Hasırîzâde Dergâhı Şeyhi Ahmed Muhtâr Efendi
18 Nisan 2015 tarihinde yayınlanmıştır.
 |
| Ahmed Muhtâr Efendi'nin postnişîn olduğu Sütlüce'deki Hasırîzâde Dergâhı'nın cümle kapısı |
Hüseyin Vassaf Efendi "Sefîne"sinde bu zât hakkında şu bilgileri veriyor :
Son derece halîm olmakla berâber emr-i dîn ü tarîkatta pek mütemessik ve sünnet-i seniyyeye ittibâ’da kavîyyü’l-himme idi. Herkese bezl-i iltifât eder ve pek mütevâzi' bulunur idi. Ulemâ ve sulehâya muhabbeti pek ziyâde idi. Hücresinde yalnız kaldıkça, dâimâ ezkâr-ı ilâhîyye ile meşgûl olurdu. Hengâm-ı müsâhebette, söylemekten ziyâde dinlemeye meyli gâlip idi. Ale’l-ekser, Kûtü’l-Kulûb ve Risâle-i Kuşeyriyye ve kütüb-i sûfiye mütâlâa ederdi. İmâm Şa’rânî’nin âsârını tetebbua meyli ziyâde idi. “Şeyh Şa’rânî, şeyhim, Letâifü’l-Minen mürşidimdir.” buyururlar imiş.
Merâsimden hoşlanmazlar idi. Dergâhdan, âdet hükmüne girmiş ba'zı merâsimi bile kaldırmıştır. Bir müddet sonra, hıdmet-i meşîhati, mahdûmu Elîf Efendi’ye terk ile, ziyy-i meşâyıhı li-ecli’t-tesettür terk ile, fes üzerine sarık sarmağa başlamıştı. Her işi mahdûmuna havâle etmiş idi. Semâ-hânede, esnâ-yı zikirde, misâfir gibi fakat ale’d-devâm bulunurlar idi. Selef-i sûfiyyûn tarzında imrâr-ı hayât ederlerdi. Zarîfâne ve sûfiyâne eş’ârı vardır.Ahmed Muhtâr Efendi 1921 senesinde Hakk'a yürümüş ve dergâh-ı şerîfdeki türbeye sırlanmışdır. Kaddesallahu sırrahul âlî ve nefa'anallahu bi şefâ'atihî.
BAZI NUTK-İ ŞERÎFLERİ
Usât-ı ümmetinden bir zelîlem yâ Resûlallah
Sudâ'-ı cürm ile gâyet alîlem yâ Resûlallah
Gider benden bu gaflet zulmetin nûr-i hidâyetle
Elim tut düşmüşüm rahm et sefîlem yâ Resûlallah
Hevâ-yı nefs ile ömrüm geçirdim eyledim zâyi'
Recâ-yı 'afva yüzüm yok hacîlem yâ Resûlallah
Vücûdun 'âlemîne bâis-i gufrân-ı rahmetdir
Meded âsîler içre bî-mesîlem yâ Resûlallah
Ne ten ister ne cân ister ne nam ü ne nişan ister
Alaydın hâkine medfûn kefensiz yâ Resûlallah
Bağışla Hazret-i Zehrâ ile "Sıbteyn"e Muhtâr'ı
Der-i âl-i abâya ben dahîlem yâ Resûlallah
Âşık-ı dîdar-ı Hakk subh u mesâ giryân olur
Şem’-i aşka per yakar pervâne-veş püryân olur
Cism ü cânın terk idüb yine ademle nâ-bedîd
Kurtulur ahkâm-ı unsurdan serâpâ cân olur
Hark idüb keştî-i cismin bahr-ı aşka gark ider
Ka’r-ı deryâda muhassal-ı gevher ü mercân olur
Dergeh-i Hakk’da irâdet- bahş olub bî-hûd olur
Iyd-ı vasl-ı yâra İsmâil gibi kurbân olur
Ger fezâ-yı câna Muhtâr eylesen bir kez sefer
Anda bî-keyf ü kem esrâr-ı Hudâ seyrân olur
Rûy-i siyâhım ile dergâha huzûr-ı şeyhe niyâze geldim
Cürm ü günâhım ile dergâha huzûr-ı şeyhe niyâze geldim
El meded meded meded Sadeddin
Ene dahîlek sultan Sadeddin
Nefs eline düşmüş esîrem ben derbeder gezmekden hakîrem ben
Lutfeyle sultânım fakîrem ben huzûr-ı şeyhe niyâze geldim
El meded meded meded Sadeddin
Ene dahîlek sultan Sadeddin
Durmuş kapında bunca mürîdân ser-bende âciz baş açık üryân
Birlikte bu Muhtâr-ı perîşân huzûr-ı şeyhe niyâze geldim
El meded meded meded Sadeddin
Ene dahîlek sultan Sadeddin