvetîyem kesretim vahdet ile pinhân olur
Hayâl-i mâh-medârınla gönül dâim münevverdir
Hazret-i pîrân yolu Hakk'a gider kâfile
Her dü cihâne bîgâne âşık
Her kim ki diler eyleye tebyîn-i hakîkat
Her nefesde aşk ile giryân olup Allah derim
Her tecellî Zât-ı Hakk'ın zerre yok hâşâ abes
Hudâ'yı zikreder her ne vâr kuru ile yâş
Huzûru bulmadan sôfî eylersin tâati heyhât
Hüsn-i sır mehpâresi cânımdan etmez iftirâk
Iskât edemez kâmili halk mertebesinden
İhâta etdi kevni mu'cizâtın yâ Resûlallah
İster isen ref'-i nikâb varlık ile olmaz nasîb
İster isen vasl-ı Hudâ gel mürşide gel mürşide
İşitdim nefha-i sûru dirildi cümle-i mevtâ
Kâinâta hep velîni'metdir Âl-i Mustafâ
Kalbi cilâ et âyine olsun
Kasdın ise Hakk nûru ola kalbe isâle
Kevser verilir Hakk'dan içdin mi şarâbı sen
Kim bulur cânâneyi aslında mi'râc etmeden
Kitâb-ı kâinâtdan akseden fermâna ol sâmi'
Kudûmunla bulundu Hakk visâli yâ Resûlallah
Künh-i aşka muktedâdır Hazret-i Mollâ-yı Rûm
Lutfunda kahrında enîsim Allah
Mahrem-i gencîne-i vuslat bilinmek istemez
Ma'nâ-yı besmele ebrûyine mâşâallah
Mâsivâya sarf edüp eyyâmını etme telef
Mazhar-ı cem'-i cemâl Hazret-i bü'l-'alemeyn
Mecnûn olan meftûn olan her gördüğün Leylâ görür
Meftûn olanlar sen mihr-i tâbe minnet eder mi hiç âfitâbe

Mensûb-i huzûr olmağa gerçi amelim yok
Mest-i aşkın reh-i sahrâya düşer döne döne
Meyveli olan ağacı yaprakla dalı gösterir
Mihr-i hüsnün tâlib-i irfâna bir nâtık kitâb
Muhabbet bezmine dil ver perîşân olmak istersen
Muhabbet eyledi Mevlâ biline kenz-i lâ yefnâ
Muhabbetle bakan gözler ne noksan ne kusur görmez
Muharremdir tecellîgâh-ı Mevlâ
Nâil olmaz vuslata ma'nâda olmadıkça aşkına üftâde dil
Nâr-ı kübrâdır hakîkat âşıka ihrâk-ı aşk
Nefsin idrâk etmeyen irfânı bilmez kandedir
Nesl-i nebevî Seyyid Ahmed-i Bedevî'dir
Ne şândır Allah Allah âşikâr olan cemâlinde
Neye etsem nazar şâhım gönül hep sendedir sende
Nûr-i vahdet şemsini sîretde a'mâ görmedi
Nûr-i tevhîd ile pâk et kalbini eyle debbağ
Ol Müsteân Rabbi'r-Rahîm Allah Mu'în Allah Kerîm
On sekiz bin âlemi izhâr eden Rabb-i Celîl
Peyrevin olmaya gaflet-güzer-i eyyâmın
Pür kâr bismillâhirrahmânirrahîm
Riyâz-ı vahdeti- îmâ eder bir gül müdür âlem
Rütbe-i süflâyı geç kurbiyyet-i a'lâya gel
Sâliki idlal eder mürşidi noksân olsa
Sana hep bendedir cümle halâyık yâ Resûlallah
Sanma gelen bu âleme insân gelir insân gider
Sayd u bend oldu meğer bir şâh-ı hûbâne gönül
Senin aşkınla ey mâhım gönül hep ağlamak ister
Senin nûrunla fetholdu bidâyet yâ Resûlallah
Seninle buldu âlemler kıyâmı yâ Resûlallah
Seyyidü'l-kevneyn Muhammed âlemin sultânına
Sivâya meyl ü rağbetden kulûb-i asfiyâ mahfûz
Subha-i hubb-i sivâdan bulmak istersen halâs
Sûretâ sugrâ vücûdun cümle ekvân sendedir
Şem'-i cemâlin nûruna pervâne geldim tâ ezel
Şems-i nûr-i ezel imkânla mümted görünür

Şems-i zâta tâ ezelden âşinâdır gönlümüz
Şems-i zât imkâna salmış nûr-i esmâdan hutût
Şuhûdun kul hüvallah âyetidir yâ Resûlallah
Tâ ezel bir lâ-misâl şâne te'abbüd etmişem
Tâ ezelden rûh-i kudse nûr-i Subhân'dır edeb
Tâ ezel ma'şûk edindim Hazret-i Allah'ı ben
Tâlibâ gezme sivâda nokta-i irşâda gel
Tâlibâ vuslat dilersen âleme bîgâne ol
Tarîk-i aşk-ı Hakk bânî benim pîrim Hüsâmeddîn
Tavrımız etvâr-ı Hakk'dır sırrımız îkân-ı Hû
Tecellî etse sâlikde semâ-yı fıtrat-ı tevhîd

Tecellîgâh-ı lâhûtî mutâf-ı âşıkandır bu
Tecellî sırrına âgâh eder envâr-ı mahviyyet
Tecelliyyâta dilde nûr-i tevhîdden cilâ ister
Temevvüc etdi zâhir oldu imkân-ı vahdetin nûru
Terk-i âmâl eyleyen 'âlî olur kâkül gibi
Üftâde dilim şikâr oldu
Üftâdegân-ı aşka bir ân olur mu râhat
Vahdet gül-i gülzârının dîvânesi mecnûnuyam
Vâris-i Sıddîk-i hâss Hazret-i Şâh-ı Nakşibend
Vech-i Hakk'ı hep mezâhirde temâşâ kılmışız

Vech-i pâkin dilde etdim beyt-i Rahmân ittihaz
Velâyet imâmı Ali'dir Ali
Vîrâne gönül ancak hüsnünle olur ta'mîr
Yâ delîle'l-halki bi'l-hakki'l-mübîn
Yanar âteşlere hisseylemez pervâne-i aşkın
Yâ Rab beni vahdet-i kübrâya erişdir
Yâ Resûlallah zuhûrunla zuhûr-i kâinât
Yazılmış âyet-i hüsnünden nûr ile elif-lâm-mîm
Zât-ı Hakk'dan feyz-i zâtî-yi Hudâ'dır râbıta
Zâtına fânî olup er sırr-ı beytullah budur
Zevk-i aşk meczûbu buldu âlem içre âlemi
Zikr-i Hakk vâsıtadır âlem-i bâlâya sana
Zikr ile âyine-veş her kim ki oldu sîne-saf

İBRÂHİM FAHREDDİN ŞEVKÎ

Dost bahçesinin gülleri

İlâhî neylesün nitsün

Mi'râca çıkınca Ahmed-i Muhtâr

Tâ devr-i Âdem’den yüz sürüp geldim

Tevhîd etsin dilimiz

MUZAFFER EFENDİ

Efendi Hazretlerinin bütün nutk-i şerîflerine hem aşağıdaki bağlantılardan hem de şu sayfadan erişebilirsiniz.

Açıldı bu gece cennet kapısı şehrullaha girdik elhamdülillah
Açıldı bu gece ebvâb-ı rahmet mü'mine Mevlâ'dan selâmlar geldi
Affet ısyânım benim hâlim yamân Allahım
Ahmed Mahmûd Muhammed oldu âleme rahmet
Akilim diyen kişi tevhîde gel tevhîde
Aklım var diye söyler tabîbler Lokman Hekim gibi bilgin olsa ne fayda

Alâmet-i îmândır rûha kuvvet kalbe nûr
Allah'ı bil bu dünyâda yaşarken
Allah olsun sözümüz
Arşda gökde her yerde dermân olur her derde
Âşıkım cemâline yâ Muhammed Mustafâ

Âşıkın âh u enîni yâre değil ağyâredir
Âşık olmuşam ben güle
Âşık zikret Mevlâ'yı kân ağlayu ağlayu
Aşk ile döndü yine çerh-i zamân şevk ile geldi mübârek Ramazân

Aşk u niyâz eyleyerek huzûrda elinden bir bâde içsem Mevlânâ
Aşk yoludur Hakk dost bizim yolumuz
Aşk yoluna girelim yâ Hû yâ Hakk diyerek
Aşk yolunda cân u başı fedâ eden gelsin beri
Aşkınla yandım elhamdülillah hep seni andım elhamdülillah
Bâb-ı lutfun uşşâkına küşâde vuslatın se'âdet yâ Resûlallah

Benim şeyhim Fahri'dir
Bî-kes ü bî-vâyeyim kimse bana yâr değil
Bilsin övünsün ihvân ne güzeldir cennetler
Bir bakışda etdi teshîr çaldı aklım dîvâneyim
Bir dilbere meftûn oldum gönlüm onun dîvânesi
Bir güzele gönül verdim vereli
Bir göz Hakk'ı görmezse ona sakın yâr deme

Biz Cerrâhî cânlarıyız cân veririz Hayder'e
Bizlere nasîb etti şükür elhamdülillah
Bu dünyâya gelen kişi ölenleri görmez misin
Bu dünyâya mağrûr olan uyan gel hâb-ı gafletden

Bu gece yâri gördüm şükür elhamdülillah
Bu gönül aşkınla bî-kârâr oldu
Bu İslâm diyârı bu cennet vatan kimlerin mîrâsı ne bilsin câhil
Bülbül-veş figân eyler âşık vakt-i seherde
Bütün nâs bilsin duysun

Cân olur cân içre cânânı olan

Cem olsun dervîşleri gelsin devrân edelim

Cerrâhî'ye gel hemân bulam dersen ger râhı

Dâim Hakk'ı zikredelim

Derdliler dermânı âşıklar burhânı velîler sultânı Nûreddîn Cerrâhî
Derdliyim yâ Resûlallah derde dermân sendedir
Derd ü gamdan âzâd et benim güzel Allahım
Defter-i a'mâlin Hakk'a sunulur berâtın verilir Berât Gecesi
Devrân içre devrânım şükür elhamdülillah
Devrân olur derde dermân
Düşdüm aşkın seline vardım Bağdâd iline
Düşdüm garîb gurbete el-meded meded meded
Eğer îmân olmaz ise yoldaşın

Ehl-i aşkın bî-kes ü bî-nevâsı
Ehl-i îmân teşrîfiyle müftehir şehrullaha girdik elhamdülillah
Ehl ü 'ıyâlden mesûlsün şer'an
El açanlar mahrûm kalmaz kerem eyle Kerîm Allah
Enbiyânın serveri sensin yâ Resûlallah
Ey dervîşler hey yoldaşlar gelin illallah diyelim
Ey dünyâya aldanıp mağrûr-i kemâl olan
Ey kardeş ne duruyorsun tedârik görsen
Ey Hakk'a tâlib olan tevhîde gel tevhîde
Ey kardeş yolcuyuz hazırlansana

Ezelde aşk ile yandım kül oldum

Gece gündüz diyelim lâ ilâhe illallah
Gece gündüz zikrimiz lâ ilâhe illallah

Geçeriz dünyâda cân u cânândan Kerbelâ'da akan kândan geçmeyiz
Geçti ömrüm bilmedim Hakk rızâsın almadım
Gel arınsın özümüz
Gel ey kardeş ömrünü havâya verme

Gelin meydâne girin devrâne
Göründü bak yine Ka`be yolları
Gözlerim hep seni arıyor anne
Güller sünbüller öten bülbüller yanık gönüller Mevlâ'yı özler
Güzeller elinden çekdiğim nedir
Hakîkati bulursan bak kemâlin görürsün
Hakk emrini ettik edâ nefsimizi kıldık fedâ

Hakk tevfîk eyleyip kıldı inâyet

Hakk'a ısyân eyleyen tövbeye gel tövbeye
Hakk yoluna girelim gelin tevhîd edelim
Hakk'ın metîn kal'ası nûr burcunun bâlâsı
Her kim Hakk'ın rızâsını ararsa
Her sabah erken uyanıver sen
Hiç Allah'dan korkmadan yetîm malı yiyenler
İbret al azîzim gel bu devrândan
İbretle bak şu âleme kime kaldı fânî dünyâ
İkrâr-ı Hakk ile elest bezminde belî deyip secde edenlerdenim
Kâfile kalkacak günler yaklaşdı uyan ey gözlerim hâb-ı gafletden
Kalbi arıtıp yuyan şeytanı oradan kovan Hakk katına ileten Mevlâ zikridir zikri
Kime gidip devâ soram gönül eğlenmez eğlenmez

Kutb-i âlem gavs-i Sübhân Hazret-i Cerrâhî'dir
Kün emriyle yaratan bir Allah'dır bir Allah
"Küntü kenz"in cevherisin yâ Muhammed Mustafâ
Lâleler güller fulya sünbüller öten bülbüller Hakk'ı zikreyler

Lutfeyledin ibtidâ nârımız nûr eyledin

Lutf u himmet niyâz eyler sâilim Yâ Hazret-i Nûreddîn-i Cerrâhî
Lutfuna mazhar olan cennetine girmez mi?
Mağrûr olma hüsn ü âna rüzgâr gibi gelir geçer
Mahvolur insan aşkın elinde
Meded Yâ Gavsü'l-A'zam Pîr Sultân Abdülkâdir
Medîne'nin yolları yeğdir havza içinde
Merci'-i hakîkî sensin ilâhî kulunu nâmerde muhtâc eyleme
Mevlâ da'vet eder mü'min kulunu
Meydân benimdir aşkın dînimdir
Mü'minim diyen insan hiç namazdan kaçar mı?
Müştâk-ı cemâlinem Muhammedü'l-Arabî
Nâçiz bir ümmetinim inâyet yâ Resûlallah
Nasîbin ağlamakdır ağla gözlerim ağla
Nazargâh-ı ümmetde gencine-i vefâsın
Ne dervîş ne de pîrim
Nefha-i sûr olunca kula denir kıyâm et
Ne handan ne hancıdan ibret almaz gözlerim
Ne müşkildir söz anlatmak senin gibi gâfile
Olam dersen sen ümmet sallû 'alâ Muhammed
Olmasaydın olmazdı dü-cihân yâ Resûlallah
On bir ayın sultânı yine şevk ile geldi
Ömrün bitirmiş vîrânemiyim aklın yitirmiş dîvânemiyim
Rabbimiz ihsân eder bi hikmeti bismillah
Rabbine secde eden nâil-i gufrân olur
Rahmet deryâna daldır
Rebî'ulevveldir velâdet mâhı
Sâlik zikret Rahmân'ı râzı eyle Sübhân'ı
Sanma gayrı râh olur Hakk yolu ferâh olur
Semâlar yarılıp açılıverir

Sıdk u ihlâs hasletinden mahrûm görüp dünyâyı
Soyunup bu vücûd libâsım gayrı
Sûre-i Kadir'de Hakk celle a'lâ kadrini bildirdi Kadir Gecesi

Şeyh Nûreddîn pîrimiz dü-cihân destgîrimiz
Şehr-i Rebî'ulevveldir ayların en yücesi

Şerâb-ı aşkını nûş ettir yâ Rab içelim im'ânla bayrâm edelim

Tâlib-i Feyz-i Hudâ'yız Halvetî Cerrâhî'yiz
Tesbîh elimde hû demek ister
Tevhîd eyle her yerde dermân erer her derde

Tövbe mîsâk ve bî'atdır tarîkin bidâyeti
Uyan artık gafletden
Uyan seherde dermândır derde dinle her yerde Allah denilir
Varsam Hicaz illerine düşsem Ka`be yollarına
Vech-i mübârekine hasretim çokdan beri
Yâ ilâhî sana açtım elimi
Yandım kül oldum düşeli aşka
Yüz bin çiçek yaratır gül kalır hâr içinde
Zâhid bize hor bakma biz Mevlâ'yı bulmuşuz

FASILLAR

HAMD
Aşkınla yandım elhamdülillah

Bekâdır bâkîdir zâtın senin ey bî-zevâl Allah
Bihâr-ı lutfuna gâyet bulunmaz sana yâ Rab nice bin bin şükürler

Bize rahm eyle âlemler penâhı
Bizi fazlıyla insân eylemişdir gör e lutfunu ol Rabb-i Kerîm'in
Bizi halk eyledin ketm ü ademden sana binlerce hamd olsun ilâhî

Bizi halk eyledin ketm ü ademden sana hamd ü senâlar şâyân ancak
Bizi insân edüben eyledi ehl-i islâm
Bizim bir cilvesi çok kendi hûb cânânımız var
Bizlere nasîb etdi şükür elhamdülillah
Buyruk senin fermân senin derd ehline dermân senin

Cemâl-i zât-ı a'lâna olupdur kâinât mir`ât
Derûn-i gönülde güneş-veş tevhîd envârı lemeân elhamdülillah

Evveline olmadı hiç ibtidâ
Ey altı günde yedi kat eflâk ile zemîni yaradan Mevlâ
Ey Azîz ü Nâsır Allah ey Hakîm ü Kâdir Allah
Ey Hudâ i'tikâdı sen verdin emrine inkiyâdı sen verdin
Ey Hudâvendâ Gafûr'sun hem Sabûr'sun hem Halîm

Ey Kâdirü Kayyûm Hayyu tüvâna
Ey kâinâtı vâr eden ihsân senin gufrân senin
Ey Kerîm-i lem-yezel ey pâdişâh-ı lâ-yezâl

Ey ki şânı uluvv-i istiğnâ
Ey nimetleri sayılara sığmayan
Ey pâdişâh-ı bî-vezîr ihsân cenâbından senin

Ey pâdişâh-ı şehinşâh-ı dü cihân
Ey Vâhid ü Ferd ü Ehad ey lem yelid ve lem yûled
Ey Vâhid ü Ferd ü Ehad senden sana sığınırım

Fazlına nihâyet mi var Kerîm Allah Rahîm Allah
Fazlınla insân eyledin bin bin şükürler ey Kerîm
Fazlıyla insân eyledi el-hamdü-lillahi'l-Kerîm
Gelin şükreyleyelim derdlere dermân gelsin

Hakk'dan gelen nimetlere elhamdülillahi'l-kerîm
Halk etdi Mevlâ kulların elhamdülillahi'l-Kerîm

Hamdülillah çok şükür kim bizi insân eyledin
Hudâ'nın lutfu var elhamdülillah

İbâdına murâdı etdin ihsân sana bin bin şükürler ey Rabb-i Rahmân
İbâdın dâimâ işi kusûr ü sehv ü zilletdir
Kemâl-i lutfun ey Rahmân bilir mi kadrini insân
Mevlâ kullarına etdi inâyet el-hamdü lillah eş-şükrü lillah

Pâdişâhım sen bizi vâr eyledin hikmet budur
Sensin bize bizden yakın görünmezsin hicâb nedir

Sensin Evvel sensin Âhir varlık senin buyruk senin

Teâlallah Yâ Hannân ki zâtına zevâl olmaz

Teâlâ şânuhû rabbi ey Hudâ
Vücûd iklîmini îcâd eden Dost

Yâ ilâhî senden özge yok Hudâ
Yoğ iken âlemleri vâr eylemek hep senindir pâdişâhım hep senin

TEVHÎD ve MARİFETULLAH
Âb-ı tevhîd ile dilden mâsivâ nakşını yû
Aç gözün dildâra bak ref' oldu vechinden nikâb
Açıldı çün bezm-i elest
Âdem isen "alleme'l-esmâ" içinde kânı bul
Aldatmasın sûret seni sîretde dânâ olagör

Âlemde alem olan lâ ilâhe illallâh
Âlem-i halk ile Hakk mecmu'a-i kübrâ vücûd

Ârif isen ver haber kim ma'nâ-yı mutlak nedir
Ârif ol âyine-i insâna bak
Âşıkın seyrânıdır firdevs ile tamûda Hû
Âşıkların eğlencesi ism-i zâtın yâ Rabbenâ
Âşıklar sâdıklar işitmiş olun Hakk'dan geldim yine Hakk'a giderim
Ayağı tozunu sürme çekelden gözüme cânım
Âyîne olmsaydı kahr u celâl zâhir olmazdı nûr-i lutf u cemâl
Bağ-ı dilde menzil almış aşk-ı Hakk
Bâğ-ı vahdet sünbülistânında bâğbân olmuşuz
Bâtıl demem eşyâyı ızhârın da ızmârın da hak
Ben bende buldum çün Hakk'ı
Ben bilmez idim gizli ayân hep sen imişsin
Bezm-i hestîde kurulmuş zıll-i hikmet perdesi
Bezm-i vahdetden cüdâ bir nây bir ben bir gönül
Bilirem bende sensin Allahım

Bir vücûddur cümle eşyâ ayn-ı eşyâdır Hudâ

Bu âlem-i kesretde olan nakş-ı tecellî
Bu âlem kim görürsün bir tecellîgâhdır cânâ
Bu tevhîde düşen anlar gönül tahtında sultânı
Bu tevhîd zikrini keşfet bugün nûr-i ilâhîden

Bu varlık senindir ey ulu Sübhân
Bülbül ki âşiyân-ı kadîmi koyup gelir
Cân olur şehr-i vücûda tâlib-i cânân olan
Cân u dili hayrân eden nûr-i cemâlindir senin
Cemâl-i vahdet-i zâtın senin bî-intihâ deryâ
Cemâl-i zâtını her zerreler i'lân eder Allah
Cümle-i eşyâda Hû cümle-i esmâda Hû
Çarh-ı felek yoğ idi cânlarımız var iken
Çün ki bildin cümle şeyde Hakk müessir gayrı yok
Dilersen bahr-i zâtı seyr içün manevî zevrâk
Dilersen zât-ı Hakk'ı çek elin dünyâ vü ukbâdan
Dinle ey zâhirperest zarfdan murâd mazrûf imiş
Diyâr-ı dâr-ı dünyâda Hudâyâ bâkî dârım yok
Dost bakalı yüzüme ben şehi görüp geldim
Dostlar bilin şimden gerû nâm u nişân olmaz bana
Eğer esfel eğerçi a'lâdır mazhar-ı zât-ı Mevlâ'dır
Eyâ sen sanma ki senden bu güftârı dehân söyler
Ey bî-misâl-i vâhid hüsnün misâl içinde
Ey bu cümle kâinâtın aslını bir cân eden
Ey dil bu yeter iki cihânda sana iz'ân
Ey dün ü gün Hakk isteyen bilmez misin Hakk kandadır
Ey Hakk'a tâlib olan tevhîde gel tevhîde
Ey merd-i meydân-ı hakîkat ver haber ankâ nedir
Ey sözlerin aslın bilen gel de bu söz kanden gelir
Ezelden aşk oduna yâne geldim
Firkat cehennemden eşed
Gece gündüz zikrimiz lâ ilâhe illallah

Gehî cûş eyleyüp deryâ-yı bî-pâyân olur gönlüm
Gönül gitdi elimden ele gelesi değil
Gördüm çü Hakk'ın vechini ayne'l-yakîn yâ hû direm
Gül-i bostân-ı ledünden al elif bâ tâ vü sâ

