Nasreddin Hoca'nın komşusu bir gün Hoca'dan eşeğini ödünç istemiş. Hoca, eşeğini vermek istemediği için “Eşek yok" diyerek adamı başından savmaya çalışmış ama olacak bu ya tam o sırada eşek anırmaya başlamasın mı...Komşusu “Hoca! Ayıp değil mi, daha şimdi eşek yok diyordun” deyince Hoca hemen lafı yetiştirmiş :
“Yâhu sen benim gibi bir hocanın sözüne inanmıyorsun da eşeğin sözüne mi inanıyorsun?”
DERS
Birçok yalancı ve münâfık, aynen bu hikâyede olduğu gibi, yalanları ayan beyân ortaya çıktığı halde, ya bulundukları makâmı, ya sâhib oldukları ünvânı, ya da büründükleri kisveleri kullanarak pişkin pişkin yalanlarında ısrar ederler...Bunlar hem suçlu hem güçlüdürler, dâimâ zeytinyağı gibi üste çıkarlar...Halbuki "El-hakku ya'lû velâ yu'lâ aleyh" yani "Hakîkat üstün gelir, hiçbir şey hakîkate üstün gelemez"
Yalan alevi saman alevi gibidir...
Dikkat!
Hoca'nın nüktelerine âşinâ olmayanlar için şunu söylemekde fayda var. Hikâyelerin birçoğunda Hoca, tabiri câizse "câhil/ahmak/hatâlı/kötü adam" rolündedir...Aslında anlayabilen için bu da ayrı bir nüktedir...