Hazret-i Fâtıma Mevlidi
30 Eylül 2017 tarihinde yayınlanmıştır.
Son devrin büyük âriflerinden Muhammed Es'ad Erbîlî Hazretleri, “Mevlid-i Şerîf-i Hazret-i Fâtımatü’z-Zehrâ Radıyallâhü Teâlâ Anhâ” başlığı ile yetmiş dört beyitlik Farsça bir manzûme kaleme almışdır. Süleyman Çelebi mevlidi gibi "fâilâtün fâilâtün fâilün" vezniyle yazılmış olan ve “Evvelâ nâm-ı Huda yâd âverîm/Şükr gûyân fikr-i eltâfeş künîm” beytiyle başlayan bu manzûmeyi Hazret'in oğlu Mehmed Ali Efendi yinemanzûm olarak Türkçe’ye çevirmişdir.
Mevlid-i Şerîf-i Hazret-i Fâtımatü’z-Zehrâ
Radıyallahu Te'âlâ Anhâ
Evvel Allah adını zikr idelim
Fikr idüp eltâfına şükr idelim
Her kim Allah dise elbet şâd olur
Şübhesiz vîrânesi âbâd olur
Zikr-i Hakk’a hasr iden efkârını
Hâlık âsân eyleye her kârını
Lâ-cerem Allah diyen mesrûr olur
Her hatâsı afv olur mağfûr olur
Biz dahî zikr idelim Mevlâ’mızı
Ehl-i îmân çün yaratmışdır bizi
Tâ ki rahmet eyleye biz kullara
Cennete doğru giden râhı vire
Birdürür Hallâk durur Perverdigâr
Hayy u Bâkî'dür Cenâb-ı Girdgâr
Dest-i kudretle yaratdı gülleri
Ayn-ı hikmetle zemîn ü daġları
Hem bitürdü yerde eşcâr u nebât
Virdi hayvânâta anlardan hayât
Âdemi kıldı şerîf ü pâk-rû
Nîk-tıynet nîk-sîret nîk-hû
Geldi neslinden cenâb-ı Mustafâ
Nûr-ı pâkinden bulup âlem safâ
Oldu mir’ât-ı kemâlât-ı Hudâ
Mazhar-ı zât u sıfât-ı Kibriyâ
Halk olundu sâyesinden âlemîn
Şeş cihât u heft eflâk u zemîn
Ka'be aksâ zemzem ü rükn ü makâm
Dâr-ı dünyâ dâr-ı ukbâ bi’t-tamâm
Arş u kürs ü ins ü cân kevn ü mekân
Enfüs ü âfâk u firdevs ü cinân
Mâh u hûr oldu semâda müncelî
Bir de Bû Bekr ü Ömer Osmân Ali
Pâdişâh-ı kişver-i esrâ odur
Cedd-i sıbteyn ü Ebû’z-Zehrâ odur
Bâis-i îcâd-ı gül fahr-i rusül
Kıble-i kevn ü mekân hâdi’s-sübül
Tâc-ı taht-ı cân-ı cism-i ehl-i beyt
Ķabza-dâr-ı mâ rameyte iz rameyt
Rahmeten li’l-âlemîndir bî-gümân
Oldu mahbûb-i Hudâ-yı Müsteân
Bâğ-ı cennetden dilersen râyiha
Ahmed ü âl-i abâya kıl fâtiha
Matlaba geldi sıra ey sâmi'în
Cân kulağıyla bu sözü dinleyin
Böylece zabt eyledi ehl-i sikât
Âleme nakl eyledi cem'-i rüvât
Ol Hadîce Fahr-i âlem zevcesi
Mü’minîn ü mü’minâtın ânesi
Bir gün eylerken tefekkür cenneti
Arzu ķılmış o nâz u ni'meti
İltimâs itmiş o şâh-ı kişvere
Cennetin esmârını bir kez göre
Gelmiş ol sâ'atde Cibrîl-i emîn
Ellerinde iki sîb-i sükkerîn
Arz idüp ey rahmeten li’l-âlemîn
Ol Hudâ-yı Ķâdir u Rabb-i Mu'în
İki elma bâğ-ı cennetden size
Gönderüp fart-ı muhabbetden size
Hem buyurmuş ol Hudâvend-i Mucîb
Birini kılsun tenâvül ol Habîb
Diğerin kılsun 'atâ hâtûnuna
Hürmet olsun zâtına mâ-dûnuna
Der-'akab zîr-i gışâ itsün anı
Nûr ile sîrâb kılsun hem anı
Halk ider Zehrâ'yı Mevlâ-yı Kerîm
