Dünyâ Belâ ve Cefâ Dünyâsıdır Kurtuluş ve Safâ Îmândadır

Dünyâya gelen, ister müslim ister gayr-i müslim, bir takım belâlara mübtelâ olur. Kâinâtda hiç kimse bu belâlardan başını kurtaramaz. Ancak îmân edersen, Allah'a inanırsan, o vakit tesellî bulur, o tesellî ile bu âlemde idâme-i hayât edersin. Böyle olmazsa eğer, ya intihara kalkarsın, yani vücûdunu ortadan kaldırmaya çalışırsın, "yok olayım gideyim" diye bir takım yanlış yollara gidersin.

Bu kâinâta gelen kim olursa olsun, mutlakâ belâya mübtelâ olur. Kurtuluş çâresi ve safâ, ancak îmândadır. Allah'a îmân ettin mi, o vakit gelen nesnenin Hakk'dan geldiğini bilirsin ve tesellî bulursun ve rabbine yönelirsin, "Yâ Rabbi, bunu benden al" dersin. Allah, onu senin üzerinden alır. Ama Allahsız olursan kime yalvaracaksın? Ya kendine kıyacaksın, ya intihar edeceksin, yâhud terk-i diyâr edeceksin. 

Kim kurtulmuş musîbetden? Bak Îsâ aleyhisselâmı çarmıha germeye kalkdılar. Mûsâ Peygamberin başına gelenler, daha küçüklüğünden annesinden dûr olmuş, sandığa koymuşlar, Nil'e bırakmışlar. Hazret-i Nûh aleyhisselâmın başına gelenler. Yûsuf Peygamber'i almışlar kuyuya atmışlar, sonra köle diye satmışlar. Circis Peygamberi parçalamışlar. Hazret-i Yahyâ'yı kesmişler. Hazret-i Zekeriyâ'yı ağaçda testereyle biçmişler. Peygamberler de velîler de bu belâdan kurtulamaz ama gönül Allahlı olursa o vakit tesellî bulur, safâ bulur. Îmânsız olursa, zengin de olsa, o nimetin içersinde azâbda yaşar.