En Büyük Şeref Allah'a Kul Olmakdır

En büyük şeref, Allah'a kul olmakdır. Bunu unutma sakın ha! En büyük şeref, Allah'a kul olmakdır. Kim ki Allah'a kul oldu, iki cihâna sultân oldu. İnsan, merbût olduğu yerin şerefiyle şereflenir. İnsan nereye bağlıysa, onun şerefi ile şereflenir. Nefsine kul olan rezîl olur, sefîl olur. Sultân bile olsa rezîl olur. Züleyha gibi. Allah'a kul olan, Yûsuf gibi köle olsa, Mısır'a sultân olur. Hazret-i Allah, ahsenü'l-kasasda sana onun misâlini gösteriyor.

En büyük şeref Allah'a kul olmak ama "Ben Allah'ın kuluyum" demek bu iş için kâfî gelmez. O da güzel bir ifâdedir ama bunu fiilen göstermek lâzım gelir. Allah'a kul isen, kulluğunu tam yap, o yolda bulun. İki cihâna sultân olursun. Hem dünyâya hem âhirete. Hakk ile Hakk olursun. Abdiyyetden rubûbiyyete çıkarsın, Hakk ile Hakk olursun. Eğer hakkıyla kulluk yaparsan, "ف۪ي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَل۪يكٍ مُقْتَدِرٍ fî mak'adı sıdkin 'inde melîkin muktedir" sırrına mazhar olursun. Ama hiç bir zaman unutma sakın ha! Sana ne kadar esrâr-ı ilâhî fâş olsa, açılsa bile, sakın kulluğunu unutma! Ayaz'ın çoban değneğini duvara asdığı gibi kulluğunu düşün. Bir katre menîden geldiğini, ana rahminde hayız kanıyla, kudret fırçasıyla tersîm olduğunu, Allah'ın seni sana sormadan istediği şekle sokduğunu, sonra bu âlemde her dediğinin olmadığını, bütün bunları düşün ve kulluğunu sakın unutma! Sultân olmak istiyorsan, sultanlıkda ebediyyet istiyorsan tekrar abdiyyete dön. Buna tasavvufda cem' ile fark derler.