Hazret-i Mevlânâ Kurt Postunu Neden Giydi?

Bir gün bana ağır bir kabz hâli geldi ve içimi büyük bir sıkıntı kapladı. O sırada babam içeri girdi ve beni öyle sıkıntılı görünce "Birinden mi incindin de böyle sıkıldın?" diye sordu. Ben, "Bilmiyorum, bu ne hâldir" deyince babam dışarı çıkdı ve bir müddet sonra başında bir kurt postu olduğu halde içeri girdi. Yanıma gelince, tıpkı çocukları şaka niyetine korkutmak için yaptıkları gibi, "'Vu! Vu! Vu!" diye sesler çıkararak kurt taklidi yapdı. Babamın bu hareketinden bana bir gülme geldi, öyle güldüm öyle güldüm ki anlatamam. Gülmem geçip de aklım başıma gelince, hemen babamın ayaklarına kapandım. Babam buyurdu ki, "Oğlum! Eğer latîf bir sevgili sana sıkı sıkıya bağlansa ve seninle hep şaka şenlik etse, sonra birdenbire yüzünün şeklini değiştirip benim sana yaptığım gibi : "Vu! Vu! Vu!" dese ondan hiç korkar mısın?". Ben, "Hayır, korkmam" dedim. Babam buyurdu ki, "Seni sevindiren, senin yüzünü güldüren, seni sevinç ve neşe içinde tutan da, seni üzen ve kederlendiren de aslında aynı sevgilidir. Hep O'dur ve her şey O'ndandır. O halde niçin boş yere üzülüyor ve kendini elemlere gark ediyorsun?

Babamın bu sözleri ile hemen hâlim değişdi, tâze bir gül gibi açılıp ferahlandım. Ömrüm oldukça da başka gam yüzü görmedim ve hiç bir şeye üzülmedim.