İhtiyarın Hırsı

Hazret-i Îsâ bir gün bir yerden geçerken bir ihtiyarın elindeki kazma ile toprağı çapaladığını görmüş. "Allahım, bu ihtiyarın gönlünden tûl-i emeli çıkar" diye duâ emiş. Tam o ânda adam kazmayı bırakıp yere uzanmış. Bir müddet sonra, bu defa "Allahım, bu ihtiyara tûl-i emeli geri ver" diye duâ edince, adam hemen uzandığı yerden kalkmış, kazmayı eline almış ve yeniden tarlayı çapalamaya başlamış. Hazret-i Îsâ, adamın yanına gitmiş ve işe ara vermesinin ve sonra tekrar işe koyulmasının sebebini sormuş. Adam demiş ki, "Çalışırken bir ara aklıma geldi ki, artık iyice yaşlandım, daha ne kadar çalışacağım, elimdeki bana yeter, diye düşündüm ve işi bırakdım. Bir müddet sonra aklıma şu geldi, ileriki günlerde ne yiyip ne içeceğim, daha çok çalışmam lâzım diye düşündüm ve kazmayı elime alıp tekrar işe koyuldum" demiş.