Hazret-i Fâtıma Vâlidemizin İltifâtı

Uhud muhârebesinin olduğu yere gittiğimizde, Hazret-i Hamza'nın şehâdetini ve pek vahşiyâne sûretde parça parça edilerek ciğerinin çiğnenmesini düşünerek uzun uzun ağladım. Medîne-i Münevvere'de delîlimiz olan Arap, Türkçe biliyordu, bana geldi ve : "Ben senin niçin bu kadar çok ağladığını biliyorum, senin çok aşkın var, artık ağlama" dedi ve arkamı sıvazladı. O gece rüyâmda Cenâb-ı Fâtımatü'z-Zehrâ'yı gördüm. O'nun evinde imişim, bana bir takım hediyeler verdi. Fakat yüzünü göremedim. Sabah kalktığımda "Niçin bana yüzünü göstermedi?" diye çok üzüldüm. Sonra gemiye binip dönüş yoluna çıktık, İstanbul'a varacağımız gece gökte ayı nasıl görüyorsak Hazret-i Fâtıma'yı öyle gördüm ve iltifâtına mazhar oldum.

Bugüne kadar Peygamberimizi rüyâda görme şerefine on yedi kere nâil oldum. Fâtıma vâlidemizi iki kere, İmâm Ali Efendimizi üç kere, İmâm Hasan ve İmâm Hüseyin Efendilerimizi de birer kere görmek nasîb oldu.