Güzellik de İzâfîdir

Bakıyorsun, güzel bir kız çirkin bir delikanlıyı seviyor veya güzel bir delikanlı çirkin bir kızı seviyor. Kıza, "Bu çirkin çocuğun nesini seviyorsun?" ya da delikanlıya "Bu çirkin kızın nesini seviyorsun?" diye sorsak, "Sen gel bir de onu benim gözümle gör" diyeceklerdir. Güzel bir delikanlının güzel bir kızla evlendiğini farzedelim. Zamanlar geçiyor, o güzel servi kâmet bükülüyor, o güzel gözlerin nûru sönüyor, o güzel insanlar sararıyor soluyor ve çirkinleşiyor. Hattâ bazı insanlar, bundan dolayı ye'se kapılıp intihâr ediyorlar. Demek ki güzellik de izâfîdir.