MuzafferOzak.com (Türkçe)

"Ve minen nâsi men yeşrî nefsehubtigâe mardâtillâh"
"İnsanlar arasında kimi de vardır ki, Allah'ın rızâsını kazanmak için kendisini fedâ eder"
Sûre-i Bakara, Âyet 207

Bir dost meclisinde biraraya gelen insanlar, sineklerin tasallutundan bîzâr olmuşlar...Sinekler sürekli ellerine-yüzlerine kondukça kovarlarmış...Ancak bilirsiniz ya sinekler pek inatçıdır, ne kadar kovulsalar da tekrar tekrar geri gelirler...Onlar da kovmaya devam ederler...Sürekli sinekleri def etmekle uğraşan insanlar, bir ara aralarından sâdece bir kişinin, her nedense üzerine konan sinekleri hiç kovmadığını fark ederler...Bu duruma çok şaşırdıkları için o arkadaşlarına sorarlar :

Erenler, siz hiç sineklerden rahatsız olmaz mısınız? Neden onlardan kurtulmaya hiç çalışmıyorsunuz?...

O zâtın cevâbı pek mürşidânedir :

Neden kovayım ki, ben onları kovarsam mutlaka dostlarımdan birine gidip rahatsız edecekler...

"Îsâr" denilen, fedâkârlığın bir çeşidi olan "başkalarını kendisine tercîh etme" fazîletini bundan daha iyi anlatabilir miyiz?

Daha önce tarîkat-ı aliyye müntesibleri arasında mebzûl mikdarda bulunan isti'dâdsız-nasîbsiz kişiler ve bunların bir türlü düzelmeyen kötü huyları hakkında yazdığımız "Surete Etme Nazar Sîrete Bak" başlığı ile yayınladığımız yazının sonunda "Ehlullahın, bu gibi nasîbsizleri pek iyi bildikleri halde neden reddetmeyip huzûrlarına aldıklarını ise başka bir yazıda anlatırız inşaallah..." diyerek bir vaadde bulunmuşduk...İşte bu yazı o vaadi yerine getirmek için yazıldı...Hikâyedeki nükte, ehlullahın diğergâmlığını göstermekdedir...Yani bu Allah dostları hâl diliyle diyorlar ki :

"Yeter ki ümmet-i Muhammed bu kötü huylulardan rahatsız olmasın, onların şerrinden emîn olsun, biz onların cefâsına katlanmaya râzıyız..."

İftah ayneyk!

Gözlerini aç!

Ehlullahın Kovmadığı Sinekler