Hak budur ki vâcib-i bizzât olupdur mümkinât
Hakk bir gönül verdi bana hâ demeden hayrân olur
Hakk vahdetine eşyâ burhâna gelirler hep
Hakk'dan özge nesne yokdur
Hakk'ı bilmekdir azîzim halk-ı eşyâdan garaz
Halk edüp Hallâk-ı Âdil görünür halkdan sana
Halk eyledin ey Hudâ bu ibretgâhı
Halk içinde bir âyineyem herkes bakar bir ân görür
Her tecellî Zât-ı Hakk'ın zerre yok hâşâ abes
Hevâ-yı mâsivâyı ey dil-i dîvâne teb'îd et
İlim bahr u vücûd asdâf anın dürdânesiyem ben
İlim ilim bilmekdir ilim kendin bilmekdir
İns ü cinn cümle yaradılmadan
İster isen bulasın cânânı sen
İster isen ref'-i nikâb varlık ile olmaz nasîb
Kalbini pâk etmeyen görmez cemâl-i vahdeti
Kandedir cehl ile zulmet nefs-i sü'bânındadır
Kendi hüsnün seyr kılmak istedi sultân-ı aşk
Kıldan ince kılıçdan keskin ol şâhın yolu
Kıl nazar çeşm-i hakîkat-bîn ile ey ehl-i hâl
Kimse kılmaz şerh-i hâl-i marifet
Kişver-i ten içre ol kim cânı bilmez kandedir
Kitâb-ı kâinâtdan akseden fermâna ol sâmi'

Kul hamdine kâdir ola mı ey ulu Mevlâ
Küntü kenzin sırrıdır dünyâ vü ukbâdan garaz
Lâ ilâhe illâ Hû yâ Hû yâ men Hû
Ma'nâ bahrine daldık vücûd sırrını bulduk
"Men aref nefseh" olupdur cümle ilmin efdali
Miftâh-ı bâb-ı Hazret insân-ı kâmil ancak
Mihr-i hüsnün tâlib-i irfâna bir nâtık kitâb
Muhabbet eyledi Mevlâ biline kenz-i lâ yefnâ
Muhît-i bahr-i tevhîdi bulup ummân-ı bî-sâhil
Nakkâşımız bizi ezel bî-levn ü renk yazıp dürür
Nakş-ı sun'un remzeder hüsnünde rü'yet perdesi
Ne cândır cân içinde cân olan cânânı bilmezler
Ne der gel dinle tevhîdi eğer insân isen insân
Nefy etmeğe ağyârı tevhîd edegör tevhîd
Nûr-i vahdet şemsini sîretde a'mâ görmedi
On sekiz bin âlemi izhâr eden Rabb-i Celîl
Şâh-ı ma'nâ zuhûra çekdi 'alem
Şehâ bu benliği bazâr-ı aşkda senden aldım ben

Şehâ tevhîdin esrârın diyen bilmez bilen dimez
Şems-i zât imkâna salmış nûr-i esmâdan hutût
Tavrımız etvâr-ı Hakk'dır sırrımız îkân-ı Hû
Tecellî şevki dîdârın beni mest eyledi hayrân
Tehî sanman siz beni dost yüzün görüp geldim
Temevvüc etdi zâhir oldu imkân-ı vahdetin nûru

Tevhîd Destânı
Tevhîd ile olur her derde dermân

Tevhid-i zatın bahrına aşk ile dalmayan bilmez
Vâsıl-ı envâr-ı zâtız sırr-ı ev ednâ biziz
Vech-i Hakk'ı hep mezâhirde temâşâ kılmışız
Yâ ilâhî cümle sensin cümle sen

Yakup aşk oduna cânı meşâmın bûy-i tevhîd et
Yâ Rab beni vahdet-i kübrâya erişdir
Yazdı levh-i kâinâta kilk-i kudret kâf ü nûn
Yere göğe arşa kürse sığmayan Sultân menem
Zâhidâ terk eyle "lâ"yı menzil-i "illâ"ya gel
Zât-ı Hudâ'ya mazhar olan âdemdir
Zâtına fânî olup er sırr-ı beytullah budur

Zât-ı vâhiddir ehaddan gayrıya yokdur zuhûr
Zihî zâtın nihânî ol nihândan mâsivâ peydâ
Zikrimiz esrâr-ı Hakk'dır cânımız hayrân-ı Hû

NA'T-I RESÛL-İ KİBRİYÂ

Mersiye-i Cenâb-ı Fatımatü'z-Zehrâ
İstimdâd-ı İmâm Zeyne'l-âbidîn

Âb levhi üzre çekmiş mevcden misler sabâ

Aceb midir gözükse Ahmedâ Nûr-ı Ehad sende
Aç gözün bak mülk-i câna anda cânân görünür

Açıkdır dergeh-i dârü'l-emânın
Açıldı cennetin bâb-ı nesîmi pür-safâ geldi
Âfitâb-ı kubbe-i kübrâ Muhammed Mustafâ

Ağardı mûy-i rîşim bî-mecâlim yâ Resûlallah
Ahmed ü Mahmûd Muhammed Mustafâ derler sana
Âlemlere rahmet olan Ahmed Muhammed Mustafâ

Âlemler müştâk sana şefî' ol yâ Muhammed
Amân yâ fahr-i âlem sen ki mihrâb-ı nübüvvetsin
Arşda okunur medh-i muallâ-yı Muhammed
Asl-ı zâtın ne diyem nûr-i Hudâ nûr-i Hudâ

Âsumân-ı vahdetin mâhı Muhammed Mustafâ
Âşıkım cemâline yâ Muhammed Mustafâ
Âşık oldum rüyetine yâ Resûlallah meded
Âşkın ile âşıklar yansın yâ Resûlallah
Aşk-ı Habîb-i Kibriyâ yakdı beni sertâbepâ
Ay yüzünden mazhar-ı envâr-ı îmân olduğum

Ay yüzün pertevidir gıbta-i mâh
Bâb-ı lutfun uşşâkına küşâde
Bâb-ı lutfunda gedâyım yâ Resûlallah meded

Bahr-ı aşkda bî-karârım yâ Resûlallah meded
Bâtın u zâhir vücûdun rûhu sensin yâ Resûl

Belâ-yı mâsivâya mübtelâyım yâ Resûlallah

Ben günahkâre sendedir çâre

Beni nefsim esîr etdi meded kıl yâ Resûlallah
Bidâyet nokta-i nûr-i Muhammed mebde'-i ûlâ
Bir ay gördüm bu gece kamu burçlardan yüce

Bir garîb efgendenim ihsâna geldim ey Resûl

Bir günâh etdim anı dünyâda kimse etmedi
Bir ismi Mustafa bir ismi Ahmed

Bir mehin bendesiyem sâye dahi olmaz eşi
Bir muazzam pâdişâhsın ki kulundur cümle şâh
Bu âlem buldu nûrunla bidâyet yâ Resûlallah
Bu cismim âteş-i aşkınla yansın yâ Resûlallah
Bu cümle kâinâtı kün deyüp vâr eyleyen Mevlâ

Bu gönlüm sevdi bir yâri ki vechi âfitâb ancak
Bu gülşende hezâr-ı bî-nevâyım yâ Resûlallah
Bu şeb hurşîd-i evreng-i risâlet geldi dünyâye

Bûy-i zülfün çün aldı bâd-ı seher
Buyur ey taht-ı risâlet şeh-i âlî-nesebi

Bülbül-i bâğ-ı ilâhîdir Muhammed Mustafâ

Bürüyüp dîde-i im'ânımı gaflet remedi

Cânımı kıldım fedâ-ender-fedâ
Cânımın cânânı sensin yâ Muhammed Mustafâ
Cânım kurbân olsun senin yoluna
Cân u dil müştâk olupdur şehrine peygamberin

Cebînin matla'-ı feyz-i Hudâ'dır yâ Resûlallah
Cemâl-i Hazret'in şems-i duhâdır yâ Resûlallah

Cemâlin âfitâbı kıldı işrâk yâ Resûlallah
Cemâlin âleme mihr-i münevver yâ Resûlallah
Cemâlin cümleden ecmel şefâ'at yâ Resûlallah
Cemâlindir veren zînet nikâb-ı kâb ile kavse

Cemâlin hüsnüne cânlar fedâdır yâ Resûlallah
Cemâlin nûruna nisbet güneş bir nûr-i bî-ferdir

Cemâlin oldu uşşâka nümâyân yâ Resûlallah
Cemâlin pertev-endâz-ı cihândır yâ Resûlallah
Cemî' enbiyâlardan Muhammed cümlenin şâhı
Cemî'-i enbiyânın serverisin yâ Resûlallah
Cenâbındır benim püşt ü penâhım yâ Resûlallah
Cihânın cânı vü cânın Muhammed'dir çü cânânı

Coşup deryâ-yı vahdet mevceler gevher-feşân olmuş

Cümle âlemden ser-âmed Ahmed-i Muhtâr'dır
Cümlenin mahbûbu sensin ey habîb-i ezelî
Çalab nûrdan yaratmış cânını Muhammed'in

Çeker bî-rahmlar yanında her saât zebân hançer
Çok salât ile tahiyyât u selâm-ı bî-hisâb

Çok senâ vü çok selâm olsun sana
Çün doğup tuttu cihân yüzünü hüsnün güneşi

Çün sana kıldı tecellî ol Hakk

Derde düşdüm ey şeh-i âlî-cenâbım el-gıyâs
Derdimin dermânı sensin yâ Muhammed Mustafâ
Derdin ey âlem tabîbi bana dermân olsun
Derdmendim mücrimim dermâna geldim yâ Resûl
Derdmendim yâ Resûlallah devâ ol derdime
Derdliyim yâ Resûlallah derde dermân sendedir

Der-i dergâh-ı Mevlâ'ya olan sultân Muhammed'dir
Der-i deryâ-yı kerem Hazret-i Muhtâr-ı Hudâ
Derinde bir gedâ-yı hâkisârım yâ Resûlallah
Ders-i "men aref"e kitâb-ı hikmet Muhammed'dir kerem kânı Muhammed
Derûnum yandı nâr-ı hasretinle ey Nûr-i Hudâ göster cemâlin

Devlet o başın ki şer'ini edendir rehnümâ

Dilâ bâğ-ı maârifde Habîb'in feyzi gül-bûdur
Dil derdine dermân u devâ aşk-ı Muhammed

Dir idim gül yüzüne olsa gülün gözü yaşı

Dururken mucizen meydanda Kur`ân yâ Resûlallah

Dü cihânda pâdişâhımdır Muhammed Mustafâ
Edimi's-salâte 'ale'l-habîb
Elâ ey gevher-i kân-i risâlet
Elâ ey mefhar-i âlem sana kevn ü mekân âşık

Elâ ey server-i mahbûb mine'l-eyni ile'l eyni
El amân ey seyyidü'l-kevneyn fahrü'l-enbiyâ
El meded ey fahr-i âlem rahmeten-lil-âlemîn
Emîn-i enbiyâsın yâ Muhammed
Enbiyânın serveri sensin yâ Resûlallah
Enver-i arş-ı güzînsin yâ Muhammed Mustafâ
Esîr-i kayd u bend-i ka'r-ı çâh-ı züll ü ısyânım
Es-subhu bedâ min tal'atihî

Eyâ ey câmi-i cümle risâlet

Eyâ ey mefhar-i sırr-ı risâlet
Eyâ izzin kemâlâtın bekâ buldu Habîballah

Eyâ şâh-ı risâlet nûr-bahş-ı "kün fe kân"sın sen

Eyâ şâh-ı rusül iksîr-i hâk-i dergehin hakkâ

Ey gönül var sen şefâat-kâna her dem kıl şitâb

Eyleyen uşşâkı şeydâ dâimâ tal'atındır yâ Resûlallah senin

Eyâ Habîb-i Hudâ Yâ Muhammed-i Arabî
Ey Ahmed ü Mahmud ü Ebe'l Kâsım ü Tâhâ
Eyâ rehnümâ-yı gürûh-i kirâm

Eyâ sultânı kevneynin sözün cümle dekâyıkdır
Ey benim devleti sultânım Muhammed Mustafâ

Ey ber-efraşte zâtet alem-i bâlâyî
Ey bütün âlemlere sultân Muhammed Mustafâ

Ey cemâl-i bî-misâl mihrâbına nûr-i mübîn

Ey cemâlin nûr-i çeşm-i enbiyâ
Ey cemâlin pertev-endâz-ı semâvâti'l-ulâ
Ey enbiyâlar serveri

Ey fahr-i cihân hâce-i kevneyn-i müzekkâ
Ey güzellerden güzel rûhum Resûl-i Kibriyâ
Ey Habîb-i Hakk kerîmü'ş-şân Muhammed Mustafâ

Ey Habîb-i Kibriyâ Ey Şâh-ı Cümle Enbiyâ
Ey Habîb-i Kibriyâ ve'y matla'-i nûr-i hüdâ
Ey Habîb-i muhterem lutfet şefâ'at kıl bize

Ey hakîkat nûru ey reşk-âver-i şemsi'd-duhâ
Ey harîm-i harem-i lem-yezelî

Ey Hazret-i Mahbûb-ı Hudâ nûr-ı musaffâ
Ey her dü serâ hurşîd-i eflâk-i tecellâ

Ey kamu hüsn ü melâhat ilinin pâdişehi

Ey mihr-i lâ-yezâlin mehtâb-ı müstenîri

Ey muallâ zât-ı pâkin menba'-ı feyz-i hikem

Ey Muhammed Mustafâ sen mazharullahsın
Ey münzel-i Kur`ân-ı Mübîn âleme rahmet

Ey nûr-ı basar dildeki dildâr seni gözler
Ey nûr-i hüviyyet bize sultânım efendim
Ey nübüvvet tahtının şâhı Habîb-i Kibriyâ

Ey pâdişeh-i Bathâ şâh-ı harem-i ihlâs
Ey pâdişeh-i milk-i ebed nûr-i mukaddem

Ey Resûl-i Arabî mâh-ı dü kevn-i Medenî

Ey resûl-i cümle âlem v'ey Muhammed Mustafâ
Ey Resûl-i Hakk güzîde-i halk nûr-i Kibriyâ
Ey Resûl-i Mustafâ vü Müctebâ
Ey Resûl-i Müctebâ ve'y Habîb-i Murtazâ

Ey risâlet burcu üzre mâhımız

Ey risâlet bûstânında hırâmân servi-kad
Ey risâlet tahtının hurşîd ü mâh-ı enveri

Ey riyâz-ı behcetin cennât-ı firdevsi'n-naîm

Ey saçın zencîrini ve'l-leyl hoş tabîr eder

Ey sâkî bu dem dem-i tahıyyât

Ey serîr-ârâ-yı vahdet fâtih-i kenz-i cevâd
Ey sârbân zimâmı çek semt-i kûy-i yâre

Ey şâh-ı enbiyâ sen o hikmet-şiârsın
Ey şâhid-i mukaddes hurşîd-i âlem-ârâ

Ey şefâat kânı sultân-ı rusül

Ey şefâat menba'ı Ahmed Muhammed Mustafâ

Ey şehenşâh-ı rusül zâtının olur mu eşi

Ey şehenşeh-i zî-rütbet es-selâmu aleyk

Ey şeh-i âlem-i nûr meh-i hûrşid-sıfat

Ey şeh-i levlâk selâmün aleyk
Ey şehinşâh-ı serîr-i enbiyâ vü evliyâ
Ey şeh-i mülk-i nübüvvetde habîb-i ezelî

Ey şehriyâr-ı ser-firâz ya'nî Resûl-i dil-nevâz

Ey uyur iken gönlü uyah gözleri "mâ zâğ"
Ey vücûd-i kâinâta bahşeden zevk u safâ
Ey vücûdun âfitâbı çarh-ı mînâ-zîveri
Ey vücûdun eseri hilkat-i eşyâ sebebi
Ey yegâne şeh-i kevneyn nebiyy-i Kureşî

Ey yüzü gül boyu serv bûyi semen kûyi bâğ

Ey yüzü güneş seni görem mi

Ey zât-ı şerîfin sebeb-i hilkat-i eşyâ

Ey zuhûrun âfitâb-ı pertev-i envâr-ı zât

Ezel bâğ-ı risâletde gül-i handân olan dilber
Ezel Mahbûb-i Sübhânî Muhammed'dir Muhammed'dir
Fahr-i âlem enbiyânın zât-ı müstesnâsıdır

Feyz-i Hudâ nûr-i safâ Ahmed Muhammed Mustafâ
Firâkın âteşinden mahz-ı nârım yâ Resûlallah

Firâkın şem'ine pervâne düşdüm yâ Resûlallah

Fuâdı kâinâtın belde-i mu'ciz-nüvâdır bu

Gel şefâat kıl dîzârını görem yâ Mustafâ

Girândır çeşm-i dilde hâb-ı gaflet yâ Resûlallah

Gönül aşkın ile hayrân olupdur yâ Resûlallah

Gönül aşkınla zâr-ı mübtelâdır yâ Resûlallah

Gönül fikr-i hayâlinle sabahlar yâ Resûlallah
Gönül hûn oldu şevkinden boyandım yâ Resûlallah

Gönül lutfun ile dilhâhı görsün yâ Resûlallah
Gönül nûr-i cemâlinden habîbim bir zıyâ ister

Gönül tahtında şâhım Mustafâ'dır
Gönül yüz sürmek ister hâk-i pâye yâ Resûlallah

Gör neler çekdi bu yolda ol Resûl ashâb ile

Görünce kâmetin a'lâdan a'lâ yâ Resûlallah

Göster cemâlin göreyim ey mâh-ı tâbân Mustafâ

Gözlerimden akan yaşlar Muhammed'in aşkındandır

Gubâr-ı dergehin kühl-i basardır yâ Resûlallah
Gubâr-ı pâyine almam cihânı yâ Resûlallah
Gül-gülistân-ı melâhatdir Muhammed Mustafâ
Gülistân-ı risâletde gül-i handân Muhammed'dir

Günahdan gayrı yok bir özge kârım yâ Resûlallah

Gün gibi parlak yüzünden bir remizdir ve'd-duhâ
Gürûh-i enbiyâ içre Muhammed ulu sultândır
Habbezâ ey şâh-ı âlem pâdişâh-ı enbiyâ

Habbezâ matla'-ı envâr-ı diyâr-ı harameyn

Habîbâ rütbe-i şânın bu mahlûkda muvakkardır

Habîb-i Kibriyâ Ahmed risâlet mülkünün şâhı
Habîb-i Kibriyâ bâb-ı recâsın Yâ Resûlallah

Habîbullah cihâna cân değil mi

Hadden aşdı iştiyâkın yâ Resûl göster cemâlin
Hâk-i pâye arz-ı hâl etmek ne hâcet yâ Resûl

Hâkipây-i Mustafâ'ya yüz süren mesrûr olur

Hâk-i pâyin tûtiyâ-i dîde-i ehl-i niyâz
Hakk teâlâ nûr-i Ahmed'den yaratdı Âdem'i
Hakk yarattı âlemi aşkına Muhammed'in

Hamdülillah çok şükür cânımda pinhân Mustafâ

Hamdülillah kim tulû' etdi yine şemsi'd-duhâ

Ham etdi kaddimi bâr-ı günâhım yâ Resûlllah
Hazret-i Hakk'ın Habîbi sevgili birtânesi

Her işde zikrederdi nâm-ı Rahmân ol kerem kânı
Her kim eyler cennet-i dîdâr-ı Hakk'ı iltimâs
Hilkat-i âleme Mahbûb-i Hudâ'dır bâis

Hudâ kıldı seni zâtına mir`ât yâ Resûlallah

Hurşîd-i aks-i âyîne-i rûy-i Mustafâ'st
İhâta etdi kevni mu'cizâtın yâ Resûlallah
İki cihân sultânının doğduğu ay geldi yine
İnnî bi medhi'l Mustafâ eteşerrefu

İtdi teşrîf çün cihânı hâtem-i hayrü'l-beşer
Kaldırdı kamu zulmeti envâr-ı Muhammed

Kaldır nikâbın ey nûr-i rahşân

Kâmetin ey bûstân-ı lâ-mekân pirâyesi

Kapuna geldi bu kemter şefâat yâ Resûlallah
Kapuna geldiler ümmet Muhammed

Kapuna gelir seher gün ala hüsnünden sebak

Kemâl-i zâtının na'tı anılmaz yâ Resûlallah
Kıble-i ehl-i safâ oldu cenâb-ı Mustafâ

Kopdu meydân-ı vefâda iki serv-i dilrubâ

Kudûmün Hakk Teâlâ'dan Atâdır Yâ Resûlallah
Kudûmunla bulundu Hakk visâli yâ Resûlallah
Kudûmun rahmet ü zevk ü safâdır yâ Resûlallah

"Küntü kenzen" halvetinde gizli iken Mustafâ
"Küntü kenz"in cevherisin yâ Muhammed Mustafâ
Lebin vasfında sultanım dehân âşık zebân âşık

Lem'a-i nûr-ı melâhat vech-i tâbânındadır
Mahbûb-i Hudâ zât-ı şeref-bâr-ı Muhammed
Mahrem-i Zât-ı Hudâ'sın Yâ Muhammed Mustafâ
Makdem-i zât-ı şerîfi rahmetel-lil-âlemîn
Ma'nâ-yı besmele ebrûyine mâşâallah
Mâşâallah ayn-ı Kur`ân'dır Habîb-i Kibriyâ

Matla'-ı nûr-ı hidâyetdir Habîb-i Kibriyâ

Mazharısın Kibriyâ'nın ey cemâl-i Hû Ehad

Medâr-ı feyz-i rahmetsin cihâne yâ Resûlallah

Meded ey mazhar-ı eltâf-ı Hazret
Meded ey şâh-ı rusul mefhar-ı küll kân-i atâ
Mefhar-i cümle cihânsın ey şefâat madeni
Menba'-i ilm-i Hudâ'sın yâ Muhammed Mustafâ
Merdânedir ol kim çeke peymâne-i Ahmed
Merhabâ ey ayn-ı zâtın mazhar u mihmânesi
Merhabâ ey fahr-i âlem merhabâ
Merhabâ ey mevlid-i peygamberî

Merhabâ ey pertev-i zât-ı Hudâ

Merhabâ ey zât-i pâkin pertevi nûr-ı Hudâ
Merhabâ şu'le-i âyine-i sırr-ı Hudâ
Merhamet bahrinin kenârı olmaz
Mest etti beni nûr-i tecellâ-yı Muhammed

Midhatinde âciz itdi halkı mahbûb-ı latîf

Mihrin gönülde nâmiye-i nevbahâr-ı feyz
Mihr-i subh-i meşrika Tâhâ Habîb-i Kibriyâ

Muallâ dergehin evc-i semâdan yâ Resûlallah

Muhabbet râhını seyrân ederken

Muhammed ahsen-i hulkıyle nebîlere bir tâc oldu
Muhammed âleme nûr-i mübîndir

Muhammed Mustafâ'dır bu Habîb-i Kibriyâ derler
Muhammedün eşrefü'l a'râbi ve'l acemi
Muhammed'dir Cemâl-i Hakk'a mir'ât

Muhammed mazhar-ı Hakk'dır muhakkak

Mushaf-ı hüsnünde yazmışdır edîb-i Kâf u Nûn
Mustafâ'dır cümle halka rehnümâ

Mustafâ'nın vechine tûbâ-yı Rahmân dediler

Müjde ey nûr-ı basar rahmet-i Rahmân bizdedir

Münevver eyledi iki cihânı
Müştâk-ı cemâlinem Muhammedü'l-arabî
Nâçiz bir ümmetinim inâyet yâ Resûlallah

