8 Ocak 2025 tarihinde yayınlanmıştır.
Şeyh Sadî Hazretleri anlatıyor :
Ölüm hâline gelmiş pek yaşlı bir adam, inliye inliye bir tabîbin yanına gelmiş, "Ey iyi fikirli tabîb, nabzıma bak. Ayaklarım kolay kolay yerinden kalkmıyor. Şu eğilmiş boyumla çamura çökmüşe benziyorum" dedi. Tabîb şöyle dedi, "İhtiyar! Artık dünyadan el çek ki, yarın kıyamette ayağın çamurdan çıksın. Gençlik çevikliğini ihtiyarlardan bekleme. Akan su tekrar ırmağa gelmez. Gençlikte sefahat âleminde yuvarlandınsa, bari ihtiyarlıkda akklını, fikrini başına topla. Yaş kırkı geçince artık çabalamayı bırak, çünkü su başdan aşmışdır. Benim zevkim, keyfim, neşem, akşamım sabahım olduğu zaman kaçdı. Artık hevâ ve hevese vedâ etmek lâzımdır. Çünkü o arzuların zamanı artık geçmişdir. Gönlüm nasıl tâzelenir, yeşillenir ki, nerede ise toprağımdan yeşillikler bitecekdir. Biz eğlenerek, zevk ederek birçok kimselerin topraklarının üzerinden geçdik. İleride geçecekler de, gelip, bizim toprağımızdan geçeceklerdir.
Yazık, yazık; gençlik faslı geçdi. Hayatın oyun ile, eğlence ile geçdi.
Yazık ki o can besleyen zaman üzerimizden Yemen şimşeği gibi geçti. (1)
(1) Bu şimşek yağmuru müjdeler.
Şunu mu yiyeyim, bunu mu giyeyim sevdasından kurtulup da din kaygusunu yiyemedim. Yazık yazık; boş şeylerle uğraştım; Haktan uzak kaldım, gafil oldum. Bir muallim bir çocuğa ne güzel söylemiş: İş yapmadın, zaman da geçti.