Gör Nice Bülend Olduğunu Şân-ı Üveysin
30 Haziran 2020 tarihinde yayınlanmıştır.
Gör nice bülend olduğunu şân-ı Üveysin
Bu ümmete hem etdiği ihsânı Üveysin
Eylerdi ana şâh-ı rusül hubb-ı teşevvuk
Bî-hadd idi çün cezbe vü ferzânı Üveysin
Ol cebhe-i tâbânın açup vakt-i seherde
Hoş geldi bana der idi reyhânı Üveysin
Arzûlar idi görmeği olmadı mukadder
Çün etdi nihân cismini Yezdân'ı Üveysin
Ashâbına şol kez anı vasf eyler idi kim
Olurlar idi cümlesi hayrânı Üveysin
Der idi se'âdetle o şâh-ı rûz-ı mahşer
Bir devr ola kim sürüle devrânı Üveysin
Pes ede şefâ'at nice yüz bin ümmete hem
Erişe nice derdliye dermânı Üveysin
Çün hırka-i mergûbesini kıldı vasiyyet
Bahş etdi safâ cânına cânânı Üveysin
Gitdiler ana etmeğe teblîğ ü emânet
Ashâb-ı güzîn sevgili yârânı Üveysin
Birisi 'Ömer biri 'Alî hem biraz ashâb
Dediler olaydık n'ola mihmânı Üveysin
Arayup anı buldular iklîm-i Yemen'de
Bir çölde kurulmış ulu dîvânı Üveysin
Gördükde 'Ömer köhne palâs içre dedi kim
Hoş geldi bana sîne-i 'uryânı Üveysin
Hem dedi gerekmez bana bu câh-ı hilâfet
Görüp yüce olduğunu eyvân-ı Üveysin
Ol dedi birâder seni efdal bilirem ben
Sanma ki ola üstüne rüchânı Üveysin
Etdiler ana hırka-i mergûbeyi teslîm
Dünyâ dolusu buldu ferah cânı Üveysin
Dedi ki revâ gördü mü ol bahr-ı keremden
Bu bürde-i şâhâneyi Sultân'ı Üveysin
Pûs eyleyüben başına koydu anı derhâl
Ağlatdı yeri gökleri efgânı Üveysin
Ol demde varup secdeye çok etdi münâcât
Hem dedi ki yâ Hazret-i Rahmân'ı Üveysin
Bağışlar isen ümmetini eşref-i halkın
Âbâd olur ol dem dil-i vîrânı Üveysin
Hem hoşnûd olur 'âşık u ma'şûk ol sebebden
Ol eşref-i mahlûk ulu hâkânı Üveysin
Hâtif dedi oldu sana bahş sülüs-i ümmet
Bahş etdi sülüs ümmeti Hannân'ı Üveysin
Baş indirüben etdi yine secde Hudâ'ya
Dedi dileği cümle-i ihvânı Üveysin
Hâtif dedi oldu sülüs-i ümmet dahi bahş
'Afv eyledi sülüsünü Mennân'ı Üveysin
Kuddûsî'ye olur mu 'aceb lutfu müyesser
Ol bahr-ı kerem fazl u 'atâ kânı Üveysin
Ahmed Kuddûsî
Kuddise Sırruh
Bu ümmete hem etdiği ihsânı Üveysin
Eylerdi ana şâh-ı rusül hubb-ı teşevvuk
Bî-hadd idi çün cezbe vü ferzânı Üveysin
Ol cebhe-i tâbânın açup vakt-i seherde
Hoş geldi bana der idi reyhânı Üveysin
Arzûlar idi görmeği olmadı mukadder
Çün etdi nihân cismini Yezdân'ı Üveysin
Ashâbına şol kez anı vasf eyler idi kim
Olurlar idi cümlesi hayrânı Üveysin
Der idi se'âdetle o şâh-ı rûz-ı mahşer
Bir devr ola kim sürüle devrânı Üveysin
Pes ede şefâ'at nice yüz bin ümmete hem
Erişe nice derdliye dermânı Üveysin
Çün hırka-i mergûbesini kıldı vasiyyet
Bahş etdi safâ cânına cânânı Üveysin
Gitdiler ana etmeğe teblîğ ü emânet
Ashâb-ı güzîn sevgili yârânı Üveysin
Birisi 'Ömer biri 'Alî hem biraz ashâb
Dediler olaydık n'ola mihmânı Üveysin
Arayup anı buldular iklîm-i Yemen'de
Bir çölde kurulmış ulu dîvânı Üveysin
Gördükde 'Ömer köhne palâs içre dedi kim
Hoş geldi bana sîne-i 'uryânı Üveysin
Hem dedi gerekmez bana bu câh-ı hilâfet
Görüp yüce olduğunu eyvân-ı Üveysin
Ol dedi birâder seni efdal bilirem ben
Sanma ki ola üstüne rüchânı Üveysin
Etdiler ana hırka-i mergûbeyi teslîm
Dünyâ dolusu buldu ferah cânı Üveysin
Dedi ki revâ gördü mü ol bahr-ı keremden
Bu bürde-i şâhâneyi Sultân'ı Üveysin
Pûs eyleyüben başına koydu anı derhâl
Ağlatdı yeri gökleri efgânı Üveysin
Ol demde varup secdeye çok etdi münâcât
Hem dedi ki yâ Hazret-i Rahmân'ı Üveysin
Bağışlar isen ümmetini eşref-i halkın
Âbâd olur ol dem dil-i vîrânı Üveysin
Hem hoşnûd olur 'âşık u ma'şûk ol sebebden
Ol eşref-i mahlûk ulu hâkânı Üveysin
Hâtif dedi oldu sana bahş sülüs-i ümmet
Bahş etdi sülüs ümmeti Hannân'ı Üveysin
Baş indirüben etdi yine secde Hudâ'ya
Dedi dileği cümle-i ihvânı Üveysin
Hâtif dedi oldu sülüs-i ümmet dahi bahş
'Afv eyledi sülüsünü Mennân'ı Üveysin
Kuddûsî'ye olur mu 'aceb lutfu müyesser
Ol bahr-ı kerem fazl u 'atâ kânı Üveysin
Ahmed Kuddûsî
Kuddise Sırruh