Nâr-ı hicrânınla yandım yâ Resûlallah meded
Nazargâh-ı ümmetde gencîne-i vefâsın
Nazar kıl yâ Resûlallah fakîrin hâline bir kez

Ne kim sahîfe-i tedbîre 'akl eder mastûr
Neler çekmekdeyim derdinle sensiz yâ Resûlallah
Ne dervîş ne de pîrim

Nesîmin esdi gülzâr-ı cihâne yâ Resûlallah

Nice îfâ-yı teşekkür idelim yâ Rab sana

Nice bir nâr-ı gamında yanayım
Nûr-i vechindir habîbim kıble-i ulyâ bana

Nûr-ı zâtın pertevidir cümlede eden zuhûr
Ol âlem fahri Muhammed nebîler serveridir
Olam dersen sen ümmet sallû 'alâ Muhammed
Ol cihânın fahrinin sırrına kurbân olayım
Oldu hakkında senin nâzil çü Tâhâ vü Yâsîn
Olmasaydın olmazdı dü-cihân yâ Resûlallah

Ol seyyid-i rusül ki ezelî siyâdeti

Olsun nisâr sıdk ile bu cân Muhammed'e

Ol zamân kim murg-i cân evsâfın etmiş istimâ'

Ol zamân kim kabe-i vaslın gönül etmiş tavâf

Ömrüm oldukça eyâ Hazret-i Mahbûb-i Hudâ

Rahmeten-lil-âlemînsin hem imâme'l-müttakîn
Ravzana çün yüz süren bulur aman
Rebî'ulevveldir velâdet mâhı

Ref'-i hicâb eyle yüzün görelim

Resûl-i müctebâ ayn-i derde devâsın sen
Rûh-i memdûh türâ ey şeh-i evreng-i hayât
Rûhum sana âşık sana hayrândır Efendim

Ruhundur şâhid-i esrâra peyker yâ Resûlallah

Ruhun pertev-fürûz-ı nûr-ı Hakk'dır yâ Resûlallah
Rûz-i mahşerde bizi yâd eyle Allah aşkına

Saçın "ve'l-leyli" yüzün "ve'd-duhâ"dır

Saçma ey göz eşkden gönlümdeki odlâre su
Sadr-ı cemî mürselîn sensin yâ Resûlallah
Sakın terk-i edebden kûy-i mahbûb-i Hudâ'dır bu
Salât ile selâm olsun sana ey server-i âlem

Salli alâ nebiyyinâ hâce-i cümle enbiyâ
Sana ey tâc-ı serim şâh-ı şerî'at mı diyem
Sana hep bendedir cümle halâyık yâ Resûlallah
Sanemâ senin cemâlin keşefe'd-dücâ değil mi
Sâyesi düşmez yere öyle bir nahl-i Tûr'sun

Sebîl-i marifetde bir mukaddes rehnümâdır bu

Sen gevher-i gencîne-i hikmetsin Efendim

Senin aşkın kamu derde devâdır yâ Resûlallah
Senin hüsnün tecellîsi eder âşıkları nâlân
Senin nûrunla fetholdu bidâyet yâ Resûlallah
Seninle buldu âlemler kıyâmı yâ Resûlallah

Senin vasfın leb-i takrîre gelmez yâ Resûlallah

Senin zâtın çü ervâha perdedir yâ Resûlallah
Sen oturmuşsun imdi hoş şehâne
Sen server-i kevneyn-i mufahhamsın efendim

Serâpâ feyzin olmuş dehre sârî yâ Resûlallah

Serâser bu cihânın cânı sensin yâ Resûlallah
Serâser kâinâtın cânı sensin yâ Resûlallah
Serây-ı devletin dârü'l-emândır yâ Resûlallah
Serdâr-ı rusül nûr-i sübül husrev-i Bathâ

Ser-i kûyin güzel dârü'l-emândır yâ Resûlallah
Serîr-ârâ-yı amrük zîver-i dîhîm-i erselnâk

Ser-kâfile-i 'âlem-i bâlâsın sen
Sevdim seni ben sevmeye lâyık diye sevdim

Sevdim seni mabûduma cânân diye sevdim
Seyreyleyüp yandım mâh cemâline

Sıfatın ey kamer-i leyle-i İsrâ İsrâ
Sînemdedir ol dâğ-ı temennâ-yı Muhammed
Sultân-ı kevneyn doğduğu mâh-ı mübârekdir gelen
Sultân-ı rusül âleme rahmet seni Mevlâ
Sultân-ı rusul şâh-ı mümeccedsin efendim
Sultân-ı rusul şeh-i arefnâk
Sûret ü sırr-ı Muhammed'den gelir feyz ü hayât
Şâfi'-i rûz-i cezâ eşref-i sermed geldi
Şâh-ı iklîm-i risâletdir Muhammed Mustafâ
Şâh-ı kevneyni Hudâ eyledi da'vet bu gece
Şahidim arz u semâdır bütün ecrâmı ile
Şân u şerâfâtı kadîm Ahmed Muhammed Mustafâ

Şefâ'at tahtına sultân olan yevm-i kıyâmetde

Şehâdet eylerem hakkâ Resûl-i bâ-safâsın sen
Şehâ şevk-i cemâlin sînede zevk-i yakîn olmuş
Şems-i nûr-i ezel imkânla mümted görünür

Şiddet-i deyden olup efsürde sertâser zemîn
Şuhûdun kul hüvallah âyetidir yâ Resûlallah

Tâc-ı ser-i enbiyâ pîşrev-i evliyâ
Taş atanlara da yok intikâmın
Teaşşaktü bi envârı cemâlek
Tende cânım cânda cânânım Muhammed Mustafâ
Tûtiyâ-yı hâkipâyinçün döküp eşki çü dil
Usât-ı ümmetinden bir zelîlem yâ Resûlallah

Vasf-ı zâtında şehâ âciz olur efsah-ı nâs

Vasf-ı zâtınla seni eyledi Hakk çün a'lâ
Vaslın bana hayât verir firkatin memât
Vech-i mübârekine hasretim çokdan beri

Vücûdun âlemîne oldu rahmet yâ Resûlallah

Vücûdun mazhar-ı nûr-i hüviyyet yâ Resûlallah

Vücûdun mebde-i âlem sana âşık cemâlullah

Vücûdun nüshâ-i küll-i hüviyyet yâ Resûlallah
Yâ delîle'l-halki bi'l-hakki'l-mübîn
Yâ Habîballah kaçan kalkar cemâlinden nikâb

Yâ Habîballah Resûl-i Hâlık-ı yektâ-i tüyî
Yâ Resûlallah aceb kimdir bize senden yakîn
Yâ Resûlallah cemâlin keşefe'd-dücâ değil mi

Yâ Resûlallah götür şîrin cemâlinden nikâb
Yâ Resûlallah inâyet kıl perîşânım bugün

Yâ Resûlallah kamer alnın yüzündür âfitâb

Yâ Resûlallah kamu bî-keslere sensin ma'âz

Yâ Resûlallah kerem eyle keremler kânısın

Yâ Resûlallah oldun âdem-i Hakk
Yâ Resûlallah o senin aşkına kurbân olayım
Yâ Resûlallah sensin zâkir ü mezkûr-i Hakk

Yâ Resûlallah ubeyd-i âsitânındır şüyûh

Yâ Resûlallah 'uluvv-i şân senin

Yâ Resûlallâh vücûdun cevheri kıymetlidir

Yâ Resûlallah yâ zeyne'l-hısâl

Yâ Resûlallah yüzündür ravza-i adnin gülü

Yâ Resûlallah yüzün oldu senin mir`ât-ı Hakk

Yâ Resûlallah yüzün nûruna hayrân olmuşuz
Yâ Resûlallah zuhûrunla zuhûr-i kâinât
Yâ Sâhibe'l Cemâli ve Yâ Seyyide'l Beşer
Yâ şefîal-müznibîn yâ rahmetel-lil-âlemîn
Yanarsam nâr-ı aşkınla yanayım yâ Resûlallah
Yazılmış âyet-i hüsnünden nûr ile elif-lâm-mîm
Yeşildir sancağı nûrdan alemi
Yine dil na'tını söyler Muhammed

Yine ey bâd-ı nesîm-i 'anber-âsâ hûb es
Yüzü gülsün feleğin ma'den-i ihsân geliyor

Yüzün nûru senin nûr-i suverdir yâ Resûlallah
Zât-ı mir'ât-ı Hudâ'sın yâ Muhammed Mustafâ

Zât-ı pâk-i Mustafâ'ya âşıkam
Zuhûr-i kâinâtın madenisin yâ Resûlallah

Zuhûrun âleme lutf u keremdir yâ Resûlallah

EHL-İ BEYT-İ MUSTAFÂ ve ÂL-İ RESÛL

Ali almış sancağını eline
Âlem yüzüne saldı zıyâ Âl-i Muhammed

Ali'dir rehber-i râh-ı hidâyet

Allah Allah yâ Ali yâ şâh-ı sultân-ı kerem

Âşık-ı bîçârenin derdine dermândır Ali
Âşık-ı sâdık muhibb-i Mustafâ derler bize

Ben muhibb-i Ehl-i Beyt'em sevdiğimdir Mustafâ
Bir gönül olmaz ise hubb-i Ali'yle me'nûs

Bu yola Haydar aşkına merdâne gel merdâne gel
Cihâna rahmet-i Rahmân şefâat ıssı Ahmed'dir

Cihân mülkünü vâr eden Hudâ'dır

Dört kitâbı bilmeğe gör nice burhândır Ali

El-minnetü lillah ki lutf-i ezelîden

Ey derde dermân isteyen derde dermândır Alî

Ey dil bu firkatle ölünce ağla

Ey dost bugün mürşid-i ebrâr Alî'dir

Ey Fâtıma Ey Fâtıma Kân-ı Saâdet Fâtıma
Ey Fâtih-i Hayber Ali

Ey Hatîce annemiz ey çâresizler çâresi

Ey mürüvvet ma'deni sâhib-velâyet Murtazâ

Gönlünü Nebî'ye verdi Hatîce

Hakk'dır Allahım Muhammed mâhım
Hazret-i Fâtıma Mevlidi

İlmim amelim tâatim ezkâr-ı Alî’dir
Kadrim ola berter şeref-i nâd-ı Ali'den
Kâinâta hep velîni'metdir Âl-i Mustafâ

Lâ fetâ illâ Ali lâ seyfe illâ Zülfikar

Mekteb-i sevdâda ancak ders-i manâdır garaz

Menba-ı sırr-ı velâyet şâh-ı merdan yâ Ali

Merhabâ ey nesl-i pâk-i Nûr-i Yezdân merhabâ

Merhabâ yâ şeh-i evreng-i velâyet merhabâ
Muhammed bağının gülüdür Ali

Murtezâ'nın çâkeriyiz muktedâmız Mustafâ

Necef Gazeli

Ol ki sevdâ-yı cihânârâ-ya cân eyler fedâ

Ol velâyet tahtının sırr-ı kemâlidir Ali

Resûl'ün âlini sevmek Resûlullah'ı sevmekdir

Saâdet tâcı âlemde o şâh-ı pür-vefânındır

Şâh-ı iklîm-i hüdâsın yâ Aliyye'l-Murtazâ
Şem'-i mihrâb-ı imâmet yâr-ı Peygamber Ali

Şeyhü ehle'l-beytü zü'l-kadri'l-âlî
Uyurken bir gece nâgâh çeşmime göründü bir er
Velâyet imâmı Ali'dir Ali

Yâ âle beyti'n-nebî es-seyyidi'l-arabî

Yakdı cânım nâr-ı hicrân el-meded yâ Ebe'l-Hasen

ÇEHÂR-YÂR-I GÜZÎN ve ASHÂB-I KİRÂM

Ahmedim Ahmed Ceddim Muhammed

Cihân sultânının yâr u vezîri

Ebubekr ü Ömer Osmân gel ey zâhid ne kândır bil

Sıdk ile mâ-sadak-ı subh-i safâdır Sıddîk

Na't-ı Emîrü'l-Mü'minîn Hazret-i Ömer Radıyallahu Anh
Budur lutf u kerem-kârı Ebâ Eyyûbe'l-Ensârî
Ol Ebâ Eyyûbe'l-Ensârî ol şâh-ı mülk-i dîn

Serverimiz yârı oldu çâr-ı yâr-ı bâ vefâ

Seyyid-i sâdât fahr-ı enbiyâ

PÎRÂN-I İZÂM ve MÜRŞİDÎN-İ KİRÂM
A'lâda bir servi bitmiş kokusu cihânı tutmuş
Ârif-i billah olan dünyâyı pinhân eylemez
Bâğ-ı aşkın andelîbi Hazret-i Üftâde'dir
Ben bu aşkın mecnûnuyum

Benim şeyhim Fahri'dir

Ben mürşide irişdim isteyen gelsün beri

Bi-hamdillah ki mürşid bana Osman Efendi'dir
Bize gelüp irşâd eden ehl içinde er kişidir
Bu gece yâri gördüm şükür elhamdülillah
Bugün ben şâhımı gördüm
Cânân ilinin güllerinin bağı göründü

Cerrâhî'ye gel hemân bulam dersen ger râhı
Çün aşk ile dinlenmedi ahbâr-ı meşâyih
Derdimizin dermânıdır Hazret-i Pîr Efendimiz

Dilâ bil Şeyh-i Ekber nâfe-i âhû-yı 'âlemde

Dile sükker olur yâdı Hazret-i Aşkî Muzaffer
Dost gönlümü yağmaladı n'olsa gerek şimden gerû

Dost illerinin menzili key âli göründü
Ehl-i vahdet zümresinin cism ü cânı nûr olur

Erdi feyz-i Hakk tecellî eyledi nûr-i Hudâ

Eyâ cânlar içinde cân fedâdır yoluna cân baş
Ey Allahım beni senden ayırma
Ey çerh-i dûn n'itdim sana hiç vermeden râhat bana

Ey dâris-i dershâne-i üstâd-ı kifâyet

Ey gönül tahtına sultân-ı cihân Kuşadalı

Ey kubâb-ı ehadiyyetde nihân Kuşadalı
Eylesin Allah çok tahiyyâtı

Ey mülket-i velâyete sultân-ı râygân

Ey şehenşâh-ı velâyet bî-gümân

Gir huzûr-ı pak-i Şeyh-i Ekber'e vakt-i seher
Göreyim dersen eğer tevhîdde pinhân kendisi

Görünse her ne tarafdan cemâl-i Mevlânâ

Hakîkat ilminin ümmü'l-kitâbı Şeyhü'l-Ekber'dir
Hakîkat mazhar-ı envâr-ı kudretdir Cenâb-ı Gavs
Hiç bulunmaz akrânı Sultân Abdülkâdir'in

Hoş çalınup nevbet-i Mollâ-yı Rûm
İdelim cevlân kılalım seyrân

İstanbul'un Meşhûr Velîleri
Kamu hicrân belâsı hep bu çerh-i bî-vefânındır

Kanı bir mürşid-i kâmil isteyen

Kıble-i mihrâbımızıdır Hazret-i Pîr Hüdâyî

Kutb-ı âlem gavs-ı ekrem melce-i ehl-i yakîn
Künh-i aşka muktedâdır Hazret-i Mollâ-yı Rûm
Li Hazreti Seyyid er-Rıfâî
Lutfeyledin ibtidâ nârımız nûr eyledin

Mazhar-ı aşk-ı Hudâ Hazret-i Mevlânâ'dır
Mazhar-ı cem'-i cemâl Hazret-i bü'l-'alemeyn
Medîne'den bir er uçdu
Meded Yâ Gavsü'l-A'zam
Muallâ Gavs-i Sübhânî
Mürşid oldur kim demâdem Hakk'ı eyleye 'ıyân
Nesl-i nebevî Seyyid Ahmed-i Bedevî'dir

Pîr Nûreddin-i Cerrâhî âlî-himmetin

Pîşvâ-yı mürşid ü pîr-i mu'azzamsın meded
Reîs-i meclis-i sırr-ı Hudâ'dır Gavs-i Geylânî

Ricâlullah sultânı Cenâb-ı Şeyh-i Ekber'dir
Rûy-i siyâhım ile dergâha huzur-i şeyhe niyâza geldim
Seyyah olup şu âlemi ararsan Abdülkâdir gibi bir er bulunmaz
Sultânü'l evliyâ Ahmed-er-Rıfâî

Sultânü'l-muhakkikîn Hazret-i Şeyh Muhyiddîn-i Arabî
Şeyhimin illeri ırakdır yolları
Şu benim dîvâne gönlüm
Tarîk-i aşk-ı Hakk bânî benim pîrim Hüsâmeddîn
Tarîk-i Hakk'da bürhânım Rıfâî Seyyid Ahmed'dir
Vâris-i Sıddîk-i hâss Hazret-i Şâh-ı Nakşibend

Velâyet burcunun şems-i münîri Şeyh-i Ekber'dir

ZİKRULLAH
Âkilim diyen kişi tevhîde gel tevhîde

Alem kaldırsa bir yerde kaçan sultân-ı bismillah
Allah bize lutf etdi şükür elhamdülillah
Allah diyelim dâim
Allah emrin tutalım

Allah emrin tutalım gel zikredelim Hakk'ı
Anlar mısın dinler misin Hakk kapısın açar tevhîd
Arşda gökde her yerde dermân olur her derde

Âşık-ı dîdâr Allah Allah de

Âşık olanlar Hakk'a sürün zikrullahı sürün
Âşık olanlar ol güle nâlân-ı zikrullah olur
Âşık zikret Mevlâ'yı

Azmış gitmiş nefsine tevhîdi telkîn eyle
Bahâr oldu yine açıldı güller
Bakıp cemâl-i yâre çağırıram dost dost
Baş verüp tevhîdi bırakma zinhâr
Bihamdillah direm Allah
Bir katre iken bahr-i bî-pâyân olur Allah diyen

Bunda dâim tevhîd eden âşıklar

Bunda mâdâm âşıkân eyler semâ'

Cân u dilden diyelim her bir nefes Allah Hû

Cân u dilden diyelim lâ ilâhe illâ Hû

Cân u dilden diyelim lâilâheillallah
Cân u dilden Hâlık'ı zikr edelim

Cem' olsun dervîşleri gelsin devrân edelim

Cümle âyât içinde fâyıkdır âyet-i lâ ilâhe illallah
Çün gelir şeb vakt-i halvetgâh olur
Dağlar ile taşlar ile çağırayım Mevlâm seni

Dâim Hakk'ı zikredelim

Devr-i Mevlânâ'da gayret hâlet-efzâdır semâ'
Dil beytini pâk iden
Dil hânesi pür-nûr olur envâr-ı zikrullah ile
Dilimizde dâm tevhîd edâsı zâkir kullardanız elhamdülillah
Diller aceb hayrân olur esrâr-ı zikrullah ile

Dil vakt-i semâ' bûy-i dildâr bered

Dost cemâlin görmeğe müştâk olan zikreylesin

Dönmek ister gönlüm cümle sivâdan

Durmaz lisânım der Allah Allah

Ehl-i derdim derdime tevhîd benim dermân yeter

Ehl-i halvet eyledikçe vecd ile feryâd-ı Hû

Ehl-i izzet âşıkam gitmez dilimden yâ Ehad

Elâ ey tâlib-i dildâr diyelim 'aşk ile Allah

Elhamdülillah elhamdülillah

Elhamdülillah fikrimdir Allah
Eşref-i ism-i ilâh lâ ilâhe illallah

Eyâ firkat ile derde düşenler
Ey âşık-ı Hakk Allah de âh et

Ey âşık-ı sâdıklar gel Hû diyelim Yâ Hû
Ey 'âşık-ı şeb-zinde seher bülbüle karşu

Ey âşıklar ey sâdıklar gelin tevhîd eyleyelim
Ey dervîşler hey yoldaşlar gelin illallah diyelim

Ey gönül hiç etme fikr-i în ü ân
Ey hakîkat gencine ersem diyen zikr-i Hakk'a cân ü dilden tâlib ol

Ey tâlib-i Hakk Zü'l-Celâl gel derd ile Hû diyelim
Fazlıyla insân eyledi el-hamdü-lillahi'l-Kerîm

Gayrıdan dîzâr içün uryân eder tevhîd seni

Gayrın hevâsın süregör

Gece gündüz diyelim lâilâheillallah
Gece gündüz zikrimiz lâilâheillallah
Gel arınsın özümüz

Gel cân ile gönülden yâ Hû diyelim âşık

Gel ey âşık zikredelim cân ile ezkâr-ı Hû
Gel gülşen-i tevhîde şu bülbül gibi yâhû

Gel halka-i tevhîde gir Allah Hû Hû Yâ Hû deyu
Gelin Allah diyelim
Gelin Allah diyelim görelim n'eyler Allah
Gelin âşıklar devrân edelim

Gel indi cân ile zikret di lâ ilâhe illallah
Gelin diyelim şevk ile lâilâheillallah

Gelin ey kardaşlar diyelim Yâ Mevlâ

Gelin Hakk'ı tevhîd edelim tevhîd
Geliniz Hâlık'ı zikr eyleyelim

Gir sema'a zikreyle gel yana yana Hu deyu

Görelden ol güzel şâhı dilim tekrâr eder Hû Hû
Görmedi bu cihân içinde keder zikrinin lezzetin duyan diller
Gûş-i câna nağme-i ezkârı ta'lîm eyledin

Hakk'a gel yâr ol zâkir ol zâkir
Hakk'ı seven âşıkların eğlencesi tevhîd olur
Hakk'ın metîn kal'ası nûr burcunun bâlâsı
Hakk yoluna girelim gelin tevhîd edelim
Handân olur ma'nâ gülü âsâr-ı zikrullah ile

Hemdemim her dem dildâr-ı dilhâh

Her kelâmın a'lâsı lâ ilâhe illallah
Her sabah erken uyanıver sen

Hidâyet bâbının miftâhı tevhîd

İlâhî devlet istersen de lâilâheillallah

İster isen Hakk'a giden doğru râh

İsteyüp yâ Rabbi bir dil bulmazam lâyık sana
Kalbi arıtıp yuyan Mevlâ zikridir zikri

Kalbini bâğ-ı cinân et ravza-i tevhîd ile

Kıl lisânını pâk her dem- zât-ı zikrullah ile
Kün emriyle yaratan bir Allah'dır bir Allah
Lâleler güller fulya sünbüller öten bülbüller Hakk'ı zikreyler

Merd-i merdân-ı Hudâ'nın kârı zikrullah olur

Mevlâm senin âşıkların devrân iderler hû ile
Müddeî ta'n urma beni aşk-ı ma'şûk oynatır

Nedir hakîkatde râh lâ ilâhe illallah

Oldu zât u sıfat-ı Hakk'a güvâh
Pür kâr bismillâhirrahmânirrahîm
Rabbimiz ihsân eder bi hikmeti bismillah
Safha-yı sadrında dâim âşıkın efkârı hû
Salâdır mü'mine tevhîde gelsün

Sâliki Mevlâ'ya vâsıl eyleyen tevhîddir

Sâliklerin yoldaşı lâ ilâhe illallah
Sâlik zikret Rahmân'ı râzı eyle Sübhân'ı

Semâ' dirilere gönül huzûru verir

Semâlara kapıdır yoldur semâ'
Semâ' meclisi
Sevenler zâtın Allah’ın gelin zikredelim Hakk'ı

Sevinçli de olsam gamlı da olsam hep seni anarım

Sıdk ile gelin diyelim lâ ilâhe illâ hû

Sipihr-i himmete devr-i kamerdir halka-i tevhid
Şâm u seher zikreylerem Allah direm Allah direm

