Eyvâh
27 Mart 2018 tarihinde yayınlanmıştır.
EYVÂH
Geçti ömrüm bilmedim
Hakk rızâsın almadım
Hiç tövbekâr olmadım
Geldi ölüm kapıya
Ağyârımı yâr sandım
Şu dünyâya aldandım
Nâr-ı hasretle yandım
Geldi ölüm kapıya
Kanmadı ağzım dilim
İnfâk etmedi elim
Suçla büküldü belim
Geldi ölüm kapıya
Hakk emrine uymadım
Secdeye baş koymadım
Bu dünyaya doymadım
Geldi ölüm kapıya
Düşündüm dirliğimi
Unuttum kimliğimi
Kaybettim benliğimi
Geldi ölüm kapıya
Aczimi farketmedim
Nefsimi terk etmedim
Doğru yola gitmedim
Geldi ölüm kapıya
Aşkî tövbe eyle gel
İstiğfârı söyle gel
Hakk katına öyle gel
Geldi ölüm kapıya
Es-Seyyid Eş-Şeyh
Muzafferüddîn Aşkiyyü'l-Cerrâhiyyü'l-Halvetî
Efendi Hazretleri, bu nutk-i şerîfinde kendisini levm ederek aslında bizlere tenbîhâtda bulunuyorlar. Bu tarzda nasîhat etmek, büyük mürşidlerin hepsinde gördüğümüz zarîf ve ârifâne bir irşâd usûlüdür. Bu gibi nutukların diğer bir hikmeti de şudur ki, insan ma'nen ne kadar yükselirse kendisini o kadar aşağıda görür. Bir insanın ilmi ne kadar artarsa kendisini o derece câhil görür. Diğer bir hikmeti de "hasenâtü'l-ebrâr seyyiâtü'l-mukarrabîn" hakîkatinde gizlidir.
Efendi Hazretleri, bu nutk-i şerîfinde kendisini levm ederek aslında bizlere tenbîhâtda bulunuyorlar. Bu tarzda nasîhat etmek, büyük mürşidlerin hepsinde gördüğümüz zarîf ve ârifâne bir irşâd usûlüdür. Bu gibi nutukların diğer bir hikmeti de şudur ki, insan ma'nen ne kadar yükselirse kendisini o kadar aşağıda görür. Bir insanın ilmi ne kadar artarsa kendisini o derece câhil görür. Diğer bir hikmeti de "hasenâtü'l-ebrâr seyyiâtü'l-mukarrabîn" hakîkatinde gizlidir.