İçki Derdine Çâre Olmaz!

İçki içip, parası ile kendini deli etmeye uğraşan kimse! Şimdi sana hitâb ediyorum! Kendi paranla deli olman doğru bir iş midir? Bu içkiden biraz zevk duysan bile, böyle bir hâle girmen akıl kârı mıdır? Eğer bana "Ben bunu senelerden beri içiyorum, elimden ne bir kazâ çıkdı, ne de bir kimsenin hatırını kırdım" diyecek olursan, bundan sonra elinden bir kazâ çıkmayacağından emîn olabilir misin? Diyelim ki içki yüzünden böyle bir şey yapmadın, fakat sıhhatinin elinden gitdiğinin farkında değil misin? Bu içkinin sana bir zararı olmasa bile, evlâdlarına mutlakâ zararı olur. Sarhoşların çocukları ya akıl hastası ya ahmak ya da manyak olurlar.

"Derdim var, içiyorum" diyorsun ama senin derdin içki ile hallolmaz. İçki, senin derdine aslâ çâre olmaz! Gel ben sana bir içki tarif edeyim de onunla mest ol. O içkinin sâkîsi, Hazret-i Sultân-ı Enbiyâ, içkisi ise aşk-ı ilâhîdir. Meyhânesi, âşıklar meclisi, kadehi ise senin vücûdundur. Bu meyden içen bir daha ne gam, ne kasâvet görür. Ne ayılır, ne de ayrılır. Kovsalar dahî bir daha başka kapıya gitmez. Ebediyyen mest ü hayrân olur.