Şükür Allah'a ey dostlar bugün zikr eyledik Hakk'ı

Taşdı rahmet deryâsı
Tanır isen Allah'ı bırakırsın günâhı

Tende cânım cânda cânânımdır Allah Hû diyen
Tesbih elimde hû demek ister

Tevhîde çalışan kişi ermez mi yoksa Yâr'ına
Tevhîd eyle her yerde dermân erer her derde
Uyan seherde dermândır derde dinle her yerde Allah denilir

Yana yana dervîşler Hû diyelim Allah Hû
Yüce sultânım derde dermânım

Zâhir sana olsun beyân Allah'ı gel zikredelim

Zâkirlerin ezkârı lâilâheillallah
Zâkir safâya erişir envâr-ı zikrullah ile

Zikredersen birliğini îmân sana yoldaş olur
Zikr eyle Hakk'ı ey hümâm gel fırsatı fevt eyleme
Zikr-i Hakk vâsıtadır âlem-i bâlâya sana

Zikr-i Hû mahv eyledi cânın hicâbını bugün
Zikrullah kalbi nûr ider âşıkları mesrûr ider
Zulmet konağın geçegör envâr-ı zikrullah ile

DERVÎŞLİK
Adım adım ileri bu âlemden içeri
Âh nefsim seni nic'eyleyeyin
Âlemi ihâta kıldı âteşiyle âhımız

Âlem-i kesretden ey sâlik firâr eyle yürü
Âmennâ söyledik ikrâr eyledik

Anlar isen sana edem bir hitâb
Ârif ol kim bilesin esrârını
Ârifin her bir sözü irşâd imiş
Ârifler ortasında sôfîlik satmayalar
Âşıkın dem' u demi lü'lü' ile yâkût olur
Aşka veren vârını yârı ile yâr ola
Aşk ehli isen durma dermân yoludur bu yol

Aşk erinin hırkası olmaz imiş çul palas
Aşkın ateşiyle dolmuşum dostlar
Aşk ile biliş cânlara ezel ebed olmayısar
Aşk ile iki cihânda şâh olan gelsin berû
Aşk yolunda cân u başı fedâ eden gelsin beri
Behey bülbül nedir feryâd
Behey kardaş Hakk'ı bulam mı dersin
Belâ bârân gibi yağsa semâdan hakîkat sôfîlik incinmemekdir
Ben dervîşem diyene bir ün idesim gelir

Benliğini geçer isen gel imdi dervîş olursun
Ben sanırdım âlem içre bana hiç yâr kalmadı

Bidâyetde tasavvuf sôfî bî-cân olmağa derler
Bil hilye-i merdân-ı Hudâ terk-i sivâdır
Bilmek istersen seni cân içre ara cânı
Bir Allah'ı zikr idenin gümânı hep 'ayân olur
Bir gönülde olmasa envâr-ı 'aşk-ı Kibriyâ
Biz çâkerân-ı Hazret-i Şâh-ı Risâletiz
Bizi yokdan var eden Settâr'a bağlı başımız
Bizim bilmezsin ey sofu ulu dergâhımız vardır
Bu dervîşlik durağı bir acâib durakdır
Bu dervîşlik yoluna aşk ile gelen gelsin
Bu dervîşlik yoluna sıdk ile gelen gelsin
Bu dünyâyı sever iken yürü sen dervîş olmazsın
Bu gönül şehrini seyrân ederken
Bulmak dilersen dâim se'âdet cân u gönülden Allah'a yalvar
Bulunmaz vuslat-ı Mevlâ bulanı bulmadan yâhû
Bu tabîat zulmetinden bulmak istersen halâs
Bu yokluk yoluna bugün bize yoldaş olan kimdir
Câna cefâ kıl yâ vefâ kahrın da hoş lutfun da hoş
Câna cefâ kıl ya vefâ senden hem ol hoş hem bu hoş
Cân bir ulu kimsedir beden anın âletidir

Cânı cânâne kurbân eyleyen gelsin bu meydâne
Cânlar cânın ister isen bu cism ü cândan fâriğ ol
Cân mı kayırır vuslat-ı cânân dileyenler
Cân terkini urmadan cânân eline girmez
Cân u dilden fânî kıldın âkıbet
Cemâlullah ile mestân olanda ihtiyâr olmaz
Cevâbı anlamazsın sen dervîşlik kande sen kande
Cihâna gelmeden maksud özünü âdem etmekdir
Cilvegâh-ı Tûr-ı Hakk'ı bulmak istersen eğer
Cümle dünyâ sizin olsun bir Dost bir post yeter bana
Cümle hicâblardan geçir Rabbim meded Mevlâm meded
Çalabım bir şâr yaratmış iki cihân âresinde
Çeşme-i iksîr-i aşk-ı Kibriyâ'dır râbıta
Çille-i aşka giriftâr olmayan dervîş m'olur
Çün fenâ meydânına merdâne ermişlerdeniz
Darbe-i zikr ile müstağrak olup mevtâlarız
Derd ehli olan dârını dildâre satarlar
Derd-i Hakk'a tâlib ol dermâna erem dersen
Derdine dermânı bulan Lokmân'ı arzular mı hiç
Derdin ile işbu gönül ayn-ı safâya yüz tutar

Dergeh-i Pîr'e muhabbetle idelden intisâb
Dermân arardım derdime derdim bana dermân imiş

Dervîşe bî-cân gerekdir câna cânân isteyen
Dervîşem sanma dervîş ol dervîş

Dervîş gerekdir ide Allah'a tevekkül
Dervîşim deyip de meydâna geldin
Dervîşlerin amelleri şerî'at-ı Rahmân olur
Dervîşlerin yoluna sıdk ile gelen gelsin
Dervîşliğe kadem uran her ma'nâda sultân olur
Dervîşliğin mertebesi hiçbir şeyi yermemekdir

Dervîşliğin vasfını demeğe irfân gerek
Dervîşlik başdadır tâcda değildir
Dervîşlik dediğim manâ gayrısından uzlet ister

Dervîşlik dedikleri hırka ile tâc değil
Dervîşlik der ki bana sen dervîş olamazsın
Dervîşlik makâmı hâl içinde hâl

Dervîş nedir bunda senin günahın

Dervîş olan âşık gerek yolunda hem sâdık gerek
Dervîş olan her kim ise toprak ile yeksân gerek

Dervîş olan hizmetinde sâdıkâne gerek

Dervîş olan kendini ednâ bilir
Dervîş olan kişiler deli olagan olur

Dervîş olan kişilerin hâşâ gönlü büyük ola
Dervîş olan kişinin dirliği arı gerek

Dervîş olan kişinin sözleri umrân olur

Dervîş olanlar zikr ile bülbül gibi nâlân olmak gerek
Dervîş olmakdan murâd yokluğu kâr etmek gerek

Devrân bu devrân seyrân bu seyrân
Devrân odur ki devrini devr-i felek bilmez ola
Dîdemiz giryân sînemiz sûzân

Dila manend-i ney derviş olup berg ü nevadan geç
Dilde Hakk'dan gayrı güftâr eylemez dervîşler
Dilersen bulmağa bâb-ı rızâda sermedî pür feyz
Dilersen zât-ı Hakk'ı çek elin dünyâ vü ukbâdan
Dilersen zât-ı Hakk'ı kıl taleb âdemden ey tâlib
Dil-i ârif merâyâ-yı Cemâl-i Mustafâ olmuş
Dolap niçin inilersin
Dost yoluna gidenlere idem nice gitmek gerek
Duyaldan sırr-ı tevhîdi bana bir özge hâl oldu

Dünyâ ile ukbâyı hiç yere sayan yok mu
Edeb yolun gözleyen erkânı bilmek gerek
Ederdi cânib-i Mevlâ'ya rağbet kulun olsaydı zikre iştigâli
Eğer cânân ise kasdın ser ü cândan ümîdin kes
Eğer gerçek âşık isen boynundaki menşûr nedir

Eğri bakarlar dervîş olana

El gönüldür gönlü tut sen eli ko

Elim çekdim bu âlemden

Emel kimdir beyân edem sıfâtın
Erenlerden etek tutan menzil alup Hakk'a yeten
Erenlerden sır sorana dokuz türlü nişân gerek
Erenlerin sohbeti ele giresi değil
Erişir vuslata dil zikr ile tenvîr olsa
Ermeğe vahdet nûruna şirki aradan süregör
Ey bana iyi diyen benem kamudan kemter
Ey birâder görmemin burhâna bağlı bâşımız
Ey derde dermân isteyen yetmez mi derd dermân sana

Ey dervîş diyen bana nem durur dervîş benim

Ey gönül dervîş isen âlemde sultânsın yürü

Ey gönül dervîş isen hâk ile yeksân ol yürü
Ey gönül gel Hakk'a giden râhı bul
Ey gönül terk et sivâyı maksad-ı aksâyı gör
Ey sâlik-i Hakk geç bu zamânın geçeninden

Ey sâlik-i merd-i Hudâ etmek gerek cânı fedâ
Ey tâlib-i Hakk ister isen olmağı vâsıl
Ey tâlib-i irfân olan aldanma sivâya
Ey tâlib-i Mevlâ olan kulluk yolun gütmek gerek
Ey vuslata tâlib olan şartın akdemidir mürşid
Ez sohbeti dervîşân bûyi Muhammed âmed
Fenâ bulup hayât alam şu dem kim aşk-ı yârımdan
Feyz-i kuds-i zât-ı Hakk'a tâlib ol insân isen
Gafletde olan gönlüm gel Hakk'a niyâz eyle
Garaz Hakk yolunda rızâdır rızâ
Garîk-i aşk-ı Hakk bilmez dalâletden malâletden

Gayrı murâddan geçmişem dervîşliğim yeter bana

Gâzî ki tîğın çeke zerk eyeleye hadenk

Gel âlem-i manâya mirâc edegör mirâc
Gel beru ey derde dermân isteyen

Gel beru sırr-ı kerâmet isteyen hâl üstüne
Gel bugün Attâr olup her vârını yağmâya ver

Gel ey dervîş Hakk'ı bulayım dersen
Gel ey dervîşlik isteyen eydem sana nitmek gerek

Gel geçelim bu dünyâdan eğer dervîş isen dervîş

Gel Hakk'ı zikr idelim ey dervîş
Gel imdi mürşid-i kâmilden eyle ahz-i nefes
Gelin ey dôstân isteyelim sıdk ile Mevlâ'yı
Gelin ey yârân rüfekâcasına
Gel özün sâf eyle sôfî merd olup meydâne gel
Gel seninle dervîş olalım gönül
Ger vuslata erdin ise bu derd ile firâk nedir
Gir tarîk-i aşk-ı Hakk'a evvelâ ol tâibûn

Gönül bir dem karâr etmez gidüp bakmadı bir yâne
Gönül mazhardır envâr-ı cemâle
Gönül tıflı demâdem ders alırsa pîr-i vahdetden

Gözünü yum gönül iki cihândan
Güzel âşık cevrimizi çekemezsin demedim mi
Hâb-ı gafletden uyar uyanayın

Hakîkat yolunu soyla gider gayrı sevdâyı
Hakk'dan nazar oldu bana Hakk kapısın açar oldum
Hakk yoluna çün ki şerî'at esâs
Hakk yoluna gidenlerin asâ olsam ellerine

Halkı kodu Hakk'a tutdu yüzünü dervîşler
Halvetîyem kesretim vahdet ile pinhân olur
Hayıf benim bunca geçen ömrüme
Hazret-i pîrân yolu Hakk'a gider kâfile
Her geçeni Hızır bil her geceni Kadir bil
Her kim bana ağyâr ise hak Tanrı yâr olsun ana
Her kime kim dervîşlik bağışlana
Her kimin kim derd-i Hakk'dan yüreğinde olsa dâğ
Her nefesde aşk ile giryân olup Allah derim
Hubb-i Rahmân isteyenler dürr ü mercân istemez
Hudâ'yı zikreder her ne vâr kuru ile yâş
İki dünyâdan da gönlünü arıtan insan
İkrâr-ı Hakk ile elest bezminde belî deyip secde edenlerdenim
İksîr-i a'zamdır nutk-i ehlullah
İnsân isen gel sür izim olma ahî sen nâ-halef
İstediğimi buldum eşkere cân içinde
İster isen vasl-ı Hudâ gel mürşide gel mürşide
İsteyen yârın hâk eder vârın
İşidin ey yârânlar eve dervîşler geldi
İşitdim nefha-i sûru dirildi cümle-i mevtâ
Kadr-i fakrı bil fenâ ol yâr-i sultân olma hiç

Kal'a-i cismi bırak bârû-yi tenden geç gönül
Kalbi cilâ et âyine olsun

Kalbi mir`ât-ı mücellâ idelim ey dervîş
Kim bulur cânâneyi aslında mi'râc etmeden
Koyup gel nakş u nigâr nakşa yol verme zinhâr
Levha-i kalbini ger âyine-i sîmâ göresin
Lutfuna mazhar olan cennetine girmez mi?

Manevî âdem olan resm-i müsemmâdan geçer

Mâsivâ kaydın ko âlem-i ıtlâka eriş
Mecnûn-i Hudâ olanı zencîre çekerler
Merdân-ı Hakk bu dünyâda maksûdlara kalmadılar
Merhabâ ey tâlib-i kâbil-vücûd
Mevlâm gözüm yaşı akar sel olur

Mir'ât-ı kalbe kıl nazar cânân cemâlin gösterir
Muhabbet bezmine dil ver perîşân olmak istersen
Murâd-ı devlete ermek dilersen Cenâb-ı Hazret-i Allah'a yalvar

Mübtelâ-yı aşk olan dünyâ vü ukbâdan geçer

Mürîdim mürşide diyen kişiler
Mürîd oldur hakîkatde murâdından ola fânî

Mürşide hak diyen kişi mürşidi hak bilmek gerek
Mürşid-i kâmil âdemi câm-ı cihânnümâ ider
Mürşid-i kâmile eylersen hizmet

Mürşid-i kâmil mürîd-i sâdıkın sultânıdır
Nefse uyup râh-ı Hakk'dan taşra çıkmak yol mudur
Nefsin idrâk etmeyen irfânı bilmez kandedir

Ne olayım dervîş olsam
N'oldu bu gönlüm n'oldu bu gönlüm
N'oldu sana eyâ gönül
Nûr-i zâta ermeğe mahv-ı sıfat etmek gerek
Ol kim cûş u hurûş eyler ezelden mest ü hayrândır
Pâk eyle gönül çeşmesin tâ durulunca
Parça yahşi biz yaman parça buğday biz saman
Pâreye atma kendini ol kuru tâc neyler sana

Pîr-i dânâ sohbetidir tâlibe feryâd-res
Pîr-i mugândan bir nefes aldım aceb feryâd-res
Râh-ı aşka girmeyen merd olmadı zenler durur
Ravza-i cennetdedir ehl-i salâh
Remz-i Hakk'ı fehmedenler dîde-i bînâ imiş
Sadâ-yı nây-ı vahdet dâimâ eyler beyânâtı
Safâ ister isen terk et safâyı
Sakın hüzn etme ey âşık bizim zîrâ Hudâ'mız var

Sâlikâ gel nefs ü şeytân ile edelim savaş

Sâlikâ Hakk'dan dilersen sana ola feth-i bâb

Sâliki idlal eder mürşidi noksân olsa

Sâlikin mürşiine hizmeti şâhâne gerek
Sana bir ma'cûn-i nâfi' öğreteyim sâlikâ
Sana bir mürşid-i kâmil gerek ahvâlini muslih
Sanma gayrı râh olur Hakk yolu ferâh olur
Semâdan sırr-ı tevhîdi duyan gelsin bu meydâne
Sen cânından geçmeden cânân arzu kılarsın
Senden gelir cevr ü cefâ ben âh u vâh etmeyeyim

Sen seni yavı kıl külli
Serîr-i bezm-gâh-ı fakrı her bir câna vermezler
Sevdâ-yı sivâdan geç gel hû diyelim yâ hû
Sevdim seni hep vârım yağmadır alan alsın

Seyr-i fillaha kadem bas yürü seyr eyle müdâm
Seyrimde bir şehre vardım gördüm sarayı güldür gül

Sıdk ile girdinse yola ey şücâ'

Sırr-ı tevhîd ile sırrım âşinâlık eyledi
Sivâdan kalbini pâk et gönül mir'ât-ı Rahmân'dır
Sivâya meyl ü rağbetden kulûb-i asfiyâ mahfûz
Sôfî oldur kim ide ihlâk-ı vücûd

Sôfî olmaz yumruğunu kaldıran
Suâlim var tapuna ey dervîşler ecesi
Sûretâ sugrâ vücûdun cümle ekvân sendedir
Sülûk ahvâlini sâlik yola gidüp gelenden sor

Sülûk ehli giderler aşk ile dildâre doğru
Şem'-i cemâlin nûruna pervâne geldim tâ ezel
Şerîata girdim diyen tarîkata erdim diyen
Şerîatin sözleri hakîkatsiz bilinmez
Şevk ile zâkir-i Mevlâ olalım ey dervîş
Şol kişi kim cân u dilden Rabbini eyler taleb
Tâc mâ'rifet tâcıdır sanma gayrı ola tâc

Tâ ezelden aşk ile biz yâne gelmişlerdeniz
Tâ ezelden rûh-i kudse nûr-i Subhân'dır edeb
Tâ ezel ma'şûk edindim Hazret-i Allah'ı ben
Tahkîk eder tasdîkini îmâna ermek isteyen
Tâlib-i fakr u fenâ olanda istiğnâ gerek
Tâlib-i Hakk'ın devâsız derd dürür sermâyesi

Tâlib isen verme şeyhine keder

Tarîkat kurb-i Rahmân'dır
Tarîk-i sevdâda ey dil-i sâde

Tasavvufdan murâd olan edebdir
Tasavvuf sâf-ı dilden Hazret-i Allah'a dönmekdir
Tecellî etse sâlikde semâ-yı fıtrat-ı tevhîd
Tecellî sırrına âgâh eder envâr-ı mahviyyet
Tecelliyyâta dilde nûr-i tevhîdden cilâ ister
Tehî görmen kimseyi hiç kimesne boş değil

Terk eyler bâş ile cânı Allah'ı seven âşıklar
Terk-i âmâl eyleyen 'âlî olur kâkül gibi
Usandım bu harâb-âbâddan kâşâneden geçdim
Vardım kırklar yaylasına
Vâsıl olmaz kimse Hakk'a cümleden dûr olmadan
Velî olmaz kişi taşlanmayınca
Vuslat-ı yâr isteyen hicrâna katlanmak gerek
Yâ Râb bize ihsân et vuslat yolunu göster
Yar yüreğim yar gör ki neler var
Yeter etdin bu fânî zevke rağbet
Yine gönlüm dost illerin özledi
Yoldaş olalım ikimiz gel dosta gidelim gönül
Yücelerden döndüreyim alçaklara gönül seni
Zâhidâ bulsun derûnun zikr-i Hakk'dan iltizâz
Zâhidâ gel mekteb-i irfâna gir
Zâhidâ Hakk'ı ararsan Hakk'a burhândır gönül
Zâhid bize ta'n eyleme Hakk ismin okur dilimiz
Zâhid gel gör hâlimizi dinle hem akvâlimizi
Zât-ı Hakk'dan feyz-i zâtî-yi Hudâ'dır râbıta
Zehî bahtlu şu cânlar ki bulur anın visâlini
Zevk-i aşk meczûbu buldu âlem içre âlemi
Zikr ile âyine-veş her kim ki oldu sîne-saf
Zulmet-i hicrinde bîdâr olmuşum yâ Rab meded
Zühdünü ko aşka düş ehl-i cânân etsin seni

AŞK
Aceb değil senin içün ger cân fedâ kılar isem
Aceb hayrân oldum aşka uyalıdan
Âfiyetler câm-ı aşkı nûş eden âşıklara
Ağla gözlerim ağla gülmezem ayruk
Âh odu tende iken büryân kebâbdayız biz

Aks-i mihrin nûru dil âyînesinde nâr olur
Aldı âgûşuna hurşîd-i mehâsin-ârâ

Aldın mı gönül hüsn ile yektâ haberin sen

Âlem-i dilde aceb kâşânemiz var bizim
Anın aşkı gerek bana gerekmez bana dünyâ ukbâyı
Arz-ı dîdâr eyledikçe şâhid-i gülzâr-ı Hû
Arzum senin cemâlinde aşkın bendedir Allahım

Âşıka vakt-i saâdet gecedir
Âşıkım sahbâ-yı aşkın zevkine dildâdeyim
Âşıkın âh u enîni yâre değil ağyâredir
Âşıkın bir çâresi var zâr u giryândır yanar
Âşıkın maksûdu ol mahbûb-i bî-hemtâ imiş
Âşık isen ma'şûk içün şöyle sen merdâne gel

Âşık isen sâlikâ âyîne-i dîdâre bak

Âşık k'ere maksûda

Âşıklara cân verme telâşı olmaz

Âşıkları bîgâneler âsûde sanırlar

Âşık olan dost yolunda cânını kurbân eder
Âşık oldum tâ ezel bir Yûsuf-i Ken'ân'a ben
Âşık oldur kim kılar cânın fedâ cânânına
Âşık olmuşam ben güle
Âşıkların ahvâli
Âşıklar iki cihânda nefs murâdın almayalar
Âşinâ-yı aşk olandan âh u zâr eksik değil

Aşka düşürdün kendözün
Aşk bahrı mevc urdu zâhir oldu bu cemâl

Aşk beni yağma kılupdur sen beni sorma bana
Aşk bezirgânı sermâye cânı
Aşk câmını Mevlâ'dan nûş eyledim evvel çün
Aşk çün perdeden ayân oldu
Aşk da'vâsın kılan kişi hiç anmaya hırs u hevâ

Aşkdır mûru Süleymân ile hemtâ gösteren

Aşkdır nahl-i bâğ-ı lem yezelî

Aşkdır ser-levha-i mecmûa-i sırr-ı Hudâ

Aşk eri olmak dilersen ayağın merdâne bas
Aşk eteğin tutmak gerek âkıbet zevâl olmaya
Aşk geldi yağma kıldı gönlü târâş eyledi
Aşk girdâbına azmetmeye gel kur gemini
Aşk hâletiyle dâimâ mestâneyim hayrâneyim

Aşkı bismillah edindim evvelâ

Aşk-ı ma'şûku edelden ihtiyâr
Aşkın aldı benden beni bana seni gerek seni

Aşkın ezelî âşıkâ ilhâm-ı Hudâ'dır

Aşkın şerâbın içeli kandalığımı bilmezem

Aşkın şerer-i âteşi tâ kalbime düşdü

Aşk ile vîrân oldu imâret tâ ebed

Aşkla oldu bed'im aşkla oldu hatmim
Aşk şarâbı ebedî âşıkı mahmûr eyler
Aşk şarâbındaki cemâl sırrı
Aşkdır ser-levha-i mecmua-yı sırr-ı Hudâ

Aşkına cânım bendedir bende
Aşkını terkeylemez kalbim perîşân olsa da

Aşkını yâr et bana yâ Rab dahi yâr istemem
Aşkın ile okur ilmi ulemâ
Aşkın kime yâr olur dâim işi zâr olur
Aşkınla çâk olsa bu ten

