Gözüne Kur`ân Gözlüğünü Koymayan Muhammed Nûruyla Bakmayan Kördür

Karanlık bir yerdesin, Muhammed Mustafâ'nın nûru, Kur`ân nûrudur, O'na tâbi' olmazsan, o karanlık yerden amel çuvalına, ne doldurduğunun farkına varmazsın. İp diye yılan, nûr diye nâr, cevâhir diye akrebi doldurabilirsin. Sana bunun bir hikâyesini anlatayım da komprime olarak kafanda kalsın.

Bir yaz sabâhı, bir a'mâ ile bir baş gözü gören yola çıkmışlar. Giderlerken a'mâ elinden kamçısını yere düşürmüş. Elindeki kamçı bir sopaymış. Öteki önden giderken a'mâ atından inmiş ve eliyle kamçıyı araştırmaya başlamış. Sabah soğuğunda yerde bir yılan kıvrılmış yatıyormuş, a'mâ kamçı zannederek o yılanı eline almış. Eliyle yoklamış bakmış, gözleri görmediği için yılan olduğunu anlamamış. "Güzel bir kamçı bu, ben bunu kullanayım. Allah sopamı kaybettirdi ama onun yerine bu güzel kamçıyı verdi" demiş ve atına atlayıp önden giden arkadaşına yetişmiş. Baş gözü gören, "Nerdesin? diye sormuş.

Bazı adamın baş gözü görür, kalb gözü görmez. Bazısının kalb gözü görür, baş gözü görmez. Bazısının hem baş gözü görür, hem kalb gözü görür yani hem basarı hem basîreti açıkdır. 

O zât, "Nerdesin?" deyince, "Sopam yere düşdü, onu aramak için aşağı indim, Allah bana başka bir kamçı verdi" dedi. Gözü gören zât, "Amân! Hemen bırak onu elinden. Kamçı filan değil o, o bir yılan" dedi. Gözü görmeyen adam, "Yok canım, sen bana hased ediyorsun, güzel kamçımı yere attırmak istiyorsun, sen alacaksın" dedi. Fakat bir müddet sonra yılanın beli ısınınca a'mânın elini sokdu ve onun helâkine sebeb oldu.

Bunun ma'nâsı ne biliyor musun? Gözüne Kur`ân gözlüğü koymayan, kâinâta Muhammed nûruyla bakmayan, a'mâ gibidir, kamçı diye yılanı alır ve helâk olur. Peygamberler, evliyâullah ve ulemâ gözü gören gibidir. "Gitme önünde çukur var, çukura doğru yürüme" diyor. Halbuki o inadına gidiyor, "Canım bırak beni! Sen bana ne karışıyorsun!" diyor.