Hac Yolunda Elîm Bir Hatıra

Hac seferlerimin birisinde, Ankara'da bir otelde bir gece misâfir olmak zorunda kalmışdım. Gece yarısı, bir takım sesler, ağlayıp inlemeler ve bedduâlar duydum. Perde perde yükselen bu iniltileri istemeyerek dinledim. Bir kadın sesi hıçkırıyor ve hazin hazin şöyle sızlanıyordu :

"Bizi, bu sefâlet ve rezâlete düşürdün, etimi satıp para kazanıyorsun. Üstelik hakkımı da vermiyorsun! Dilerim Allah'dan senin de evlâdların bu sefâlet ve rezâlet bataklığına düşsünler!"

Birden gâyet şiddetli bir tokat sesi kulaklarımda patladı, tokat sanki bana vurulmuş gibi irkildim. O zâlim herif kim idiyse, bîçâre kadıncağızı dövüyordu. Bana öyle geldi ki, bu tokat ona değil bana, o otelde bulunanların hepsine, hattâ bütün Müslüman - Türk milletinin yüzüne inmişdi. Allah şâhidimdir, bu hâdiseyi her hatırlayışımda, hac bedeli olan parayı o kadıncağıza vererek o zavallıyı o zâlim herifin elinden kurtaramadığıma hâlâ hayıflanırım. Fakat bütün samîmiyetime rağmen böyle bir kadına nasıl yaklaşabilir ve nasıl para verebilirdim? Bu milleti bu hallere getirenlere yüzbinlerce la'net olsun!...

Bu kötülüklere göz yumanlar, bu zâlimleri koruyup kollayanlar, acabâ günün birinde kendi evlâdlarının, kendi kızlarının ve torunlarının da fuhuş bataklıklarına düşürülebileceğini hiç akıllarına getirmezler mi?...