Aşkınla mühimm dîvâneleriz
Aşkınla yak kül et beni
Aşkın meyine kandın n'oldun âh gönül n'oldun
Aşkın odu ciğerimi yaka geldi yaka gider
Aşkın ezelî âşıka ilhâm-ı Hudâ'dır
Aşkın şerer-i âteşi ta kalbime düşdü
Aşk-ı yâre düş olaldan yârimi gördüm ayân
Aşk ile âvâre olan dünyâda kârı n'ider

Aşk ile bünyâd olaldan kalbimiz mesrûr durur

Aşk imâmdır bize gönül cemâat
Aşk makâmı âlîdir aşk kadîm ezelîdir
Aşk odu düşdü cânıma eritdim ciğer yağını

Aşk oduna yandığımca râhatım budur hemân
Aşk olup rûz-i ezel sâkî-i peymânemiz
Aşk yoluna girelim yâ Hû yâ Hakk diyerek
Âteş-i aşkın fürûzân olsa âşık nâr olur

Âteş-i 'aşk ideli sînemi sûzân benim
Ateş ne zened der dil-i mâ illâ Hû
Ayândır cevher-i zât istikâmetle ayârından

Bana aşkı soran gelsin haber alsın kumaşımdan

Bana sen cân yetersin cân gerekmez
Ben âşık-ı cânâneyem cân u cihândan geçmişem
Ben beni bilmem neyim dünyâ nedir ukbâ nedir

Ben bir cemâle 'âşıkam anın içün dilimde Hû
Ben bu aşkı bilmez idim bu bir aceb sevdayımış
Ben bu yolu bilmez idim aşk gönlüme düşdü gider
Ben Dost hevâsına düşdüm özge hevâ neme gerek
Benem Mecnûn-sıfat Leylâ'sı aşkın
Benem ol âşık-ı şeydâ ki bulmuş ibtilâdan hazz
Benem ol aşk bahrîsi denizler hayrân bana

Ben harâb-ı mest-i meydânem nihân meyhâneden

Benim işbu garîb cânım aceb düşdü bu sahrâya
Ben melâmet hırkasını kendim giydim eynime
Ben yürürem yâne yâne aşk boyadı beni kâne
Benim gönlüm gözüm aşkdan doludur
Benim maksûdum değildir âlemde lâkin illâ Hû
Bezm-i elestin câmını sundu bize Sübhânımız
Bırakdın âşıkı hicrân nihân oldun ayân iken

Bilinmez derde düş oldum devâsı sendedir yâ Rab
Bilmem nideyim aşkın elinden
Bir bâde ver sâkî bize mestâneler müştâk ola
Bir dilbere meftûn oldum gönlüm onun dîvânesi
Bir kez yüzün gören senin ömrünce hiç unutmaya
Bir kişinin ki bâtını derdi ile âşinâ değil
Bir nigâh-ı merhamet kıl yâdigâr olsun bana
Bir sâkîden içdik şarâb arşdan yüce meyhânesi

Bir tecellî etdi zuhûr bu seher
Bir yüze dûş oldu gözüm yüzbin gezer dîvânesi
Bî-vücûdem aşk odu bilsem benim nem yandırır
Biz âşık-ı şeydâyız müştâk-ı cemâliz biz

Biz bezm-i elest nûş edicek bâde-i nâbı
Biz harâbât ehliyiz kâşânemiz vîrânedir

Biziz ol bezm-geh-i şarâb-ı elest 'ayyaşı
Biz ol uşşâk-ı serbâzız bize akl ıssı yâr olmaz
Bu aşk bir bahr-i ummândır buna hadd ü kenâr olmaz
Bu aşk bir hâkim-i cândır ne derd-i bî-devâdır bu

Bu dârât-ı cihân fânî olupdur sonra nâ-mevcûd
Bu derdimden inler idim derdim bana dermân imiş
Bu gönlüm derdine düşdü Hudâ'nın

Bu gönül mürgü zâr eyler düşüp gülden cüdâ şimdi

Bu gülşen içre bugün andelîb-i pür-zârem
Bugün aşkı ile bulmaz isen hubb-i likâdan hazz
Bu ne derddir aceb dermân belirmez

Bûy-i verd-i cennetin halvetde zikr-i Yâr'dır
Bülbül-i şûrîdeyem gülden nasîbim var benim
Bülbül-veş figân eyler âşık vakt-i seherde
Câm-ı aşkı nûş edüp serhoş olan pâkize zât

Câna düsdü bir aceb sevdâ-yı aşk

Cân bülbülü efgân eder durmaz dâim yâ Hû deyu
Cân-ı cânân isteyenler terk-i cân olmak gerek

Cânımı uryân edüp saldım bu aşk deryâsına
Cânını aşk yoluna vermeyen âşık mıdır
Cânı terketmek gerek bu evde cânân isteyen
Cân illerinden gelmişem fânî mekânı neylerem
Cânlar yanar cânın atar pervânedir Mevlâm sana
Cân olur cân içre cânânı olan

Can verir âşık bu yolda kasd-i cânân eylemez
Cân yine bülbül oldu hâr açılıp gül oldu

Cemâlin nûrunun âşıklarına
Cemâlin şem'ine pervâne-veş yakdım perr ü bâli
Cümle cânân içre cânân bir bana
Çün sana gönlüm mübtelâ düşdü
Çeşmin gibi bahtım dahî hep kâre ne çâre
Derd elinden dâde geldim kandedir Lokmân'ımız
Derd ile giryân olayım bir zamân
Derdin ne behey âşık bîçâre neden oldun
Devrân olur derde dermân
Devreder eşyâ-yı halk kâşâneden kâşâneye
Dîdârını seyreyleyen göz mâsivâ görmez olur
Dîğer-gûn eyleyen Mecnûn'u sanma zülf-i Leylâ'dır
Dilâ hâlât-ı vaslı hemdem-i cânân olandan sor
Dinle imdi sırr-ı aşkdan âşikâr
Dîn ü millet sorar isen âşıklara dîn ne hâcet

Dost aşkına ko'n yanayım
Dostdan haber kim getirdi sorun seher yellerine

Dost derdin iste ki dermânıdır âşıkların

Dost elinden içmişimdir câm-ı aşk-ı ahmeri
Dostlar oldum dîvâne ben âşıkım Sübhân'e Mevlâ'ye
Durman yanalım âteş-i aşka
Durmaz yanar vücûdum âh itmeyüp nideyim

Dün gider gündüz gelir gör niçesi uz gelir
Düşdü câna âkıbet sevdâ-yı aşk
Düşelden mekteb-i aşka unutdum ders-i fetvâyı
Düşeli bu aşkın cânım iline
Düşüp derdine Mevlâ'nın kodum bu akl u idrâki
Ehl-i derd-i nâtüvâna var mı sıhhatden lezîz
Etdi beni aşkın bugün mestâneler mestânesi
Evvel dahi vâr idi cânımda bu aşk odu
Ey âşıkân ey âşıkân aşk mezhebi dîndir bana
Ey âşık-ı dildâde gel nûş edelim bâde

Ey âşık-ı Hakk âşık ol âşık

Ey azîzim devletinde cânımız Hû'dur bizim
Ey beni aşk ateşine yandıran
Ey beni ayıblayan gel beni aşkdan kurtar

Ey birâder derd-i aşka mübtelâ olmak da güç
Ey bülbül-i nâlende gül vaslını hânende
Ey dil bize ver haber aşk illerine kim gider
Ey dil-i şeydâ umaram sana eyleye Mevlâ aşkını i'tâ
Ey Dost senin yoluna cânım vereyim cânım
Ey garîb bülbül diyârın kandedir
Ey gönül bir derde düş ki anda dermân gizlidir
Ey gönül gel gayrıdan geç aşka eyle iktidâ
Ey gönül gûş eyle gel âşıkların güftârını
Ey gönül sen olma kendinden cüdâ

Ey Hudâ vaslından ayrı bana seyrân olmasın
Ey kamer tâ-be-seher aşk ile bîdârsın niçin
Ey kardeşler halvetde bütün râhatım benim
Eylemez Mecnûn gibi Leylâ'yı hülyâ gönlümüz
Eyler seherde gulgule dost gülşeninin bülbülü
Ey neş'em zevkim emelim mesnedim
Ey tâlib-i Hakk âşık ol âşık
Ey yârânlar tınman bana ben yine noldum bilmezem

Eyyûb'em mübtelâyem derde dermân isterem
Ey zâhir ü pinhân olan âşık seni bulsa n'ola
Ezelden aşk ile biz yâne geldik
Ezelden aşk ile yandım kül oldum

Fenâya meyl edüp kalmaz senin âşıkların cânâ
Gam def'ine mâ meclis-i rindânede buldum
Gam-ı dilsûz-i aşkdan puhtegânız zârımız yokdur
Gece gündüz döne döne istediğim Hakk'dır benim

Gel beru ey gönlümün şehrini bünyâd eyleyen
Gel gel yanalım âteş-i aşka
Gelin Allah'a âşık olanlar Allah'a aşk ile ermiş erenler
Gerçek velî olan kişi aşk derdine düşmek gerek

Gezer Yakûb olan Yûsuf içün aġlayı aġlayı
Gönlümüz her ân sendedir yâ Rab

Gönül aşkdan gınâ buldu
Gönül hayrân olupdur aşk elinden
Gönül şem'-i ruh-i yâre yamar pervânedir şimdi

Gönül vuslat hevesiyle sanki rebâbdır rebâb

Görmesem hâk-i peyin vü tutmasam ol yâr eteğin
Göster cemâlin şem'ini yansın oda pervâneler

Gözlerini n'oldu bî-dâr eyledin
Gözü dünyâ mı görür âşık-ı dîdâr olanın
Güller sünbüller öten bülbüller yanık gönüller Mevlâ'yı özler
Gülünden cüdâ mı düşdün acabâ
Güzeller elinden çekdiğim nedir

Haber eylen âşıklara aşka gönül veren benem

Hacının maksûdu Kabe âşıkın dîdâr-ı Hû

Hakîkat Zât-ı Barî'dir muhabbet
Hakk'ın cemâlin gözleyen hû demesin ya ne desin
Hakk'ı sev Hakk sevenlerden dulundurmaz cemalini

Hâlık'ı zikreylemek derd ehlinin dermânıdır
Halkdan çekdim özümü Hakk'ın aşkından yâ hû
Hayli müddetdir gam-ı âh-ı nedâmet bekleriz
Her dü cihâne bîgâne âşık
Her ki bunda aşk-ı Hakk'a yâr olur
Her kime aşk hemdem olduysa çürüğü oldu sâğ

Her kime kim bir nefes aşk selâm eyledi

Her kime kim şule bırakdı bu aşk
Her kimin ki aşk ola başında tâc
Her nefesde bir tecellî-yi Hudâ ister gönül
Hudâyâ cümle-i âlem sana âşık seni özler
Hüsn-i sır mehpâresi cânımdan etmez iftirâk
Hüsnün oldukça füzûn aşk ehli artuk zâr olur
Hüsn yekî hasen yekî yâr yekî sühân yekî
İçin dışın murdâr iken aşk neylesin senin ile
İki cihânı unutur sana gönül veren kişi
İki cihân zindân ise gerek bana bostân ola
İlâhî bir aşk ver bana ben benliğim bilmeyeyim
İlâhî neylesün nitsün gönül sensiz karâr etmez
İsm-i Sübhân virdin mi var
İstemez âkil fânî dünyâyı

İşidin ey yârenler aşk bir güneşe benzer
Kadehim şarâbım sevgilim bu üçü ben ise aşkın mübtelâsı dördüncü

Kad enâre'l-'aşki li’l-'uşşâki minhâci'l-hüdâ

Kanı bir aşk ehli kardaş kanı bir derd ehli yâr
Karîn-i bezm-i hâss eyle meded senden Kerîm Allah
Katresin bahrden ammâ cemed olmuş mâsın
Kendi vechin hüsn-i dilberden hüveydâ kıldı aşk
Kevser verilir Hakk'dan içdin mi şarâbı sen
Kıssa-i giysû-yi bârı şerh ü takrîr eyledim
Kimin ki sensin ey kâdı kamu yollarda yoldaşı
Kim ki aşkın dârına berdâr olur
Lutf eyleyüp bir kez nazar eylerse ger sultânımız
Mecnûn ki sahrâyı seyretdi ammâ
Ne devletdir bazâr-ı aşk kurulmuş
Mâhest ne-mî dânem hurşîd ruhat yâ ne
Maksadı âşıkların menzil-i cânân olur
Mahvolur insan aşkın elinde

Mecnûn'a sordular Leylâ nicoldu
Mecnûn-i râh-ı aşkam bilmem akıl ne şeydir
Mecnûn olalı gönlüm Leylâ haberin söyler
Mecnûn olan meftûn olan her gördüğün Leylâ görür
Meftûn olanlar sen mihr-i tâbe minnet eder mi hiç âfitâbe

Mensûb-i huzûr olmağa gerçi amelim yok
Mestâne-i aşkam ben ayamadım

Mestân-ı cân-ı aşka birdir visâl ü firkat
Mest-i aşkın reh-i sahrâya düşer döne döne
Mest-i müdâmdır bu dem âşık-ı şûrîdeler
Mevlam ver aşkını bana hayrânın olayım senin
Meydân-ı muhabbetde ki merdânelerin var

Meyhâre-i meyhâne-i mestân-ı Hudâ'yız

Muhabbet bezminin câm-ı cemin her cânâ vermezler

Muhabbetden dil alırsa nevâyı
Muhabbet neydüğün bileyim dersen

Müflisiz iki cihanda aşka verdik vârımız
Müslümanlar kim görmüşdür âşık tevbe ettiğini
Müyesser eyledin aşkı şükür yâ Rabbi yâ Rabbi

Nağme-i aşkdır anlarsa eğer sırrı cebel
Nâil olmaz vuslata ma'nâda olmadıkça aşkına üftâde dil
Nâr-ı kübrâdır hakîkat âşıka ihrâk-ı aşk
Ne kim senin cevrin ile geçirmişem ben günümü
Ne şândır Allah Allah âşikâr olan cemâlinde
Neye etsem nazar şâhım gönül hep sendedir sende
Neylerem cân u cihânı bana Rahmânım gerek

Nice yıllardır ser-i kûy-i melâmet bekleriz
Nisâr ol âşık cânına ki dost ile visâli var

N'oldun ağlarsın gönül bir bî-bedel yârin mi var
Nûr-i tevhîd ile pâk et kalbini eyle debbağ

Nûş idelden câm-ı aşkı cânımız mestânedir

Ol Çalabımın aşkı bağrımı bâş eyledi

Ol Dost'u ben sevdiğim bu cânımdan ilerü

Olmasa ger neş'e-i câm-ı cihân-ârâ-yı aşk

Ölümdür Yâr'dan ayrı zindigânî
Ömrün bitirmiş vîrânemiyim aklın yitirmiş dîvânemiyim

Öyle sermestem ki idrâk etmezem dünyâ nedir
Râh-ı aşka azmeden kimdir dersen ol kişidir
Rahîk-i aşk ile sermest olup peymâneden geçdim
Rahmet deryâna daldır

Ref et nikâb-ı vechini seyrân etsin dîvâneler
Rûha çün dilden göründü âteş-i aşk-ı likâ
Sahrâ-yı sevdâya düşen nevreste

Sâkî kadehi şarâb-ı ilâhî ile doldur

Sâkiyâ gel beni hayrân eylegil
Sana âşık olan diller niderler hûr u gılmânı
Sanma aşk ehlini mevt ile güzâr eylediler
Sayd u bend oldu meğer bir şâh-ı hûbâne gönül

Seherde bülbülü gördüm geceden

Seherde bülbülü gördüm iniler

Seherde bülbülün gördüm figânın

Seherde bülbülün gördüm yatağın

Seni seven âşıkların gözü yaşı dinmez imiş
Senin âşıkların kılmaz nazar firdevs-i a'lâya

Senin aşkın gerek bana niderem mâli vü câhı
Senin aşkınla ey mâhım gönül hep ağlamak ister
Senin aşkınla mecnûnum velâkin iştihârım yok
Senin hicrân-ı aşkınla ilâhî âşıkân ağlar
Sensiz yola girer isem çârem yok adım atmağa
Severem ben seni cândan içerû
Sevgili âh sevgili ne bir misli var O'nun ne de benzeri

Sînelerin aşk ile itdi biryân sôfîler
Sünbülün râyihasın turra-i cânân getirir

Şem'-i rûhuna cismimi pervâne düşürdüm
Şevk u tarab eder eflâk şerâb-ı "eynemâ"dandır
Şol dem görem dîdârını dîvâneyem dîvâneyem
Şûride vü şeydâ kılan yârin cemâlidir beni
Tahtgâh etdi vücûdum milkini sultân-ı aşk
Tâk-i ebrû-yi kemânın dileberâ mihrâbımız
Tarîk-i aşka gir cânâ sevâd-ı mâsivâdan geç
Tecellâ-yı cemâlinden habîbim nevbahar âteş
Tecellî-i cemâl ister gönül eğlenmez eğlenmez
Tecelliyâtın nûruna döymez vücûdum dağları
Tedbîrini terk eyle takdîr Hudâ'nındır
Tehî destim ilâhî dü cihânda bir medârım yok
Terk ü tecrîd âşıkam seyrân diler gönlüm benim
Tıynet-i âdemde konmasa eğer sevdâ-yı aşk
Üftâde dilim şikâr oldu
Üftâdegân-ı aşka bir ân olur mu râhat
Vahdet gül-i gülzârının dîvânesi mecnûnuyam
Vech-i yâre düş olan âlemde seyrân istemez

Verirsen cânı cânân senindir
Vîrâne gönül ancak hüsnünle olur ta'mîr
Vücûdum dârını ma'mûr iden yâr
Yâ ilâhî kıl inâyet senden ihsân isteriz
Yak sînemi âteşlere efgânıma bakma
Yanma gönül nûr-i cemâl sana Yâ Hû görünür

Yâ Rabbenâ yâ Rabbenâ eyle biza atâ-yı aşk
Yâ Rab beni pervâne gibi aşka dûçâr et
Yâ Rabbi aşkın ver bana Hû diyeyim döne döne

Yâ Rabbi zâtın sırrıdır bu gülleri handân iden

Yanar âteşlere hisseylemez pervâne-i aşkın
Yan âteş-i aşk ol ki sırr-ı mûma eresin
Yandım kül oldum düşeli aşka
Yandım yakıldım ben nâr-ı aşka
Yanmakdan usanmazam Mevlâm pervânemiyem bilmem
Yine aşkın sırrı düşdü serime

Yine cânım dimâğına erişdi o lezzet-i Dost
Yine nûr-i tecellîden dil ü cânım ziyâ ister
Yüce sultânım derde dermânım

Yüreğime Dost derdi urdu türlü yâreler

Yüreğime şerha şerha yâreler urdu bu aşk
Yüz bin cefâ kılsan bana senden yüzüm döndürmezem
Yüz bin çiçek yaratır gül kalır hâr içinde
Zâhid çekemez çünki ağır bâr-ı muhabbet

Zehî âşık ki maşûku Hakk oldu
Zerre-i aşkın ilâhî her kimin gönlünde vâr
Zikr-i Mevlâ ile hoşdur meclis-i rindânemiz

NASÎHAT
Âb-ı istigfâr ile dil hânesin pâk eyleyüp

Aceb bir kârubânhâne bu dünyâ

Aceb ne gırre olupsun cihâna Ümmî Kemâl

Aça gaflet gözünü nice aldar seni hâb
Aç gözün bu nevm-i gaflet nice bir

Aç gözün dinle gönülden sana idem feth-i bâb

Aç gözün gafletde kalma dîde-i bînâyı gör
Aceb nâzik beden bir hoşça kuşsun
Aç gözün kaldır hicâbı cism içinde câna bak
Aç gözünü bir dem uyan sen ey gönül gel ey gönül
Açılıcak kabr-i ten kaldıra dil bâş u cân
Açup dü dîde-i cânı o mihr-i bî-bahâyı bul

Âdemi bil âdemi bul âdem ol

Âdem isen âdeme bak âdem ol
Âdem olan dâd-ı Hudâ feyz-i kerâmet
Âdem oldur hak kelâmı duyduğunca şâd olur
Adımı dostdan yana atalım şimden geru
Ağyârı çü terketmeyesin yâr ele girmez

Ahd ü peymânına vefâ eyle

Âh elinden benliğin feryâd elinden benliğin

Âhiret devletlerine dünyâdan kaçan yeter
Âkilim diyen kişi tevhîde gel tevhîde

Âkil isen eyleme ma'mûr bu vîrâneyi
Âkil isen hayra sa'y et dâimâ

Âkil isen olma çâh-ı nefse habs
Aklım var diye söyler tabîbler Lokman Hekim gibi bilgin olsa ne fayda
Aklını aşka değiş vâkıf-ı esrâr olasın

Aklını cem eylegil dünyâya verme gönlünü

Akreb ejdehâ dolu deryâyımış

Aldanma cihâne bâkî değildir

Aldanmagil kardaş fânîdir dünyâ

Âlemi sen kendinin kulu kölesi sanma

Âlem-i tahkîki bul mâh-ı şebistân sen ol
Allah adını gönülde zikr et
Allah adıyla her işe başla

Allah sana veribiye bir gün ecel serhengini
Amândır ey mü'min kardeş Rızâ-yı Bârî'yi gözle
Anla ey cân ne için geldiğini kesrete sen

Anma mısın sen şol günü cümle âlem hayrân ola
Anmaz mısın sen şol günü gözün nesne görmez ola
Ansız bir gün ecel erüp devrânımız bozar bizim

Anup kıyâmet gününü
Ârifi gör değme sözü söylemez

Ârif isen her nâşîyi özüne hem-dem eyleme

Ârif ol ma'nâ yüzüne bakagör
Âşık isen hakîkat sen tal'at-i vahîde

Âşık zikret Mevlâ'yı kân ağlayu ağlayu

Âşinâ-yı kulûb-i merdân ol
Aşksızlara verme öğüt öğüdünden alır değil
Ata belinden bir zaman anasına düşdü gönül
Âteş-i şirke düşüp olma muazzeb ey hasûd

Ayağın bezm-i kesretden fenâ ehli çeker bir gün
Azîz bâşın için gece yâr için uyuma

Bâd-ı ecel eser bir gün üstüne
Bahr-i lutfundan ey kerem kânı bir katre ihsân etsen olmaz mı?
Bak vech-i yâre yâ Hayy

Bambaşka ufuklar açıyor rûhlara Kur`ân
Bana rahm etsen kerîmâ rahmetin mi eksilir
Basma tuğyâna kadem câme-i cân kân boyanır

Bây u dervîş ü mîr ü şâh-ı cihân
Bâzâr-ı aşka meydâne gel gel
Bedenden cân-ı şîrini çıkınca ana cennet midir tamu mudur yer
Behey bîçâre miskîn bu cihâna yiyüp içmeğe mi geldim sanırsın
Bencileyin yüzü kara gelmemişdir hiç bir dahi
Berk yapışdın şol dünyâya koyup gitmeyesin bigi
Beni bu nefs-i zâlim etdi mağbûn

Bil ki ey oğul
Bilmedin mi ki Vâhid-i Kahhâr li meni'l-mülk deyiser âhir-i kâr
Binde biri bu halkın Rahmân yoluna girmez

Bir garîbsin şu fenâde gülme gülme ağla gönül
Bir göz Hakk'ı görmezse ona sakın yâr deme

Bir göz ki anın olmaya ibret nazarında
Bir gün ola dürüle defterimiz
Bir gün olur Hazret-i Mevlâ seni merhamet ü hürmete şâyân eder

