Herkes Camiye Çağırılmaz!

Herifin biri bir mürşide gidip nasîhat istemiş, "Efendi Hazretleri, cehennemden kurtulmak ve cennete gitmek için ne yapmalıyım?" demiş. Kâmil bir mürşid olan Şeyh Efendi, nasîhat isteyen kişinin hâline vâkıf olduğu için şöyle cevap vermiş, "Cennete gitmek istiyorsan sakın câmiye filan gitme. İki şişe içki al, evine git, yat-kalk, kafayı çek, evinde otur". Bu cevâba hayret eden adam, o şaşkınlıkla sormuş, "Efendi Hazretleri, ben bu güne kadar kime gittiysem, bana hep 'namaz kıl, camiye git, içki içme' filan dediler. Siz bana şeytanî bir yol gösteriyorsunuz, bu nasıl iş?" deyince, Şeyh Efendi ona şu mürşidâne cevâbı vermiş : "Hayır, senin zannettiğin gibi değil. İyice düşünürsen sözümün hikmetini anlarsın. Sen zâlim bir adamsın, eğer camiye gidersen, ötekini-berikini incitir, sevâba gireceğim derken günâha girersin. Akrep tabîatlı olduğun için rahat duramazsın, imamla, müezzinle, cemaatle uğraşırsın, hep kalb kırarsın, bu yüzden de cehenneme gidersin. Bir de şu var ki, sen iki rekat namaz kılınca, bir tek kendini cennetlik, herkesi cehennemlik görüyorsun, senden başka müslüman yok zannediyorsun. Bu da cehenneme gitmene sebebdir. Onun için evinde oturup, arada kafayı da çek ki, zaman zaman 'Eyvaaah! Ben ne halt ettim!' diyerek pişmân olur, gözyaşı döker, günahlarına ağlarsın, ola ki Cenâb-ı Hakk'ın mağfiretine nâil olursun da belki cennete gidebilirsin. Aksi takdirde sonun felâket olur" demiş.