Fethiye'den Gelen İbretlik Mushaf

Târihden ibret almayanlar târihe ibret olurlar. Hani Romalılar, hani Fenikeliler, hani Mısırlılar, hani Hitler, hani Şâh, hani Pâdişâh? Ne oldular? Bazıları bize iyilikde ibret oldular, bazıları da bize kötülükde ibret oldular. Kötülerin yaptıklarını yapmayalım ki biz de aynı fenâlığa düşmeyelim.

İnsan için en mühim mes'ele hürriyetdir. Bir milletin istiklâli gitti mi o memleketde Cuma namazı da kılınmaz. İslâm, hürriyeti emreder. Hürriyet ama nefsin hürriyeti değil, rûh-i sultânînin hürriyeti, nefsin mahkûmiyetidir. Nefsine kul değil Allah'a kul olup hür olacaksın.

Ben burada kitapçıyım biliyorsunuz. Bana bir kadın geldi, bir Kur`ân-ı Kerîm getirdi. Kur'ân-ı Kerîm'in baş tarafından birkaç cüzü yok. Mushafın sayfaları rastgele yırtılmış, koparılmış. Kadın, "Efendi bu mushafı bana yaptırabilir misin?" dedi. "Bende praça mushaf yok, ben bunu nasıl ikmâl edeyim? Daha güzel yeni mushaflar var, istersen onlardan vereyim" dedim. "Yok, bu mushafı bu şekilde yaptırmak istiyorum" dedi. "Neden?" dedim. Kadın, "Bir ümîdim bunda" diyerek elindeki mushafın hikâyesini şöyle anlattı :

Ben Muğla  Fethiyeliyim, düşmân bizim memleketimize gelince biz kaçtık, firâr ettik. Sonra Allah kahraman ordumuza muzafferriyet verdi, düşmanı denize attılar. Biz de memleketimiz olan Fethiye'ye döndük geldik. Döndükden sonra bu mushafı ben helâda buldum. Düşman askerleri Kur`ân'ı helâya koymuşlar, sayfalarını yırtıp yırtıp tahâret için kullanıyorlarmış. Ben helâda bulduğum sayfaları topladım, sardım sarmaladım, size getirdim. Şimdi bunu yaptırıp ben ölünce kabrime koysunlar diye vasiyet edeceğim. Umarım ki kurtuluşum bundadır. Allah belki beni bu amelimden dolayı affeder.

Allah'ı tanıyanlar, Allah'a âsî olurlarsa, Allah, onların başına kendisini tanımayanları musallat eder. Âdetullah böyledir.