Bir gün sana irer ecel uyan hey gâfil uyan hey

Bir gün senin defterini dürerler bir eyyâm gelir
Bir imâret göster bana kim sonu vîrân olmaya
Bir kez gönül yıkdın ise bu kıldığın namaz değil
Bir kişiden sorgil haber kim ma'nâden haberi var
Bir kişi mahfel içinde sordu benden bir suâl
Bir merd-i ferîd ile görüş devr-i zemânda

Bir nazarda kalmayalım gel Dost'a gidelim gönül
Bir nazar eyleyin devr-i zemâne kârbân-ı İslâm çekildi gitdi
Bir pâdişâha kul ol kim mülkü zâil olmaz ola

Bir seher çeşmime gelüp uyku
Bir söz diyeyim sana dinle canın var ise
Bu âlem bir misâfirhânedir tûl-i emelden geç
Bu dünyâ bir ejderhâdır bilesin

Bu dünyâ câdû mekkâre gönül aldanma aldanma
Bu dünyâ çün kemâle erdi korkulur zevâlinden

Bu dünyâdan geçdin ise

Bu dünyâ fânîdir fânî
Bu dünyâ kimseye kalmaz anadur ölümün zinhâr

Bu dünyâ kimseye kalmaz

Bu dünyânın hayâline sakın aldanma ey gönlüm
Bu dünyânın meseli bir ulu şâra benzer
Bu dünyânın misâli benzer bir değirmene

Bu dünyânın nakşına hiç aldanma gel Dost'a gönül
Bu dünyâya gelen kişi ölenleri görmez misin
Bu dünyâya gelenlerin hiç birisi kalmaz imiş
Bu dünyâya gönül veren sonucu pişmân olısar

Bu dünyâ yalandır bunda kalınmaz

Bu dünyâya verme gönül dünyâ sana kalır değil

Bu dünyâya mağrûr olan uyan gel hâb-ı gafletden

Bu dünyâ yalandır bunda kalınmaz

Bu dünyâya verme gönül kimseye vefâ eylemez

Bu fenâ mel'abenin devr u gubârı nice bir

Bu fenâya sen neden böyle gönül verdin ey yâr
Bu halka kalmadı dirlik aceb bozgun durur âlem

Bu hayât-ı fenâyı neylersin

Bu kadar dünyâya harîs olmak neden

Bulmak dilersen âlî merâtib
Bulmaksa kemâl ilm ile tahsîl-i kemâl et
Bu menzil bir mürûrgâhdır mürûrgâhda karâr olmaz
Bunda gelen eğer pîr ü civândır uryân gelip yine uryân giderler
Bu ne gülecek yerdir ağlasana key katı
Bu pendi okuyup tutan olur hâss bende Yezdân'a

Bu tevhîde dalmadınsa
Bu tevhîde ikrâr ile tevhîdi yetmez kişinin

Bu uyku rahatına olma mağrûr
Bu vücûdun mülkü elden çıkmadan
Bu vücûdun yoğ iken milk-i fenâda eseri

Bûy-i Hakk'la kıl mutayyeb bu vücûdun misl-i ûd
Buyruğun tut Rahmân'ın tevhîde gel tevhîde
Buyruk senin fermân senin derd ehline dermân senin
Bu zamanda sâlike uzletden evlâ yok tarîk
Bülbül-i âşüfte-hâl hârı bırak verdi al
Câhınla sakın Hâlık-ı âgâhı unutma
Cânânı incitme cânâ tendeki cânın incinir

Cân gıdâsın unutup zikr ile hoş toylamadın

Cânı ister isen terk it cihânı
Cân u gönülden seversen yalvar kul Allah'a yalvar
Cem' eyleme bu cîfe-i murdârı ölüm var

Cennet ararsan oku yaz
Cidd-i tâmm et kıl amel fırsat sakın fevt olmasın

Cîfe-i dünyâya bakma ey gönül Allah'a bak
Cihân başdan başa harâb-ender-harâb ancak
Cihân bir dâr-ı mihnetdir huzûr olmaya bunda

Cihânda 'âkil ol merd ol kerîm ol
Cihânda varlığı koy ne misâfir ol ne mukîm
Cümle eşyâya nazar kıl gör ne sırrullahdır
Cümle nâsın hânesine gün gibi girer ölüm
Çağırdı beni uykuda bir hâtıf-ı esrâr

Çâr-taraf çâr-per ile pervâze kılma himmeti

Çeşm-i 'ibretle nazar kıl kudret-i Settâr'ı gör
Çok tefâhür kılma cem'-i mâl ile ey hâce kim

Çok yiyenlerdir ibâdet etmeyen
Çü gitdi yârın yoldaşın bil gidersin sen dahi
Çün bildin sana yurd olmaz imiş dâr-ı fenâ
Çün çıkar tenden azîz cancağızın

Çünki bâlin var ya Hakk'a niçün ikbâl yok

Çünki bildin mü'minin kalbinde beytullah var
Çünki bildin sana kalmaz bu beden
Çün ki değmez goncası fânî cihânın hârına
Çün ki kondun bu harâb-âbâde gencin bulagör
Çün ki mâliksin bu akl-ı cevhere hâdim etme aklı nefs-i ekdere
Dâim olmaz bu gülistân-ı fenânın gülleri

Dâmen-i sabra teşebbüs eyle lutf-ı Hakk'a bak
Dâreynde devlet istersen sana iffet yeter

Dâr-ı fenâdır bu dünyâ mülk-i bâkî bundadır

Dâr-ı rıhletdir bu dünyâ câhına itme gurûr

De ey mü'min beher ân her zaman estağfirullah

Delîl-i akla gelem ben berü gel ey âkil

Dembedem kan ağla ey çeşmim türâb olsan gerek

Demiş Hakk'ın Resûl-i bâ-safâsı
Demiş Peygamber-i Muhtâr kamu derdin devâsı var
Derd-i aşka düşmeyen dermâna olmaz âşinâ
Derdin sana dermândır özge dermân istemez

Derûnî âşinâ ol câhilân bîgâne sansınlar
Derûnun serteser aşk ile dolsun

Dervîş olan kişilerin nefsi yüzü ölü gerek
Dervîş ol döndür yüzünü umma halkdan itibâr
Devâm et zikr-i Mevlâ'ya hayât-ı câvidânlıkdır

Devâm eyle namaza secdeden kaldırmagil baş

Devâsız derdime dermân ilâhî

Devâ-yı zenbdir istiğfâr muhakkak

Devlet-i dünyâya mağrûr olma gafletden sakın
Devletinden fâriğ olma bekle Hakk'ın bâbını

Devlet oldur dâreyinde ser-firâz etsin seni

Devşir aklın alli alâ eyleme
Dışın göndür için kandır nene mağrûr olursun sen

Dilâ ârifler ile hem-nişîn ol bî-hayâdan kaç

Dilâ geç gayriden ol dilber-i ra'nâdan ayrılma

Dilde her demde ola hamd ü dürûd
Dilersen dâ'-i zenbe sen devâyı eyle istiğfâr

Dilersen Dost ile halvet Hakk'a yalvar seherlerde

Dilersen duymayı cânda hakîkat neşesin cânâ
Dilersen Hazret-i Hakk'dan bulasın lutf u ihsânı

Dilersen marifet îmânın artır
Dilersen rahmet-i Rahmân'ı cânâ bu dâr-ı dünyâda incitme cânı
Dilin zikreyler Allah'ı niçün kalbin olur gâfil

Dil nazargâh-ı Hudâ'dır yıkma gönlün kimsenin

Dil söyleyüp göz görmeye bir zaman gele erişe
Dînin îmânın vâr ise hor görmegil dervîşleri
Doldur kadeh sungıl bize aşk şarâbından ey sâkî
Dost ile etdiğin ahdi unutma gel gönül dost illerine gidelim

Dost iline giderem gelme misin ey gönül

Dök sirişk-i nakdini gel râh-ı Hakk'a eyle sarf

Dön ey dil mâsivâdan vakti geldi

Dur da dervîş haber sorayım sana

Dûr olma Yûsufum dâr-ı dünyâda
Dur yola gir kârıbândan kalma kim yağı basar
Dün ü gün durma zikr et ol Hudâ'yı
Dünyâ bir meygededir hamrı humârın ödemez

Dünyâda gönül devlet-i ikbâle güvenme
Dünyâ harâmdır ehl-i ukbâya rükn etme ana
Dünyâya dalma encâmı hasret
Dünyâya gelen kişi yola bile gelmek gerek

Dünyâya harîs olmak ile sen tutamazsın
Dünyâya mağrûr kişi tövbeye gel tövbeye

Dünyeye dil bağlama bu dehr-i fânî tiz geçer

Ebed sanma mülk-i cihânı sakın

Ecel yeli cân mülküne eser bozar gülistânın

Eğer aşkı seversen cân olasın
Eğer Hakk ise maksûdun karışma sû-i akrâne

Eğer sende vâr ise hulûs

Eğriliğin koyasın doğru yola gelesin
Ehl-i aşkın dîdesi bîdâr olur vakt-i seher

Ehl ü evlâd nefs ü mâl a'dâ imiş
Elçisidir İblîs'in mekkâr-i dünyâdan sakın

Elif Allah'ın anup zikr-i ilâh eyle gönül

Elif Allah ismin de evvelâ

Eren çü sevmedi dünyâyı sevme sen dahi yir

Erişdi âhire ömrüm tükendi
Esb-i mahviyyete râkib ol insanlık budur

Esb-i nefse râkib olma pâreler bir gün seni

Esîr-i nefse kul oldun yeter gel bu hevâdan geç
Esîr-i nefs-i emmâre felâh bulmaz felâketden

Esîr-i nefs-i emmâre zelîl olmak mukarrerdir

Eşrefoğlu al haberi arı biziz bal bizdedir
Etme ey nefsim gurûr bu şöhrete gûş et sözü

Etme rüsvâ dü cihânda bizi sen yâ Rabbenâ
Evvel ezel Vâfî Hudâ etmekde eltâfı Hudâ
Eyâ gâfil aç gözünü bir bak bu dünyâ hâline
Eyâ gâfil aç gözünü gönlün yavlak uzatmagil

Eyâ gâfil düşün aslın neye geldin nedir îcâd

Eyâ gâfil nice yoldan saparsın

Eyâ gâfil tefekkür kıl ecel vardır ecel vardır

Eyâ gâfil tefekkür kıl ne buldun bu rukûdundan
Eyâ gaflet makâmında esîr-i nefs olsan insân
Ey ahî ârif isen eyleme aslını inkâr

Ey âkl ü izânı olan kâmil ü dânâ
Ey âşık-ı Hakk tevhîd idegör
Ey âşık-ı sâdıklar gelin Allah diyelim

Ey âşık-ı sâdıklar tevhîde gel tevhîde
Ey aşk eri aç gözünü yer yüzüne kılgıl nazar

Eyâ tuğyân-ı nefsinden zebûn olup kalan insân

Ey azîz el yu bu dünyâ çirkinden

Ey bâniyân-ı büyûtü'ş-şehevât
Ey beni dervîş bilen nem durur dervîş benim
Ey birâder bu denî dünyâ içün çekme keder
Ey birâder evliyâdır bize erkân öğreten
Ey birâder gel seninle edelim Hakk'a firâr
Ey birâder hâb-ı gafletden bu dem uyanmalı

Ey birâder nefse uyup gâyet olmuşsun zelîl

Ey birâder olma gamnâk yarının rızkı içün
Ey bugün bize bu yolda eş olan yoldaşlar
Ey bülbül-i cân kalma habs kafes-i tende

Ey bülbül-i gülzâr-ı ezel dâneye düşme

Ey cân seven cihânda bu cism-i türâbı ko

Ey cemâl-i Hakk'a tâlib eyle i'râz-ı sivâ

Ey cihâna dil veren azmin kanı Rahmân'ına
Ey cismine cân isteyen gel mâh u günden al haber
Ey dîde nedir uyku gel uyan gecelerde

Ey dil koyuban yârını ağyâra yapışma

Ey dil zen-i dünyânın çün âline aldandın
Ey dirîgâ geçdi ömrün kendözüne gelmedin
Ey dirîgâ sen seni hep âleme yaydın gönül
Ey dost bunca kıyl u kâl ne maksûd hod bir haber durur

Ey dünyâ benimdir diyen

Ey dünyâ derdine düşen hiç ölümün anmaz mısın
Ey dünyâya aldanan hayırla ihsân kanı
Ey dünyâya aldanıp mağrûr-i kemâl olan

Ey gâfil insan aç gözün gel tövbeye gel tövbeye
Ey gâfil uyan defter-i a'mâline bir bak

Ey gâfil uyan rıhlet-i nâgâhı unutma

Ey gâfil uyan uykudan niçe yatursun durma dur

Ey gönül ağyârı terk it yârı gör

Ey gönül ahde vefa kıl gel beru gel gir yola
Ey gönül ayrı değilsin yârdan
Ey gönül bak kâinâta gör cihânın hâlini
Ey gönül bakma cihâna gün gelir seyrân gider
Ey gönül bezm-i ezel va'dini gel eyle vefâ
Ey gönül bîgânesin sen senden oldun bî-haber
Ey gönül bil ezelî ahde samîm isterler
Ey gönül bir dem bir vakit dünyâdan usanmaz mısın

Ey gönül bu dâr-ı gurbetde yeter kaldın yeter
Ey gönül doğru git Hakk'ın yoluna

Ey gönül dünyâ içün olma sakın cerrârdan

Ey gönül eyvây ki key dîvânesin

Ey gönül gafletden âgâh ol hazer kıl zinhâr
Ey gönül geç her hevesden pâk olup gel râha sen

Ey gönül gel bu cihândan yürü var sen kes eli

Ey gönül gel gam yeme bu cîfe-i murdâr içün
Ey gönül gel olmagıl Hakk'dan ırak

Ey gönül gel senin ile bâb-ı Hakk'a gidelim
Ey gönül gel sevdâdan eyle hazer
Ey gönül hamyâze-i isyâna istersen ilâc
Ey gönül kendini veznetmeye kantâr ara bul

Ey gönül sabret bu dehrin gamı gavgâsı geçer
Ey gönül sevdâ-yı hâm-ı mâsivâdan fâriğ ol
Ey gönül sûreti ko sîrete gel cân taleb et
Ey gönül şol şâh-ı âlî-şânı gör

Ey gönül tâvuslayın zeyn-i kabâdan geçmedin

Ey gönül uyan ki uş irdi ölüm
Ey gönül yârı iste cândan geç

Ey gözüm gel ağlamakdan câmını hûn-âb kıl
Ey Hakk'a tâlib olan tevhîde gel tevhîde

Ey Hakk'ın yârı Hakk'a ver vârı
Ey Hakk'ı tâlib ol aşka râgıb
Ey hevâsına tapan tövbeye gel tövbeye
Ey ibn-i hâlî ko kıyl ü kâli
Ey ihvân-ı îmân bu ahvâl ile aceb Allah bizi kabûl eder mi
Ey kapkaranlık geceyi uykuyla geçiren namaz vakti geldi
Ey kardeş yolcuyuz hazırlansana

Ey karındaş bir sözüm var tut simah

Ey karındaşlar eğer âbidler ise tapunuz
Ey kemâlim var diyen kani kemâlim kandedir
Ey kendini ârif sanıcı zâhid-i mağbûn

Ey ki hezâr âferîn bu nice sultân olur

Ey lâf ile meşgûl olan insân
Eyledik nefse uyup kendimizi rû-yi siyâh
Eylemez bir nesne halk Hâlık işit zinhâr abes

Ey mîr-i zâman devlet-i dünyâya güvenme

Ey mîr-i zamân şübhe ne yerler seni yerler

Ey miskîn âdemoğlanı gâfil olma ölüm vardır
Ey mü'minler gelin hakkı söyleyin namazsız niyâzsız islâm olur mu
Ey nefis şimden gerü ağyârı terk et yâre gel
Ey nefs-i bedter bes değil midir
Ey nefsim olma ehl-i şer insâfa gel insâfa gel
Ey nefs yeter sehv ü zelel insâfa gel insâfa gel

Ey nûr-i basar seyret

Ey nûr-i dîdem sabredegör hikmet-i Bârî
Ey pâdişâh ey pâdişâh her dem işin düzedurur
Ey sâlik eğer oldun ise hüzne giriftâr
Ey savm u salât târiki nârdan haberin yok

Ey serîr-i nâz u nimet içre olanlar nişîn
Ey şâh-ı zamân bir gün olur tahtdan uçarsın
Ey şeh zen-i dünyânın gel âline aldanma
Ey tâlib-i dîdâr olan gel Hakk'a pervâz edelim
Ey tâlib-i dünyâ olan tahsîl edüp n'itsen gerek

Ey tâlib-i dünyâ sana ibret niçün olmaz selef
Ey tâlib-i vasl-ı Hudâ gel gidelim Hakk'dan yana
Ey tama'kâr kimse terket râh-ı nîrândır tama'
Eyvâh geldin geçdin ömrüm senin kadrini bilmedim

Ey yârânlar ey kardaşlar ecel ire ölem bir gün

Ey yârânlar ey kardaşlar korkaram ben ölem deyu
Ey yârenler bu dünyâdan bir gün gele göç idevüz
Eyyühe'l-hâyimûn fi'l-felevât (Ey susuz çöllerde yollarını şaşıranlar)
Ey zâhid-i fersûde-dil irfâna gel irfâna gel

Ferâgat eyle dünyâdan yeter bu gayret-i hayvân
Fikriniz nedir kardaşlar nic'olur bizim hâlimiz

Fikr kıl ahvâlini geldin ne yüzden âleme

Gâfili halkın dünyâ sevendir

Gâfil olma aç gözün âhir zâman içindesin
Gâfil olma aç gözün hâline bak öleni gör

Gâfil olma aç gözün mekkâr-ı şeytân sendedir

Gâfil oturma ey kardaş duru gel kalma yolundan

Gafletden uyan ey dil kim bâd-ı sabâ geldi
Gafletden uyar cânı hâzır olagör hâzır

Gaflet ile geçen ömrün ardı sıra ağla yürü

Gaflet ile gezer iken nâgâh

Gaflet ile Hakk'ı buldum diyenler

Gaflet ile ömrünü eyleme nâ-hak hebâ

Gaflet uykusunda yatar uyanmaz
Garaz ukbâ ise kardeş bu sîm ü zerden geç

Geç âşık isen Hakk'a eğer cümle sivâdan
Geç bu dünyâ cîfesinden gönlünde kelb yatmasın

Geçirme ömrün ey sôfî sakın kim kıyl ü kâl üzre
Geçti ömrüm bilmedim Hakk rızâsın almadım

Gel bâkî olalım bu fenâdan geç

Gel beri feyz-i firâvânla ummân olalım

Gel beri merd-i cihân ol ey peri câna ir
Gel beru el gıybetinden kes dilin
Gel beru ey manâ bahrından kılan mevc ile cûş

Gel bu fânîden olalım pes ırak
Gel bu nefsin zulmetini tozunu sür aradan

Gele sofu gele sen de yola rehber bulagör

Gel ey âşık sana diyem Hudâ'ya bir yakın yol
Gel ey cânân ilinden cân gözün aç uykudan uyan
Gel ey rûh-i revân söz tut

Gel hevâ tîrini sı hem hevâ yayını bas
Gelicek ansız amân vermez ölüm

Gel imdi Hakk'ı zikreyle müslüman olmak istersen
Gelin bir nazar eylen n'oldu cihân içinde

Gelin diyelim ey yârân sizinle biz hemân Allah

Gelin yârân bu gün bunda bulalım zevk-i îmânı
Gel sürelim dem Hû diyelim Hû
Geldi geçdi ömrüm benim şu yel esip geçmiş gibi
Geldi Ramazân ayı ey yâr-ı kamer-sîmâ
Gel ey bahr-i hakâyıkda taleb kılmayan asdâfı

Gel ey gâfil ko bu dünyâ sarâyın

Gel ey gurbet diyârında esîr olup kalan insân
Gelgil beru derdli isen dermânı iste bul bugün

Gel ey gönül bunda mekân tutulmaz
Gel ey gönül bu varlıkdan geç imdi

Gel ey tâlib taleb kıl sen bugün dîdâr-ı ma'şûku

Gel gönül gel âlem-i kudretde seyrân edelim
Gel gönül gözle rızâyı aşka uy sen hâssül-hâss
Gelin bugün yanalım yarın yanmamak içün
Gelin ey âşıklar gelin
Gelin gidelim Allah yoluna
Gelin sizin ile Rabb-i Rahîm'e yalvaralım
Gelin sorun bu cânlara sûretleri n'oldu gider
Gelin şükreyleyelim derdlere dermân gelsin

Gelir bir gün ecel el-hükmü lillah

Gel kul isen kulluk eyle hasbetenlillaha bak

Gel terk eyle dünyâyı tevhîde gel tevhîde

Gerekdir ibâdet Hudâ'ya müdâm
Gerekmez dünyâyı bize çünki bâkî bünyâd değil

Ger kadîmî dost gerekse ol Kadîm'i iste bul

Germe göğsün germ olup sîneçâk olsan gerek
Gerü durur yoklukdan kamuların baylığı
Ger uluya erdin ise sûret nakşı nendir senin
Gezme beyhûde sivâda eyle Sübhân'ı taleb
Gider şekk ü inkârı tevhîde gel tevhîde
Göçerim ben göçerim ben her nesneden geçerim ben

Gönülden eydelim estağfirullah

Gönülden hacc-ı aşka var ki oldur kıble-i her cân
Gönülden zikre eyle iştigâli
Gönül katlan cefâya bâğ-ı kesretde safâda geç
Gönül seyr etdin mi cihânın hâlin

Gönül sûret-perest olma haberdâr ol bu ma'nîden

Gönül tesbîhi çek seccâdeden hiç ayağın ırma
Gönül verme sivâya âkil isen
Gönül yap hâtırın hoş tut sakın incitme bir cânı
Gördüm bir âdem başı bakdım ağzı burnuna

Gözün aç hâb-ı gafletden uyan ey dil seherlerde
Gözün aç imdi uyan tevbeye gel tevbeye
Gözün aç uykudan uyan
Gûşdâr ol hûşmendim şerî'at akvâline
Gülzâr-ı cemâl-i cihânı eyle temâşâ
Günahkârâna bir hoşça emân olmuşdur istiğfâr

Gûş-i cânla gel beru eyle simâ'
Güvenme civânım serv-i kâmete gider bu güzellik sana da kalmaz

Güvenme güzelim mâle devlete

Haber virir işidenlere her nefes kâil
Habîbullah mübarek batnına taş bağladı yani
Hâb-ı gafletden gözün aç kendin idrâk edegör

Hâb-ı gafletden uyanmaz gözlerim
Hakîkati bulursan bak kemâlin görürsün
Hakîkat kervânı geçdi gidiyor
Hakîkat neş'esin zevk eyleyen dünyâya meyletmez
Hakk'a âşık olanlar zikrullahdan kaçar mı?
Hakk'a çevir özünü kıbleye tut yüzün

Hakk'a ermek ister isen sohbet et merdân ile
Hakk'a kul ol bulmak istersen felâh
Hakk'a kul olmak istersen edeb gözle edeb gözle

Hakk'a kurbet diler isen gel namâza gel namâza
Hakk'a mazhar olduğun fikr et beğim
Hakk'a şükr edelim her bâr
Hakk'a temkîn-i rızâda hamd eden mesrûr olur

