20 Haziran 2019 tarihinde yayınlanmıştır.
HİKÂYE
Hoca Nasreddin, karısından para saklarmış. Karısı ne zaman bir şey istese ona "param yok" der ama gizli gizli para biriktirirmiş. Bir gün hanımı bir yere gitmiş, o evde yokken Hoca sakladığı paraları ortaya çıkarıp saymaya başlamış. Tam o sırada ansızın hanımı eve gelmesin mi! Hoca önünde yığılı duran akçeleri saklamaya fırsat bulamamış ama karısına da hiç fırsat vermeden hemen lafı yapıştırmış "Bak hanım, eğer ölür kalırsam, işte bu benim cenâze param" deyivermiş.
NÜKTE
Cimriliğin bir çok çeşidi var demişdik. Kimi kendi yer, başkasına yedirmez, kimisi de ne kendi yer ne de başkasına yedirir. Kimisi de yalnız sevdiklerine ve yakınlarına yedirir, sevmediklerine ve tanımadıklarına bir şey koklatmaz. Öyle tamahkâr insanlar da vardır ki, servetini kendi evlâdından, kırk yıllık karısından, kardeşinden anasından, babasından, bile saklar. Nice tamahkârların serveti ancak öldükleri zaman ortaya çıkmışdır. Nice harîsler ve tamahkârlar da vardır ki, birileri onların servetinden haberdâr olmasın diye paralarını öyle gizli yerlerde saklamışlardır ki, servetleri öldüklerinde bile ortaya çıkmamışdır.
DİKKAT!
Hoca'nın nüktelerine âşinâ olmayanlar için şunu da belirtmekde fayda var ki hikâyelerin çoğunda Hoca, "kötü adam" rolündedir. Aslında anlayabilen için bu da ayrı bir nüktedir.
Bahîllerdir kalan yâbân-ı çölde
Adüvvullah olmuş nâmları dilde
Şekâvet kemeri bağlamış belde
Hayâsı yok söyler her hezeyânı