Evlad Ana-Babasına Duâ Etmekle Mükellefdir
26 Haziran 2020 tarihinde yayınlanmıştır.
Ana-babaları mü'min olmadığı için ya da inançlı oldukları halde ibâdet etmedikleri için, ya da ibâdetlerinde bazı eksiklikleri olduğu için onlardan uzak duran, onları hakîr gören, onları ayıplayan, onları kınayan, onlar için duâ bile etmeyen bazı kimselere rastlıyoruz. Bu, çok büyük bir cehâlet ve gafletin eseridir. Bu yanlışlığı da en çok, ibâdetine mağrûr olanlarda yani ucub hastalığına tutulanlarda görüyoruz. Bunlar yaptıkları ibâdetlerle kendilerini başkalarından üstün gören ve yalnız kendilerinin cennete gireceğini zanneden, bir takım zavallılardır. Bazı câhil müslümanlar da, sanki dîni tebliğ etmek ve halkı irşâd etmek onların vazîfesiymiş gibi, her gördükleri kusûru muhâtabının yüzüne söylüyor, ana-babalarına bile ukalâlık yapmakdan çekinmiyorlar. Evladın ana-babasına karşı böyle bir teblîğ ve irşâd vazîfesi olmadığı gibi, ana-babanın dînî hususlardaki kusurlarını düzeltmek de evladın vazîfesi değildir. Evlâdın vazîfesi, ana-babaya itâat, hürmet ve ihsândır. Duâ da, ihsânın önemli bir parçasıdır.
"Peki ama annem Allah'a inanmıyor, babam da ateist, onlara nasıl duâ edeceğim?" dersen, duânı onların hidâyeti için yap. "Yâ Rabbi, anneme îmân nimetini bahş et, babama hidâyet et, onları affet, onları kulluğuna kabûl et, onlara muhabbetini ver" diye duâ et. En büyük nimet îmân olduğuna göre, böyle duâ etmekle onlara büyük bir ihsânda bulunmuş olur, Allah'ın emrini hakkıyla yerine getirmiş olursun.
Peder ü mâdere ta'zîm eyle
Ya'nî ifrât ile tekrîm eyle