Havâriyyûn

Ricâlullahın bir kısmı da havâriyyûndur. Bunlar, her devirde bir kişidir, iki olmaz. O kişi öldüğünde başka biri onun yerine geçer. Hazret-i Peygamber devrinde bu makâmın sâhibi Zübeyr ibn Avvâm idi. Havârî, Allah'ın dînine yardım ederken kılıçla delîli birleştiren kimsedir. Havârîlere ilim, beyân ve delîl verildiği gibi kılıç, cesâret ve kahramanlık da verilmişdir. Havârî, meşrû dînin geçerliliğiyle alâkalı delîli ortaya koymak husûsunda cesûr ve  kahramandır. Bu delîl, tıpkı Peygamber'in mucizesi gibidir. Havârînin delîli, Hazret-i Peygamber'in davâsının doğruluğunu isbatlamak için ortaya koyduğu delîlden geriye kalandır. Yani havârî mucizenin vârisidir. Fakat onu sadece Peygamber'in doğruluğunu isbât için gösterir. Tarif ettiğimiz özelliklere uyan kimse, içinde bulunduğu devrin havârîsidir. Biz onlardan birini kendi devrimizde 586 yılında görmüşdük.