Hakk'a teslîm ol derim cânım sana
Hakk cemâlin isteyüp hayrân olan gelsün beru
Hakk'dan seni dûr eyleyen cümle hicâbındır nefs

Hakk'dan yana gel gidelim
Hakk'dan yığar ol seni nen vâr ise ver gider
Hakk der ki ey kulum bana gel dilden et rücû'
Hakkı koyup bâtıla meyl ü muhabbet neden

Hakk'ın cilveleri günden ayândır

Hakk'ı sevmek isteyen dünyâyı terk etmek gerek

Hakk ile birlikde ol halk ile etme ihtilât
Hâlık'ı zikr eyle dâim tende cân mihmân iken
Hâlık'ı zikr eyler isen derdine olur devâ

Hâlimiz âyâ n'olur Yâ Rabb hengâm-ı ecel
Hâmil-i tevhîd olanın kalbi cennetdir bugün

Hâne-i kalbin imâret kıl vîrân hoş değil
Haste-dilânın derdine dermân eder Allah

Hâtır ider misin eyâ dil hiç şidâdla gılâz

Hayâl-i hâb-ı gafletdir gönül dünyâyı neylersin

Hayvan gibi yatma gözün aç uyan

Hazer kıl ey püser olma mukârin sû-i akrâna
Hazer kıl kırma kalbin kimsenin cânını incitme
Hâzin-i esrâr-ı lâhût ol ki sultânlık budur

Hazret-i Rezzâk'a ancak eyle arz-ı ihtiyâc
Helâl me'kûl eder imiş kişinin kalbini tenvîr

Hep fesad işlerime estağfirullah tövbe

Her bir hizmetini icrâ edersin
Her cihetli çâr tarafdan ayn-ı ibret ile bak
Her denînin sözüne aldanıp etme ihtilât
Her derdine dermân olur ey nûr-i dil her dü serâ

Her fiilde fâil-i muhtârı gör

Her günâhın başı hubb-i cîfe-i dünyâ imiş

Her hîleyi terk et hemân dîvâne ol dîvâne ol
Her kim Hakk'ın rızâsını ararsa
Her kime kim eyledim ben nîk ü bed
Her kimin kim aşk-ı Hakk gönlünde mihmân olmadı

Her kim ister otura Allah ile
Her kim ki diler eyleye tebyîn-i hakîkat
Her lezzet ü her bûseye vurma dudağın tâ

Her ne denli dûr ise menzil ırakdan bakma gel

Her ne var iki cihanda sende iste sende bul

Her sûreti nakşı görsen olmagıl hayrân gönül

Her zaman Yâr ile ol yârâna etme ihtilât
Hevâ dâmında kayd-ı bend olan eşrâre pend olmaz
Hevâ ise yeter gönül gel Allah'a dönelim gel
Hevâ peşinde koşma Hudâ aşkına düş
Hevâ ve hevesini bırakır nâ-ehil olmakdan vazgeçersen

Hey benim ömrüm kuşu kanda varasın bugün

Hey bire gönül seni nidelim senin ile

Hey gâfil bir gün sana öl derlerse ne dersin

Hey yârânlar bu dünyânın sonu vîrân olur birgün
Hey yârânlar hey kardaşlar nic'edeyim n'ideyim ben
Hiç kimse çekebilmez pekdir feleğin yayı
Hilâli bedr ider Hâlik yine bedri hilâl eyler
Hoş gûşe-i zevk idi safâ ehline âlem
Hoş yeriz hap hap kalkarız hop hop
Hubb-i Zât ile mükeyyef ol ki mestânlık budur

Hudâ âşıklarında ucb u kibr u kizb u kîn olmaz
Hudâ'nın kullarına çün ulu nimet nasîhat

Hudâvendâ benim bir matlabım var sen ilâhımdan
Hudâ'ya hamd ü şükr eyle sakın kardeş leîm olma

Huzûru bulmadan sôfî eylersin tâati heyhât

Hükm-i Rabbânî ezelden kadîm-i lâ-yezâldir çün

Iyşa dürüş ey gönül kim bu cihân bî-sebât

İbâdetdir taleb itmek ulûmu
İbret al azîzim gel bu devrândan
İbretle bak şu âleme kime kaldı fânî dünyâ
İbretle nazar eyle bu âleme ey gâfil

İbtidâ âşık isen sırrına bir mahrem bul
İçüp câm-ı muhabbetden degil yâ Hû ve yâ men Hû
İkilik yoluna gitme edeb gözle edeb gözle

İlm ü amel gönülde âlime meşaledir

İriş Hakk'a bu gün akşâm olmadan

İster allan güller gibi her seher

İster isen marifetde olasın âlîcenâb
İster isen olasın ehl-i felâh
İster İskender ol serîr üstünde âhiri ölümdür ne hayâldesin

İsteyelim iş ıssını bulıgörelim kandadır
İşbu vücûd bir kal'adır akıl içinde sultânı
İşit sözümü ey gâfil tanla seher vaktinde dur
İşitdinse nidâ-yı Hakk gel Allah'a gel Allah'a

İşte geldi geçdi ömrün kendözüne gelemedin

İyilik tohmunu bu dünyâda eken
Kâfile kalkacak günler yaklaşdı uyan ey gözlerim hâb-ı gafletden
Kâmillerin dükkânları halvet dürür dükkâna gel

Kamu işlere dânâ hem Kâdir hem tüvânâ
Kanâat gencine elin meğer erişmedi senin
Kanda idin kandan geldin dîvâne
Kapanır ise bir kapu ne kapular açara Mevlâ
Kapısı yok bacası yok gündüzü yok gecesi yok
Kara gün kararıp kalmaz hemen Allah de Allah de
Kârbân gitdi ne yatarsın eyâ gâfil uyan

Kârhâne-i Hudâ'da âvâre gezmek olmaz
Keleci bilen kişinin yüzünü ağ ede bir söz
Kemâl-i lutf u ihsânından Allah dedi "lâ taknetû min rahmetillah"
Kendi tatlı cânına nefsin yavuz yoldaşdır
Kerem eyle mürvet eyle doğru yoldan çıkma gönül

Keremsiz kişiden hiç vefâ gelmez

Kes elin ey dil cihânın kılmasın 'ukbâ ziyân

Kesil kayd-ı sivâdan âlem-i bâlâya pervâz et

Kesme ümîdi rahmetinden ol Rahîm'in çünki bol

Kıl namazı et niyâzı ey dede
Kıl tefekkür Hakk'ı bil halk-i cihândan ibret al

Kibriyâ ehlin aceb tasgîr eder mevt kadar
Kime gidip devâ soram gönül eğlenmez eğlenmez

Kimin ki gönlü vü cânı cihânda câha düşer

Kim ki hışmın yuta ey tâze civân

Kimseyi incitme şâhım merd isen

Kim umar senden vefâyı yalan dünyâ değil misin

Ko bu ağyârı sen gel yârı gözle
Ko dâr-ı fenâyı bunda râh-ı mülk-i bekâyı tut
Kogıl bu dünyâ bezeğin bu dünyâ yel durur hayâl
Ko hevâyı olagör ehl-i salâh
Ko ölmek endîşesin âşık ölmez bâkîdir
Kula lâyık olan ibâdet imiş
Kûs-i rıhlet çaldı mevt ammâ henüz cân bî-haber

Kûşe-i emn ister isen Hakk'a eylegil melâz

Küllü belâdan ağlama ey nefs sâbir ol yürü
Mağrûr olma hüsn ü âna rüzgâr gibi gelir geçer
Ma'nâ eri bu yolda melûl olası değil
Mâsivâya sarf edüp eyyâmını etme telef
Mazhar-ı zât olduğun anlar mısın
Mehdî görünüşlü Deccal'in peşini bırak
Merdim deme zinhâr seni meydâna çekerler
Mest-i hayrânım zâr-ı giryânım
Mevlâ ile eyle bâzâr Mevlâ'dan al Mevlâ'ya ver
Mevlâ'yı zikredin uyuman âşıklar

Meydân-ı zevk-i tenden bir adım at efendi

Meyil verme fenâya hiç bekâsı yok
Meyl eyleme dünyâya amân düşme belâya
Miskîn âdem oğlanı nefse zebûn olmuşdur
Miskînlikde buldular kimde erlik var ise

Muhabbet eyleme bu dehr-i dûne
Muhabbetle bakan gözler ne noksan ne kusur görmez
Muhibb-i cîfe-i dünyâya sâkî bil ki cem vermez
Musaffâ eyle dil levhin bugün nûr-i tecellâdan

Mûra basma seni mârân ısırır
Mükedder-dil olma ey nûr-i dîdem

Mü'minim diyen insan hiç namazdan kaçar mı?
Mü'minim diyen kişi bilmek gerek dîn îmân
Münâdîler nidâ eyler gel Allah'a gel Allah'a
Müslümânım diyen kişi şartı nedir bilse gerek

Müslümanım diyenlere beş vakt namaz gerek olur
Müslümânlar zamâne yatlu oldu
Müstakîm ol Hazret-i Allah utandırmaz seni
Nâdânı terk etmeden yârânı arzularsın
Naîm-i dehr-i dûna olma mağrûr

Nân içün medh eyleme nâdânı nâdânlık budur
Nazar etdim sana bana sen ben hemân bir söz imiş
Nâzenîn bu ömrümüz bir göz yumup açmış gibi
Ne çalışırsın aceb bu sonu yok dünyâya
Nefha-i sûr olunca kula denir kıyâm et
Nefse uyup râh-ı Hakk'dan taşra çıkmak yol mudur

Nefse yâr olma hevâsı vardır

Nefs-i nâ-fermân ile uğraşma yâr elden gider
Nefsini fehm etmeyen hayvân gelir hayvân gider

Nefsi zindân eylegil dâim riyâzethânede
Nefs ü şeytâna uyarsın nic'olur hâlin ey gâfil
Ne handan ne hancıdan ibret almaz gözlerim

Ne kovalar sıvalarsın bire hey kuru kovan
Nerden geldiğini biliyor musun sen

Nergis-i bâğ gibi 'âlemde

Ne şekkim var ne şübhem var yalansın sen yalan dünyâ
Neylerler fânî dünyâyı Allah sevgisi vâr iken
Neyleyim gönlüm seni dîvânesin dîvânesin
Nice bir besleyesin bu kadd ile kâmeti

Nice bir bu hâb-ı gafletden uyanmazsın gönül
Nice bir ey dil reh-i Hakk'da kesel

Nice bir fi'l ü ibâdetde olsa sehv u halel
Nice bir maksûd edinmekler sivâyı ey dede

Nice bir maksûd idersin sen hevâyı ey beğim

Nice bir mecnûn-veş dîvânesin dîvânesin

Nice bir ölmeyesin zevk u safâlar süresin

Nice bir tâlib-i dünyâ olasın
Nice bir uyursun uyanmaz mısın

Nice bir yelesin kâr-ı fenâda
Niceler bu dünyâda günâhını yuyamaz

Niçesi ide cihân varlığına kimse sürûr
Nic'olur âhir hâlimiz kardaş
Niçün nûr-i ilâhîden kaçar îmâna gelmezsin
Niçün sen nefs-i emmârı bu gafletden uyarmazsın

Niyyet-i hâlis gerekdir her bir ilimde hulûs

Nokta-i aslını fehm eyle süveydâdan geç
N'ola gelsen şimden geru fesâdı terk etsen gönül
N'oturursun dış kapıda gör içeru neler gezer

Nûr-i "illallah"a âgâh et bizi

Nûr-i îmân ile kıl kalbin yed-i beyzâ gibi
Nutfe-i nâçizi insân eyleyen Kâdir Hudâ
Oğlum efendi gûş eyle pendi

Okudu bize Kur`ân'ı hükmün tutsun deyu Hudâ

Okusan ilm-i tasavvuf ne zarar

Olayım dirsen ey kardaş belâ vü fitneden âzâd
Olma gâfil aç gözün ey bî-nevâ Allah Kerîm
Olmak istersen cihân bâğında ey cân kâmyâb

Olmak istersen eğer iki cihânda behremend
Olur çün âkıbet ten hâke yeksân
Öldükde kabr teninden kaldıra bâşını cân

Ömrünü gaflet içinde sarf idenler gâfilîn
Ömrünü yok yere satdın bilmedin bâzârını
Ömür kervânı geçdi sen yatarsın
Öyle bir dildâre bende ol ki olsun yâr-i gâr

Öyle bir dildâre dil ver eyleye dilşâd seni
Öyle bir yâre yetiş yârin ola yâr sana
Pek güvenme dâr-ı dünyâya seni kabre güder

Penbeyi gûşdan çıkar al nağamât-ı cân-fezâ

Perde çek aybına zulmet kimi halkın dâim
Peyrevin olmaya gaflet-güzer-i eyyâmın
Pîr oldun ey dede merhamet buyur
Rabbine secde eden nâil-i gufrân olur
Rabbini bilmek dilersen sen eğer ayne'l-yakîn

Râh-ı Hakk'da istikâmet gözleyüp hem-vâr var

Râh-ı Hakk'dan çıkmasın âlemde mi'yâr isteyen
Rahmet-i Rahmân'ı dilerler ammâ emr-i Hakk'a karşı ısyâne bir bak

Rahş-ı şerî'at üzre şecâ'atle ol süvâr
Resûl ider ibâdet on bölükdür

Rîşte-i ihtiyâr elde iken

Riyâdır rûz u şeb çün kârım ey Dost
Rûz u şeb yeter denî dünyâyı gör
Sabâhın sinlere vardım gördüm cümle ölmüş yatar
Sahîler okurlar dâim Kur`ân'ı

Sakın abd-i direm olma var abd-i İlâh ol
Sakın aldanma kardaş u azîzim gel bu dünyâya
Sakın dünyâya aldanma aç gözün gafletden uyan
Sakın emânete etme hıyânet
Sakın ey yâr-ı mihmândâr uyuma
Sakın kesme ümmîdi ol Rahîm'in rahmetinden sen
Sakla gönül derdini sen söyleme hiç derdsize

Sana bir gizli sözüm var gel gönüle gir gönüle
Sana birkaç sözüm vardır ki her derde devâdır
Sana bir mürşid-i kâmil gerek ahvâlini muslih
Sana çok dedim zâhid bu fırsatlar gider âhir

Sana derim sana ey mü'min kardaş

Sana direm ey velî dur erte namazına

Sana düşer mi gönül nefs ile hem-vâr olasın
San'atın yeğreği çün namâz imiş hoş pîşe

Sana ibret gerek ise gel göresin bu sinleri
Sanırmısın behey kardaş olısar böyle insânlık
Sanırmısın sana bâkî kalır dervîş beden mülkü

Sanma bu köhne sarâyı ey gönül dâr-ı karâr

Sanma ey hâce ki senden zer ü sîm isterler
Sarartır tâze gülleri ölüm diye ağlar var mı
Sayda çıkmış nice yüz bin av şikâr eyler ölüm
Se'âdet-mend olup cânâ gözet dergâh-ı Mevlâ'yı
Sebeb imiş helâkine kişinin kesret-i isyân
Sehâvetden açıldı çün bâbın bu olusar senin ni'me'l-meâbın

Selâmün aleyküm ihvân-ı îmân

Sen bu ilden ol ile göçersin yarak eyle

Sen bu yalancı dünyâda şöyle kalam mı sanırsın
Sen dünyâya benim derdin senden o kalmış ola mı

Sen ey gâfil niçün meyl-i sivâdan olmadın fâriğ

Seni bu hâb-ı gafletden uyandıran gelir birgün
Seni bunda komazlar gönlünü bundan götür
Seni mest etdi dirîgâ bu mey-i dâr-ı fenâ

Seni tutmuş müdâm mevtin tuzaġı

Sen sivâda ne gezersin gel Allah'a gel Allah'a
Sermâye-i se'âdet Hakk'dan inâyet ancak

Sevâd-ı masiyetden tevbe kıl yüzün ağ eyle
Sıdk ile gir yoluna dildârın
Sığın Settâr'a iste âfiyet derd ü belâdan
Sırr-ı Hakk'dan âgâh olmak ister isen ey gönül
Soyunup bu vücûd libâsım gayrı

Söyledim sana "lâ" deme bana
Söylememek harcısı söylemenin hasıdır
Subha-i hubb-i sivâdan bulmak istersen halâs

Su gibi a'mâr-ı âdem dembedem çağlar gider
Su gibi yerlere yüzler kim sürer insan olur
Şefkat et şehveti koy anı sana hûy etme
Şeref ü şevket-i İslâm iledir emn ü emân
Şer'-i pâk-i Ahmedî'de bir diyânetdir edeb
Şu cihân mülkünü Kâf'dan Kâf'a tutdun tut

Tâat silahını kuşanup gözle doğru yol

Tâir-i kuds ola çalışgil ey hasen

Taht-ı dilde şeh-i ma'nâyı cülûs etdirelim
Tâlibâ gezme sivâda nokta-i irşâda gel
Tâlibâ vuslat dilersen âleme bîgâne ol
Tâlib-i dünyâ ile gel etme ey dil ihtilat

Tâlib-i Hakk ol gönül dünyâya gel itme heves

Tarîk-i müstakîmi tâbi-i Kur'ân olandan sor
Te'âl biyâ gel beru aç gözün olma sen gâfilûn
Tekebbür etme cânâ bu sendeki sîmâ geçer durmaz
Ten hissine uyman çü Hakk'a ol ehakk değil

Terk et gadab u şehveti bir merd-i halîm ol

Terk eyle firâkı vaslına gel

Terk eyle kibri

Tevâzu eyleyen Hakk'a yakîn olur batîn olmaz
Tevhîde baş eğdinse başında devlet var senin

Tîğ-i tevhîd ile ceyş-i mâsivâya ver cevâb

Tîz olma teemmül kıl her hâle tehammül kıl

Tutagör âkil isen kâmil insan eteğin
Tutalım şâh oluban yer yüzüne hükmedesin
Tutarsan hak sözü Hakk'ı göresin
Tutgıl bir pîrin eteğin

Tutgil bir Tanrı hâsını gel ikrâr et erenlere
Uluvv-i rütbeye tâat sebebdir

Unut her bildiğini bilmek dilersen

Uslu kişi bu cihânda dünyâya tama' eylemez
Uyan artık gafletden
Uyan artık namaz vakti geldi

Uyan behey gâfil uyan
Uyan bu hâb-ı gafletden behey pîr
Uyan ey gözlerim gafletden uyan
Uyan gafletden ey gâfil namâzın vakti geç kaldı
Uyan gafletden ey gâfil seni aldatmasın dünyâ
Uyan gafletden ey nâim Hakk'a yalvar seherlerde
Uyan gözün aç durma yalvar güzel Allah'a
Uyanın ey uyuyanlar uyanın

Uyardım sizi bu yolda dek benimle gelegörün

Uydurmuşdur nefsin seni âhir neler etse gerek
Uyma zâhid tek hevâ-yı nefse rahm et cânına
Uyuma sen bir gece ey mehlikâ

Uyuma tıfl misâli bu mehd-i cism içinde sen cân

Uzlet et nâsdan birâder tut nefes olma cehûl

Uzletinden ayrı düşme berk yapış Sübhân'a sen
Vâdî-i hayretde kalma vâsıl olmağa sa'y eyle

Vaktinize hâzır olun ecel vardır gelir bir gün

Vâr ise sende ger âr u nâmûs

Var kanâat ihtiyâr it sabr ile

Varlığın mahv eyleyüp meydâne gel

Vay ana kim nefs ucundan düşe dünyâ bendine

Vuslat-ı cânâna eylersen heves
Vücûd iklîmini fikreyle dervîş
Vücûdun mülkünün mâhı gönüldür
Yakın şeksiz gümânsız çün harâbı dâr-ı dünyânın
Yalancı dünyâya aldanma yâ hû

Yalandır bu dünyâ billahi yalan

Yalan dünyâya aldanma nâ-hakdır sana âl eyler
Yanar içim göyner özüm ben ölümü anıcak

Yeter etdin fenâ bağında feryâd

Yavı kıldın gönlünü gelgil beru cân iste bul
Yavlak aceb geldi bana dünyâ içinde işbu hâl

Yel gibi ey dil yeter yeldin hevâdan vazgel
Yeter müstağrak-ı bezm-i elest ol
Yeter oldun fenâ bâğında nâlân yürü bülbül yürü dost illerine
Yeter tapdın mâl u câha gel Allah'a gel Allah'a

Yeter uydun ol nefsine terk eyledin insâfa gel

Yine dostdan haber geldi

Yok benim gibi halâik içre gâfil âsî kul

Yok yere geçirdim günü âh nideyim ömrüm seni
Yort ey gönül sen bir zaman âsûde fâriğ hoş yürü
Yürü bülbül yürü dost illerine
Yürü var tasfiye-i kalb edegör ey gâfil
Yüzüm kara günâhım çok nice edeyim n'eyleyim

Zâhidâ ihsân dilersen et ihlâs

Zâhidâ terk-i hevâ eyleyelim etme heves

Zâhidâ zühd-i riyâdan et ferâğ

Zâhidâ zühdünü terk et kalbini gel eyle sâf
Zâhid-i meşhûru ancak zühd ile şöhret yıkar

Zâir olun kabristânı
Zamâne halkını fehm eyle olma sen mağrûr
Zâtından güzeldir sultânım Mevlâ
Zehî dil kim münevverdir bugün nûr-i tecellâdan
Zevk-ı dünyâya mehabbet nice bir

Zikr-i Hakk'a ey püser meşgûl ol

Zikr-i Hakk'la gönlünü mam'ûr kıl cismin harâb

Zikr u tevhîdden ayırma himmet eyle kâli

Zikr ü tevhîd ile gel kalbini mesrûr eyle
Zimmetinde koma bir habbe zekât
Zinhar vermegil gönül dünyâ payına birgün

MÜNÂCÂT

Abd-i bîçâre n'itsün ey Bârî

Aceb bu benim cânım âzâd ola mı yâ Rab

Âciz kaldım imdâda yetiş
Açıldı bu gece ebvâb-ı rahmet mü'mine Mevlâ'dan selâmlar geldi
Açıver lutfeyle doğru yolunu
Açıver uşşâka doğru yolların
Affet ısyânım benim hâlim yaman Allahım
Alan sensin veren sensin kılan sen

Âlem-i gaybdan bize bir bâb

Âlemlerin sultânı inâyet eyle bize
Âlemlerin sultânı meded senden meded hay

Allah bizi dûr eyleme

Allahım beni şu yaramaz nefsin elinde bırakma
Allahümme yâ Hâdî âsân eyle yolumuz
Allahu Rabbi lâ yezâl yâ Vâhid ü yâ ze'l-Celâl

Alma tenden cânımı amân Allahım amân

Amân yâ Rab halâs eyle bizi nefs ü hevâlardan

Amân yâ Rab sana verdim amânı
Artdı mesâib çün bu zamânda kalmadı tâkat sabır insanda
Aşkınla cihân beste lutfeyle inâyet kıl
Aşkınla yandır sultânım Allah
Atâya lâyık olmak kul ne mümkün a sultânım hemân ihsân senindir
Ayırma beni senden yaradan
Bağışlagıl kullarının günâhın ey Allahım el senindir kul senin

Bakma ısyânıma ey afv idici ısyânım

Bâr-ı Hudâ terk-i hevâ eyledik

Beni benden cüdâ kılsan n'olur yâ Rab n'olur yâ Rab
Beni fazlınla ey Hannân geçir nefsin hevâsından