Ol Cevâd u ol Ra’ûf u ol Rahîm
Hakk’ın emriyle hemân-dem ol Habîb
Zevcesine virdi nûrundan nasîb
Ol Hadîce hazret-i hayru’n-nisâ
Hem-ser-i pâk-i Cenâb-ı Mustafâ
Nûr-i Zehrâ ile olmuş hâmile
Vaz'-ı hamle muntazır hep âile
Müşrikûn ise o günde didiler
Mustafâ hak ise şakk itsün kamer
İtdiler tekzîbine çün ittifâk
Ehl-i küfr ü ehl-i tezvîr ü nifâk
Pek hazîn oldu Hadîce muhterem
Didi eyvâh ey nebiyy-i muhteşem
Nâgehân rahminden işitdi o dem
Gevher-âsâ bir hadis-i muntazam
Ol dahi lâ tahzenî lâ terhebî
İnne zâtellah me'a zât-ı ebî
Yani aslâ eyleme hüzn ü hırâs
Vâlid-i mâcidledür Mevlâ-yı nâs
Oldu Îsâ-vâr ol dem râz-gû
Gerçi rahm içre idi ol nîk-rû
Fâtıma hakkındaki lutf-ı Kadîr
Yok ana nisvân içinde bir nazîr
Kendini mümtâz idüp zât-ı Hudâ
Enbiyâ tebrîkin eylerse revâ
Nâm u na'tı Fâtıma Zehrâ Betûl
Mâder-i sıbteyn hem bintü’r-Resûl
Kendisi ümmü’l-Hasen ümmü’l-Huseyn
Cüft-i pâki safder-i Bedr ü Huneyn
Ümm-i Muhsin'dür yine ol müntehab
Habbezâ ni'me’l-haseb ni'me’n-neseb
Server itmiş Hakk anı hâtûnlara
Cennet içre hem şefî' ümmetlere
"Bidatün minnî" hadîs-i muhteşem
Haklarında vârid oldu lâ-cerem
Cismim içre âdetâ cândır dedi
Fâtıma hûrî-i insândır dedi
Bûs iderdi koklar idi rûyini
Arzu itdikde cennet bûyini
Oldu vaķtâ Hakk’ın emri muktezâ
Hamlinin eyyâmı oldı münkazâ
Sâl-i ferh-i bi'setin birincisi
Hem cemâdi’l-ahirenin yirmisi
Hicrete kalmış iken on üç sene
Cuma günü doğdu ol pür-meymene
Hâzır-ı hidmet bütün kerrûbiyân
Muntazır teşrîfine lâhûtiyân
Doġdu çün ol Fâtıma nûr-ı cihân
Nûr ile doldu zemîn ü âsumân
Ger dilersen nâr-ı dûzahdan necât
Ahmed ü âl-i âbâya ver salât
Eylerim mahbûbunu yâ Rab şefî'
Ol hümâ-yı kâbe kavseyn-i refî'
Enbiyâ vü evliyânın cümlesin
Hayder ü Zehrâ vü 'ıtret zümresin
Hem dehâlet eylerim ey pâdişâh
Teşne-gân-ı Kerbelâ'ya yâ İlâh
Mazhar-ı 'ismet olan sâdıķlara
Sîne-çâk u dâġ-ı dil âşıklara
Tâ karîn-i 'afv ola 'ısyânımız
Cebr olunsun kesr ile noksânımız
Eyle tevfîkin bana yâ Rab refîk
Olayım deryâ-yı lutfunda garîk
Sâmi'îne eyle yâ Rab mağfiret
Yani oldukça muhibb-i ehl-i beyt
Dîne düşman olanı makhûr kıl
Dîni hâlis olanı mesrûr kıl
Leşker-i İslâm’a ver dâim zafer
Düşman üzre gâlib olsun her sefer
Bâis-i nazmı dahi mesrûr kıl
Nâzım ile kâtibi mağfûr kıl
Hâdimân-ı ehl-i beyte dahil et
Yevm-i mahşerde beni ey Rabb-i Beyt
Tâ ki olsunlar bana ol dem şefî'
Ol cenâbân-ı ulu’l-kadri’r-refî'
Nâr-ı dûzahdan 'inâyet kıl emân
Cennetin ihsân buyur yâ Müsteân
Fahr-i âlem hürmetiy'çün yâ Gafûr
Ķasr-ı Zehrâ’dan beni sen itme dûr
Mahrem-i esrâr u nâzır ber-cemâl
Kıl bizi yâ ze’l-Celâli ve’l-Kemâl
Ehl-i Beyt'e fâtiha olsun hemîn
Rahmetullahi 'aleyhim ecma'în