Haşrı İnkâr Eden Akılsızlar

Mürşid-i Azîzim Muzaffer Efendi Hazretleri buyurdular ki :

Cenâb-ı Allah aklı azdan akl-ı evvele kadar hitâb ediyor, "Onlar görmüyorlar mı, biz ölü toprağı nasıl diriltiyoruz?".

Hattâ bir kâfir, Übeyy ibn Halef, ölünün kemiklerini almış, çürümüş kemiklerini, Resûl-i Ekrem'in önüne gelmiş, kendi kısa aklıyla, kâsır aklıyla, kemikleri ufalamış, toz yapmış ve Resûl-i Ekrem'in yüzüne üfürmüş, füfff, "Bunlar mı dirilecek yâ Muhammed?" demiş. İşte toprak oldu çürüdü. Ve Cenâb-ı Hakk şu âyeti indirmiş, "اَوَلَمْ يَرَ الْاِنْسَانُ اَنَّا خَلَقْنَاهُ مِنْ نُطْفَةٍ فَاِذَا هُوَ خَص۪يمٌ مُب۪ينٌ evelem yera'l-insânü ennâ halaknâhüm min nutfetin fe izâ hüve hasîmün mübîn". İnsanoğlu neden halk olunduğunu görmedi mi? Biz onu neden halk ediyoruz, insanoğlunu? Ve bize apâşikâr düşman olarak, benim kudretimle oynuyor, bunu mu Allah yaratacak diyor.

Halbuki insanoğlu yaradılmadan, modeli yokken, Cenâb-ı Hakk, yaradan, modeli yokken yaradan, modeli oldukdan sonra yaratması ona daha kolaydır. Estağfirullah. Yani bir sineğin hilkatiyle kâinâtın hilkati, Allah indinde birdir, müsâvîdir. Bir mikrobun, sinek deyip büyük gitdim, yani büyüğe gitdim, sineğe, bir mikrobun hilkatiyle bu kâinât yani gördüğünüz ecrâm-ı semâ, yıldızlar, aylar, gökler, arş, kürsü, ne varsa, bilinen ve bilinmeyen, görünen ve görünmeyen. Allahu Sübhânehû ve Teâlâ Hazretleri bir şeyi yaratmayı murâd etdi mi yaratmayı, o şeye "ol" der, hemen zâhir olur. Hiç bir şey itiraz edemez Cenâb-ı Hakk'a. Bir anda yıkar, bir anda yapar. Her ânda her esmâsı zâhir olmakdadır Allahu Teâlâ'nın. Meselâ Cenâb-ı Hakk'ın Muhyî ve Mümît sıfatları her ânda zâhirdir. Yani insanlar hemen ölür ve dirilirler, her ânda. Ân kelimesi bile çok. O kadar süratli olur ki bu iş, yaşıyoruz zannederiz. Elektriğin sönüp yanması gibi, çok süratli olduğu için hep yandığını görüyoruz. Cenâb-ı Hakk'ın bütün esmâsı, tecelliyâtı, ef'âl-i ilâhiyye, esmâ-yı ilâhiyye, her ân, her ân cârî ve tecelliyâtda.

"وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِيَ خَلْقَهُۜ قَالَ مَنْ يُحْيِ الْعِظَامَ وَهِيَ رَم۪يمٌ ve darabe lenâ meselen ve nesiye halkah, kâle men yuhyi'l-ızâme ve hiye ramîm". Hilkatini unutdu da bize şimdi darb-ı mesel mi îrâd ediyor, yani kemikleri ufalıyor, toprak yapdı üfürüyor, bunlar mı yaradılacak diye. Hilkatini unutdu mu? O hiç yokken, modeli yokken onu halk etdim, modeli oldukdan sonra benim için daha kolay. Daha kolay değil mi ya, aklen de böyle.