Benim derdim yamân oldu
Beni meczûb-i dâm-ı hubb-i zâtın eyle yâ Rabbi
Benim yok şuglüm ey Mevlâ sana yalvarmadan gayrı
Bi hakkı lâ ilâhe illallah koma ben kulunda cürm ü günâh
Bihâr-ı lutfuna gâyet bulunmaz sana yâ Rab nice bin bin şükürler

Bilemedik nimetinin kadrini

Bir reşha rahmet yâ İlâh

Bizde yâ Rab sana lâyık amel yok
Bize bizden olan yakîn u karîb koma firkat elinde bizi garîb

Bize fazlınla yâ Rab eyle rahmet

Bize lutfet Latîfâ hürmetine ol habîbin sen

Bize vuslat kapısın aç meded Mevlâ meded Mevlâ
Bize zâtın kemâlinden inâyet eyle yâ Rabbi
Bize zevk-i visâlin eyle ihsân meded ey Kâdir Allahım meded hay

Bizi kayddan halâs eyle ilâhım
Bizi güzel Muhammed'den ayırma

Bizi nûr-ı Hudâ'ya lâyık eyle
Bizi varlık hicâbından halâs et

Biziz yâ Rabb birer ednâ vü muhtâc

Biz Ümmet-i Muhammed'e merhamet kıl yâ Rabbenâ
Bu dârı benim bâşıma dâr eyleme yâ Rabb

Bugün bildim suçumu ey Hudâ estağfirullah

Bugün bir hâle düş oldum ilâhî
Bulmasın yol nefs ile İblîs-i dâll sen inâyet et meded yâ Müste'ân
Budur derdim cüdâ düşdüm ilimden

Budur senden recâ ey Rabb-i ekber

Budur yâ Rabbenâ dâim cenâbından me'mûl

Bu günahkâr kulları sen mağfiret et yâ Gafûr

Bûy-i aşkından dile yâ Rabbi reyhân it nasíb
Cemâlin nûrunu gönlümde tâbân eyle yâ Allah

Cenâbından zuhûr etsin atâlar

Cenâb-ı pâkine lâyık amel yok
Cismimle her ısyânıma estağfirullahe'l-azim
Cümle işim ayn-ı hatâ iğfirlenâ yâ ze'l-atâ
Çâre ver derdime Fahr-i Rusul'ün bâşı içün

Çokdur hatâm kaldım ısyân içinde
Çün ki maksûdumuz sensin gayrın sevdâsını kaldır
Davet eyle bizi lutf et kapuna

Derde devâ olmaz ise bîçâre kullar neylesin

Derd-i aşk oldum meded ey derde dermânım yetiş
Derdimin dermânı sensin yüce sultânım meded
Derdli olan kullarına kıl devâ
Derd ü gamdan âzâd et benim güzel Allahım

Dileriz ey kerîm rabb-i teâl

Dileriz senden ey Ganiyy Vehhâb

Duâ-i Hucccâc

Dûr kılma mihr u aşk ile muhabbetden beni

Düzen sensin bozan sensin emir buyruk senin yâ Rab

Edüp uşşâkına ihsân-ı küllî
Efendim güzel Allahım meded eyle meded eyle

Eğerçi bizde çokdur cürm ü isyân u hatâ yâ Rab
Eğer doğru yoldan taşra gitdimse
El açanlar mahrûm kalmaz kerem eyle Kerîm Allah

Elâ ey Hâlıku'l-eşyâ Hudâ-yı Rabb-i bî-emsâl
Elemez oldu unum eskimiş artık eleğim

El-gıyâs bu nefs ü şeytân ellerinden el-gıyâs
Elimden Tut

El-meded cürmümle bîmârım yetiş yâ Rabbenâ

Erişdir fazlın ile nûr-i zâta

Erişdir feyz-i fazlını fuâde
Eyâ âlemlerin Rahmân'ı Allah
Eyâ âlemlerin şâhı tecellî kıl tesellî kıl

Ey âlemlerin şâhı bir nazar kılsan nola
Ey Aliyy ü Azîm olan Mevlâ

Ey beni yokdan vâr eden her hâlim ıslâh et meded

Ey bu mülkün mâliki Vehhâb ü Hallâkü'l-verâ
Ey Cevâd u Ferd u Vehhâb sâilem geldim sana
Ey cümle halkın maksûdu al gönlümü senden yana
Ey cihân-ârâ hâlim nic'olur

Ey derdime dermânım
Ey derdlilerin derdine dermân iden Allah
Ey dil ü cân içinde cânânım kerem et yap bu kalb-i vîrânım

Ey efendim kudretindedir eşyâ
Ey gönüller derdine dermân eden
Ey güzel Rabbim bizi böyle nâçâr eyleme

Ey hâlık-ı arz u semâ sen rahm u 'avn eyle bana

Ey halkı ademden getirüp eyleyen îcâd
Ey Hazret-i Rahmânım tevfîk ü hidâyet et
Ey Hudâ kıldı perîşân aklımı Cebbârlığın

Ey Hudâ lutfeylegil kahrından ey Hakk el-gıyâs

Ey Hudâ men kapuna ihsâna geldim el-gıyâs

Ey Hudâyâ ben za'îfe n'ola ihsân eylesen

Ey Kâdir-i mutlak hudâ kuldan hatâ senden atâ
Ey kâinâtı vâr eden ihsân senin gufrân senin

Ey kamu âlemin ulu Çalab'ı

Ey Kaviyy ü Metîn olan Allah
Ey keremi çok Hudâ et bana aşkı atâ

Ey kerem kânı ey ganî sultân
Ey keremler kânı Hazret-i Allah

Ey keremler kânı merhamet buyur
Ey Kerîm Allah ey Ganî Sultân
Ey Kerîm kerem kıl merhamet buyur

Ey kudret ıssı pâdişah lutfeyle açıver yolum

Eyle Yâ Rabbi dilim sû-i amelden mahfûz

Ey lutf u cûd ıssı Hudâ eyle bize fazl u kerem

Ey menba'-ı lutf u 'atâ ey kâdir u 'izz ü 'ulâ
Ey pâdişâh-ı bî-vezîr ihsân cenâbından senin
Ey pâdişâh-ı bî-zevâl senden atâ senden kerem

Ey pâdişahım kıl nazar

Ey pâdişâh-ı zü'l-'atâ 'afv eylegil noksânımız
Ey pâdişâh-ı zü'l-celâl gönlüm sana döndür benim

Ey pâdişâh-ı zü'l-kerem lutf eyle bu bîçâreye
Ey Rabb-i Rahmân eyle gel ihsân
Ey rahmeti bol pâdişâh cürmüm ile geldim sana

Ey rahmeti çok Rahmân senden umaram dermân

Ey şânı kerem ismi Kerîm Hazret-i Allah
Ey Vâhid ü Ferd ü Ehad ey lem yelid ve lem yûled
Ey Vâhid ü Ferd ü Ehad senden sana sığınırım

Ey Vâhid ü Ferd ü Samed senden meded senden meded

Ey vücûdun aşkına fermân iden Perverdigâr

Fakrımı ergür tamâma yâ Ganî
Fazl u ihsânını tamâm ediver meded eyle meded ilâhî meded

Firkatin oduna yakma kulların
Gayrıyı gönülden sür lutfet meded Allahım

Geçir bâlimizi hubb-i sivâdan

Gelmişem kapuna avn et yâ Mugîs

Gönül yollarını feth ide Fettâh
Günâhım çok günâhım çok meded senden yâ ilâhî
Günâhım hadden efzûndur bana rahm eyle Allahım

Günahkârem günahım bî-nihâyet

Habîb-i Hakk'dan öğren kimiyâ hoş

Habîbin Mustafâ gitdiği yolda

Habîbin Mustafâ hakkı bize îmânı yoldaş et
Hadden ziyâd oldu günâh estağfirullahe'l-Gafûr
Halâik içre dünyâda benim tuğyânda yok mislim
Halâs et kalbimiz hubb-i sivâdan

Hâlime kılgıl terahhum yâ Basîr
Hatâ ile eğer zenb etse insân Efendim Sultânım ihsân senindir

Hazretinden yana adım atamam
Her cürmüme yâ Rabbenâ estağfirullahe'l-azîm
Hevâ-yı nefse mağlûb olmasınlar uyar kullarını uyar ilâhî

Hidâyet-i Hudâ rehberiz olsun

Hudâyâ hudâlık sana yaraşır

Hudâyâ mazhar it nûr-i cemâle

Hudâyâ izzetin hakkı dile aşkdan letâfet ver
Islâh ediver hâli esirge inâyet et
İbâdın dâimâ işi kusûr ü sehv ü zilletdir
İhsânına müstağrakız yâ Rab nice şükredelim

İlâhâ pâdişâhâ dil-nüvâzâ

İlâhâ pâdişâhâ eylerem minnet sana hâlâ

İlâhâ pâdişâhâ girdigârâ
İlâhe'l-âlemînsin Rabb-i a'lâ
İlâhî âlem içinde sana yol doğru kim vara
İlâhî Azrâil cânım alınca

İlâhî beni eyle benden cüdâ

İlâhî bir alîlim hadde gelmez cürm ü isyânım

İlâhî bu kadar besdir kerem eyle kerem kânı
İlâhî cennet evine girenlerden eyle bizi

İlâhî dâr-ı vaslında bu cân olmak diler ber-dâr
İlâhî dilerem senden bize lutf u ihsân eyle
İlâhî dilime lutf eyle zikrinden halâvet ver

İlâhî dilim ism-i zâtınla kıl
İlâhî her kişinin bir Tûr'u her derûnun bir nûru var

İlâhî her nefes ilhâmın üzre olsun a'mâlim

İlâhî izzetin hakkı bize sen eylegil imdâd

İlâhî izzetin hakkı bu gönle sen tahâret ver

İlâhî Hazretinden ilticâlar
İlâhî kalbi senden etme lâhî

İlâhî kapuna geldim ilâhî

İlâhî kapundur dile mültecâ
İlâhî koma bende benlik yâ Rabb

İlâhî kulların muhtâcdır in'âm u ihsân it

İlâhî lutf u rahmet kapusun aç

İlâhi pâdişâhlar pâdişâhı

İlâhî perdeyi götür gözümden
İlâhî senden artık yok ilâhım
İlâhî sen geçir bizi sivâdan

İlâhî Seyyidî Settâr Mevlâye

İlâhî tahtgâh-ı dilde sensin pâdişah ancak

İlâhî ver bize aşkın pîşüvâ

İlâhî yâri kıl bana ki senden gayrı yârim yok

İlâhî zât-ı pâkin hürmetiyçün cemî taklîdimi tahkîke döndür
İnâyetle nazar eyle kuluna meded senden inâyet ıssı Mevlâ
İrgür bizi matlûba lutf eyle Kerîm Allah

İşbu dem geldim kapuna eyle ihsân yâ Ganî
İzzin celâlin hakkı'yçün bir çâre ver Mevlâm bana

Kahr elinden kime şekvâ idelim

Kâinâtı yaradan Hallâk u Deyyân el-gıyâs
Kamu işim hatâ estağfirullah

Kârım ısyân hemân Allahım

Kederler kalb-i uşşâkı nice bir bî-huzûr ede

Kenz-i esrârına yâ Rab eyle fazlına emîn

Kerem kânı Perverdigâr
Kerem kıl feth-i bâb et yâ ilâhî

Kerîm Mevlâ işimiz eyle âsân
Kıldı beni nefsim esîr kurtar beni yâ Rabbenâ

Kime varup yalvarayım kapunu koyup ey Hudâ
Kuldan sana lâyık n'ola

Kullarını hâb-ı gafletden uyar

Kulların oda yakma kerem eyle ey Mevlâ
Kullarına fazlın azîm yâ Müste'ân u yâ Kerîm
Kulların lutfunla insân olduğu hep senin fazlınla ihsânınladır
Kulun eksikliğine bakma lutf et hatâ kuldan 'atâ senden Efendi

Kulun oldu kusûru hadden artuk

Kurbân olayım ben sana ey Kâdir u Kayyûm
Lâ fâile illallah
Lutf ile ihsânın ebvâbını aç
Mağfiret eyle bizi ey Rabb u Tevvâb u Gafûr

Mâsivâdan hıfz eden sen yâ Hafîz
Mâsivâ kaydından et bizi halâs
Meded Allah sana sundum elimi bizi ol dost Muhammed'den ayırma
Meded bu derde dermân eyle Allah
Meded ey Kâdir Allah derdlere dermân senindir
Merci'-i hakîkî sensin ilâhî kulunu nâmerde muhtâc eyleme

Muhabbetin et dildeki ihsânımı yâ Rab

Münâcâtım budur senden ilâhî şerîatle hakîkatden ayırma

Nefs elinden biz halâs eyle
Nefs ü şeytâna zebûn etme bizi

Ne hâl üzre olam yâ Rab irgürme dînime noksân
Ne yatarsın behey gâfil durugel âh u zâr eyle

Nice bir derdin oduna yanayım

Niçe bir nâr-ı elemde yanayım yâ Rab meded
N'ola dîvânına karşı durursam

Nûr-ı dìdem cân u dilden pend-i pîre tut sımâh

Nûr-ı zâtın eyleme bizden nihân
Ola maksûdumuz fazlınla hâsıl inâyete eyle sultânım meded hay
Oldum elem-i aşkınla âvâre ilâhî
Oldum elem-i cürm ile bî-çâre ilâhî
Ol Müsteân Rabbi'r-Rahîm Allah Mu'în Allah Kerîm
Olmayıcak senden 'atâ kul neylesin yâ Rabbenâ
Olupdur nefsimiz perde meded Mevlâ meded Mevlâ

Pâdişâhâ aşkını hem-hâne kıl

Pâdişâhâ çünki bu dünyâda kalmaz kimse hiç

Pâdişahım derde düşdüm bana bir dermân meded

Rabbenâ meydân-ı gafletde zebûn etme beni

Rabbenâ yâ Rabbenâ ağlatmagıl kulunu
Rahmeti bî-had Rahmânım kerem senden ihsân senden

Rahmetinle çün ki insân eyledin
Rahmeyle bu dil-haste-i nâçâre ilâhî

Ref eylegil hicâbı Yâ Allah u Yâ Fettâh

Rıkk-ı cismânîden âzâd eyle Ya Rab el-gıyâs

Rûz-i mahşerde kusûrum setr et ey Ferd-i Ganî

Safâ-yı vaktimi yâ Rab eyle kederden emîn

Sana lâyık kanı bizde ibâdet
Sehv ile olduysa günâh kuldan nedem senden kerem

Sen bilirsin ben zaîfin hâlini yâ Rabbenâ

Sensin Ehad sensin Samed yâ Rab meded yâ Rab meded

Sıhhatle selâmet ver lutfeyle Kerîm Allah

Sivâ savmını yâ Rab kıl müyesser

Subh u şâm ey gönül çekelim gülbank
Sürüp dergâhına rûy-i siyâhım
Şermsâr etme Hudâyâ rûz-i mahşerde beni
Şol nefes emrin ile fânî cihândan gidicek

Şu ben gümrâhı kapundan kerem kıl sürme Kuddûsâ

Tanrı'nı zikr eyle dâim dil sana fermân iken
Tecellî-i cemâle mazhar eyle Allahım
Tecellî-i cemâlin eyle ihsân

Tecellî-i cemâlin kıl müyesser

Tecellî kıl cemâlinle ilâhî

Tecellî kıl ibâda lutfun ile
Tevbe edelim zenbimize tübtü ilalllah
Tevfîk eyle bizi vuslat yoluna
Ulu ulu günâhlarım yüz komadı bana Çalab

Umarız senden inâyet ey Kerîm

Visâlinden cüdâ itme meded Allah meded Allah

Visâlin ıydini eyle müyesser

Visâlinle edüp i'zâz ü ikrâm
Vuslat gibi nimet m'olur yâ Rab nice şükredelim

Vücûdum şehrine sultânım Allah
Yâ evvele'l-evvelîn yâ âhire'l-âhirîn

Yâ gıyâse'l-müstagîsîn el-gıyâs
Yâ ilâhî bendeden eksik değil cürm u kusûr

Yâ ilâhî benem ol ehl-i hevâ

Yâ ilâhî cürm ü ısyânımla yüz tutdum sana

Yâ ilâhî cürmümün ednâsı misl-i kûh-i kâf

Ya ilâhî düşdüğüm yerde koma kaldır beni

Yâ ilâhî eyle zikrin kalbime fikr ü hayâl
Yâ ilâhî fahr-i âlem Mustafâ'nın aşkına

Yâ ilâhî lutf edüp yolumuz aç

Yâ ilâhi neylerisen et beni tek hemân benden gönül incinmesin

Yâ ilâhî pek günehkârım yüzüm tuttum sana
Yâ ilâhî rahmet eyle kuluna zor eyleme
Yâ ilâhî rahmetin bâbın küşâd et kıl ayân
Yâ ilâhî sana açtım elimi

Yâ ilâhî sana senden el-ıyâz

Yâ ilâhî sen vâr iken ben kime yalvarayım

Yâ ilâhî ver dimağa dile zikrin lezzetin

Yâ ilâhî zikrin ile vir gönüllere cilâ
Yakmasın âşıkları nâr-ı celâl yâ ilâhî sen inâyet eylegil
Yâ Mâlik-i yevmi'd-dîn ihsân u kerem senden
Yâ men benâ bilâ amedin hâzihi'l-kubâb

Yâ mukallibe'l-kulûb kallib kulûbenâ ilâ rızâk

Yâ Rabbe'l-âlemîn ü Yâ Hayy u Yâ Mecîd

Yâ Rabbenâ sensin Ehad Hayy-ı ebed Ferd ü Samed
Yâ Rab beni kâkül-i gülbâre bağışla

Yâ Rab ben ol kemîne gedâyem ki dâimâ

Yâ Rabbi iki âleme de muhtâç etme beni

Yâ Rabbi lisânımda ezkârımı aşk eyle

Yâ Rab bu kadar eyledik ısyân sana ammâ

Yâ Rabb bu hakîr abdin maksûdu budur senden

Yâ Rab bu nefs-i bedhâhımı sındırmağa kuvvet ver

Yâ Rab bu sitemhânede kurtar beni benden
Yâ Rab dilerim Hazret-i Muhtâr'e bağışla

Yâ Rab gönül kapusun eyle küşâd

Yâ Rab hemîşe lutfunu it rehnümâ bana

Yâ Rab kanâat ile zengin et beni

Yâ Rab kerem et derdimi dermâna yetişdir

Yâ Rab lutfeyle perîşân etme bizi

Yâ Rab nideyim zâr u zebûn abd-i zelîlim

Yâ Rab tövbe estağfirullah
Yâ vâsi'al mağfiret hâlime senden meded

Yolundaki kullara yâ Rabbi inâyet et

Zât-i pâkin hürmetiyçün yâ Karîb

Zât u sıfâtın nâmıdır çün Vâhid ü Ferd ü Ehad

KERBELÂ MERSİYELERİ

Yazıcıoğlu Mersiyesi

Sâfî Baba Mersiyesi
Ali Almış Sancağını Eline - Yûnus Emre
Şehidlerin Serçeşmesi - Âşık Yûnus
Yâ Resûlallah Bize Gör N'itdi Âsî Ümmetin - Seyyid Seyfullah Hazretleri
Hadîkatü's-Suadâ'dan Mersiyeler - Fuzûlî
Şâh Hüseyn'in Firkatiyle Ağlayan Gelsin Beri - Ömer Fuâdî Hazretleri
Ey Şehîd-i Kerbelâ'ya Ağlayan - Hasan Sezâî Gülşenî Hazretleri

Bu Mâtemde Olan Derd İle Hicrâne Devâ Olmaz - Fasîh Ahmed Dede
Sanman Bizi Kim Beste-dil-i Nefs-i Gavîyiz - Şeyh Gâlib Dede

Kıblem Ebrû-yi Cenâb-ı Hazretindir Yâ Huseyn - Kemterî

Ceddinin emriyle gitdi Kerbelâ'ya Şâh Huseyn - Ahmed Kuddûsî
Dilâ geldi yine eyyâm-ı mâtem - Müştak Baba
Kurretü'l Ayn-i Habîb-i Kibriyâ'sın Yâ Huseyn - Kethüdâzâde Ârif Efendi
Teşne Lebler O Gece Kân İle Galtân Oldu - Şemsî
Dâver-i Aşr-ı Muharremdir Hüseyn-i Kerbelâ - Kâzım Paşa
Zâlimler El Urup Şemşîr-i Cân-rübâya - Kâzım Paşa
Şâire Leylâ Hanım'ım Bir Mersiyesi
Ben âşık-ı dil-vefâkâr-ı Hüseynem
Bugün mâh-ı Muharrem vakt-i mâtemdir safâ olmaz - Osman Şems Efendi
Dîde-i Fahr-i Cihân Oldu Huseyn ile Hasen - Osman Şems Efendi
Nev-nihâl-i Murtazâ'sın Yâ Hüseyn-i Müctebâ - Osman Şems Efendi

Göründü hilâl-i mâh-ı Muharrem - Alvarlı Efe

Mâcerâ-yı Kerbelâ'dan bahs eden dil nâr olur- Alvarlı Efe
Âbidân-ı Mustafâ'yız Biz Hüseynîlerdeniz - Hilmi Dede
Gel Ey Ashâb-ı Mâtem Zâre Kim Yevm-i Belâdır Bu - Hilmi Dede
Mest-i câm-ı "el-belâu lil velâ"sın yâ Hüseyn - Hilmi Dede
Şâh-ı İklîm-i Velâyetdir Hüseyn-i Kerbelâ - Hilmi Dede
Tâcidâr-ı Şâh-ı Efhamdır Hüseyn-i Kerbelâ - Hilmi Dede
Sen O Nûr-ı Dîde-i Şemsu’d-duhâsın Yâ Hüseyn - Ahmed Remzî Dede

Çeşm-i cân-ı âşıka nûr-i cilâsın yâ Huseyn - Abdurrahman Sâmî Saruhânî
Seyyidü'l-kevneyn Muhammed âlemin sultânına - Abdurrahmân Samî Saruhânî
Ey serîr-i ibtilâya şâh-ı bî-efser Hüseyn - Tâhirü'l Mevlevî
Ehl-i velâ ezelden kâil olup belâya - Tâhirü'l Mevlevî
Düşdü çün kim Kerbelâ'ya gözleri şehlâ Hüseyn - Urfalı Şevket
Geçdi bir yıl yine mâh-ı muharrem geldi - Kemal Edib Kürkçüoğlu
Ehl-i Hakk'ı Öldürmeyin Nâhak Yere - Muallim Feyzi

Hezârân per açup reng-i ziyâdan - Sâmih Rıfat
Cedd-i Pâkimdir Muhammed Eb-i Zîşânım Ali
Geldi meh-i mâtem yine bunda cân dayanmaz - Antepli Ağa Hâfız
Vak'a-i Şâh-ı Şehîd-i Kerbelâ'yı Gûş Edüp - Hayrullah Tâceddîn Efendi
Kur`ân edüp tilâvet Tâhâ'yı öldürürler - Osman Hulûsî Efendi
Demdir ey dil ağla durma tende cân ağlar bugün - Kadîmî Baba
Ey Olan Şâh-ı Şehîd-i Kerbelâ'nın Mahremi - Râzî
Kerbelâ'da Akan Kandan Geçmeyiz - Muzaffer Aşkiyyü'l Cerrâhî

DÎVÂN-I UŞŞÂK